- 06 ناۋ. 2020 00:00
- 295
اڭقاۋلار مەن قۋلار
باياعىدا ءبىر اڭقاۋ ەسەگىنە ءمىنىپ ساپارعا شىعادى. كەلە جاتىپ تاۋعا كەز بولادى. تاۋعا شىعاردا ەسەگىن اياپ، جەتەكتەپ الىپتى. مۇنى ەكى قۋ كورىپ، ەسەكتى ۇرلاماقشى بولادى. ەكى قۋ اڭقاۋعا بىلدىرمەي كەلىپ، بىرەۋى ەسەكتىڭ نوقتاسىن سىپىرىپ جىبەرىپتى دە ءوزى كيىپ اڭقاۋدىڭ ارتىنان ەرىپ وتىرادى. ەكىنشى ۇرى ەسەكتى الىپ كەتەدى. اڭقاۋ بىلمەيدى، ولەڭىن ايتىپ، قاننەن-قاپەرسىز جۇرە بەرەدى. ءبىرازدان كەيىن الگى قۋ تارتىنىپ جۇرمەيدى، اڭقاۋ ارتىنا قاراسا، ەسەكتىڭ ورنىندا ادامدى كورەدى.
— بۇل قالاي، سەن قايدان كەلدىڭ؟ — دەپ تاڭ قالدى.
قۋ جىگىت:
— مەن سەنىڭ ەسەگىڭ بولىپ جۇرگەن ادام ەدىم، بالا كەزىمدە تەنتەك بولىپپىن، شەشەم، «ەسەك بولعىر» دەپ قارعاپ جىبەرگەندە مەن ەسەك بولىپ قالىپپىن. مەنى سەن بازاردان ساتىپ الدىڭ، بۇگىن قايتادان شەشەمنىڭ مەيىرىمى ءتۇسىپ، «ادام بولدىم»، — دەيدى.
اڭقاۋ بۇعان سەنىپ:
— ال، ەندەشە، ۇيىڭە بارا عوي، — دەپ بوساتىپ جىبەرىپتى.