سۇلۋ قىز، قالىڭ ەلدەن سەنى تاپتىم،
كوردىم ءدو تاماشاڭا بەلدەن باتتىم.
مايىسقان التىن ايدار ەركەسىسىڭ.
ويانعان ۇيقىسىنان تابيعاتتىڭ.
قۇماردان قۇر كورگەنمەن شىقپايدى ەكەن،
كىلتى قولعا تۇسپەي ماحابباتتىڭ.
كۇن شالماس، ميۋاڭدى الماس ادام بار ما،
شاعىندى كۇزەتتىم دە قاراپ جاتتىم.
بولا الماي ديدار ءناسىپ قول سوزعانمەن،
قىزىعىن كورە المادىم راقاتتىڭ.
سىلانىپ توتى قۇستاي قىر كورسەتىپ
اققۋداي بيىككە ۇشىپ قانات قاقتىڭ.
جالىنىن باساتۇعىن جالعىز ءوزىڭ،
سونبەستەي جۇرەگىمە ءبىر وت جاقتىڭ.
بولماعى مۇرات حاسىل جانە وزىڭنەن،
وزىنە سىرتتان بالاپ جۇرگەن زاتتىڭ.
دەي كورمە - «كىنا وزىڭنەن، وبالىڭ جوق،
قايعىعا شات كوڭىلدى نەگە ساتتىڭ؟»
سۇلۋىم، قازى دا سەن، تورەم دە سەن،
مۇڭىمدى قايتا اينالىپ ساعان شاقتىم.

---