- 08 جەل. 2020 00:00
- 381
جانۋارلاردىڭ ءتىلى
سۇلەيمەن پايعامبار جانجانۋاردىڭ ءتىلىن بىلەتىن. سيىردىڭ موڭىرەگەنىنەن، ەسەكتىڭ اقىرعانىنان، قاراعانىنان نە ايتىپ تۇرعانىن ءبىلىپ قوياتىن.
ءبىر كىسى سۇلەيمەن پايعامبارعا ءوتىنىش ايتىپ: «جانۋاردىڭ ءتىلىن ۇيرەتشى»، — دەپ جالىندى. بىرنەشە ايدان سوڭ ۇيرەنىپ الدى.
الگى كىسى ۇيىنە كەلىپ، قورانىڭ سىرتىنان تىڭدادى. سويتسە، ەسەك پەن وگىز سويلەسىپ جاتىر ەكەن.
ەسەك:
— وگىز، باۋىرىم، ءحالىڭ قالاي؟ — دەيدى.
وگىز:
— اۋىر جۇمىستان شارشادىم. قوجايىنىم مەنى ايامايدى، — دەپ ىڭىرسيدى.
ەسەك وعان اقىل ايتادى:
— سەن بۇگىن ءشوپ بەرسە — جەمە، سۋ بەرسە — ىشپە. اۋىرىپ قالعان ەكەن دەپ، جۇمىستان قالدىرادى، — دەيدى.
وگىز ايتقاندى ورىندايدى. ءشوپ تە جەمەي، سۋ دا ىشپەي جاتىپ الادى. ەكەۋىنىڭ ءسوزىن ەسىتكەن قوجايىنى قۇلىنا ايتادى:
— ەرتەڭ وگىزدى قالدىر دا، ەسەكتى جۇمىسقا جەك! — دەيدى.
ەرتەڭىنە وگىزدىڭ بار جۇمىسىن ەسەككە سالادى. ەسەك اربا دا سۇيرەيدى، وتىن دا تاسيدى. ولەردەي شارشايدى. كەشكە اياعىن ازەر سۇيرەتىپ قوراعا كىرەدى.
وگىز بولسا، تىنىعىپ قالعان ەدى. قۋتىڭ-قۋتىڭ ەتەدى.
— ءحالىڭ قالاي، دوستىم؟ — دەيدى ەسەككە.
ابدەن شارشاعان ەسەك كۇيىپ كەتىپ:
— سەنى قوجايىن سويىپ جەيمىن دەپ جاتىر. وت وتتاپ، سۋ ىشپەسەڭ، ەرتەڭ سويادى، — دەپ الدايدى.
قورقىپ كەتكەن وگىز دەرەۋ ءشوپ جەۋگە كىرىسەدى. قورانىڭ سىرتىنان تىڭداپ تۇرعان قوجايىنى ەسەكتىڭ قۋلىعىنا ابدەن كۇلەدى