قيماس اسىل دوسىم-اي...
ءتۇن جارىمى اۋىپ قالعان كەز ەدى. ۇيدەگى بالا-شاعالار جاتىپ، ەرەسەكتەرى ەندى جاتۋعا جينالاپ جاتقان-دى. ال، مەن كەرەكتى ءبىر قاعازدارىمدى تابا الماي كونە ءبىر پاپكىلەرىمدى قوپارىستىرىپ، وز-وزىمنەن ابىگەرگە ءتۇسىپ وتىرعام. كەنەت تەلەفون بەزىلدەپ قويا بەردى. بەيمەزگىل ۋاقىتتا تەلەفون شالىپ تۇرعان كىم ەكەن، شاماسى ءبىر شۇعىل شارۋاسى بولعان-اۋ، دەپ تۇتقانى قۇلاعىما توستىم. تەمىرحان، بۇل تولەگەن اعاڭ عوي دەيدى.داۋىسى ءبىر ءتۇرلى قارلىعىپ، قۇمىعىپ ەستىلەتىندەي. قاي تولەگەن؟ تولەگەن جۇمابەكوۆ. سايلاۋبەكتىڭ اعاسى. كوڭىلىمدە ەشتەڭە جوق مەن: اسسالاۋماعالەيكۇم، توكە. قالدارىڭىز قالاي،جايشىلىق پا؟ دەپ جاتىرمىن. تولەگەن اعانىڭ داۋسى قاتتى قامىعىپ ەستىلدى: جايشىلىق بولماي تۇر عوي. الگىندە عانا ەسىتتىك. سايلاۋبەك پەن سانجاربەك اۆاريادان قايتىس بولدى. قۇداي-اۋ، نە دەيدى!؟ توكە-اۋ ، نە ايتىپ تۇرسىز؟! قالاي؟.. تۇلا بويىم قورعاسىنداي اۋىرلاپ، بۋىن-بۋىنىمنان ءال كەتىپ، قاپەلىمدە ورنىمنان تۇرا الماي، وتىردىم دا قالدىم...
... سونان كەيىن سايلاۋبەكتىڭ ۇيىنە باردىق. قوس ارىسىنان ايرىلعان زيباگۇل ەستىگەن جۇرتتىڭ توبە قۇيقاسىن شىمىرلاتىپ اڭىراپ وتىر. قانشا ءوزىن-وزى ۇستايىن دەسە دە تولەگەن اعانىڭ كوزىنەن دە ىستىق جاس ىرشىپ-ىرشىپ كەتەدى. بارلاس، جالعاس، قايراتتاردا ءوڭ-تۇس جوق. سەڭ سوققانداي سەرگەلدەڭ حالدە. ولاردىڭ ءارقايسىسىن باۋىرىما باسىپ، ۇزاق ەگىلدىم. ولار دا بۇكىل شەرى مەن شەمەنىن اقتارعانداي ەڭكىلدەپ جىلايدى.
كەلەسى كۇنى ۇيىندە ءبىر تۇنەتىپ، ەكەۋىن دە جازۋشىلار وداعىنان اقتىق ساپارعا شىعارىپ سالدىق.
جازۋشىلار وداعىنىڭ الدىندا وتكەن قارالى جيىنعا حالىق كوپ جينالدى. ول قارالى جيىندا ماعان دا ءسوز بەرىلدى. بۇل جەردە سول ءسوزىمدى كەلتىرە كەتكەندى ءجون كورىپ وتىرمىن.
قايران، اسىل دوسىم سايلاۋبەك!
سەن دە، مىنە، ءبارىمىزدى ويدا جوقتا وپىندىرىپ، ومىردەن وزىپ باراسىڭ! قۇداي-اۋ، مىنا تىرلىكتە سەن تۋرالى قوشتاسۋ ءسوز ايتامىن دەپ ويلاپپىن با؟! مۇز شايناپ، وت جالاعانداي بولىپ تۇرمىن!
سەن ەكەۋمىز وسىدان 42 جىل بۇرىن، ياعني 1965 جىلى، كۇزدىڭ وسىنداي ءبىر سارىالا مەزگىلىندە تانىسىپ-تابىسىپ ەدىك. سودان بەرى، ءتىپتى، بىر-بىرىمىزدەن الىستا جۇرگەن شاقتاردا دا، جان-جۇبىمىز اجىراعان ەمەس. 42 جىل بويى ارامىزدان قىل وتپەيتىن دوس بولدىق. 42 جىل بويى ءبىزدى جالعاستىرىپ تۇرعان مىڭ ءتىنىمىزدىڭ ءبىرى دە ۇزىلمەپتى.ۇزىلمەك تۇگىلى نە سەتىنەپ، سەلكەۋ تارتپاپتى. ءتىپتى، كەيبىر جاعدايلارعا دەگەن كوزقاراسىمىز ءارتۇرلى بولا تۇرا، ءبىر-بىرىمىزدى كىناراتتاپ، بىر-بىرىمىزگە رەنجىپ كورمەپپىز.
اۋمالى-توكپەلى مىنا زاماندا جاماندىق كورسەم دە، جاقسىلىق كورسەم دە، الدىمەن سەن جەتەتىن ەدىڭ.
العان بەتىڭنەن قايتپايتىن بىربەتكەي ەدىڭ. ەشكىمنىڭ ارتىنان بىقسىپ ءسوز ايتپايتىنسىڭ. ايتاتىنىڭدى بەتىنە شىجعىرىپ تۇرىپ ايتاتىنسىڭ.
قانشاما اڭقىلداپ، اقتارىلىپ جۇرسەڭ دە، سىر شاشپايتىن بەرىك بولاتىنسىڭ. سەنىڭ وسى مىنەزىڭە ريزا بولعان مەن قۇلىپتاۋلى قارا سەيفىم-اي دەيتىن ەدىم.
سەن ءوز عۇمىرىڭدا قىرۋار ەڭبەك ءبىتىردىڭ. قازاق سىنىنىڭ ايبارىن اسىرىپ، مارتەبەسىن كوتەرۋگە ۇلكەن ۇلەس قوستىڭ. قازاق سىنىنىڭ كوكەيكەستى، ەڭ تۇيتكىلدى، ءتۇيىندى ماسەلەلەرىنە باتىل بارىپ،ىرگەلى-ىرگەلى قالامگەرلەر، اسا ءىرى تۇلعالار تاكەن ءالىمقۇلوۆ، تاحاۋي احتانوۆ، قالتاي مۇحامەدجانوۆ، زەينوللا قابدولوۆ، شەرحان مۇرتازا، ءابىش كەكىلبايەۆ، اسقار سۇلەيمەنوۆتەردىڭ شىعارماشىلىعىنا تۇتاس كىتاپتار، قوماقتى ەسسەلەر،ساليقالى سىن ماقالالار ارنادىڭ. ول ەڭبەكتەردىڭ قاي-قايسى دا ادەبيەتىمىزدىڭ ايشىقتى بەتتەرىندە ۇزاق ءومىر سۇرەتىنىنە ءبىز كامىل سەنىمدىمىز.
قايران، سايلاۋبەك دوسىم-اي!
سەنىڭ ەندى ارقا-جارقا بوپ، اڭقىلداپ-جارقىلداپ،ءدۇبىلىس، ءدۇبىر تۋدىرىپ؛ اينالاڭدى ءدۇيىم ءبىر جۇرت كوشىپ جاتقانداي ەتىپ جىبەرەتىن ساڭقىلداعان داۋسىڭنىڭ ەندى ەستىلمەيتىنى وكىنىشتى.
سەنىڭ ەندى تىگىلگەن ۇيدەي بوپ وتىراتىن مول دەنەڭدى كورە المايتىنىمىز وكىنىشتى.
ءالى ايتامىن، جازامىن دەگەن قانشاما جوسپارلارىڭ بار ەدى. سولاردىڭ ورىندالماي قالعانى وكىنىشتى.
قايران سايلاۋبەك!
مەن ءۇشىن سەنىڭ مىنا ومىردەگى ورنىڭ وپىرايىپ،ۇڭىرەيىپ قالدى. ول ورىندى ەندى ەشكىم تولتىرا المايدى.
ەڭ وكىنىشتىسى، سايلاۋبەك اينالايىنىم-اۋ، ءوزىڭ جانىڭداي جاقسى كورەتىن كەنجەڭ، ءبارىمىز دە بولاشاعىنان ۇلكەن ءۇمىت كۇتەتىن سانجاربەكتىڭ دە و دۇنيەگە وزىڭمەن بىرگە كەتكەنى بولىپ تۇر. ولاي دەيتىنىم، بىزدەر، ونىڭ ىشىندە سەن دە، مەن دە بارمىز، نە بولعاندا دا، مىنا ءومىردىڭ اششىسىن دا، تۇششىسىن دا، قىزىعىن دا، شىجىعىن دا ازدى كوپتى كورىپ ۇلگەردىك قوي. ال سانجاربەكجاننىڭ ون ەكىدە ءبىر گ ۇلى اشىلماعان ەدى عوي. كوكتەي سولدى عوي جاس تۇلەك!
قايتەسىڭ، وسىنداي اۋىر قازا ۇستىندە دە اللا تاعالا پەندەسىنىڭ شۇكىرشىلىك ەتۋىن قالايدى. ولاي بولسا، شۇكىر، عۇمىر بويى سەنىڭ قاسىڭ مەن قاباعىڭا قاراپ، ايتقان سوزدەرىڭنىڭ ءبارىن بۇيرىق پەن جارلىقتاي قابىلداپ، بۇلجىتپاي ورىنداعان ادال دا اسىل جارىڭ زيباگۇل، التىن اسىقتاي ۇلدارىڭ بارلاس، جالعاس، قايرات پەن نەمەرەلەرىڭ، بىرگە تۋماسا دا، ساعان تۋعان اعاڭداي قامقور بولعانتولەگەن اعاڭ باستاعان اعا، ءىنى، قارىنداستارىڭ قالدى. شۇكىر!
جابىققاندا جان-جۇرەگىنىڭ لەبىمەن دەم بەرگەن دوستارىڭ قالدى. شۇكىر!
باسقا نە ايتامىز.
باقۇل بولىڭدار، اسىل دوس سايلاۋبەك، قيماس پەرزەنت سانجاربەك!
قارالى جيىندا مەنەن باسقا دا سايلاۋبەكتىڭ ۇستازدارى،ۇزەڭگىلەس دوستارى، جۇرەكتەرى كۇيرەپ-كۇيزەلگەندەي بوپ، ەگىلىپ تۇرىپ ءسوز سويلەدى.
سونان كەيىن ماڭگىلىك مەكەن كەڭسايعا اپارىپ، ەكەۋىن جەر- انانىڭ قۇشاعىنا بەردىك. جاتقان جەرلەرىڭ ءجانناتتا بولسىن دەپ توپىراق سالدىق. ءارۋاقتارىنا باعىشتاپ ايات وقىلدى. ەگىلىپ، ءۇزىلىپ تۇرىپ قوش ايتىستىق.
ءبىراق سول كەزدە ءبىز ءالى ول اۆاريانىڭ قالاي بولعانىن بىلمەيتىن ەدىك. اركىم ءارتۇرلى ايتادى، ءارتۇرلى قيسىن كەلتىرەدى. ءتىپتى، مەن ءوزىم العاشقىدا سايلاۋبەكتىڭ اياق استىنان استاناعا جول تارتقانىن تۇسىنبەي دال بولدىم. ويتكەنى، ءبىز ءبىر كۇن بۇرىن عانا جۇمىستا بىرگە بولدىق. انشەيىندە بىرەر ساعاتقا سۇرانىپ نەمەسە ايتىپ كەتەتىن ول استانا جايىندا ءبىر اۋىز ءسوز قوزعاماعان.
سويتسەم، زيباگۇلدىڭ ايتۋىنشا، جولعا شىعۋ ماسەلەسى شۇعىل تۇردە شەشىلىپتى. وسىندا، الماتىدا ىسساپارمەن جۇرگەن سانجاربەك قايتار كەزى جاقىنداعاندا، ماشينا ساتىپ الادى. ال، سايلاۋبەك بالاسىن ۇزاق جولعا جالعىز جىبەرگىسى كەلمەي، ونىمەن بىرگە استاناعا دەيىن بارىپ، كەلەسى كۇنى كەرى قايتپاق بولادى. ايتەۋىر، نە كەرەك، كەلەسى كۇنى جولعا شىعادى.
سونىمەن... الماتى- استانا تراسساسىنىڭ 270 ءشى شاقىرىمىندا ماشينا اپاتقا ۇشىرايدى. قالاي اپات بولدى؟ نەدەن بولدى؟ مىنە، وسى سۇراقتارعا ءالى كۇنگە جاۋاپ جوق. تاعى دا ماشينا ءوزى ءجۇرىپ كەلە جاتقان جاعىنا ەمەس، تراسسانىڭ قارسى بەت جاعىنا اۋدارىلعان. وعان نە سەبەپ؟
ەكەۋى دە اۋدارىلعان جەردە ۇزاق جاتىپ قالعان. قۇداي-اۋ تراسسا ءۇستى اعىلىپ جاتقان ماشينا عوي. ول ماشيناداعى ادامداردىڭ ءبارى جول جيەگىندە جايراپ جاتقان جانداردى، قيراپ جاتقان ماشينانى ءسوز جوق كوردى عوي. سولاردىڭ قاي-قايسىسى دا ءتيىستى ورىندارعا دەر كەزىندە حابار بەرۋگە بولادى عوي. الدە، حابار بەرىلسە دە، ءتيىستى ورىندار نە شاباندىق، نە سالعىرتتىق تانىتتى ما؟ الدە... الدە... ايتەۋىر، ويلانساڭ-اق سامساپ شىعا كەلەتىن سان سۇراقتىڭ تۇبىنە جەتە المايسىڭ.
ەڭ سۇمدىعى، سانجاربەكتىڭ قالتاسىنداعى ۇيالى تەلەفونى مەن سەكسەن مىڭداي تەڭگەسىن الدەكىمدەر الىپ كەتىپتى. كىمنىڭ العانى بەلگىسىز. انىق بىلمەگەننەن كەيىن، مىناۋ شىعار دەپ بولجام ايتۋدىڭ ءوزى دە كۇنا. ءولىپ جاتقان ادامدى دا تونايتىن قانداي زۇلىم، قانداي قاسكوي، قانداي قاتىگەز زاماندا ءومىر ءسۇرىپ جاتىرمىز، قۇداي-اۋ! وسىنداي سۇمدىقتاردى كورە-كورە نەمەسە ەستي-ەستي كەيدە مىنا ومىردەن مۇلدە شىعىنىپ، قوس قولىڭدى توبەڭە قويىپ، بەزىپ كەتكىڭ كەلەدى.
* * *
سايلاۋبەك پەن مەنى، الگىندە ايتىپ وتكەنىمدەي، سارىالا كۇزدىڭ تامىلجىپ تۇرعان ءبىر كۇنىندە، ماعان ءارى اعايىن، ءارى اۋىلداس بولىپ كەلەتىن بالتاكەستى وتەبەكوۆ دەگەن جىگىت تانىستىرىپ ەدى. مەن ول كەزدە رەسپۋبليكاداعى جوعارى وقۋ ورىندارىنىڭ قارا شاڭىراعى بولىپ سانالاتىن اباي اتىنداعى پەداگوگيكالىق ينستيتۋتتىڭ ەكىنشى كۋرسىندا وقىپ جۇرگەم. ال، سايلاۋبەكتەردىڭ كازمۋ-دىڭ ءبىرىنشى كۋرسىنا ەندى تۇسكەن بەتتەرى. ول كەزدە ءبارىمىزدىڭ دە سىمعا تارتقانداي تالدىرماش، تارامىس كەزدەرىمىز.
سايلاۋبەك پەن مەن ەكەۋمىز تانىسقان بويدا تابىسىپ كەتتىك دەۋگە بولادى. بىردەن-اق ەجەلگى سىرالعى دوستارداي ەمەن-جارقىن اڭگىمە-دۇكەن قۇرىپ، ءوزىمىز دە، ءسوزىمىز دە جاراسقانداي بوپ، ەشقانداي توسىرقاماي دا، بىر-بىرىمىزگە توسىن مىنەز كورسەتپەي دە، تىزە قوسىپ، قاتار ءجۇرىپ كەتتىك. ءا، دەگەننەن ءبىر-بىرىمىزدى جاقىن تارتىپ، بىر-بىرىمىزگە قۇلاي جىعىلعانىمىز سونشا، ەندى ول ماعان جەرلەس دەسە جەرلەس، اعايىن دەسە اعايىن، بالتاكەستىدەن دە ءجيى كەلەتىن بولدى. مەن دە ءجيى-جيى ىزدەپ بارامىن.
سول كەزدەسۋلەردە اڭگىمەمىز ماحاببات، قىز-قىرقىننان گورى، ادەبيەتكە كوبىرەك ويىسىپ كەتە بەرەتىن. و باستان-اق قازاق ادەبيەتىن جاقسى ءوقىپ-بىلىپ كەلگەن ول، كوپ ۇزاماي، ورىس، شەتەل ادەبيەتى تۋرالى دا ءجيى-جيى ايتاتىن بولدى. اسىرەسە، وعان بۇل تۇستا جاقىن ناعاشى بوپ كەلەتىن اسقار سۇلەيمەنوۆتىڭ اسەر-ىقپالى كوپ ءتيدى دەۋگە بولادى. ول كەزدە اسقار سۇلەيمەنوۆتىڭ ەسىمى زيالى قاۋىم اراسىندا ۇلكەن قۇرمەتپەن اتالاتىن. ونىڭ ءبىلىمپازدىعى، شەشەندىگى، قايتپاس قايسارلىعى اۋىزدان-اۋىزعا اڭىز بولىپ تارايتىن.
ءالى ەسىمدە، سايلاۋبەك ەكەۋمىز 1966 جىلى قازاقستان جازۋشىلارىنىڭ كەزەكتى قۇرىلتايىنا قاتىستىق. ارينە، وعان ءبىز سياقتىلاردى كىرگىزە سالمايدى. ويتكەنى جازۋشىلار وداعىنىڭ مۇشەسى ەمەسپىز. مەن جۇمەكەن اعادان، ال، ول اسقار اعاسىنان ءبىر-بىر شاقىرۋ قاعازىن قولعا تۇسىرگەنبىز. سونىمەن كىردىك.
قۇرىلتاي ءجۇرىپ جاتىر. توردە ماسكەۋدەن، وداقتاس رەسپۋبليكالاردان اتاقتارى جەر جاراتىن نەبىر جاقسىلار مەن جايساڭدار وتىر. جازۋشىلاردىڭ بىرىنەن سوڭ ءبىرى شىعىپ سويلەۋدە. بايقايمىز كوبىسى ءبىرىن-بىرى قايتالايدى. الدىمەن، كوممۋنيستىك پارتيانىڭ كورەگەندىگى مەن كەمەڭگەرلىگىن ماقتايدى. سوسياليستىك رەاليزمدى اسپەتتەيدى.بۋرجۋازيالىق قوعامدى تۇككە العىسىز ەتىپ، بۋجۋازيالىق رەاليزمنىڭ يتسىلىكپەسىن شىعارادى. ءسوسياليزمنىڭ مارتەبەسى مەن مەرەيىن اسىراتىن جارقىن شىعارمالار بەرۋ كەرەكتىگىن ايتادى. جاتتاندى. اۋەلدە جەلپىنىپ كىرگەن سايلاۋبەك ەكەۋمىز ارى-بەرىدەن كەيىن جالىعا باستادىق. ءبىر كەزدە ءسوز اسقار سۇلەيمەنوۆكە بەرىلدى. مەن اسقار اعامىزدىڭ تەرەڭ ءبىلىمدى، اۋزىمەن قۇس تىستەگەن شەشەن ەكەنىن سوندا كوردىم. ول ونداعان جىلدار بويى سانانى سارتاپ، تالعامدى تاپتاۋرىن ەتىپ كەلگەن، قاتىپ-سەمىپ قالعان سىرەسكەن سحەمالار مەن قاساڭ ستاندارتتاردىڭ بىت-شىتىن شىعارىپ سويلەدى. ول مىنبەدەن تۇسكەننەن كەيىن، جينالىستى جۇرگىزىپ وتىرعان ءتوراعا وعان قاتقىل داۋىسپەن زەكىگەندەي بولىپ، ەسكەرتۋ جاسادى. اسەكەڭنىڭ تايماس قايسار مىنەزدى ادام ەكەنىن سوندا كوردىك. ءجونسىز جاسالىنعان ەسكەرتۋگە قارسىلىق رەتىندە اسەكەڭ جانە ءابىش كەكىلبايەۆ، اتىنشاش جاعانوۆا ۇشەۋى قۇرىلتايدى تاستاپ شىعىپ كەتتى. سول كۇنى ناعاشىسى ءۇشىن سايلاۋبەكتىڭ ماقتانعانىن كورسەڭىز. شىنىندا دا، ول ماقتانسا ماقتاناتىنداي-اق وقيعا ەدى.
مىنە، سول اسەكەڭ سايلاۋبەكتى كوپ باۋلىدى. ول تاربيەنىڭ ىقپال-اسەرى سايلاۋبەك ارقىلى ماعان دا ءتيىپ جاتتى. اسەكەڭنىڭ ايتۋىمەن ول مىناداي-مىناداي جازۋشىلاردىڭ مىناداي-مىناداي شىعارمالارىن وقىپ جاتىرمىن دەيدى. جالپى مەنىڭ بويىمدا، ول قانشالىقتى جاقسى، قانشالىقتى جامان، ونى بىلمەيمىن، بىرەۋدەن قالمايىن دەگەن ۇمتىلۋشىلىق، بۇگىنگى تىلمەن ايتقاندا، باسەكەلەستىك قابىلەت قاتتى دامىعان. سودان با، مەن دە سايلاۋبەكتەن قالمايىن دەپ ىرگەمىزدەگى پۋشكين كىتاپحاناسىنا ءجيى-جيى بارىپ، كىتاپ دۇكەندەرىن ءجيى-جيى ارالايتىن بولدىم.
جالپى مەن ءوز ومىرىمدە، باعىما وراي ، كوپ وقيتىن، كوپ ىزدەنەتىن ادامدارعا جاقىن ءجۇردىم. بۇل تۇرعىدا ماعان جۇمەكەن، ءابىش اعالارىمنىڭ، كەيىنىرەك سايىمجان اعامنىڭ ىقپالدارى كوپ ءتيدى. ولاردىڭ قاي-ايسىسى دا بىلىمدەرى اۋقىمدى ازاماتتار بولدى. بۇل قاتارعا مەن سايلاۋبەكتى دە قوسار ەدىم.
سايلاۋبەك، ءسوز جوق، اسقار سۇلەيمەنوۆ اعاسىنا كوپ ەلىكتەدى، تەك ەلىكتەپ قانا قويماي، ودان بويىنا كوپ قاسيەتتەردى سىڭىرە دە ءبىلدى. ەڭ الدىمەن، ونىڭ اسەكەڭنەن العانى، قاي نارسەگە دە، بەلگىلى ءبىر شىعارماعا بولسىن، اينالا بولىپ جاتقان قۇبىلىستارعا بولسىن، ادامدار اراسىنداعى قارىم-قاتىناستارعا بولسىن، جۇرتتىڭ ايتۋىمەن جىعىلا كەتپەي، ءوز كوزقاراسى بولۋ كەرەكتىگىن قالىپتاستىردى دەر ەدىم. العاشقى جىلدارى، باسقانى بىلاي قويعاندا، ونىڭ كۇندەلىكتى ءومىر ءسۇرۋ جۇيەسىنەن دە، ءتىپتى سويلەۋ مانەرىنەن دە اسقار سۇلەيمەنوۆتىڭ ادەتى مەن سالتى كورىنىپ تۇرۋشى ەدى. ماسەلەن، ول دا كۇيلەردىڭ پلاستينكالارىن جيناپ، سولاردا ۇزاق ۋاقىت بويى تىڭداپ وتىراتىن. شاحماتتى دا جاقسى مەڭگەرىپ الدى. نەبىر كۇردەلى دەبيۋتتەردى جاتقا بىلەتىن. ارينە، و باستاعى بۇل بالاڭ ەلىكتەۋلەر، جالاڭ ەلىكتەۋ عانا بولىپ قالعان جوق. ولاردىڭ ءبارى سايلاۋبەك بويىنا تەرەڭ تامىر سالىپ، بارا-بارا ونىڭ دا ادەتى مەن سالتىنا اينالىپ، ونى بۇرىنعىدان دا بايىتا ءتۇستى دەپ ويلايمىن. جانىڭدا جۇرگەن ادامنىڭ جان-دۇنيەسىنىڭ باي بولۋى، دۇنيە-تانىمىنىڭ كەڭ بولۋى، بىلە بىلسەڭ، ول دا ءبىر اللا تاعالانىڭ باسىڭا بەرگەن باعى عوي.
كەزىندە مەكتەپتى كۇمىس مەدەلمەن ۇزدىك بىتىرگەن سايلاۋبەك ۋنيۆەرسيتەتتى دە جاقسى ءتامامدادى. جاقسى ءتامامداپ قانا قويماي اسپيرانتۋراسىنا ءتۇستى. قورعايتىن تاقىرىبان دا بەكىتىپ الدى. ءبىراق ول ءبىر كۇنى نىلدەي بۇزىلدى دا، عىلىمي جۇمىسپەن اينالىسقىسى كەلمەيتىنىن ايتىپ، اسپيرانتۋرانى تاستادى دا كەتتى. سودان كەيىن، ول تازا سىنشىلىق جولعا ءتۇستى. ارينە سىنشى بولۋ ءۇشىن تالانت-تارالعى، قابىلەت – قارىممەن بىرگە، جان جاقتى ۇلكەن ءبىلىم كەرەكتىگى بەسەنەدەن بەلگىلى بولسا كەرەك. عىلىم دەگەن، نە بولعاندا دا، بەلگىلى ءبىر تاقىرىپ اياسىندا قالىپ قويادى. ونى ءبىز قازىرگى تاڭدا ءداجيى كورىپ ءجۇرمىز. ءاسىلى، سايلاۋبەك وسىنى ەرتە تۇسىنگەن بولۋى كەرەك. ونىڭ باستاماي جاتىپ، عىلىممەن تەز قوشتاسۋىنا وسى جاعداي سەبەپ بولدى ما دەپ ويلايمىن.
ونىڭ ۇستىنە، سايلاۋبەك تە، ءبارىمىز سياقتى تۇرمىس تاپشىلىعىن كورۋدەي- اق كوردى. پاتەردەن سوڭ پاتەر جالداپ، اركىمگە ءبىر تاۋەلدى بولىپ، كۇركەشىكتەردە دە وتىردى. ءبىراق، قۇداي وڭداپ، كۇندەردىڭ كۇنىندە قازىرگى اكىمدىك تۇرعان جەردىڭ ماڭىنان تۋعان تۋىستارىنىڭ كومەگىمەن، قۇرقىلتايدىڭ ۇياسىنداي عانا جەر ءۇي ساتىپ الدى. ءۇش ءتورت ادام عانا زورعا سياتىن تاپ تار ءۇي. ءبىراق ءوز ءۇيى! دۇنيەگە بالالار دا كەلە باستادى. ال ولاردى اسپيرانتتىڭ ستيپەندياسىمەن اسىراي المايسىڭ عوي. ولاردى تەك قىزمەت ىستەپ ءجۇرىپ قانا دۇرىس جەتىلدىرۋىڭ مۇمكىن. مىنە، بۇل تۇرمىستىق فاكتور دا سايلاۋبەكتىڭ عىلىمنان قول ۇزۋىنە سەبەپكەر بولسا كەرەك.
ءسوزدىڭ رەتى كەلىپ تۇرعاندا ايتا كەتەيىن، سايلاۋبەك پەن زيباگۇل ەكەۋى ءتورت ۇل ءسۇيدى. ەكەۋى دە بالا تاربيەسىنە اسا مۇقيات ، اسا تىڭعىلىقتى قارادى. ەكەۋى دە ولارعا تالاپ قويعىش بولىپ شىقتى. بالالارىنىڭ ءجۇرىپ تۇرۋىن ، قانداي كىتاپ وقۋ كەرەك، قاي ۋاقىتتا ساباق وقۋ كەرەك، ايتەۋىر ، ءبارىن- ءبارىن بەلگىلەپ، سولاردىڭ ورىندالۋىن قاتاڭ قاداعالايتىن. ال بۇلاردىڭ ءبارى ادامنان قانشاما كۇش قۋاتتى، قانشاما قايرات جىگەردى قاجەت ەتەتىنى كىم كىمگە دە بەلگىلى بولسا كەرەك. سايلاۋبەك پەن زيباگۇل بويىنان سول ەرىك جىگەر مەن قايرات قۋات تابىلا ءبىلدى. ولار سول توككەن تەر مەن بەرگەن قۋاتتىڭ جەمىسىن دە كوردى. بارلىق بالاسى مەكتەپتى التىن كۇمىس مەدالدارمەن ءبىتىرىپ، جوعارعى وقۋ ورىندارىنا ەش قينالماستان ءوز كۇشتەرىمەن ءتۇسىپ كەتتى. سايلاۋبەك ولاردى وقۋعا ءتۇسىرۋ ءۇشىن ادام دا ىزدەگەن جوق، ول ادامعا بەرەتىن قارجى دا ىزدەگەن جوق. بالالارى وقۋعا تۇسكەندە ، جۋۋعا عانا شىعىندانعانى بولماسا،باسقاعا باسىن اۋىرتپادى، جۇگىرىپ تابانىن توزدىرمادى. ءقازىر سول بالالارىنىڭ ءبارى سان سالادا قىزمەت ىستەپ ءجۇر.
سايلاۋبەككە قۇداي زيباگۇلدەي اسىل جار بەردى. زيباگۇل سايلاۋبەككە دە قاسى مەن قاباعىنا قاراپ، كەلىمدى كەتىمدى قوناقتارعا دا قىزمەتىن كورسەتىپ، ءتورت بالانىڭ دا جاعدايىن جاساپ، ونىڭ ۇستىنە، ءوزى دە عۇمىر بويى جۇمىس ىستەپ، ءبىر تىنىم تاپپايتىن. بۇل ۇيمەن قانشاما قارىم قاتىناستا جۇرگەن ءبىز زيباگۇلدىڭ ءبىر رەت تە رەنجىپ، نە قاباق شىتىپ، تىمىرايىپ وتىرعانىن كورمەپپىز. ول سايلاۋبەكتىڭ شىن مانىندەگى جان جارى ، قۇداي قوسقان قوساعى بولدى!
دوستىڭ دوستىعى باسىنا ءىس تۇسكەندە بىلىنەدى دەگەن تاپ راس. ول كەزدە سايلاۋبەكتىڭ قاي جەردە جۇمىس ىستەپ جۇرگەنى ءدال ءقازىر ەسىمدە جوق، ايتەۋىر مەن قازاق تەليەۆيدەنيەسىندە جۇرگەم. ءبىر كۇنى اكەڭ قاتاڭ جاتىر دەگەننەن كەيىن بۋىنىپ ءتۇيىنىپ، ايەل، بالا شاعالارىممەن اۋىلعا كەتكەم. انام ءبىر جىل بۇرىن قايتىس بولىپ كەتكەن. توسەك تارتىپ قالعان اكەمە قارايتىن جان جوق. سودان اكەمدى ءتورت اي كۇتىپ، اقتىق ساپارعا شىعارىپ ساپ، الماتىعا قايتا كەلسەم، مەنى جۇمىسقا كەشىكتى دەپ قىزمەتىمنەن بوساتىپ جىبەرىپتى. بۇل ءومىردىڭ اكەڭ ءولىپ قالسا دا قايرىلىپ قارامايتىن قيىرىمسىز قاتالدىعىن سوندا العاش ءبىلدىم!
سودان دالادا قالدىم. ۆوكزالعا بارىپ جۇك ءتۇسىردىم، ەت كومبيناتىنىڭ توڭازىتقىش سەحىندا جۇكشى بولدىم. مالايا ستانيسا دەگەن مەكەندە اق امۋر دەگەن بالىق وسىرەتىن كولشىكتەر بار ەكەن، سوندا جۇمىسشى بولدىم. قولىم قالت ەتكەندە رەداكسيالاردى ارالاپ، جۇمىس ىزدەيمىن. ءبارىن دەرلىك الدەنەشە اداقتاپ شىقتىم دەۋگە بولادى. ءبىراق بىردە بىرەۋى تابالدىرىعىنان اتتاتپاق تۇگىلى، ماڭىنان جۇرگىزبەيدى.
منە وسىنداي مورالدىق جاعىنان كۇيزەلتىپ، تۇرمىس جاعىنان جانشىپ جىبەرەتىن قيىندىقتا جۇرگەن كەزىمدە مەنىمەن بىرەر ادام عانا قاتىستى. مەنى بىرەر ادام عانا ىزدەدى. سونىڭ ءبىرى، ءتىپتى بىرەگەيى سايلاۋبەك اينالايىن بولدى. قاي جەرگە كوشىپ كەتسەم دە، قاي جەردە قولىمدى كۇس، يىعىمدى جارا ەتىپ، قان سورپام شىعىپ، جۇمىس ىستەپ جۇرسەم دە، ايتەۋىر، ول مەنى تاۋىپ الاتىن. اڭگىمەسىن ايتاتىن، قابارجىپ جۇرگەن كوڭىلىمدى كوتەرەتن، ادەبيەتتە بولىپ جاتقان قالت ەتكەن جاڭالىقتى جەتكىزەتىن، كەيدە ول كەزدە زيباگۇلدىڭ ەلىنەن كەلىپ تۇراتىن مايى سورعالاعان قاياز دەگەن بالىقتى قاعازعا وراپ الىپ كەپ، سىراحاناعا الىپ كەتەتىن. ايتەۋىر، سايلاۋبەك سول ءبىر جانىم جۇدەۋ تارتىپ، شارشاپ جۇرگەن جىلدارى قاسىمنان تابىلدى.
كۇندەردىڭ كۇنىندە بىردە ءبىر رەداكسيا مەنى تابالدىرىعىنان اتتاتپاي قويعاننان كەيىن، بالا شاعامدى شۇبىرتىپ، ماڭعىستاۋ قايداسىڭ دەپ تارتىپ وتىردىم. ول كەزدە ماڭعىستاۋدىڭ اتاعى جەر جارىپ، دۇنيەنى دۇڭكىلدەتىپ تۇرعان كەزى. تەك بارساڭ بولدى، اقشانى كۇرەپ تاۋىپ، قاپشىققا سالا بەرەتىندەي سوزدەر ايتىلادى. جاسپىن عوي، سول سوزدەرگە قاتتى ەلىككەن بولۋىم كەرەك. ابدەن تۇرمىس قاجىتىپ، دىڭكەلەپ جۇرگەن ادام ونداي سوزدەرگە ەلىكپەي ءقايتسىن!
جيعان تەرگەن از مۇز كىتابىمدى سايلاۋبەك پەن دۇيسەنبەكتىڭ ۇيىنە تەڭدەي ءبولىپ، امانات ەتىپ قالدىردىم دا، جولعا شىقتىم.
ءيىنى كەلىپ تۇرعاندا، ايتا كەتەيىن، مەنى ماڭعىستاۋعا ەشقانداي رومانتيكا ەمەس، تۇرمىس ايداپ باردى. سول كەتكەننەن مەن ول جاقتا 25 جىل ءجۇردىم...
بۇل جەردە مەنىڭ ايتايىن دەگەنىم، الىستا قيان شەت، قيىر ولكەدە جۇرسەم دە، اينالايىن سايلاۋبەك تاعى دا جانىمنان تابىلدى. ياعني، ۇزدىكسىز حابارلاسىپ تۇردى. بىردە ءبىر حابارىن ۇزگەن جوق. ءبىرشاما ۋاقىتتان كەيىن، ول “قازاق ادەبيەتى” گازەتىنە اۋىستى دا، مەنىمەن حابارلاسۋىن بۇرىنعىسىنان دا ۇدەتىپ جىبەردى. ءسويتىپ جۇرگەندە، كۇندەردىڭ ءبىر كۇنىندە اسا ءبىر قۇرمەت تۇتىپ، سىيلايتىن اقىن اعام مەنىڭ شىعارماشىلىعىم تۋرالى “قازاق ادەبيەتىنىڭ” بەتىندە قاتال ماقالا جاريالادى. ارينە، ول ماقالانىڭ، بىلگەن ادامعا، پايدالى، قۇلاق قويار جاقتارى دا از ەمەس. ءبىراق ول ماقالاداعى قۇرىلعان جۇيە، ياعني، مەنىڭ كەمشىلىگىمدى تىم قازبالاپ، جەرگە تىققانداي ەتىپ تۇقىرتىپ سويلەگەنى جانىما قاتتى باتتى. مەن ول ماقالا شىققانعا دەيىن كولەمدى سىن ماقالا تۇگىلى، رەسەنزيا جازىپ كورمەگەن ەكەم. امال جوق، ءوز پوزيسيامدى قورعاۋىم كەرەك بولدى. سايلاۋبەككە حابارلاستىم. ول جازام دەسەڭ ءوزىڭ ءبىل، شەر اعاڭا، شەرحان اعامىز باس رەداكتورعا ۇسىنىپ كورەيىن دەدى. قارسى ماقالامدى جازدىم دا جىبەردىم. ادەبي سىنداعى تۇڭعىش ماقالام بولسا دا، جامان شىقپاعان سياقتى. كوپ ۇزاماي، ول ماقالا جارق ەتە قالسىن.
سول ماقالادان كەيىن اق ولەڭمەن بىرگە سىن جانرىن دا قاتار الىپ جۇرەتىن بولدىم. سىن ماقالالار كىتابىم جارىق تا كورىپ ۇلگەردى. بۇگىندە ويلايمۆن ، ەگەر سول تۇستا سايلاۋبەك “قازاق ادەبيەتىندە” جۇمىس ىستەپ جۇرمەگەندە، ول ماقالا جارىق كورەر مە ەدى، كورمەس پە ەدى دەپ. ال ول ماقالا جارىق كورمەسە، مەنىڭ ودان ءارى قاراي سىن جانرىنا بارا قويۋىم ەكىتالاي ەدى. ياعني، مەنىڭ سىنعا بارۋىما، ادەبيەتتىڭ قىرى مەن سىرىنا ودان سايىن قانىعىپ، ونىڭ پروبلەمالارىن تالقىلاۋعا قاتىسۋىما سايلاۋبەك بىردەن ءبىر ىقپال ەتتى دەپ ويلايمىن.
سايلاۋبەكتىڭ سىنشى بولىپ ابدەن قالىپتاسقان كەزى دە، جۇرتقا كەڭىنەن تانىلعان تۇسى دا سول “قازاق ادەبيەتى” گازەتىندە جۇمىس ىستەپ جۇرگەن جىلدارى دەپ بىلەمىن. ول جىلدار “قازاق ادەبيەتى” گازەتىنىڭ سىن جانرىنىڭ وركەندەۋىنە ايرىقشا كوڭىل بولگەن جىلدار ەدى. ارينە، ەڭ الدىمەن، باسشىعا بايلانىستى عوي. دالىرەك ايتساق قاي جەردە رەداكتور بولسا دا ، سول جەردىڭ باعىن اشاتىن شەراعاڭنىڭ ىسكەرلىگىنىڭ ارقاسى. سولاي بولا تۇرا، سول گازەت بەتىندە قازاق سىنىنىڭ بەدەلى مەن مەرەيىن كوتەرۋدە بەل بۋىپ، بىلەك سىبانىپ جۇمىس ىستەگەن سايلاۋبەكتىڭ دە ەڭبەگىن جوققا شىعارۋعا بولمايدى. سول جىلدارى “قازاق ادەبيەتى” گازەتىنىڭ بەتىندە، اسىرەسە، قازاق سىنىنىڭ ماڭدايى جارقىراپ اشىلۋىنا سايلاۋبەكتىڭ دە ەڭبەگى زور دەپ بىلەمىن.
جانىڭدى تۇسىنەتىن، نە نارسەنى دە ايتقىزباي اق قاسى قاباعىڭنان ۇعاتىن جاقىن دوسپەن بىرگە جۇمىس ىستەگەن قانداي جاقسى! جۇمىستا نە بولمايدى. بىردە كۇن شىققانداي قۋانساڭ، ەندى بىردە بۇلت باسقانداي رەنجيسىڭ. وندايدا جاقىن دوسىڭ رەنىششىڭمەن دە قۋانىشىڭمەن دە ءبولىسىپ وتىرادى. ءبىر ءبىرىڭدى جەبەيسىڭ، ءبىر بىرىڭە دەمەۋ بولاسىڭ. نەسىن ايتاسىڭ ءبىز بۇرىنعىدان دا جاقىنداسا تۇستىك.
ءبارىمىز جاقسى بىلەمىز، 2وو2 جىلى قازاقستان جازۋشىلارىنىڭ كەزەكتى قۇرىلتايى بولدى. جازۋشىلار وداعىنىڭ حاتشىلىعىنا ءبىراز جۇرت قولداۋ كورسەتەمىز دەگەننەن كەيىن، مەن دە كانديداتۋرامدى ۇسىندىم. وتپەي قالدىم. نەسىن جاسىرام، قۇلاپ قالعان وڭاي ما، كۇيرەپ، كۇيزەلىپ كەتپەسەم دە، جانىمنىڭ جابىرقاپ قالعانى راس. سەگىز اي، سەگىز كۇن ۇيدە جاتتىم. جۇمىسسىز ۇزاق جاتىپ قالدىڭ عوي دەگەندەرگە، قۇلاعاندا دا قاتتى قۇلاعان ەكەنمىن، جامباسىمدى ءالى الا الاالماي جاتىرمىن دەپ ازىلدەيتىنمىن. كەيىننەن “اقيقات” جۋرنالىنا باس رەداكتور بولىپ تاعايىندالدىم. كوپ ۇزاماي، نەگە ەكەنى بەلگىسىز، سايلاۋبەك تە جازۋشىلار وداعىنان كەتىپ، “قازاق ادەبيەتىندە” جۇمىس ىستەپ جۇرگەن. ءبىر كۇنى ول تەمكە، بۇرىنعىداي ەمەس، مىنا جەر ماعان، جاس كەلىپ قالعاننان كەيىن بە، اۋىرلاۋ بولىپ ءجۇر، ەگەر، مۇمكىندىك بولىپ جاتسا، سەن جاققا ويىسسام قايتەدى دەدى. كوپ ۇزاماي، كۇتپەگەن جەردە ءبىر ورىننىڭ دا ورايى كەلە قالعانى. ارينە، بۇل اڭگىمەنىڭ ءبارىن تاپتىشتەپ ايتىپ وتىرعان سەبەبىم، نەگىزگى ايتىلار ءسوزىم جۇرتقا نەعۇرلىم تۇسىنىكتى بولسىن دەگەن نيەتتەن تۋىپ وتىر.
مەنىڭ تۋعان كۇنىمە، جىل سايىن، بالا شاعامنان باسقا، تەك سايلاۋبەك پەن زيباگۇل عانا كەلەتىن. الماتىعا كوشىپ كەلگەلى ولاردىڭ كەلمەي قالعان كۇنى بولعان ەمەس. سول داستۇرمەن ەكەۋى ادەتتەگىدەي گۇلدەرىن قۇشاقتاپ كەلە قالدى. داستارقان باسىنا جايعاستىق. وتكەن كەتكەندى ايتىپ اڭگىمە دۇكەن قۇردىق. نەسىن جاسىرام، اششى سۋدان دا الىپ قويىپ وتىرمىز. بوي قىزدى، وي كەڭىدى، ءتىل شەشىلدى. ءبىر كەزدە نەگە ەكەنىن بىلمەيمىن، توتەسىنەن سەن وسى وتكەن سايلاۋدا كىمگە داۋىس بەردىڭ، ماعان با، نۇرلانعا ما؟ دەگەنىم. سايلاۋبەك ەشقانداي مۇدىرمەستەن: نۇرلانعا داۋىس بەردىم دەدى. سايلاۋبەك ءوزىن دە، وزگەنى دە الداۋ دەگەندى بىلمەيتىن. دوستى الداۋ، قانشا اۋىر بولسا دا ول ءۇشىن كۇنا بولىپ سانالاتىن. ارينە، شىندىعىن ايتتى. مەن رەنجىپ قالدىم. پەندەشىلىكپەن ارتىقتاۋ سوزدەر دە ايتىپ جىبەرگەن بولۋىم كەرەك. ول سوزدەرىم سايلاۋبەكتىڭ كوڭىلىنە ءتيدى مە، تيمەدى مە بىلمەيمىن، ويتكەنى، ول ەشتەڭە دەي قويعان جوق، تەك زيباگۇلدىڭ قاباعىن شىتىپ وتىرىپ قالعانى ەسىمدە.
ەرتەڭىنە ەكەۋمىز دە جۇمىسقا باردىق، ءبىراق ارامىزدا تۇك بولماعانداي، كەشەگى اڭگىمەنى قايتا قوزعاپ بىقسىتقان جوقپىز. ءبىراز ۋاقىت وتكەننەن كەيىن، ءتىلىمنىڭ تاعى دا قىشي قويعانى بار ەمەس پە: سايلاۋبەك، بايقايمىن، وسى نۇرلان ەكەۋىڭنىڭ ارالارىڭ سالقىن تارتىپ قالعانداي. نە بوپ قالىپ ەدى؟ دەدىم. ول: ەشتەڭە دە بولعان جوق. ونىڭ تەك مەنى ماعان ەمەس، سىزگە داۋىس بەردى دەپ، ىشتەي وكپەلەپ، كۇدىكتەنىپ ءجۇرۋى مۇمكىن. ال مەن كىمگە داۋىس بەرگەنىمدى وتكەن جولى وزىڭىزگە ايتقام. قۇدايدى دا، ءوزىمدى دە، وزگەنى دە الداي المايمىن عوي. شىنىم سول. باسقاشا، نۇرلانمەن سوزگە كەلگەن ەمەسپىز دەدى.
مەن بۇل اڭگىمەنى بۇگە شىگەسىنە دەيىن قالدىرماي ايتىپ وتىرعان سەبەبىم، نۇرلان مەن تۋرالى نە دەسە و دەسىن، و دۇنيەلىك بولىپ كەتكەن ادامنىڭ سوڭىنان پەندەشىلىك جاساپ، عايبات ءسوز ايتپاسىن دەپ ايتىپ وتىرمىن...
سايلاۋبەك، ادەتتە سىرت كوزگە سالدىر سالاقتاۋ بولىپ كورىنگەنمەن، جۇمىسقا كەلگەندە، اسا مۇقيات ەدى. ءبىر ىسىنەن دە شاشاۋ تاپپايتىنسىڭ. ءبارى ورىن ورنىندا حاتتالىپ، قاتارلاسىپ تۇرا قالاتىن. مەن ونىڭ بىردە ءبىر رەت قويىن قالتاسىنا تەلەفون بلوكنوت سالىپ جۇرگەنىن كورگەن ەمەسپىن. جادى وتە بەرىك ەدى. بەينە ءبىر انىقتاما بيۋروسى سياقتى ەدى. قانشاما اۆتوبۋستاردىڭ ءنومىرى مەن مارشرۋتتارىن سۇراسام بولدى، جاتقا ايتاتىن. بۇدان ءۇش ءتورت جىل بۇرىن، بىرەر رەت قانا تەلەفون شالعان ادامنىڭ تەلەفون ءنومىرىن ويلانباستان ايتىپ بەرەتىن. شەتەلدىڭ بولسىن، ءوزىمىزدىڭ بولسىن، جازۋشىلار شىعارماشىلىعىنداعى وزىنە ۇناعان ابزاستاردى تۇيدەك تۇيدەگىمەن سوعاتىن. ءبىراق ول قابىلەتىن كورسەتىپ، بىلگىشسىنىپ كوزگە تۇسە بەرمەيىن دەيتىن بولۋى كەرەك، كەز كەلگەن جەرگە كيلىكتىرە بەرمەيتىن. ورايى مەن وڭتايى كەلگەندە عانا ايتاتىن.
بۇل جەردە تاعى دا ايتپاۋعا بولمايتىن نارسە، سايلاۋبەكتىڭ كىتاپحاناسى دەر ەدىم. سايلاۋبەكتىڭ كىتاپحاناسى مەن بىلەتىن كىتاپحانالاردىڭ ىشىندەگى باي كىتاپحانالاردىڭ ءبىرى. تاعى دا ءبىر تەكتى ەمەس، ءار تەكتى: مۋزىكا، ونەر، فيلاسوفيا، ارحيتەكتۋرا، تاريح، ادەبيەت بوسا بولماسىن، ايتەۋىر ءبارى قامتىلعان. سايلاۋبەكتىڭ دۇنيەتانۋىنىڭ كەڭدىگى سودان بولسا كەرەك. ول عۇمىر بويى كىتاپ جيناپ ءوتتى.
كىتاپحاناسىن كەز كەلگەن ادامعا كورسەتپەك تۇگىلى، تابالدىرىعىنان اتتاتپايتىن. ءتىپتى، بالالارىنىڭ وزىنە رۇحساتتى سيرەك بەرەتىن. ال، ءبىراق ماعان كەلگەندە كەڭ جايلاۋ ەدى. ماڭعىستاۋدان كەلگەن سايىن، كىتاپحاناسىندا جاتاتىنمىن. كوڭىلى جاقىن بىرەۋلەر كەرەك كىتابىن تابا الماي، اقىرىندا سايلاۋبەككە كەپ سەندە ول كىتاپ بار عوي، شامالى ۋاقىتقا بەرە تۇرشى، قاراپ شىققان بويدا كەرى قايتارىپ بەرەم، دەپ قيىلىپ سۇراپ قويماسا، كىتاپتى بەرسە دە، قولحات جازدىرىپ الىپ قانا بەرەتىن. بىردە ونىڭ وسى مىنەزىن ايتىپ كۇلىپ وتىرعانبىز. ويباي، تەمكە اۋ، نەسىنە كۇلەسىز، ونداي قولحاتتى ءسىز دە جازعانسىز دەگەنى. قوي، سايلاۋبەك، مەن سەنەن ەشقانداي كىتاپ العان ەمەسپىن دەدىم. بۇدان جيىرما بەس جىل بۇرىن فرانسۋز اقىنى اپوللينەردى العانسىز، قولحاتىڭىز ۇيدە تۇر، سەنبەسەڭىز ەرتەڭ اكەپ كورسەتەيىن دەدى. ەرتەڭىنە ابدەن سارعايىپ كەتكەن ءبىر قاعازدى اكەپ تۇر. مىنە قولحاتىڭىز. بۇكتەۋىن جازىپ اشىپ قاراسام، شىنىندا دا، مەنىڭ قولحاتىم. ءتۇۋ، ساعان داۋا جوق ەكەن دەدىم..
سايلاۋبەك تۋرالى ايتا بەرسەم، ءسوز كوپ. قۇبىلىپ ءتۇرعان بۇل ومىردە قۋانسام دا، رەنجىسەم دە الدىمەن كوز الدىما سايلاۋبەك كەلەدى. وندايدا سىرلاس تا مۇڭداس دوسىمدى اڭساپ، جاپادان جالعىز قالعانداي بوپ، ىشتەي ءمۇجىلىپ، ىشتەي ەگىلىپ، ءۇن- ءتۇنسىز وتىرىپ قالام. قيماس اسىل دوسىم اي، ورنىڭ بولەك ەكەن عوي...
You Might Also Like
-
نەسiپبەك ايت ۇلى — بۇگiندە قازاق پوەزياسىنداعى ەڭ تالانتتى وكiلدەرiنiڭ ورتاسىنان ويىپ تۇرىپ ورىن العان اقىن. باسقانى قايدام، مەن ءوزiم، ءدال وسىلاي ويلايمىن. ويتكەنi ونىڭ، شىن ءمانiندەگi، ەشكiمگە...
-
مەنىڭ ويىمشا، ەسىمى قالىڭ جۇرتشىلىققا كەڭىنەن تانىمال قۋاندىق تۇمەنباي قازىرگى قازاق جازۋشىلارىنىڭ ىشىندەگى ەڭ ءونىمدى جازۋشى. ول ءتىپتى قولىنداعى قالامى بىردە-بىر سۋالىپ، الدىنداعى قاعازدارى بىردە ب...
