وتىرىك ولەڭ ايتتىم دا، قىزعا جاقتىم،
كۇمىرسقانىڭ اساۋىن قويداي باقتىم.
اساۋىن شەگىرتكەنىڭ ۇستاپ ءمىنىپ،
تاۋ-تاۋدان تارباڭداتىپ تۇلكى قاقتىم.
ءبىر قويانعا ءمىندىم دە، اسپانعا ۇشتىم،
ەكپىنىنە شىداماي، جەرگە ءتۇستىم.
التى كۇندەي اق بوران سوعىپ ەدى،
جالعىز قۋراي تۇبىنە اس قىپ ءىشتىم.
دۇنيەدە اۋىر ەكەن ۇرگەن قارىن،
جالعىز ءوزىم كوتەردىم سونىڭ ءبارىن.
اتاندارعا ءۇش توستەپ ارتىپ ەدىم،
كوتەرە الماي، جىعىلدى، جانۋارىم !
بۇل دۇنيەدە بەك اۋىر ۇرگەن قۋىق،
جالعىز ءوزىم كوتەردىم اۋزىن بۋىپ.
قارا شىركەي شىبىنعا اربا سالدىم،
ونداي مىقتى كورمەدىم ءوزىم تۋىپ.
ءبىر قارساقتى جاراتىپ، بازار ءمىندىم،
قۇلاعىنان بەرىك باسىپ ازەر ءمىندىم
ەكى حامبال ۇستىنە تەڭدەپ الىپ،
قارا جولدىڭ ۇستىندە بورت-بورت جەلدىم.
بازارعا بارايىن دەپ، بورسىق ءمىندىم،
ءوزىم جاياۋ بولعان سوڭ، قورقىپ ءمىندىم.
ەكى حامبال استىما ماتا تەڭدەپ،
قارا جولدىڭ ۇستىندە بورت-بورت جەلدىم.
تورعايدىڭ اتىم ۇرىكتى قۋ باسىنان،
تىشقانىنىڭ اركان ەستىم شۋداسىنان.
وتىز كىسى ءبىر قانشىر ۇستاپ الىپ،
استاۋ-استاۋ ەت جەدىك ەر باسىنان.
ماسا دەگەن ءبىر ءادىل پاكىر ەكەن،
يمانسىز سونا دەگەن كاپىر ەكەن.
ۇيىنە ينەلىكتىڭ كىرىپ بارسام،
اس بەرىپ اكەسىنە جاتىر ەكەن.
تۇبىنەن جاۋ قياقتىڭ ەردىڭ باسى،
كونەكتەي كوبەلەكتىڭ جۇمىرتقاسى.
بازاردان ءوزىم بارىپ الىپ كەلدىم،
قانشىردىڭ شاڭىراقتاي ومىرتقاسى.
وتىرىك ولەڭ ايتسام دا، كەلىسى بار
سارى ماسانىڭ سابالىق تەرىسى بار.
بوگەلەكتىڭ بيەسىن بايلايمىن دەپ،
ورمەكشىنىڭ ون قۇلاش جەلىسى بار.
ءمىندىم دە ينەلىكتى، سونا قۋدىم،
سونانى ءۇش كۇن، ءۇش ءتۇن قونا قۋدىم.
ءتوس ەتىنە سونانىڭ جەرىك بولىپ،
تىلىنە سول جەڭگەمنىڭ بولا قۋدىم.
كەپ ماسا قۋ كادەگە قۇت قۇيىپتى ،
كوبەلەك: «داۋلىمىن!» - دەپ، جۇرت جيىپتى.
«ول داۋىنا مەن ءوزىم بولمايمىن!» - دەپ،
كولباقا سۋدا جاتىپ، تىربيىپتى.

---