- 05 ماۋ. 2020 00:00
- 345
جيرەنشەنىڭ بالاسى (ءى نۇسقا)
ءاز جانىبەك حان ءبىر كۇنى جيرەنشەگە قاراپ:
— وسى سەنىڭ بالاڭ قالاي جامان تۋدى ەكەن. شەشەسى قاراشاش، اكەسى، جيرەنشە، سەنسىڭ. وسىنداي ەكى سۇڭقاردان ەڭ بەرى بولعاندا تۇرىمتاي تۋماي، ءالجۋاز جاعالتاي بولىپ تۋعانىنا تاڭىم بار. ءوزى ءبىر قوي اۋزىنان ءشوپ المايتىن مومىن سورلى عوي، — دەپ كەكەتە سويلەگەندە جيرەنشە تۇرىپ:
— حان يەم، دۇرىس ايتاسىز، كەيبىر بالانىڭ تۋعاندا سىرتى قولا، ءىشى التىن بولادى. بەرى كەلە جيىرماعا جەتكەنشە ونىڭ سىرتقى قولاسى توزىپ تۇلەپ تۇسەدى دە، ىشىندەگى التىنى جارقىراپ سىرتىنا شىعادى. سول كەزدە وسى بالامدى كورىڭىز، كوزىڭىز قورىقپاسا، مەنەن تۋماعان بولسىن، —
دەپتى.
كۇندى كۇن قۋىپ، جىلدى قۋىپ جىل وتە بەرىپتى. جيرەنشە دە، قاراشاش تا انا دۇنيەگە اتتانىپ كەتىپتى. ءبىر كۇنى ىمىرت جابىلا قۇبا قالماقپەن سوعىسىپ ءجۇرىپ ءاز جانىبەك انتالاعان جاۋدىڭ ورتاسىندا جاياۋ قالىپتى. سول مەزەتتە كوك قاسقا دونەن مىنگەن ءبىر بالا شاۋىپ كەلىپ، قارعىپ ءتۇسىپ، ءاز جانىبەكتىڭ الدىنا اتىن تارتىپ تۇرىپ:
— ءمىنىڭىز مىنا كوك دونەنگە، قاشىپ قۇتىلىڭىز! قازاق ەلىنىڭ ءبىر ايەلى بۇگىن بۋاز بولسا، مەندەي ءبىر بالانى تابا جاتار، ال ءسىز — جالقى تۋعان جانىبەكسىز، كۇندە تۋا بەرە الماسسىز، — دەپتى.
بۇدان جيىرما جىل بۇرىن «شوبىر، مومىن» اتانعان بالا وسى ەكەن. اتى قاسىم دەسەدى مۇنى بىلگەندەر. ءاز جانىبەك قاتەلەسكەنىنە، جيرەنشە مەن قاراشاشتىڭ جۇرەگىنە قاياۋ سالعانىنا وكىنىپ، وپىق جەسە كەرەك.