
ۇستاز، ءمۇعالىم تۋرالى تاقپاقتار جيناعى
جارالعان جاقسى ءۇمىت پەن مۇراتتاردان،
جانسىزدار الديلەگەن شۋاقتى ارمان.
جاتتالسىن ەسىمدەرىڭ جان جۇرەكتە،
ادامنىڭ اياۋلى ءانى سياقتالعان.
* * *
ۇستازدار! قانداي عاجاپ حالىقسىزدار!
شاكىرتكە شىڭداي بيىك الىپسىزدار.
جان بىتكەن جانارىنا نۇر سىيلاعان
كۇندەي بوپ كۇلىمدەگەن جارىقسىزدار.
* * *
ءومىردىڭ ۇعىپ تەرەڭىن،
وركەن جايعان قاۋىمىم
قابىل ال جۇرەك سالەمىن،
قۇلاقتا سەنىڭ ءار ءۇنىڭ!
* * *
ساعىنىش سازى تولقىتقان،
ارناماق ءسوزدىڭ مايەگىن.
شاكىرتتەرىڭ وقىتقان
كەلىپ تۇر جولداپ سالەمىن!
قىر-سىرىن زەرتتەپ زاماننىڭ،
ۇلىلىعىن ايتىپ بابامنىڭ
ونەگە، ءورىس بەرەتىن
بارومەترى سەنسىڭ ادامنىڭ.
* * *
كەم كورمەيمىن ءسىزدى اسىل انامنان،
سىزگە ۇقساپ قۋدىق ءبىز دە سان ارمان
سىزدەي ادام دۇنيەدە كوپ بولسىن
بالالاردىڭ باقىتى ءۇشىن جارالعان.
* * *
مەنىڭ اتىم «ارسەن»،
ۇستازىمنىڭ شاكىرتى.
ۇستازىم ماعان ايتادى،
سەن بالاسىڭ ءتارتىپتى!
* * *
ەڭ اياۋلى ەسىم عوي «ۇستاز» دەگەن،
بار تىرشىلىك باقىتتى ۇستازبەنەن.
ۇستازدى جەتكىزگەنشە مۇراتىنا
ءبىلىم ىزدەپ لاپىلداپ جاڭا بەرەم.
* * *
ۇستازدىڭ وتتاي ىستىق الاقانى،
بولعان سوڭ ويلايتىنى-بالا قامى
بالادان ۇستازىما مىڭ سان العىس
ويتكەنى ول ۇستازىمنىڭ اق ارمانى.
* * *
نۇرىن توككەن كوك اسپان كۇمبەزىنەن
كۇلىمدەۋىڭ ۇقسايدى كۇن كوزىنە.
قولدا بولسا ۇستازدارعا سىيلار ەم،
بار بايلىعىن الەمنىڭ ءبىر سىزدەرگە.
* * *
وقۋشى العا ۇمتىلىپ، شەگىنبەي مەن،
سەن ۇيالدىڭ كىر بولسا مەنىڭ جەيدەم.
جاقسىلىققا باستايتىن كۇلىمسىرەپ،
كوز الدىما ءقازىر تۇر سەنىڭ بەينەڭ
* * *
العاش رەت وياتقانسىڭ سانامدى،
العاش رەت ۇستاتقانسىڭ قالامدى.
سول ۇشىندە ماڭگى سىيلاپ وتەرمىن
تۇسىندىرگەن جاقسى مەنەن جاماندى.
* * *
ۇستاز ءبىزدى ءبىلىم بەرىپ وسىرگەن
قاتەمىزدى ءارقاشاندا كەشىرگەن
«ءومىر جولى-قيىن جول» دەپ ءاردايىم
تاربيەلەپ، اقىلدى عىپ وسىرگەن.
* * *
انامدايسىز، مەنىڭ اسىل ۇستازىم،
ءوتتى بىزبەن كوكتەم، كۇز، قىس، جازىڭ
جىلدار بويى تاربيەلەپ، ايالاپ،
بولاشاققا بايتاق ءبىر جول نۇسقادىڭ.
* * *
ۇستاز بولۋ – جۇرەكتىڭ باتىرلىعى،
ۇستاز بولۋ – سەزىمنىڭ اقىندىعى،
ۇستاز بولۋ – مىنەزدىڭ كۇن شۋاعى،
ازبايتۇعىن ادامنىڭ التىندىعى
* * *
ءمۇعالىمىمىز اينالدى
انامىزعا ەكىنشى
ءبىز وقىساق ساباقتى
انامىزداي قۋانىپ
قويادى بەس باعاسىن.
* * *
“الىپپە” ۇستاتقان،
وقۋعا ىركىلمەي
توقۋعا ۇستارتقان.
قامقورى ۇل، قىزدىڭ –
ءمۇعالىم – ول ءبىزدىڭ.
* * *
قيىنعا توزۋگە
ۇيرەتكەن قاشاندا،
جاماننان بەزۋگە،
جاقسىلىق جاساۋعا.
قامقورى ۇل، قىزدىڭ –
ءمۇعالىم – ول ءبىزدىڭ.
* * *
اتام دا سىيلايتىن
اتامنىڭ تۇستاسى،
پاپام دا سىيلايتىن
اۋىلدىڭ ۇستازى.
* * *
ماعان ءبىلىم ۇيرەتكەن
جاڭاگۇلدەي اپايىم
تاربيە مەن اقىلدى
ۇيرەتكەندە اپايىم
جاڭاگۇلدەي اپايدى
قۇرمەتتەيمىز ءبارىمىز
جاڭاگۇلدەي اپايدى
سىيلاتۇعىن ءبارىنىز
ۇزتاز،انا بولدى ول
ءارقاشان دا بىزدەرگە
بار بالاعا بەردى ول
قۋانىشپەن ونەگە.
* * *
ءمۇعالىم – ول ءبىزدىڭ
* * *
عۇلاما، بىلگىش عالىمنان
وقۋشى جاس جالىننان،
مارحاباتتى ويشىلدان،
مال وسىرگەن قويشىدان،
جازۋشىدان، اقىننان
عارىشكەردەن – باتىردان
ونەرى اسقان اكتەردەن،
ىرىس قازعان شاحتەردەن،
مىڭ بۇرالعان بيشىدەن،
وي تەربەتكەن كۇيشىدەن،
وقىعان جاس-كارىدەن
وقۋشىنىڭ بارىنەن،
ۇستازدارعا مىڭ سالەم!
* * *
ءبىلىمنىڭ كاۋسار بۇلاعىن،
جۇرەسىڭ قۇيىپ ساناما
ءبىز ءۇشىن سەنسىڭ، ءمۇعالىم،
ۇستاز دا، عالىم، دانا دا.
* * *
زاۆودتا بولساڭ، كۇنبە-كۇن
كورىنەر ەدى تابىسىڭ.
دارىگەر بولساڭ، ءتۇرلى ەمىڭ -
سىرقاۋلى جاننىڭ باعى شىن.
ال سەنىڭ ەڭبەك جەمىسىڭ
وزگەشە ءتىپتى باسقادان:
ول - ءوزىن ارناپ ەل ءۇشىن
وسىناۋ جۇرگەن جاقسى ادام.
جاقسى ادام - ەلدىڭ تىرەگى،
بايلىعى تۋعان حالىقتىڭ،
شاپاعىن شاشار ۇنەمى
كوگىندە تۇرعان جارىق كۇن.
سان جاستىڭ قامىن شەرتەسىڭ،
تاعدىرىن ويلاپ تولعانىپ.
ءار ءۇيدىڭ ءبىر-بىر ەركەسىن
ۇيرەتتىڭ ءوزىڭ قولعا الىپ.
ۇستازسىز جاندا سونبەك كۇن،
شاكىرتسىز ءومىر - سۋسىز جەر.
كورىنبەس عاجاپ ەڭبەكتىڭ
بەينەتىن كەشىپ جۇرسىزدەر.
جۇرەكتە تۇرار جالقى ءۇنىڭ،
جانىمنان جالىن جىگەر كۇت.
ۇستازىم، سەنىڭ ءار كۇنىڭ،
ءار ءساتىڭ تۇرعان ءبىر ەرلىك!