- 23 ءشىل. 2015 00:00
- 382
اتەش پەن توتى
ەرتە، ەرتە، ەرتەدە، ەشكى قۇيرىعى كەلتەدە، اڭ مەن قۇستاردىڭ ىشىندەگى ەڭ ادەمىسى، سىمباتتىسى اتەش بولىپتى. سوندىقتان ول وتە تاكاپپار ەكەن. ءجۇرىپ-تۇرسا دا ماڭعازدانىپ، سىلاڭداي باسادى ەكەن. قوقىرايادى دا جۇرەدى. بىردە-بىر اڭمەن، نە قۇسپەن سويلەسپەيدى. جالعىز سەرىگى توتى قۇس بولىپتى.
توتى بايعۇستىڭ ۇستىندە ءجىبى ءتۇزۋ، ءجوندى كيىمى جوق ەكەن.
ءبىر كۇنى توتى قۇس الگى كەربەز اتەشكە كەلىپ:
— دوسىم، مەن بۇگىن قوناققا بارماق ەدىم. ءجوندى كيىمىم دە جوق. مىنا تۇرىممەن قالاي بارامىن. مەنى سەنىڭ دوسىڭ دەپ بىلەتىن ەل مازاقتايدى عوي. ماعان ۇستىڭدەگى ادەمى كيىمىڭدى بەرە تۇرشى، – دەپ، قيىلا جالىنىپتى.
اتەش دوسىنىڭ سوزىنە سەنىپ، ۇستىندەگى ادەمى كيىمدەرىنىڭ ءبارىن شەشىپ بەرىپتى. ءسويتىپ، توتى قۇس جاسانىپ تۇرىپ كيىنىپ الادى. قاي مەزگىلدە كەلەتىنىن ايتادى.
— ەگەر مەن كەشىكسەم، داۋىستاپ شاقىر. كەلمەي جاتسام، تاعى دا شاقىر، داۋسىڭدى ەستيىن، – دەيدى.
ءسويتىپ، توتى قۇس اسەم كيىنىپ تويعا كەتەدى. ءبىراق ول قايتىپ ورالمايدى. اتەش ونى ەستىسىن دەپ، ۇستى-ۇستىنە شاقىرادى. ەشقانداي حابار بولمايدى.
سودان كۇنى بۇگىنگە دەيىن اتەش توتى قۇس پەن ادەمى كيىمىن ىزدەپ، تاڭ قىلاڭ بەرگەننەن كۇن باتقانعا دەيىن ايقايلاپ شاقىرا بەرەدى ەكەن.