- 04 ناۋ. 2020 00:00
- 229
جانىبەك بي
ابىلاي جوڭعار شاپقىنشىلارىمەن سوعىسىپ جۇرگەندە، ون سەگىز جاسار جانىبەك قولدى ارتىنان قۋا كەلەدى. كەلسە، قازاقتار بىتىراپ، اتى بارلىققان ابىلايعا شاپقىنشىلار جاقىنداپ قالعان ەكەن. جانىبەك اتىنان ءتۇسىپ، استىنداعى كوك دونەنىن حانعا كولدەنەڭ تارتادى.
—قاراعىم-اي، ءوزىڭ قايتەسىڭ؟—دەيدى ابىلاي.
—ءسىز قولعا تۇسسەڭىز، ەل باسشىسىز قالار، مەن قولعا تۇسسەم، قازاقتىڭ ءبىر ايەلى ۇل تابار،—دەيدى جىگىت.
ابىلاي تىڭ اتقا ءمىنىپ، قۋعىنشىلاردان قۇتىلىپ كەتەدى. ءبىر قالماق باتىرىنىڭ اتىن اۋدارىپ ءمىنىپ، قورشاۋدان جانىبەك تە امان شىعادى.
—بالا، ات بەرگەنىڭنەن ءسوز بەرگەنىڭ استى عوي، وسى جولعى ولجانىڭ باسى سەنىكى. كانە، مەنەن ءبىر قالاعانىڭدى الشى،— دەيدى حان جانىبەكتى ۇرىستان كەيىن تاۋىپ الىپ.
ابىلاي ەكى ايتقاندا ۇندەمەي، ءۇشىنشى ايتقاندا جانىبەك:
—تاقسىر، ءبىر باسىما جەتەرلىك داۋلەتىم بار، وڭ تىزەڭىزدەن ورىن بەرسەڭىز بولادى،—دەيدى.
—باتىرعا ورىن بەر، مانا نە سۇراسا دا ءبىر تىلەگىن بەرەرمىن دەگەن ۋادەم بار ەدى،—دەيدى ابىلاي وڭ جاعىندا وتىرعان بيىنە. بي ءبىر ايتقانعا ورنىنان قوزعالا قويماي، ەكى ايتقاندا جانىبەككە الا كوزىمەن قاراپ:
—اكەڭ الدىنا قويعان استى جوندەپ ىشە المايتىن اتانىڭ اياعى ەدى. ساعان حان قاسىندا نە بار، اتقوسشى بولساڭ دا جەتپەي مە؟—دەيدى.
—جاقسىنىڭ جانىنا اراشاشى بولدىڭ با، جاماننىڭ مالىنا قورعانشى بولدىڭ با؟ ەكى اۋىز ەسكى ءسوز ءبىلدىم دەپ، حان قاسىندا وتىرۋعا سەنىڭ نەڭ لايىق؟ حان ەكى ايتسا، ءقادىر كەتەدى، قارا ەكى ايتسا، ارى كەتەدى. ءبىر قۇشاق قۋ اعاشتان ءبىر وقتىق قايىڭ شىعادى. اكەم جامان بولسا، سونداي-اق بولار، بىلاي تۇر،—دەپ، ءبيدى قولىنان ۇستاپ تۇرعىزىپ جىبەرىپ، حاننىڭ وڭ جاعىنان ورىن الادى. جىگىت سودان باستاپ بەلگىلى باتىر، بيلەر- مەن باسقىنشىلارعا قارسى قول باستاپ، جورىقتارعا قاتىسادى، «ەر جانىبەك» اتانادى.