- 26 اقپ. 2020 00:00
- 271
قورقاق ماكەڭ
جايلاۋ ۇستىندە مايباس ءبىر قاريانىڭ ۇيىنە قونىپتى. شالدىڭ قاسىندا جاڭا كوتەرگەن وتاۋى بار ەكەن. ەل جاتىپ، ءبىراز ۋاقىت وتكەن سوڭ، ماكەڭ دارەت قىسىپ دالاعا شىعىپتى. ءتۇن كوزگە تۇرتسە كورگىسىز قاراڭعى ەكەن. ماكەڭ ۇزاعىراق بارىپ، قايتا كەلە جاتىپ، بايقاۋسىزدا وتاۋدىڭ الدىندا جاتقان كوك توبەتتى باسىپ كەتىپتى. يت «قاڭق» ەتىپ اتىپ كەتكەندە، شوشىپ قالعان ماكەڭ تۇرا قاشامىن دەپ كەتپەننىڭ باسىن باسىپ قالىپتى. كەتپەننىڭ باسى قايىرىلىپ كەلىپ ماكەڭنىڭ قۇلاق شەكەسىنە سارت ەتە ءتۇسىپتى. مۇنى «اڭدىپ جۇرگەن بىرەۋ سويىلمەن سالىپ قالدى» دەپ ويلاعان ماكەڭ:
— اعاتاي-اي، ءوزىم ءجۇر ەدىم، — دەپ ەكى قولىن تىك كوتەرىپ كەتپەنگە ءتاجىم ەتىپتى. سول كەزدە ادامنىڭ داۋىسىنان يمەنىپ، ورنىنان تۇرەگەلگەن ءبىر سيىر «ءپىش» ەتە ءتۇسىپتى. بۇل ۇرەيلى ماكەڭە بەينە ءتونىپ كەلە جاتقان ادام سياقتى كورىنىپتى، تۇرىسىنان ءارى ابىرجىپ:
— سەنسەڭ دارەتكە شىقتىم، بۇل ۇيدەگى كەلىن مەنىڭ جاقىن قارىنداسىم بولادى، — دەگەن ەكەن الگى دىبىس شىققان جاققا قاراپ.