(ا. س. پۋشكيننەن)
حاتىڭنان جاقسى ۇعىندىم ءسوزدىڭ ءبارىن:
كىرى جوق، كىرشىگى جوق ماعىنالارىن.
جاسىرماي، جاستىقپەنەن، نانعىشتىقپەن
ايتىپتى شىنشىل ءتىلىڭ بار ىڭكارىن.

جاسىرماي جاس جۇرەكتىڭ جانعان جايىن،
ايتۋعا ءتىلىڭ مۇنشا قايدان دايىن؟
جانىپ، ءسونىپ، سۋىنىپ قالعان كوڭىلىم
قوبالجيدى حاتىڭدى كورگەن سايىن.

قالماعان ونەگيننىڭ ەشبىر باعى،
ءوتىپ كەتكەن جۇرەكتىڭ وتتى شاعى.
ءمىنسىز تىلمەن ءسوزىڭدى جازىپسىڭ-اق،
ۇناتپاعان جەرىم بار سۇيتسە-داعى.

بولسا دا ءسان-سالتانات، قىزىق، اسەم،
تەز جالىعىپ اينيمىن، تۇرلاۋىم كەم.
ساقتاسار، ارداقتاسار كىسى بولسام،
جالعاندا سەنەن باسقا جاندى الماس ەم.

بۇگىن سۇيسەم، سەنى السام – ەرتەڭ جالقىپ،
سۋىپ قايتار كوڭىلىم جەلشە شالقىپ.
قۋارتىپ، قايعىمەنەن سۋالتامىن،
بىرەۋدىڭ قىزىل گۇلىن تۇرعان بالقىپ.

قۇدايدىڭ تولىپ جاتىر كۇنى بۇگىن،
جىگىتتىڭ تاني الماي كەمشىلىگىن.
ءبىر الىپ، قادىرلەمەي، تاستاپ كەتكەن
تارتىپ ءجۇر قياناتشىل ەر كۇيىگىن.

تۇكسيگەن ءوزى سۋىق، ءسوزى سۋىق،
كەلەرلىك ءبىر جەرى جوق جانعا جۋىق.
ءوزى انتۇرعان، قازىمىر، قاتىنى – سورلى،
ەكى ءومىردىڭ لايلاپ سۋىن تۇنىق.

سول بايانسىز ەركەكتىڭ بىرەۋى – مەن،
جاماندىعىم جاقسىمنان ەكى ەسەدەن.
جۇرەك كىرسىز، ءتىل ءمىنسىز، مىنەزىڭ – گۇل،
نە بولاسىڭ وسىنداي ەرمەنەن سەن؟

جاڭعىرماس وتكەن ءومىر، بىتكەن مىنەز،
لايىقسىز كىسىگە بولىپسىز كەز.
سەنى جاقسى كورەيىن بىرگە تۋعان
اعاڭداي، ونان باسقا جوق مەندە ءسوز.

جاس قىز بەن جاس بايتەرەك – ءبارى بىردەي،
جاپىراعى تۇرا ما جىلدا وزگەرمەي؟
مەنەن گورى ءسوزىڭدى جاقسى ۇعۋشى،
كەتەر دەمە ەر جىگىت ءبىر كەز كەلمەي.

بۇل سوزدە اقىل دا بار، عيبرات تا بار،
وزىڭە ەكىنشىدە پايدا بولار.
اقىلمەنەن ويلاساڭ توقتاۋ قىلىپ،
سۇيكىمدى مەنەن ارتىق جان تابىلار.

---