- 03 ءشىل. 2022 00:00
- 245
قۇدالىق
— تاكە، قۇدالارىڭىز قاي جاقتان؟ — دەدى كورشىم ەلەۋسىن. ۇلىم ۇيلەنگەلى جاتىر دەگەن حاباردى ەستىگەن بولۋى كەرەك.
— تارازدان...
— ويبوي، تاكە-اۋ، جەردىڭ ءتۇبى عوي، الىس ەكەن، الىس، — دەدى باسىن شايقاپ.
— بىزبەن اقىلداسا ما؟ جاستار وزدەرى تابىسىپتى، باقىتتى بولسا، بولدى.
— ارينە عوي، ءبىراق، جاقىن جەر بولعانى جاقسى عوي. مەنىڭ ۇلىم دا بيىل الماتىداعى وقۋىن بىتىرەدى. ءبىراق، قۇداي بار، ولاي جاساي قويماس. توقسانعا كەلگەن ناعاشى اتاسى دا: "وسى توڭىرەكتىڭ عانا قىزىنا ۇيلەنەسىڭ"، — دەپ قايتا-كايتا تاپسىرىپ قويادى. باسى بار بالا، ولاي جاساي قويماس...
مەن نە ايتايىن، ۇندەمەدىم. ارادا ءبىر جىلداي ۋاقىت وتە شىقتى. ەلەۋسىننىڭ ءۇيى ابىڭ-كۇبىڭ. "ۇلى ۇيلەنەدى ەكەن" دەگەندى ەستىگەنمىن. كەشقۇرىم سىرتتا ەلەۋسىن كەزدەسە كەتتى.
— ال، ەلەكە، ۇلىڭىز ۇيلەنگەلى جاتقان كورىنەدى، وڭ بولسىن!
— راحمەت، تاكە!
— كەلىن قاي جەردەن ەدى؟
— الماتىدان...
ەسىمە ونىڭ بىلتىرعى، تارازدى الىسسىنىپ ايتقان سوزدەرى ءتۇستى دە:
— وي، ەلەكە، الىس ەمەس پە؟ — دەدىم.
ونىڭ ەسىنە دە باياعىسى ءتۇستى-اۋ دەيمىن، ماعان جالت قارادى دا، قىزاراقتاپ:
— بالدار سولاي ۇيعارىپتى، — دەدى.
— الماتى الىس قوي. ەلەكە، ەندى ۇلكەن كىسىلەرىڭىز بار، بالاعا ءتۇسىندىرىپ ايتپادى ما؟ — دەدىم.
— ايتۋىن ايتتى عوي، ءبىراق قازىرگى بالدار تىڭداي ما؟ — دەپ، ول شاراسىزدىعىن ءبىلدىرىپ ەكى الاقانىن جايدى.
ونىسى راس جانە ونى تۇسىنەمىز دە. ءبىراق، "كۇلمە دوسىڭا، كەلەر باسىڭا" دەگەن حالىق دانالىعىن كەيدە ەسكەرە بەرمەيتىنىمىز بار...