- 03 ءشىل. 2022 00:00
- 193
ءبارىن تانيدى...
ەسىك الدىندا اقجاۋلىقتى انا وتىر. كيىم كيىسىنەن، وتكەن-كەتكەنگە جالتاقتاپ قاراعانىنان-اق اۋىلدان كەلگەنىن بايقاۋ قيىن ەمەس. ناۋرىز مەرەكەسىنىڭ كەزى ەدى. سالەم بەرىپ، كورىستىم. سالعان جەردەن سالدىرلاپ سويلەي جونەلدى، مەنى بۇرىننان تانيتىن ادام سياقتى.
— ە... وسىندا تۇرادى ەكەنسىڭ عوي؟
— ءيا.
— مەنىڭ الگى جامانىم، كەنجەم وسىندا تۇرادى عوي. باسقالارىنىڭ ءبارى بەينەۋدە، ءتورت كەلىنىم بار، قۇدايعا شۇكىر، قىزدارىم تۇرمىستا. وقيمىن، جۇمىس ىستەيمىن دەگەسىن وسىندا جىبەرگەنبىز. انانى-مىنانى كورىپ، ادام بولىپ قالىپتى. كەشە دە، بۇگىن دە بۇكىل اقتاۋدى ارالاتتى. كىم-اۋ، سەن اتىم تەمىر دەدىڭ بە، تەمىر- اۋ، مەنىڭ الگى جامان قارام جۇرتتىڭ ءبارىن تانيدى...
— و، وندا جاقسى ەكەن.
— ارينە، كەشە بار-اۋ، ۇيدەن شىعا بەرە قولىن كوتەرىپ قالىپ ەدى، ءوتىپ بارا جاتقان ماشينە قايىرىلىپ كەلىپ، ءبىزدى مىنگىزىپ كەتتى. ودان قايدا بارساق تا، قولىن ءسال كوتەرسە بولدى، زىر ەتىپ جانىمىزعا توقتاي قالادى.
مەن ۇلكەن كىسىگە نە دەيىن، ءقازىر تاكسي كوپ، اقشا ءۇشىن توقتايدى دەپ كوڭىلىن بۇزعىم كەلمەدى.
— شەشە، بالاڭىز جاقسى ەكەن، ادام بولادى ەكەن. تەك باسىنا اماندىق، جانىنا ساۋلىق بەرسىن، — دەدىم.
ءتاڭىر جارىلقاسىن، اينالايىن. ول جامان قارامنان بىردەڭە شىعادى، ناعاشىلارىنا تارتقان عوي. اۋىلدا جۇرگەندە جاسقانشاقتاۋ، بوساڭداۋ كورەتىنمىن. نە دەگەنمەن كوپشىلىكتىڭ، قالانىڭ اتى قالا عوي جانە تانىماسىن سىيلاماس دەگەن، اسىرەسە شوپىرلاردى تانىعانى جاقسى، ءقازىر كولىكسىز قيمىلداي المايسىڭ. ال مەنىڭ الگى جامانىم ىسقىرىپ نە قولىن كوتەرىپ قالسا، تەك ءتىزىلىپ تۇر، وي، اللا-اي...