- 26 اقپ. 2020 00:00
- 199
مۇقىشتىڭ مىسقىلى
ۇيىنە الدىرىپ التىن تۇرمان ۇستاتىپ جاتقان مۇقىشقا:
— دارحان، سەنى ءوزىم دەپ ايتىپ وتىرمىن. ماعان وسىنشاما قالىڭ جىلقىنىڭ بىتۋىمەن قىزىر پايعامباردىڭ ءىزىن باسقامىن، — دەپ ماقتانادى ەكەن باي. التىن مەن كۇمىستى اپتاۋعا، بالقىتۋعا مالدىڭ جامباس، جاۋىرىن سۇيەكتەرىنىڭ شۇڭقىرى قاجەت بولادى. ءبىر كۇنى كەشكە جاقىن ءبىر قانشا اقساقالدارمەن اڭگىمە قۇرىپ ءدوڭ باسىندا وتىرعان باي اۋىل توڭىرەگىنەن سولاردى ىزدەپ جۇرگەن مۇقىشتى كورىپ:
— ەي، ەي، دارحان، نە ىزدەپ ءجۇرسىڭ؟ — دەپ ايعاي سالىپتى.
مۇقىش توقتاي قالىپ بار داۋىسىمەن:
— بايەكە! قىزىردىڭ ءىزىن قاي جەردەن باسقان ەدىڭىز، — دەپتى.
مۇنى ەستىگەن باي ىزاعا بۋلىعىپ:
— ءۇي، اۋزىڭا قان تولعىر، نەنى كوكىپ تۇر، — دەپ توبەدەن ءتۇسىپ كەتەدى. مۇقىش ۇيگە كەلسە، بايەكەڭ قارا كۇپىگە ورانىپ جاتىر ەكەن. مۇقىش از كىدىرىپ بارىپ:
— بايەكە، نەمەنە سۋىق ءتيىپ تۇماۋراتىپ قالدىڭىز با؟ — دەيدى.
باي باسىن جۇلىپ الىپ:
— ەي، دارحان، سەنى ءوزىم ساناپ جان بالاسىنا ايتپاعان سىرىمدى ايتسام، شىرىشتاي ەلدىڭ ىشىندە سۇرەن سالعانىڭ نە؟ — دەگەندە، مۇقىش قارقىلداپ كۇلىپ:
— اتتەڭ، بايەكە-اۋ، وسىعان دا رەنجيسىز بە، مەن دە ءسىزدى ءوزىم ساناپ، اۋىلىڭىزعا كۇندە كەلىپ كەتەتىن قىزىر پايعامباردىڭ ىرىستى ىزىنە ءبىر باقايىمدى تيگىزىپ السام، ەڭ بولماعاندا ءجۇز جىلقى بىتپەي مە؟ سونى دا قىزعانىپ، كورسەتە سالماعانىڭىزعا مەن دە وكپەلىمىن، — دەگەن ەكەن.