- 26 قاز. 2020 00:00
- 337
ۋادە – قاسيەتتى ءسوز
— مەن كىنالىمىن. ەشقاشان تەنتەك بولماۋعا ۋادە بەرەمىن. وقۋدى بەسكە وقيمىن. ەندى نە دەيسىڭ؟ ۋادەم وسى.
جاكىش سىنىپ تولى وقۋشىلارعا جاسقانباي قاراپ تۇر، اقسارى جۇزىندە جىگەر بار.
— ۋادە دەگەننىڭ نە ەكەنىن بىلەسىڭ بە ءوزىڭ؟ — دەدى بالالاردىڭ بىرەۋى.
— بىلەم.
— ايتا عوي بىلسەڭ.
— ۋادە مە، ۋادە — ادامنىڭ ار-ۇياتىمەن ايتىلعان ءسوز، قاسيەتتى ءسوز. وسىلاي دەپ اناسى ۇيرەتكەن ەدى.
— جاقسى. سەن عوي تەنتەك بايكەننىڭ جەتەگىمەن كەتكەنىڭدى ايتپاي، ءبارىن ءوزىم ىستەدىم دەيسىڭ. ءبىز بارلىعىن دا ءبىلىپ قالدىق. وسى قالاي؟ — دەدى ەركىن اعاي. جاكىش قىپ-قىزىل بولىپ كەتتى. العاشقىداعىداي تۇمسىعى تەرشىپ قىبىجىقتاي بەردى، تومەن قاراپ تىرناقتارىن شۇقىلادى.
— نە دەسەم ەكەن؟ — دەدى ول قينالىپ. — بىلاي، ول دا ۋادە. مەن ايتپاۋعا، جولداسىمدى ۇياتقا قالدىرماۋعا ۋادە بەرگەم.
— سولاي ما، ول جايلى شەشەڭە دە ايتپادىڭ با؟
— ءيا.
— ەندى نەگە ايتىپ تۇرسىڭ؟
— جاڭا عانا وتىرىك ايتپايمىن دەپ ۋادە بەردىم عوي.
بالالار دۋ كۇلدى.