مۇرا
كوزى ۇيقىعا بارعانشا اجەسىنە قوياردا-قويماي، ەرتەك ايتقىزاتىن ايدانانىڭ كۇندەگى ادەتى ەدى. بۇگىن دە:
— اجە دەيمىن، ەرتەك ايتىپ بەرشى! — دەپ ۇيىقتاماي قويدى.
— ەرتە-ەرتە زاماندا، ەشكى ءجۇنى بورتە زاماندا، تۇيەنىڭ قۇيرىعى كەلتە زاماندا، قىرعاۋىلى قىزىل ەكەن، قۇيرىق ءجۇنى ۇزىن ەكەن، — دەپ باستادى اجەسى ەرتەگىنى. — ۇيلەرى كورشى وتىراتىن ءتاتۋ-تاتتى ءۇش جىگىت بولىپتى.
— ولار نە قىپتى؟ — دەدى ايدانا ەرتەگىنىڭ سوڭىن ۇققانشا تاعاتسىزدانىپ.
— ايتامىن عوي. ۇشەۋى ۇرپاقتارىنا مۇرا قالدىرۋ تۋرالى كەلىسىپتى. ءبىرىنشى جىگىت «مەن اقشا جيناپ بانككە سالا بەرەمىن» دەپتى. ەكىنشى جىگىت «مەن قورا-جاي سالدىرامىن» دەپتى. ءۇشىنشى جىگىت «مەن بالالارىما ونەر ۇيرەتە بەرەمىن» دەگەن ەكەن.
— سوسىن نە بوپتى، اجە؟
— تالاي جىلدان كەيىن ءۇش دوس ءبىرىنىڭ سوڭىنان ءبىرى دۇنيەدەن ءوتىپتى.
— ونان كەيىن شە؟
— ونان كەيىن ولاردىڭ بالالارى ۇلكەيىپتى. ءۇيلى-باراندى بولىپتى. ءبىر كۇنى جەر بەتىن توپان سۋ قاپتاپتى.
— سوسىن ءقايتىپتى؟
— سونان كەيىن، ونەر ۇيرەنگەندەر اپاتتان تۇگەل امان قالىپتى.
ءبىر ساتكە ويعا شومىپ ۇندەمەي قالعان ايدانا:
— اجە، مەن دە ونەر ۇيرەنەيىنشى! — دەپ، ۇزىن كىرپىگى ءجيى-جيى قاعىلىپ، شاناقتى قوي كوزدەرى جىپىلىقتاي باستادى.
— ۇيرەنەسىڭ، كوكەم! — دەدى اجەسى ءاجىمدى الاقانىمەن نەمەرەسىنىڭ باسىنان سيپاپ. — «ونەرلى ولمەيدى» دەگەن سول عوي، بالام.
— اجە، سەن ەرتىپ بارعان بيىك ۇيدەن وقيمىن. كوپ تاتەلەر وقيدى ەكەن عوي، سول مەكتەپتە؟ ءال-فارابي اتانىڭ تاستان جاساعان ءمۇسىنىن كوردىم.
— ءال-فارابي اتالارىڭ — كوپ وقىعان، كوپ بىلەتىن ادام. سول كىسىنىڭ اتىنداعى مەكتەپ — سەن كورگەن بيىك ءۇي. كەيىن سول جەردەن وقيسىڭ. ءتىرى بول، جانىم!
ايدانا باسىن اجەسىنىڭ كوكىرەگىنە سۇيەپ، قاتتى ۇيقى قىسقاندىقتان، قالعي باستادى...
You Might Also Like
-
سۇڭقار السىرەپ قالعان-دى. قانات-قۇيرىعى سەلدىرەڭكى تارتىپ، سيقى كەتە باستاعان ەدى. دالپ-دالپ سابالانىپ زورعا كوتەرىلەدى كوك جۇزىنە. بيىكتە ەمىن-ەركىن سامعايتىن كۇندەر كەلمەسكە كەتكەن. كەزىندە ءقاز-ۇ...
-
ايدانا بيىل بەسكە شىقتى. اجەسى الپىسقا كەلدى. باستاۋىش مەكتەپتىڭ ءمۇعالىمى، بالالار باقشاسىندا ىستەگەن ادام. ورتا مەكتەپتى بىتىرگەنشە جاستىق شاعى اۋىلدا وتكەن. بالاجان، كوپشىل، مەيىرىمدىلىگىنەن بە، ...
