اتانىڭ اڭگىمەسىن ەسكە العاندا...
مەركى وڭىرىندەگى بۇرىنعى بولشيەۆيك، قازىرگى تىلەمىس اۋىلىنىڭ تۋماسى فاتيحا مەدەت قىزى سۇيىنشالييەۆامەن از عانا سۇحباتتاسۋ ۇلكەن ءلاززات سىيلادى. باستاپقىدا جاي عانا اڭگىمە توڭىرەگىندە وربىگەن سۇحبات ءبىر اۋلەتتىڭ قاسيەتتى قارا شاڭىراعىنىڭ يناباتتى كەلىنى، بۇگىنگى اق تىلەۋلى اناسىنىڭ كوكىرەگى تۇنعان سىر ەكەن، تىڭداۋشىلارىن كۇمبىرلەگەن كۇي سازىنداي ەرىكسىز تەبىرەنتىپ، قۇلاعىمىزدى تۇرىڭكىرەپ، جاقىنداي، ۇمسىنا تۇسۋگە ءماجبۇر ەتتى. سونداعى شەرتىلگەن سىر مىناۋ ەدى.
— وتكەن قايتا كەلمەيدى، وشكەن قايتا جانبايدى دەيدى باز بىرەۋلەر. دەگەنمەن، جاقسىنىڭ اتىن ەستەن شىعارماۋ، جاقسىلىعىن ۇمىتپاي، ۇرپاعىنا ايتىپ جەتكىزۋ ارقىلى جاقسىنىڭ نۇرىن تاسىتاتىنى قانداي كەرەمەت. ءومىرىمنىڭ سول ءبىر قايتالانباس ءارى ءمان-ماعىناعا تولى كەزدەرى كوكىرەگىمدە سايراپ تۇر، ەشبىر كومەسكى تارتقان تۇسى جوق. سول كۇندەردى ۇمىتسام، باسىما قونعان باق-تالايىما ءوز قولىممەن قيانات ىستەگەنىم بولار ەدى!... — دەپ تولعانا اڭگىمەسىن باستاعان فاتيحا انامىزدىڭ سەكسەنگە تاياپ قالعان شاعىندا وسى اۋلەتكە جاڭادان كەلىن بولىپ تۇسكەن كەزىنەن سىر شەرتە باستاعانى سول ەدى، اسەرلى اڭگىمەسىن ساباقتاي وتىرىپ، ءجۇزى شىرايلانا ءتۇستى.
تەگىندە، «سىرلى اياقتىڭ سىرى كەتسە دە سىنى كەتپەيدى» دەپ جاتامىز عوي. ادام بالاسىنىڭ سىرتقى كەلبەت-پىشىنىنىڭ سۇلۋلىعى عانا ەمەس، جان جىلۋى، ىشكى جان-دۇنيەسىنىڭ اسەمدىگى ونىڭ جاس شاماسىنا قاراپ ەمەس، جۇرەك جىلۋىنىڭ قۋاتىنا قاراپ ولشەنەتىن بولسا كەرەك... الىستا قالعان ارايلى كۇندەرىنەن سۋىرتپاقتاپ سىر ايتىپ وتىرعان ءبىر اۋلەتتىڭ اناسىنان كوزىمدى الا الماي، ونىڭ تارتىمدى اڭگىمەسىنە دەن قويىپ، بار بولمىسىممەن اسەرلەنىپ، قاي كەزەڭنەن سىر شەرتسە، سول مەزەتتى ءوز باسىمنان كەشىپ وتىرعانداي كۇيدە بولدىم، ەرەكشە ءبىر جىلىلىق پەن شۋاقتى جان-تانىممەن سەزىندىم. تىمىق كەشتە ايتىلعان ءتاتتى سىردان تەبىرەنبەگەن جۇرەك جۇرەك پە؟!
ورتانشى ۇلى قايراتتىڭ شاڭىراعىنا، وتاۋ ۇيگە جينالعاندار مارە-سارە، ءماز-مايرام. ۇلكەن ۇلى قاليدىڭ تۇڭعىش نەمەرەسى — اتىن ءوزى قويعان ايساۋلە ەسىمدى شوبەرەسىنىڭ كەلۋ قۇرمەتىنە باس قوسۋ قۋانىشىنا جينالىپ وتىرعانبىز. قايراتتىڭ دالادان كەلگەن ۇلىنا:
— اتاشكا، حال جاقسى ما؟ — دەدى اجەسى.
— قۇداعي-اۋ، نەمەرەڭىزگە نەگە اتاشكا دەدىڭىز؟ — دەيمىن، تاڭدانعاننان قاس-قاباعىم ەكى جارتى شەڭبەرگە اينالىپ كەتسە كەرەك.
— ءوزىڭ ءبىر سۇراق قويعىش قۇداعي ەكەنسىڭ، «موسكوۆسكيي كوررەسپوندەنت» قۇساپ، — دەپ ماعان ءزىلسىز عانا ازىلدەپ، توڭىرەگىن ءبىر كۇلدىرىپ الدى. — تىڭداساڭ، ايتايىن. قوناقسىڭ عوي، ونىڭ ۇستىنە شوبەرەمدى ارنايى اكەلگەن ساۋاپتى ءىسىڭنىڭ وتەۋى بولار، — دەپ ءاجۋاسىز ءازىلىن دە قوسىپ قويدى.
... جەتى جاسار بالانى «اتاشكا» دەۋىمنىڭ سەبەبى بار. اتا-اناسى دا ۇلدارىنىڭ اتىن قويارىن قويىپ السا دا، كەلىندەر جاعى اۋىزدارى بارىپ اتاي الماي، شونيك دەپ ءجۇر عوي. بۇلار تۇگىلى، جەتپىستىڭ جەتەۋىنە كەلگەن مەن دە ءالى كۇنگە اتامنىڭ اتىن اتاپ كورگەن ەمەسپىن...
مەن ۇلكەن شاڭىراققا كەلىن بولىپ 1952 جىلى ءتۇستىم. وتاعاسى زايلاعي سۇيىنشالييەۆ — شىققان تەگى باتىس قازاقستاننىڭ شىڭعىرلاۋ اۋدانى، اششىساي دەگەن جەردەن. مەركى اۋداندىق «كوممۋنيزم تۋى» گازەتىندە 10 جىل رەداكتورلىق قىزمەت اتقاردى. بەلگىلى جۋرناليست ەدى. سوناۋ ءبىر كەزدە، 1929 جىلى تۋعان جەردەن اكە باسىنا تونگەن قاۋىپ-قاتەردەن وتباسىنىڭ تىنىشتىعى بۇزىلا باستاعان سوڭ امالسىز ءتۇن جامىلىپ اۋا كوشكەن مەزگىلدە ءۇش جاسار بالا ەكەن ول كىسى... مەن كەلىن بوپ تۇسكەندە ءاسيا، ءمانسيا، مارەش ەسىمدى ءۇش ءقايىنسىڭلىم بولدى.
اتامىز سۇيىنشالييەۆ شىنداۋلەت سوۆناركومدا قىزمەت اتقارعان اسا ساۋاتتى ءارى ىسكەر ادام بولعان. ەل ىرگەسىن قالاسقان ازامات اراپشا دا، ورىسشا دا ساۋاتتى ەدى. كامپەسكە كەزىندە بايدىڭ بالاسى دەپ قۋدالاپ، قىزمەتىندە تىنىشتىق بەرمەگەن. ءتىپتى قارا باسىنا قاتەر تونگەن. ءبىر كۇنى قىزمەتتەس دوسى وراز يسايەۆ حابار جىبەرگەن كورىنەدى. سول ءتۇنى قاي جاققا كەتسەڭ دە، كەتكەنىڭ ءجون دەپتى. ۇستاپ اكەتۋ ءقاۋپى بار ەكەنىن ايتادى. سودان ەكى جاسار ۇلىن تۋمالاستارىنا تاستاپ، ءبىر بالامەن تۇندەلەتىپ تارانتاس اربامەن شىڭعىرلاۋ ستانساسىنان ءبىر جۇك پويىزىنا وتىرىپ، باسساۋعالاپ ءۇش ادام (اتام، ەنەم، 3 جاسار بالاسى زايلاعي سۇيىنشالييەۆتەر) ازىن-اۋلاق كيىم-كەشەك، ازىقتارىن الىپ، اۋەكەلگە بەلبۋىپ، باس اۋعان جاققا كەتە بارادى...
قانشا جۇرگەندەرىن كىم ءبىلىپتى، ول كەزدىڭ جۇك تاسيتىن پويىزى قاي ءبىر ماندىتىپ جۇرەدى دەيسىڭ؟ كۇندەردىڭ ءبىر كۇنىندە ەلسىز دالادا پويىز توقتاپ تۇرعاندا «وسى ايدالادان ەشكىم ىزدەپ كەلە قويماس» دەپ، پويىزدان ءتۇسىپ، بايبىشەسى عاينيجامالدى، جالعىز ۇلدارى زايلاعيدى ەرتىپ، مەركىنىڭ قاراسۋ دەگەن اۋىلىنا كەلەدى. وندا اسقاروۆ قۇلنازار دەگەننىڭ ءۇيىن پانالايدى. قورجىن تامدارى بار، دۇكەن ۇستاعان ادام ەكەن. سودان ەل-جۇرتپەن جاقسى ارالاسىپ، وسى اۋىلداعى تورعاي دەگەن اقساقالدىڭ ۇيىندە تۇرادى. ول كەزدەگى ۇيلەر قورجىن تام ەتىپ سوعىلادى عوي. بايبىشەسىنىڭ اتى كاتتاي بولاتىن.
ەكى وتباسىنىڭ بالالارى قاتار ەرجەتىپ، باۋىر باسىپ، كەيىن ول كىسىمەن قۇداندالى بولادى. اتامىز اۋداندا باسشى قىزمەتكە تۇرىپ، وسى جەردىڭ ازاماتتارىمەن جورا-جولداس بولىپ كەتەدى.
كەيىننەن الدەكىمدەردىڭ كورسەتۋىمەن تاعى قۋدالاۋ باستالعان كورىنەدى. اتامىز وتباسىن الىپ كورشىلەس قىرعىز ەلىنە قونىس اۋدارادى. وش وبلىسىنا قاراستى باتكەن اۋدانىنان ءبىر-اق شىعادى. ول جاقتا دا جاقسى قىزمەت اتقارعان كورىنەدى. كۇندەر ءوتىپ، ءومىر جالعاسپاي ما؟ بالاسى زايلاعي مەكتەپ جاسىنا كەلگەندە ءبىرىنشى سىنىپقا قىرعىز مەكتەبىنە بارادى. بالا قىرعىز تىلىنە بەيىمدەلىپ بارا جاتقانىن كورىپ، اكە ويعا قالادى...
تەكتىلىك، تەكتىلىگىن ەتپەي قويمايدى. اۋەلدە باس ساۋعالاپ، جان ساۋعالاپ جۇرگەن ازامات، ەندى ۇرپاعىنىڭ بولاشاعىن ويلاپ، تاۋەكەلگە بەل بۋادى. قورداي دەگەن جەرگە كوشىپ كەلىپ، وندا ميليسيا باسشىسى قىزمەتىن اتقارادى. ودان مەركىگە كەلىپ قىزمەت ىستەپ جۇرگەن كەزىندە قايتادان قۋدالاۋ باستالىپ، پارتبيلەتىن الىپ قويادى. قىرىقتان اسقانىندا وتان سوعىسىنا اتتانادى. بەرليندى الۋعا قاتىسقان. بەرليندى العانى ءۇشىن، ت.ب. تولىپ جاتقان مەدالدارى بولاتىن. سوعىستان كەيىن دە شارۋاشىلىق باسقارۋعا قاتىسىپ، ەڭبەكتەن قالعان جوق. بارلىق جەردە بەدەلدى، ەل الدىندا ازامات رەتىندە دە ابىرويلى ادام ەدى.
... اتامىز وتكەن ومىرىنەن اڭگىمەنى كوپ ايتىپ وتىراتىن. ءجۇزى جىلى، سىمباتتى، كەلىستى مۇرتى جاراسقان كەلبەتتى، بويشاڭ ادام بولاتىن. ماعان، كەلىنىنە «بالام، بالام» دەپ ءوتتى ومىردەن. كەلىن دەپ اتاعان جوق. ءبۇيىرلى سارى ساماۋىرمەن ءشايىن قۇيىپ بەرىپ، ءبىراۋىق شەر تارقاتا ايتقان اڭگىمەسىن تىڭدايتىنمىن.
اتا-ەنەمدى قاتتى قادىرلەدىم. ەنەم سوزگە شەشەن، قاتالداۋ ادام بولدى. بويشاڭ ەمەس، قاراتورى ەدى. ورالدا رابفاكتا وقىعان كەزدەرىنەن اڭگىمە ايتسا، الما ورازبايەۆانى ەسىنە الاتىن. ءوزى دە وقىعان جاڭاشىل ادام ەكەن. ءبىزدىڭ ەلگە كەلگەن كەزىندە كورگەن ادامداردىڭ ايتۋىنان، سۋرەتتەرىنەن كورگەنىمدە شاشى قيىلعان، جانارى وتكىر ادام ەكەنىن بىلەتىنمىن.
اتا 1957 جىلى تۋعان جەرىنە، شىڭعىرلاۋ اۋدانىنا بارىپ قايتتى. تۋىستارىنا قالدىرىپ كەتكەن بالاسىن ىزدەستىرىپ كورگەن ەكەن. تابا الماپتى. دۇربەلەڭ جايلاعان كەزەڭدە ەلدىڭ شىرقى ابدەن بۇزىلسا كەرەك. بالاپان باسىنا، تۇرىمتاي تۇسىنا تاراعان زاماندا تۋما-تۋىس بىتىراپ كەتكەنگە ۇقسايدى. بىلەتىندەر اماناتتاپ كەتكەن ءسابيىنىڭ شەتىنەپ كەتكەندىگىن ايتقان كورىنەدى. جىل ارالاتىپ، تۋعان ولكەسىنە بارىپ تۇردى. ءبىر بارعان ساپارىندا ماعىرىپ دەگەن زامانداسىن ىزدەيدى. كەمپىرى قايتىس بولىپ، بالا-شاعاسى ءوسىپ-ونىپ، تۇس-تۇسقا كەتكەن ەكەن. ەڭسەنى ەزگەن جالعىزدىقتا ناۋقاستانىپ جاتقان ماعىرىپتىڭ ۇيىنە بارسا، اتامىز اتىن اتاپ، كىرىپ كەلگەندە ول كىسى باسىن كوتەرىپ، «سەن شىنداۋلەتپىسىڭ؟ ساعان ەتكەن قياناتىم مازا بەرەتىن ەمەس. سەن مەنى كەشىر، تاپسىرما سولاي بولدى...» دەپ ەڭىرەپ جىلاپتى...
ەل بۇلىنسە، نەسى جاقسى دەيسىڭ. ەل باسىنا كۇن تۋىپ، ەر سىنالار زاماندا ادامدىقتىڭ تۋىن كوتەرە الماعاندار بولدى عوي. نەسىن جاسىرامىز...
ول ۋاقىتتىڭ كەلىندەرى اڭگىمەگە ارالاسپايتىن. ايتپەسە، تالاي-تالاي كوكەيدە قالعان سۇراقتارىما جاۋاپ الماس پا ەدىم؟!...
اتام 1965 جىلدىڭ 26 ساۋىرىندە اۋرىپ، قايتىس بولدى. 1964-تە تۋعان جەرىنە سوڭعى رەت ات ءىزىن سالىپ، ناۋقاستانىپ ورالعان. قاتتى اۋرىپ جاتقاندا دوسىن ەسكە الىپ، «وراز يسايەۆتىڭ كەمپىرى ءتىرى ەكەن، اتتەڭ، ىزدەپ بارا المادىم. ءبىر دە ءبىر سۋرەتىن ساقتاي المادىم سول كەزدە...» دەپ وكىنىشىن ءبىلدىرىپ ەدى...
نەمەرەمنىڭ اتىن اتاي الماي، «اتاشكا» دەۋىمنىڭ سىرى وسى ەدى...
— سوندا، بالالارىڭىز سىزبەن اقىلداسپاي قويدى ما، بالاسىنىڭ اتىن؟
— اقىلداستى. اتامنان بەرى ءتورتىنشى ۇرپاق دۇنيەگە كەلىپ، شۇكىر اللاعا، اتامنىڭ فاميلياسىن الىپ كەلەدى. ال، اتامىزدىڭ اتى اتاۋسىز قالا بەرە مە دەپ، قايراتىم مەن كەلىنىم ءنازيرا ەكەۋى ۇلىنا ات قويامىز دەپ جۇيەلى اڭگىمە ايتقان سوڭ، قارسى بولمادىم، ءبىراق نەمەرەمدى «اتاشكا» دەپ اتايمىن. اتامنىڭ اتىن قالاي اتايىن؟ — دەپ، اڭگىمە باستالعالى قيماس شاقتارىنا ويشا بارلاۋ جاساپ وتىرعان فاتيحا انا مەيىرىم شۋاعىن توگە كۇلىمسىرەپ، اسەرلى اڭگىمەسىن تۇجىرىمدادى.
ءۇش قىز، ءتورت ۇلدى دۇنيەگە اكەلىپ، امان-ەسەن ەرجەتكىزگەن فاتيحا انامىزعا: بولسا دا «كوررەسپوندەنت» دەگەن ات قويعان ەكەنسىز، تاعى ءبىر سۇراق بەرۋگە رۇقسات ەتىڭىز دەدىم دە، ءوزىنىڭ اتا-باباسى جايىندا اڭگىمەلەۋىن ءوتىندىم.
— ءوز ءومىرىمدى ايتار بولسام، سول داۋىردەن ءبولىپ الار ەشتەڭەسى جوق. انام ماعان «سەنىڭ اتىڭدى فاتيحا دەپ اتاڭ نارتباي قويىپ ەدى. اتىڭ قاسيەتتى. جان-جاعىڭا كەشىرىمدى بول. ەشكىمگە رەنجىمە» دەپ اقىلىن ايتىپ وتىراتىن.
ەسىمە السام، بەس جاسار كەزىمنەن باستاپ اكەمنىڭ بەينەسى كوز الدىما ەمىس-ەمىس كەلەدى. اكەم مەدەت نارتبايەۆ قازىرگى تىلەمىس اۋىلىندا العاش تەحنيكانى مەڭگەرگەن ءۇش شوپىردىڭ ءبىرى ەكەن. ءالى ەسىمدە، اكەم تۇسكى اسقا كەلە جاتقاندا اۋىلدىڭ بۇكىل بالاسى قۇيىنداتىپ الدىنان جۇگىرىپ شىعۋشى ەدىك. اكەم توقتاي قالىپ، ءبارىن كۋزوۆقا وتىرعىزىپ الاتىن. مەنى ءوزىنىڭ قاسىنا الادى. كابينادا وتىرىپ، اكەم تۇسكى اسىن ىشكەنشە ۇيىقتاپ قالاتىن كەزدەرىم ەسىمە تۇسەدى. سوعىس باستالعاننان ءبىر جەتى وتكەندە مەنىڭ اكەم مەن ارىپتەستەرى ءبىر كۇندە ماشينالارىمەن بىرگە مايدانعا اتتانىپتى. سوڭعى حاتىن ۋكراينانىڭ حاركوۆ قالاسىنان 1943 جىلى جازعان ەكەن. وندا «مايدانعا ءوق-دارى الىپ جۇرگەلى تۇرمىن. امان ورالسام، حات جازامىن» دەپتى. بۇل سوڭعى حاتى.
مەن اكە بەينەسىن جادىمدا سۋرەتتەرىنەن عانا ساقتاپپىن. كەيىن «ادام تاعدىرى» اتتى كينوفيلمدەگى بوندارچۋك ويناعان اسكەري ادامنىڭ وبرازىندا اكەمدى كوكەيىمە ساقتاپ جۇرەتىنمىن. اكەم مايدانعا الىنعاندا اسكەر وتباسى رەتىندە ءبىزدى ۇكىمەت قامقورلاپ ەدى. اكەمنىڭ اعاسى ساقۇل اكەمىز برونمەن اسكەرگە الىنباي، ۇزىناعاش اۋدانىندا رايكوم سەكرەتارى بولدى. قىرىق جەتىنشى جىلى جالامەن «حالىق جاۋى» اتالىپ، ۇستالىپ كەتتى...
...بىلاي بولىپ ەدى. ۇزىناعاشتان كوشىپ كەلگەن بەتتەرى بولاتىن. ونى-مۇنى جۇكتەرى بۋۋلى كۇيىندە، ءالى شەشىپ ۇلگەرگەن جوق.
ءبىر توپ بالا مەكتەپكە كەتىپ بارا جاتقانبىز. پار ات جەككەن تارانتاس اربا كەلىپ توقتادى قاسىمىزعا. قىزىل جاعالى ءۇش ادام وتىر ەكەن، «ساقۇلدىڭ بالاسى بار ما ىشتەرىڭدە» دەپ سۇرادى. بالالار مەنى كورسەتىپ «اناۋ، ساقۇلدىڭ قىزى» دەدى. مەنى ارباعا وتىرعىزىپ الدى دا، ۇيىڭە الىپ بار دەدى. اكەم اۋلادا كىتاپ وقىپ جاتاتىن ەدى. شەشەمىز «كىسى كەلدى، ءشاي قوي» دەگەن. مەن قۇدىقتان سۋ الۋعا ءۇيدى اينالعانىمدا الگى كەلگەندەردىڭ ءبىرى مەنەن قالماي، ءىزىمدى اڭدىپ ءجۇردى. ءۇي-ىشىن، الگى بۋۋلى دۇنيەلەردى تىنتكىلەپ، ەشتەڭە تابا المادى، ءبىراق ساقۇل اكەمدى كەتەرىندە وزدەرىمەن الا كەتتى. ساقۇل اكەمىز بولسا، «بۇل جاڭساقتىق بولار، مەن اقتالىپ قايتىپ كەلەمىن» دەپ كەتىپ ەدى. 3-4 جىلدان كەيىن اقتالىپ كەلىپ قىزمەت ىستەپ جۇرگەن كەزىندە 44 جاسىندا قايتىس بولدى. كەيىن بىلدىك، تۇرمەدە — چەليابينسكىدە رادياسيالىق سىناققا قاتىستى جۇمىس ىستەگەن كورىنەدى. فرۋنزە قالاسىنا اپارىپ قاراتقانىمىزدا «اق قان اۋرۋىنا شالدىققان» دەپ دياگنوز قويدى...
مەنىڭ انام سوعىس جىلدارى 27 جاسىندا جەسىر اتانىپ، تاڭنىڭ اتىسى، كۇننىڭ باتىسى قىزىلشادان بەل كوتەرمەيدى. ەلدە جوقشىلىق. اشپىز. ساقۇل اكەمنىڭ ايەلى راندا شەشەمىز ەكى ءۇيدىڭ بالاسىنا بيداي تالقاننان بىلامىق ءپىسىرىپ بەرەدى. ىدىس جوق، اعاشتان ويىپ ىستەلگەن استاۋعا الگى بىلامىقتى قۇيىپ، ورتامىزعا اكەلەدى. جالعىز اعاش قاسىق. كەزەكتەسىپ ىشەمىز. ۇلكەندەۋ بالالار بىلامىقتىڭ بەتىن قالقىپ، بۋىن شىعارىپ ىشۋگە اقىلدارى جەتەدى. كىشىرەك بىزدەر قاسىقتىڭ كەزەگى تيىسىمەن ورتاسىنان كوسىپ الىپ، تالاي اۋزىمىز كۇيگەن. سوندا دا سول تاعامنىڭ ءدامى اۋىزدان كەتپەيدى. «اق بادىراق» دەيتىنبىز قۋىرعان جۇگەرىنى. ماتا داستارحانعا شاشىلعان تاباق-تاباق قۋىرىلعان جۇگەرىنى تالاسا-تارماسا تەرىپ جەيتىنبىز...
اۋلەتتىڭ ونەگەلى اناسى فاتيحا اجە ەكىنشى شوبەرەسىن الدىنا الىپ، مەيىرلەنە يىسكەدى. ءسابيدىڭ الاقانىنا نان ۇستاتىپ، تيتىمدەي قولىنان نان جەدى. «جاقسى ىرىم، جۇماقتى ءناسىپ ەتسىن» دەپ جاتىرمىز.
— ءيا، ءيا دەپ، — كۇرسىندى، — ەندىگى اڭگىمەنى سۇراتپاي ايتىپ بەرەيىن، جاقسى ىرىم دەگەننەن ويىما ورالىپ وتىرعانى...
ساقۇل اكەمىز ۇزىناعاشتا اۋداندى باسقارىپ جۇرگەن كەزىندە جامبىل جابايەۆ قايتىس بولدى دەگەن حابار كەلگەن سوڭ، ەرلەر جاعى اتپەن، ايەلدەر تارانتاس اربامەن بارعان كورىنەدى. جامبىل اتا شىت شاپانىمەن جاتىر ەكەن، دەيدى. بەلبەۋىن شەشىپ، قالتاسىنان شىققان ءۇش سوم اقشانى ءۇش بالاما تابارىك بولسىن، جامبىلدىڭ جاسىنا كەلەر، دەپ ىرىمداپ الىپتى اكەمىز. جامبىل اتانى ءوز قولىمەن ارۋلاپ قويۋعا قاتىسقان ەكەن.
ساقۇل اكەمىز دە، ونىڭ بالالارى دا دۇنيەدەن ەرتە ءوتتى. ءراندا شەشەمىز بالالارىن جوقتاپ وتىرىپ، «اكەلەرىڭ جامبىلدىڭ جاسىنا كەلسىن دەپ ىرىمداپ تابارىك اكەلىپ ەدى، جارتى جاسىنا دا جەتپەدىڭدەر-اۋ» دەگەنى ەسىمە ءتۇسىپ وتىرعانى... ءبارى دە پەشەنەدەن.
فاتيحا اجەنىڭ ەكى شوبەرەسىنىڭ دە اكەلەرى — سۇيىكتى نەمەرەلەرى شەت ەلدە قىزمەت ىستەيدى. بۇكىل اۋلەتتىڭ، الىستا جۇرگەن ۇرپاقتارىنىڭ تىلەگىن تىلەپ، جولدارىنا قارايلاپ وتىرعان اۋلەت اناسىنىڭ باتا-تىلەگىن جاراتقان قابىل ەتكەي!!!