قارشىعانى ماقتاعانى
ءبىر كىسىنىڭ قارشىعاسىن يت ءولتىردى. بۇ كىسى كوپ جىلادى. جىلاپ بۇ ولەڭدى ايتتى:

ايتامىن قۇدايدان سوڭ مۇحاممەدتى،
سىبىردە كوكجال سالدى كوك جەندەتتى.
توعىز تۇلەك بولعاندا، توپ قازدى الىپ،
قازاسى كوكجەندەتتىڭ يتتەن جەتتى.
كوكجەندەت التى قاشتىڭ باۋىڭدى ءۇزىپ،
شىداماي ونەرىڭە، كەتتىڭ ءسۇزىپ .
سەنىمەن ون سەگىز جىل بولدىم جولداس،
كەتتىڭ بە شىنىڭمەنەن كۇدەر ءۇزىپ؟!
كوكجەندەت، ۇشۋشى ەدىڭ جەلدەي ەسىپ ،
تۇرۋشى ەڭ قازدى ۇستاپ، جاننان كەشىپ.
قارا كوت قاقشىماقتان ىلگەگىنە،
تۇرادى كۇدىرەيىپ كوك جەندەتسىپ.
كوك جەندەت، ۇيدە كەڭەس، تۇزدە كەڭەس،
سالعانمەن قانشا قۇستى ، سەندەي ەمەس.
ارالاس شۇرەگەيى توپ ۇيرەكتەن،
باسقانى كيجەكتەردەن الۋشى ەمەس.
كوكجەندەت، موينىڭ ۇزىن، شالعىڭ قىسقا،
سالعانمىن جالىقپاستان تالاي كۇسقا.
التى قاز، ون بەس ۇيرەك ءبىر جەردە الىپ،
دۋاداق جولىقپادى سەن بايعۇسقا.
كوكجەندەت، سەن دە كارى، مەن دە كارى،
كوك جەندەتتەي بولسايشى قۇستىڭ ءبارى.
التى قازدى ءبىر جەردە الىپ ۇرىپ،
تانبايدى باياعىسىنان بايعۇس كارى!
كوكجەندەت، ۇشۋشى ەدىڭ توعايدى ورلەپ،
تالاي ات تۇرىپ قالعان كوزى تەرلەپ.
كەشكە تامان بولعاندا، دابىل ءتيىپ،
ەسىل مەن ەدىلدە « مەنى كور!» - دەپ.
كوكجەندەت كۇسىم، سالدىم توعايدى ورلەپ،
تالاي ات تۇرىپ قالعان كوزى تەرلەپ.
كويلەكتىڭ شۇباتىلعان جەڭىن بىلعاپ،
كارى قىز تۇرۋشى ەدى: «كەلسەڭ، كەل!» - دەپ.
كوكجەندەت، بۇگىن ءبىزدىڭ ءتۇستىڭ ەسكە،
قارايتىن تانۋشى ەمەس ەرتەڭ كەشكە.
سۇقسىرلار، كوجەكتەر مەن تولىپ قالدى،
جۇگىردىم ساسقانىمنان قوزىكەشكە.
تىرلىكتە ءۇشبۋ حاتتى تامام قىلعان،
ءسوز ايتتىم ىقىلاسپەن بۇرىنعىدان.
قولىما قاعاز الدىم سيا مەنەن،
جەتەدى مۇراتىنا دۇعا قىلعان.
قولىما قاعاز جازدىم، قالام الىپ،
انەۋ كۇنى توقبولاتقا قايتتىم بارىپ.
قاراعىم، تاربيەڭە ىنتىق بولىپ،
مەن قايتتىم سويلەسە الماي، كۇمارلانىپ .
جازعانىم قاعاز بەنەن قالام، سيا،
لاعىلدىڭ ەكى كوزىڭ سيپاتىندا.
مەن باردىم ماڭعازىما دۇيسەنبى كۇن ،
نە قىلىپ كەلمەي قالدى قالقام، ءسىرا؟
مەن باردىم جۇما كۇنى قۇلا اتپەن،
قايتەيىن قۇيقىلجىعان مىنەزىڭنەن؟!
كۇندە قىرىق كورسەم دە، ارمانىم جوق،
ولەرمىن ديۋانا بوپ قايعىمەنەن!

---