ءتاتيدى جوقتاۋ
قارا ءبىر تاۋدىڭ جىلعاسى،
حالقىنىڭ باعلان قۇلجاسى،
سۇيىندىكتىڭ اعاسى،
التىننان سالعان سىرعاسى،
الاشتان دۇشپان ءسوز كەلسە،
الدىندا جۇرەر جورعاسى.
قارا ءبىر تاۋدىڭ ولكەسى،
اتى التايدىڭ سەركەسى،
جارلىعى جالعان بولماعان،
حان، قارانىڭ ەركەسى.
بازارلاپ كەلگەن بەز ەدى،
جاقسىدان قالعان كوز ەدى،
ەبىنىڭ قىزىل جەلىندەي،
ساۋلاپ ءبىر تۇرعان ءسوز ەدى.
ايدىنى تاۋدان زور ەدى،
داۋلەتى كولدەي مول ەدى.
ءوزىم ءبىر دەگەن الاشقا،
الاسى ءبىر جوق تورە ەدى.
ايعىر ءبىر قۋعان قۇلىنداي،
ادام اۋلىن جاقتاعان،
ادىلدىككە سالعاندا،
كاپىر، قازاق ماقتاعان.
قۇراما جيىپ، ەل قىلىپ،
قوسىن تازا ساقتاعان.
ءتىلى شايپاۋ تەنتەگى
اقىلىمەن توقتاعان.
كولدەگى اققۋ داۋىستى،
اق سۇڭقار قۇستاي دابىستى،
ەرەگەسكەن دۇشپانعا
ايداحارداي شالىستى.
قايتپاس قارا بۇلتتاي،
قالشيعانمەن قارىستى.
ەكى دە تىزگىن ءبىر ايىل،
ءبىر ءوزىم دەپ سالىستى.
تولقىن توپقا بارعاندا،
يىعى اسىپ سويلەگەن.
سۇيىندىكتىڭ بالاسىن،
ءوز ۇلىنداي بيلەگەن.
«ەلىم التاي ەكەن!» - دەپ،
ىركىنا زورلىق قىلماعان.
ەرتەگى وتكەن اسانداي،
ەلدىڭ قامىن ويلاعان.
اسىلىق ايتىپ اللاعا،
كۇناحار عاسى، بولماعان.
ادالدىعى عالىمداي،
ءدىن سوزىنە تويماعان.
اقىلى جانە دانىشپان،
كەۋدەسىنە سىيماعان.
مۇنارادان جول العان،
بۇحارادان قول العان،
جالعىز قىلدان ءنىل العان.
ارۋاقتى ەلدىڭ قوسى ەدى،
ادال ءپىردىڭ دوسى ەدى.
نياز الار مۇرتىنان،
مۇرت دەپ بارار جۇرتىنان،
قوجالار وقىر قۇراندى.
قۇراننان باسقا پايدا جوق،
اجالدان ايلا جوق.
سارعايعانمەن ولمەك جوق،
ۋايىمنان ونبەك جوق،
اسىرە كىلىش جۇزىندەي،
قالايى ساندىق ىشىندەي،
التىن ءدىلدا الپىس مىڭ.
قىس قونىسىن سۇراساڭ،
قويان مەنەن جىلاندى،
وزەن اققان بويىندا
مەكەن كىلدى نۇرانى.
تىرىسىندە كوپ بەردى:
«زەكەت!» - دەپ تاي مەن كۇناندى.
جەسىر قاتىن، جاس بالا،
قايىرىمەن جۇباندى.
جايلاۋعا بەتتەپ كوشكەندە،
شارشاتىپ جىلقى ايداعان.
تايى قىسىر قالماعان،
تايلاعى بوتا سالماعان.
سەگىز رۋعا مال بەرىپ،
سەكسەن قىسىر بايلاعان.
بەتەگەلى كەڭ تارلاۋ،
بەتكەيگە بىتكەن رايداي.
«دۇنيەدەن ءتاتي ءوتتى!» - دەپ،
«التايدان قايرات كەتتى!» - دەپ،
قوجالار سىزعان سياداي
دۇشپاننىڭ كوڭىلى تىندى عوي.
بارساڭ، سالەم دەگەيسىڭ،
اقجولدىڭ ۇلى ارعىنعا،
اتپەن جەلى تارتتىردىم
كەرەگە بويى شالعىنعا.
دۇعاي سالەم دەگەيسىڭ.
قوشقارباي ۇلى قورامعا،
«قورام ورتا بولدى!» - دەپ،
قوڭسىنى كۇندەپ قازباسىن،
ءبىر اللاعا جازباسىن!
ءىشىپ،ءبىر كيىپ، بۇلاسىن.
سۇم دۇنيەنىڭ وتەرىن،
ولشەنۋمەنەن ويلاسىپ!
مىڭ-ميلليونى كەتسە دە،
تورە الدىنا بارماسىن.
جۇماقتىڭ ءتورى - ون تاراۋ،
ويپاي، كۇلە جۇرگەيسىڭ.
پەيىشتىڭ ءتورى- بەس تاراۋ،
بەلگىلى بولىپ جۇرگەيسىڭ.
اللاعا ءىسىڭ اق بولسا،
اق سارايعا كىرگەيسىڭ!
نۇردىڭ قىزىن سۇيگەيسىڭ،
تورقادان كويلەك كيگەيسىڭ!
شارابا تۇعىر ءشارباتىن،
سۋسىنىڭا ىشكەيسىڭ!
يا، مۇحاممەد، قولداعاي،
كوپ ۇيات ەتكەن ۇمبەتىن!
كوپ تىلەۋى كول بولعاي،
كوپسىنگەندە داۋلەتىن،
ايان بولسىن اۋرەتىڭ!
پارشا مەنەن ءماۋلىمدى،
بوز، بوياقتاي جۇمساعان،
جورعا مەنەن جۇيرىكتى،
تاي، قۇنانداي جۇمساعان.
كوجالاردىڭ ايتقانى،
و دۇنيەنىڭ ءسوزى ەدى،
اق كىرەۋكە سىيماعان
الىپ ءبىر تۋعان جوتالى،
جاراستىقتى مىرزا ەدى !
اللادان بۇيرىق كەلگەن سوڭ،
بۇل دۇنيەنى قيعانى!
شاڭىراعىن يدىرگەن،
شىنار دەگەن اعاشتان،
مال بايلىعى ءبىر استى
بىتكەن قازاق الاشتان.
بەتىنە جان كەلمەگەن.
مايقىمەنەن تالاسقان،
ءۇش مەيرامنىڭ ۇلىندا:
قۋاندىق پەن سۇيىندىك،
جان جوق بۇعان تالاسقان.
ەكسە دە ەلگە، بىتەر مە
مىرزادا مۇنداي جاراسقان
بەسىندە مەكتەپ وقىعان.
التىسىندا اقىل توقىعان،
جەتىسىنە شىققاندا،
جەتپىس بىردەن ءسوز سۇراپ،
قۇدىقتاي كوزىن شوقىعان.
سەگىزىنە كەلگەندە،
سۇيىندىككە باس بولعان،
اققان سەڭدەي تولقىعان!
توعىزىنا كەلگەندە،
تۋعان ايداي بالقىعان.
ەندى ون جاسقا شىققاندا،
داۋلەتى كولدەي شالقىعان.
ون بىرىنە شىققاندا،
ارداعى استى حالقىنان،
ون ەكىگە شىققاندا،
قۇر قايتپادى نارقىنان.
جيىرمادان وتكەن سوڭ،
ەندى وتىزعا جەتكەن سوڭ،
ساليقالى بي بولدى،
جەسىر مەنەن جەتىمگە،
تىگىپ ءبىر قويعان ءۇي بولدى.
جەتىم مەنەن جەسىردىڭ،
بولىپ ءوتتى ازىعى.
از عانا اۋىل سۇيىندىك،
از كۇن بولدى قازىعى.
ءوز باۋىرىم دەپ جان تارتپاي،
ءتىل جازدىرىپ، دات ايتپاي،
ادىلدىككە سالعاندا،
ەش بار ما ەدى جازىعى؟!
ات باسىنا سوقتىرىپ،
اقى ايتپاعان دۋا عىپ،
اۋزىنا كۇپىر كوپ تۇسپەي،
اللاسىن كۇتكەن مۇڭايىپ!
سەكسەن ۇشكە كەلتىرمەي،
اجال بەردى قۇدايى.
وتكەن ىسكە سالاۋات،
ارتىنىڭ قايىرىن سۇرايىق!
سامارقاندا سايلاتتى،
سارى التىننان تۇيمەسىن.
حازىرەت تە سوقتىردى،
اقىرەتتە كۇيمەسىن.
ارۋاق اتا قالاۋمەن،
ارۋاقتى بابا جەبەسىن!
جاۋاپتاماڭ جار بولىپ،
ينىنە شايتان مىنبەسىن.
عالام بىلگەن ءتاتيدى
جوقتاۋسىز قالدى دەمەسىن!
حالقىنىڭ باعلان قۇلجاسى،
سۇيىندىكتىڭ اعاسى،
التىننان سالعان سىرعاسى،
الاشتان دۇشپان ءسوز كەلسە،
الدىندا جۇرەر جورعاسى.
قارا ءبىر تاۋدىڭ ولكەسى،
اتى التايدىڭ سەركەسى،
جارلىعى جالعان بولماعان،
حان، قارانىڭ ەركەسى.
بازارلاپ كەلگەن بەز ەدى،
جاقسىدان قالعان كوز ەدى،
ەبىنىڭ قىزىل جەلىندەي،
ساۋلاپ ءبىر تۇرعان ءسوز ەدى.
ايدىنى تاۋدان زور ەدى،
داۋلەتى كولدەي مول ەدى.
ءوزىم ءبىر دەگەن الاشقا،
الاسى ءبىر جوق تورە ەدى.
ايعىر ءبىر قۋعان قۇلىنداي،
ادام اۋلىن جاقتاعان،
ادىلدىككە سالعاندا،
كاپىر، قازاق ماقتاعان.
قۇراما جيىپ، ەل قىلىپ،
قوسىن تازا ساقتاعان.
ءتىلى شايپاۋ تەنتەگى
اقىلىمەن توقتاعان.
كولدەگى اققۋ داۋىستى،
اق سۇڭقار قۇستاي دابىستى،
ەرەگەسكەن دۇشپانعا
ايداحارداي شالىستى.
قايتپاس قارا بۇلتتاي،
قالشيعانمەن قارىستى.
ەكى دە تىزگىن ءبىر ايىل،
ءبىر ءوزىم دەپ سالىستى.
تولقىن توپقا بارعاندا،
يىعى اسىپ سويلەگەن.
سۇيىندىكتىڭ بالاسىن،
ءوز ۇلىنداي بيلەگەن.
«ەلىم التاي ەكەن!» - دەپ،
ىركىنا زورلىق قىلماعان.
ەرتەگى وتكەن اسانداي،
ەلدىڭ قامىن ويلاعان.
اسىلىق ايتىپ اللاعا،
كۇناحار عاسى، بولماعان.
ادالدىعى عالىمداي،
ءدىن سوزىنە تويماعان.
اقىلى جانە دانىشپان،
كەۋدەسىنە سىيماعان.
مۇنارادان جول العان،
بۇحارادان قول العان،
جالعىز قىلدان ءنىل العان.
ارۋاقتى ەلدىڭ قوسى ەدى،
ادال ءپىردىڭ دوسى ەدى.
نياز الار مۇرتىنان،
مۇرت دەپ بارار جۇرتىنان،
قوجالار وقىر قۇراندى.
قۇراننان باسقا پايدا جوق،
اجالدان ايلا جوق.
سارعايعانمەن ولمەك جوق،
ۋايىمنان ونبەك جوق،
اسىرە كىلىش جۇزىندەي،
قالايى ساندىق ىشىندەي،
التىن ءدىلدا الپىس مىڭ.
قىس قونىسىن سۇراساڭ،
قويان مەنەن جىلاندى،
وزەن اققان بويىندا
مەكەن كىلدى نۇرانى.
تىرىسىندە كوپ بەردى:
«زەكەت!» - دەپ تاي مەن كۇناندى.
جەسىر قاتىن، جاس بالا،
قايىرىمەن جۇباندى.
جايلاۋعا بەتتەپ كوشكەندە،
شارشاتىپ جىلقى ايداعان.
تايى قىسىر قالماعان،
تايلاعى بوتا سالماعان.
سەگىز رۋعا مال بەرىپ،
سەكسەن قىسىر بايلاعان.
بەتەگەلى كەڭ تارلاۋ،
بەتكەيگە بىتكەن رايداي.
«دۇنيەدەن ءتاتي ءوتتى!» - دەپ،
«التايدان قايرات كەتتى!» - دەپ،
قوجالار سىزعان سياداي
دۇشپاننىڭ كوڭىلى تىندى عوي.
بارساڭ، سالەم دەگەيسىڭ،
اقجولدىڭ ۇلى ارعىنعا،
اتپەن جەلى تارتتىردىم
كەرەگە بويى شالعىنعا.
دۇعاي سالەم دەگەيسىڭ.
قوشقارباي ۇلى قورامعا،
«قورام ورتا بولدى!» - دەپ،
قوڭسىنى كۇندەپ قازباسىن،
ءبىر اللاعا جازباسىن!
ءىشىپ،ءبىر كيىپ، بۇلاسىن.
سۇم دۇنيەنىڭ وتەرىن،
ولشەنۋمەنەن ويلاسىپ!
مىڭ-ميلليونى كەتسە دە،
تورە الدىنا بارماسىن.
جۇماقتىڭ ءتورى - ون تاراۋ،
ويپاي، كۇلە جۇرگەيسىڭ.
پەيىشتىڭ ءتورى- بەس تاراۋ،
بەلگىلى بولىپ جۇرگەيسىڭ.
اللاعا ءىسىڭ اق بولسا،
اق سارايعا كىرگەيسىڭ!
نۇردىڭ قىزىن سۇيگەيسىڭ،
تورقادان كويلەك كيگەيسىڭ!
شارابا تۇعىر ءشارباتىن،
سۋسىنىڭا ىشكەيسىڭ!
يا، مۇحاممەد، قولداعاي،
كوپ ۇيات ەتكەن ۇمبەتىن!
كوپ تىلەۋى كول بولعاي،
كوپسىنگەندە داۋلەتىن،
ايان بولسىن اۋرەتىڭ!
پارشا مەنەن ءماۋلىمدى،
بوز، بوياقتاي جۇمساعان،
جورعا مەنەن جۇيرىكتى،
تاي، قۇنانداي جۇمساعان.
كوجالاردىڭ ايتقانى،
و دۇنيەنىڭ ءسوزى ەدى،
اق كىرەۋكە سىيماعان
الىپ ءبىر تۋعان جوتالى،
جاراستىقتى مىرزا ەدى !
اللادان بۇيرىق كەلگەن سوڭ،
بۇل دۇنيەنى قيعانى!
شاڭىراعىن يدىرگەن،
شىنار دەگەن اعاشتان،
مال بايلىعى ءبىر استى
بىتكەن قازاق الاشتان.
بەتىنە جان كەلمەگەن.
مايقىمەنەن تالاسقان،
ءۇش مەيرامنىڭ ۇلىندا:
قۋاندىق پەن سۇيىندىك،
جان جوق بۇعان تالاسقان.
ەكسە دە ەلگە، بىتەر مە
مىرزادا مۇنداي جاراسقان
بەسىندە مەكتەپ وقىعان.
التىسىندا اقىل توقىعان،
جەتىسىنە شىققاندا،
جەتپىس بىردەن ءسوز سۇراپ،
قۇدىقتاي كوزىن شوقىعان.
سەگىزىنە كەلگەندە،
سۇيىندىككە باس بولعان،
اققان سەڭدەي تولقىعان!
توعىزىنا كەلگەندە،
تۋعان ايداي بالقىعان.
ەندى ون جاسقا شىققاندا،
داۋلەتى كولدەي شالقىعان.
ون بىرىنە شىققاندا،
ارداعى استى حالقىنان،
ون ەكىگە شىققاندا،
قۇر قايتپادى نارقىنان.
جيىرمادان وتكەن سوڭ،
ەندى وتىزعا جەتكەن سوڭ،
ساليقالى بي بولدى،
جەسىر مەنەن جەتىمگە،
تىگىپ ءبىر قويعان ءۇي بولدى.
جەتىم مەنەن جەسىردىڭ،
بولىپ ءوتتى ازىعى.
از عانا اۋىل سۇيىندىك،
از كۇن بولدى قازىعى.
ءوز باۋىرىم دەپ جان تارتپاي،
ءتىل جازدىرىپ، دات ايتپاي،
ادىلدىككە سالعاندا،
ەش بار ما ەدى جازىعى؟!
ات باسىنا سوقتىرىپ،
اقى ايتپاعان دۋا عىپ،
اۋزىنا كۇپىر كوپ تۇسپەي،
اللاسىن كۇتكەن مۇڭايىپ!
سەكسەن ۇشكە كەلتىرمەي،
اجال بەردى قۇدايى.
وتكەن ىسكە سالاۋات،
ارتىنىڭ قايىرىن سۇرايىق!
سامارقاندا سايلاتتى،
سارى التىننان تۇيمەسىن.
حازىرەت تە سوقتىردى،
اقىرەتتە كۇيمەسىن.
ارۋاق اتا قالاۋمەن،
ارۋاقتى بابا جەبەسىن!
جاۋاپتاماڭ جار بولىپ،
ينىنە شايتان مىنبەسىن.
عالام بىلگەن ءتاتيدى
جوقتاۋسىز قالدى دەمەسىن!