كەلە جاتىر جاڭا جىل!
كەلە جاتىر جاڭا جىل!
(بالالار مۋزىكا اۋەنىمەن زالعا تاربيەشىمەن كىرەدى).
جۇرگىزۋشى: قۇرمەتتى اتا - انالار، قوناقتار، بالالار، جاڭا جىل قۇتتى بولسىن! جاڭا جىل بارلىقتارىنا باقىت اكەلسىن!
اۋ، حالايىق، حالايىق
جىلدى قارسى الايىق!
قۋانايىق، تويلايىق
قىزىعىنا تويمايىق.
جاڭا جىلدا ءبارىمىز
جاقسى تىلەك ايتايىق!
1-بالا: قانە، قۇربىلارىم كەلىڭدەر،
شىرشا ءسانىن كورىڭدەر.
اسەم انمەن بي بيلەپ،
ءان جىرلاردى توگىڭدەر.
2-بالا: تىڭداڭىزدار، تىڭداڭىزدار،
تاڭىرقاپ تۇرماڭىزدار،
ءساندى شىرشا شاقىرادى،
بالدىرعان توبىن ورتامىزعا.
جۇرگىزۋشى: قاراڭدارشى بالالار،
ادەمى مىنا شىرشاعا.
جىلتىرايدى شامدارى
ويىنشىقتارى كوپ ەكەن.
- بالالار، شىرشامىزدىڭ شامى جانباپتى عوي. قانە شىرشامىزدىڭ شامىن جاعىپ الايىق.
1، 2، 3 - شىرشا شامى جان! (شىرشا جانبايدى)
شىرشامىز ءالى جانباي تۇر، قانە قاتتى شاپالاقتايىق، اياعىمىزبەن جەردى تاقىلداتايىق.
(شىرشا جانادى)
جۇرگىزۋشى: كەلىڭدەر، بالالار تۇرمايىق،
ءان شىرقايىق شىرشاعا!
ءان: «جاڭا جىل».
(قۇدىقتان داۋىستار شىعادى)
سۋ ادامى: كومەكتەسىڭدەر، بۇگىن دە ليفت جۇمىس ىستەمەي قالىپتى عوي!
(قۇدىقتىڭ ىشىنەن شەلەك جەرگە قۇلايدى. قۇدىقتان الدىمەن سۋ ادامى، ارتىنان مىستان شىعادى.)
مىستان: وح، وح! ازەر دەگەندە شىقتىم عوي، ءۇستى - باسىمدى ءبۇلدىردىم عوي!
سۋشىل! شاشىمدى جوندەپ جىبەرشى!
سۋشىل! مىنا جەردە ادامدار قاپتاپ كەتىپتى عوي!
بالالار، نەگە بۇل جەردە جينالىپ تۇرسىڭدار؟
مىستان: ءيا، سەندەر نەگە سونداي ادەمىسىڭدەر؟
جۇرگىزۋشى: سالەمەتسىزدەر قوناقتار! ءبىز مۇندا جاڭا جىل مەرەكەسىن قارسى الىپ جاتىرمىز.
سۋ ادامى: قايداعى مەرەكە؟ (قولىن سوزىپ) بۇل ءبىزدىڭ جەرىمىز!(شىرشانى كورىپ، تاڭعالى)
ال مىناۋ نە اعاش؟
مىستان: وي، بۇل نە تاڭ – تاماشا!
سۋ ادامى: ويباي، ول ءبىزدىڭ شىرشامىز عوي، ورماندا ءوسىپ تۇرعان.
ۇرلاپ كەتتى، ۇرلاپ كەتتى.
ءبىز شىرشامىزدى الىپ كەتەمىز عوي ءيا، مىستان؟
جۇرگىزۋشى: سۋشىل، مىستان، قاراڭدارشى، شىرشا قانداي اسەم، كورىكتى.
ادەمى مونشاقتارىن تاعىپ الىپ، سىزدەردى كۇتۇدە.
بالالاردىڭ شىرشاعا ارناعان تاقپاقتارىن تىڭداڭىزدار.
جاسىل جەلەك جامىلىپ،
اسىل مونشاق تاعىنعان.
مىنە سۇلۋ شىرشامىز،
كوپتەن كۇتىپ ساعىنعان. سۇلۋ ءساندى شىرشاعا
كوز تويمايدى قاراساڭ
بىزدەر ءۇشىن اياز اتا
الىپ كەلىپتى ورماننان
تاماشا، تاماشا
شىرشامىز تۇر جاراسا
باسىندا اسەم جۇلدىزى
كوز تويمايدى قاراسا
قالىپ ەدىك ساعىنىپ،
كۇتىپ الدىق جابىلىپ.
جولىن قويدىق جارىق قىپ،
شىرشالارعا شام ءىلىپ.
ادەمىلەپ ءبىز ىلگەن،
ويىنشىقتار تىزىلگەن،
قانداي جاقسى شىرشامىز.
ءان شىرقايىق بارشامىز،
ەنجارلىقتى تاستايىق،
شىرشا تويىن باستايىق.
سۋشىل: قانداي جاقسى تاقپاقتار، راحمەت بالالار! ال ءبىز مىستان ەكەۋىمىز سەندەرگە بي بيلەپ بەرەمىز.
مىستان مەن سۋشىل بي بيلەيدى.
مىستان: بالالار، سەندەر ويىن ويناعاندى جاقسى كورەسىڭدەر مە؟
ال سىرعاناۋدى شە؟ وندا «شاڭعى تەبەمىز» ويىنىن وينايىق. ەندى ءبارىڭ ەلەستەتىڭدەرشى، مۇز ورماندا شاڭعى تەۋىپ ءجۇرمىز، ارالارىنان 2 بالا شىقسىن، وسى ەكى بالانىڭ قايسىسى مارەگە ءبىرىنشى جەتسە سول بال سول جەردەن سىيلىق تابادى.
سۋشىل: مىنە، مىناداي سىيلىق الادى! چۋپا - چۋپس!
مىستان: ە، چۋپا - چۋپس جەگىلەرىڭ كەلدى مە؟ جوق، بەرمەيمىن. ءوزىم جەپ قويامىن.
سۋشىل: قالايشا جەپ قوياسىڭ! ول مەنىكى. وتىرىكشى! توقتا! ۇستاپ السام جانىڭدى شىعارامىن! ولاي بولسا شىرشانىڭ شامىن وشىرەمىن! (قاتتى ۇرلەپ شىرشانىڭ شامىن ءسوندىرىپ كەتەدى)
جۇرگىزۋشى: وي، قانداي قۋلار! ءبارىمىزدى الداپ كەتتى عوي! شىرشامىزدىڭ شامى ءسونىپ قالدى. كومەككە اياز - اتا، اقشاقاردى شاقىرايىق.
بالالار: اياز - اتا، اقشاقار! اياز - اتا، اقشاقار!
وسى ساتتە اقشاقار كىرىپ كەلەدى.
اقشاقار: سالەمەتسىڭدەر مە، بالالار، قوناقتار!
قارلى بوران بولسا دا،
قورىقپايمىن، توڭبايمىن.
ويتكەنى مەن، نەمەرەسى اتايدىڭ،
اقشاقار بولامىن.
- سەندەر نەگە كوڭىلسىز وتىرسىڭدار؟
جۇرگىزۋشى: بىزگە قوناققا سۋشىل مەن مىستان كەلىپ، شىرشامىزدىڭ شامدارىن ءوشىرىپ كەتتى. شامدارىن قالاي جاعارىمىزدى بىلمەيمىز.
اقشاقار: شىنىمەن دە بۇل دۇرىس بولماپتى. اياز - اتا دا جاقىنداپ قالدى. (ويلانادى)
تاپتىم. كەلىڭدەر مەنىڭ كىشكەنتاي ۇلپا قارلارىم، بي بيلەپ شىرشا شامىن جاعايىق.
جۇرگىزۋشى: اۋەلەدى ءانىمىز
جاڭا كىردى ءسانىمىز.
اقشاقاردى ورتاعا الىپ
بي بيلەيمىز ءبارىمىز.
بي: «اقشاقارلار». (بي سوڭىندا شىرشا شامى جانادى)
جۇرگىزۋشى: اينالا جار سالىپ،
تاقپاق ايتىپ، ءان سالىپ.
كۇتۋدەمىز اياز - اتانى
ءبارىمىز بىرگە قارسى الىپ.
(بالالار مۋزىكا اۋەنىمەن زالعا تاربيەشىمەن كىرەدى).
جۇرگىزۋشى: قۇرمەتتى اتا - انالار، قوناقتار، بالالار، جاڭا جىل قۇتتى بولسىن! جاڭا جىل بارلىقتارىنا باقىت اكەلسىن!
اۋ، حالايىق، حالايىق
جىلدى قارسى الايىق!
قۋانايىق، تويلايىق
قىزىعىنا تويمايىق.
جاڭا جىلدا ءبارىمىز
جاقسى تىلەك ايتايىق!
1-بالا: قانە، قۇربىلارىم كەلىڭدەر،
شىرشا ءسانىن كورىڭدەر.
اسەم انمەن بي بيلەپ،
ءان جىرلاردى توگىڭدەر.
2-بالا: تىڭداڭىزدار، تىڭداڭىزدار،
تاڭىرقاپ تۇرماڭىزدار،
ءساندى شىرشا شاقىرادى،
بالدىرعان توبىن ورتامىزعا.
جۇرگىزۋشى: قاراڭدارشى بالالار،
ادەمى مىنا شىرشاعا.
جىلتىرايدى شامدارى
ويىنشىقتارى كوپ ەكەن.
- بالالار، شىرشامىزدىڭ شامى جانباپتى عوي. قانە شىرشامىزدىڭ شامىن جاعىپ الايىق.
1، 2، 3 - شىرشا شامى جان! (شىرشا جانبايدى)
شىرشامىز ءالى جانباي تۇر، قانە قاتتى شاپالاقتايىق، اياعىمىزبەن جەردى تاقىلداتايىق.
(شىرشا جانادى)
جۇرگىزۋشى: كەلىڭدەر، بالالار تۇرمايىق،
ءان شىرقايىق شىرشاعا!
ءان: «جاڭا جىل».
(قۇدىقتان داۋىستار شىعادى)
سۋ ادامى: كومەكتەسىڭدەر، بۇگىن دە ليفت جۇمىس ىستەمەي قالىپتى عوي!
(قۇدىقتىڭ ىشىنەن شەلەك جەرگە قۇلايدى. قۇدىقتان الدىمەن سۋ ادامى، ارتىنان مىستان شىعادى.)
مىستان: وح، وح! ازەر دەگەندە شىقتىم عوي، ءۇستى - باسىمدى ءبۇلدىردىم عوي!
سۋشىل! شاشىمدى جوندەپ جىبەرشى!
سۋشىل! مىنا جەردە ادامدار قاپتاپ كەتىپتى عوي!
بالالار، نەگە بۇل جەردە جينالىپ تۇرسىڭدار؟
مىستان: ءيا، سەندەر نەگە سونداي ادەمىسىڭدەر؟
جۇرگىزۋشى: سالەمەتسىزدەر قوناقتار! ءبىز مۇندا جاڭا جىل مەرەكەسىن قارسى الىپ جاتىرمىز.
سۋ ادامى: قايداعى مەرەكە؟ (قولىن سوزىپ) بۇل ءبىزدىڭ جەرىمىز!(شىرشانى كورىپ، تاڭعالى)
ال مىناۋ نە اعاش؟
مىستان: وي، بۇل نە تاڭ – تاماشا!
سۋ ادامى: ويباي، ول ءبىزدىڭ شىرشامىز عوي، ورماندا ءوسىپ تۇرعان.
ۇرلاپ كەتتى، ۇرلاپ كەتتى.
ءبىز شىرشامىزدى الىپ كەتەمىز عوي ءيا، مىستان؟
جۇرگىزۋشى: سۋشىل، مىستان، قاراڭدارشى، شىرشا قانداي اسەم، كورىكتى.
ادەمى مونشاقتارىن تاعىپ الىپ، سىزدەردى كۇتۇدە.
بالالاردىڭ شىرشاعا ارناعان تاقپاقتارىن تىڭداڭىزدار.
جاسىل جەلەك جامىلىپ،
اسىل مونشاق تاعىنعان.
مىنە سۇلۋ شىرشامىز،
كوپتەن كۇتىپ ساعىنعان. سۇلۋ ءساندى شىرشاعا
كوز تويمايدى قاراساڭ
بىزدەر ءۇشىن اياز اتا
الىپ كەلىپتى ورماننان
تاماشا، تاماشا
شىرشامىز تۇر جاراسا
باسىندا اسەم جۇلدىزى
كوز تويمايدى قاراسا
قالىپ ەدىك ساعىنىپ،
كۇتىپ الدىق جابىلىپ.
جولىن قويدىق جارىق قىپ،
شىرشالارعا شام ءىلىپ.
ادەمىلەپ ءبىز ىلگەن،
ويىنشىقتار تىزىلگەن،
قانداي جاقسى شىرشامىز.
ءان شىرقايىق بارشامىز،
ەنجارلىقتى تاستايىق،
شىرشا تويىن باستايىق.
سۋشىل: قانداي جاقسى تاقپاقتار، راحمەت بالالار! ال ءبىز مىستان ەكەۋىمىز سەندەرگە بي بيلەپ بەرەمىز.
مىستان مەن سۋشىل بي بيلەيدى.
مىستان: بالالار، سەندەر ويىن ويناعاندى جاقسى كورەسىڭدەر مە؟
ال سىرعاناۋدى شە؟ وندا «شاڭعى تەبەمىز» ويىنىن وينايىق. ەندى ءبارىڭ ەلەستەتىڭدەرشى، مۇز ورماندا شاڭعى تەۋىپ ءجۇرمىز، ارالارىنان 2 بالا شىقسىن، وسى ەكى بالانىڭ قايسىسى مارەگە ءبىرىنشى جەتسە سول بال سول جەردەن سىيلىق تابادى.
سۋشىل: مىنە، مىناداي سىيلىق الادى! چۋپا - چۋپس!
مىستان: ە، چۋپا - چۋپس جەگىلەرىڭ كەلدى مە؟ جوق، بەرمەيمىن. ءوزىم جەپ قويامىن.
سۋشىل: قالايشا جەپ قوياسىڭ! ول مەنىكى. وتىرىكشى! توقتا! ۇستاپ السام جانىڭدى شىعارامىن! ولاي بولسا شىرشانىڭ شامىن وشىرەمىن! (قاتتى ۇرلەپ شىرشانىڭ شامىن ءسوندىرىپ كەتەدى)
جۇرگىزۋشى: وي، قانداي قۋلار! ءبارىمىزدى الداپ كەتتى عوي! شىرشامىزدىڭ شامى ءسونىپ قالدى. كومەككە اياز - اتا، اقشاقاردى شاقىرايىق.
بالالار: اياز - اتا، اقشاقار! اياز - اتا، اقشاقار!
وسى ساتتە اقشاقار كىرىپ كەلەدى.
اقشاقار: سالەمەتسىڭدەر مە، بالالار، قوناقتار!
قارلى بوران بولسا دا،
قورىقپايمىن، توڭبايمىن.
ويتكەنى مەن، نەمەرەسى اتايدىڭ،
اقشاقار بولامىن.
- سەندەر نەگە كوڭىلسىز وتىرسىڭدار؟
جۇرگىزۋشى: بىزگە قوناققا سۋشىل مەن مىستان كەلىپ، شىرشامىزدىڭ شامدارىن ءوشىرىپ كەتتى. شامدارىن قالاي جاعارىمىزدى بىلمەيمىز.
اقشاقار: شىنىمەن دە بۇل دۇرىس بولماپتى. اياز - اتا دا جاقىنداپ قالدى. (ويلانادى)
تاپتىم. كەلىڭدەر مەنىڭ كىشكەنتاي ۇلپا قارلارىم، بي بيلەپ شىرشا شامىن جاعايىق.
جۇرگىزۋشى: اۋەلەدى ءانىمىز
جاڭا كىردى ءسانىمىز.
اقشاقاردى ورتاعا الىپ
بي بيلەيمىز ءبارىمىز.
بي: «اقشاقارلار». (بي سوڭىندا شىرشا شامى جانادى)
جۇرگىزۋشى: اينالا جار سالىپ،
تاقپاق ايتىپ، ءان سالىپ.
كۇتۋدەمىز اياز - اتانى
ءبارىمىز بىرگە قارسى الىپ.
نازار اۋدارىڭىز! جاسىرىن ءماتىندى كورۋ ءۇشىن سىزگە سايتقا تىركەلۋ قاجەت.