InfoHub Logo

(ويتولعاق)

شىركىن، اۋىلدىڭ قىستاۋىن، جاز جايلاۋىن ايتسايشى. قالاداعى ماشينالار مەن زاۋىتتاردىڭ بۋداقتاعان تۇتىنە تۇنشىققان اۋاسىنان جۋسان ءيىسى اڭقىعان اۋىلىم ارتىق. ءيا، مەن اۋىلدىڭ تازا اۋاسىن،اعارعاننىڭ داۋاسىن، سىلدىراپ اققان بۇلاعىن، جاعاسىندا جايقالىپ وسكەن قۇراعىن، قىرىندا قاشقان قۋ تۇلكىسىن، اپكەلەرىم مەن جەڭگەلەرىمنىڭ كۇمىس كۇلكىسىن، اكە مەن اعانىڭ قادىر-قاسيەتىن سەزىنىپ، بار جاقسىلىعىن بويىما جيىپ ءوستىم.

ءالى ەسىمدە، اپام قالاعا بارىپ كەلگەن سايىن ايتاتىن: «جۇرەگىم قىسىلىپ كەلدىم، اۋاسى باسىمدى اۋىرتتى»، - دەپ. ال مەن بولسام تۇسىنبەيتىنمىن. نەگە؟ نەگە ىلعي اپام قالاعا بارىپ، شارشاپ-شالدىعىپ كەلەدى دەپ ويلاۋشى ەم. بىردە ءساتى ءتۇسىپ مەنى اپام قالاداعى اعامنىڭ ۇيىنە جىبەردى. قالاعا باراتىن اۆتوبۋسقا مىنگەن ساتتەن-اق ءبىر ءتۇرلى،اۋىلعا دەگەن قيماس سەزىمىم ويانعانداي بولدى. قالاداعى اعامنىڭ ۇيىنە دە جەتتىم. مۇلدەم  باسقاشا، ءتىپتى قالا تۇرعىنى مەن دالا تۇرعىنىنىڭ اراسىندا ۇلكەن ايىرماشىلىق بار ەكەن. اعامنىڭ ءۇيى ءبىزدىڭ اۋىلداعى سياقتى جەر ءۇي ەمەس، كوپ قاباتتى ءۇي. ۇيىندە شاعىن عانا وتە كىشكەنتاي ءتۇرلى-تۇستى بالىقتارى بار اكۆاريۋمدى، جوعارىدا ءىلىپ قويعان تەمىر توردا شيقىلداعان شىمشىقتى، اڭقىعان يىستەرى وزگەشە ۇلكەن قۇمىراداعى تولتىرىلىپ سالىنعان الۋان گۇلدەردى كوزىم شالدى. ءبىزدىڭ اۋىلداعىداي ءار كوشەسىندە ورىستەن قايتقان ءتورت تۇلىكتىڭ جامىراعانى ەمەس، كوشە تولعان ءتۇرلى ماشينالاردىڭ گۇرىلىن، سيگنالىن ەستيسىڭ.

بىرنەشە كۇن قالادا بولىپ، اۋىلعا اسىعىپ كەلدىم. وزىمە بالا كەزىمنەن تانىس قارا توپىراققا تابانىم تيگەننەن-اق اۋىلدىڭ مەن ءۇشىن تىم ىستىق ەكەنىن تەرەڭ ۇقتىم.

مىنە، اناۋ مەنىڭ وزەنىم - ءوز ەركىمەن بالىقتارى جۇزگەن، مىناۋ مەنىڭ الما باعىم – قۇستارى تامىلجىتىپ انىمەن الديلەگەن، مەنىڭ تەرەتىن گۇلدەرىم – قۇمىرادا ەمەس، قىر كىلەمىندەي جايقالعان قىزعالدىقتار، سارعالداقتار، انە، مەنىڭ جەڭگەلەرىم، قۇربىلارىم اپكىشتەرىن يىقتارىنا ءىلىپ، بۇلاققا قاراي جۇگىرىسكەن... ءيا، قىز-كەلىنشەكتەردىڭ كۇلكىسىمەن جارىسا سىلدار قاققان ءمولدىر بۇلاعىم. الدىمدا يرەك-يرەك سوزىلعان مەنىڭ كوشەم، جاعالاي قونعان ءزاۋلىم تەرەكتەرگە ىلىنگەن جاپىراقتار سىبدىرلاپ مەنىمەن سالەمدەسىپ، قۇشاعىن اشىپ تۇرعانداي. شارباق ەسىكتەن كىرە بەرگەننەن كۇن نۇرىنا شاعىلعان اپامنىڭ قولىنداعى بىلەزىكتەر جارقىلى كوزىمە ءتۇستى. بۇل اپام عوي، ادەتتەگىدەي جەز قۇمانى قولىندا، ءتاي-تاي باسقان نەمەرەسى جەتەگىندە. اۋىلعا دەگەن الىپ-ۇشقان ساعىنىشىم تەك تىزەسىندە وتىرىپ اتالى ءسوزىن تىڭداعاندا، اپامنىڭ قويۋ كۇرەڭ شايىمەن قوسا شىجىق قوسىلعان ىستىق تابا نانىن جەگەندە عانا باسىلدى. انە-مىنە دەگەنشە ورىستەن جامىراي شۋلاسقان ءتورت تۇلىك تە كەلىپ قالدى. سولارمەن جارىسا ادەتىنشە «اقسۇيەك» ويناۋعا شاقىرىپ قۇرداستارىم كەلدى. ارينە، مەن دە ساعىنىپ جەتكەن قۇربىلارىممەن قاۋىشىپ  قىرعا قاراي  تارتتىم.

ءيا، ءوزىمدى ءدال سول ءسات ەڭ باقىتتى جانداي سەزىندىم. سەبەبى، بار بايلىق مەنىڭ ءدال كوز الدىمدا، مەن باعا جەتپەس بايلىق ورتاسىندا قىزىقتى، ءتاتتى بالالىق شاعىمدى وتكىزۋدە ەكەنمىن.

«مەن جىگىت – ون بەس-وتىز اراسىندا،

بۇل جاستا كوپ بەرەسى-الاسىم دا.

الدىمدا تولعان ماقسات،تولعان تاڭداۋ –

الايىن مىناسىن با، اناسىن با؟» - دەپ س.تورايعىروۆ ايتپاقشى، ءدال وسى كەزدەن باستاپ ارى قاراي الىپ كەتەتىن ۇلكەن ماقسات تاڭداۋ جولىندامىن.

– اۋىلىم – دالا اجارى،

   تەك سەندە كوڭىل قالاۋى.

   وزىڭدە وتكەن بالداۋرەن

    قول بۇلعاپ انە بارادى، - دەپ، مەن بۇگىنگى تاڭدا بيىك ارمان باستاۋىندامىن.

كىشكەنتاي اۋىلدان تارتىلعان جول سورابى مەنى ۇلكەن ومىرگە باستايتىن ءبىرىنشى سوقپاعىم.

بيمىرزايەۆا اسەل ماحانبەت قىزى،

وقو تۇركىستان قالاسى،

№17 اتاتۇرىك اتىنداعى مەكتەپ-گيمنازياسىنىڭ ءمۇعالىمى.

---