Sońǵy jańartý

(Ózgertilgen ýaqyty 5 kún buryn)
Qaýyn pisken shaq

— Ata, qaýyn pisti!

Atasy keýdesin kótere, nemeresine qaraı jalt qarady. Nemeresi Jaras qaýyndy eki qoldap kóterip keledi eken. Ózi asa qýanyshty. Qaýyndy qaıta-qaıta ıiskep qoıady.

— Ata, ıisin aıtsańyzshy! Qandaı keremet! Iisiniń ǵajabyn-aı!

— Óziń julyp aldyń ba?

— Ájem juldy. Qaýyn pisip qalypty, balam, — dedi. — Ózi de bir sary qaýyndy ákele jatyr, ánekı.

Jaras qaýyndy atasynyń qolyna ustatty.

— Shynynda da, qaýyn pisetin shaqtyń kelip qalǵany ma? — dep atasy tańyrqaǵandaı raı tanytty. — Kúni keshe ǵana jerdi aýdaryp ek. Qaýynnyń tuqymyn topyraqqa salǵan ek. Eki qulaqtanǵany da keshegideı edi. Gúldegeni she?! Tap keshegideı sıaqty bolatyn. Túınegeni de dál qazirgideı kóz aldymda, — dep atasy ýaqyttyń synaptaı syrǵyp ótkenine qaıran qalýda.

— Atasy, — dedi Jarastyń ájesi. — Tańǵy salqynmen qaýyndy aralap shyqtym. Pisken bir-ekeýi bar eken. Solardy sabaǵynan úzip alaıyn dedim. Sóıtsem, ózderi-aq pisip, sabaǵynan ajyrap tur eken. Iisin aıtsańshy. Murnyńdy jarady-aý, shirkin!

Atam men ájem jáne men baqsha ishinen ákelgen qaýyndy jedik. Dámi til úıiredi eken.

— Ózimizdiń eńbegimizdiń jemisi, — dedi atam.

— Jyldan-jylǵa qaýyn piskenge deıin tórt kózimiz túgel bolsyn, — dedi ájem.

Ájem jyl saıyn qaýynnan alǵash ret dám tatqanda, osy bir tilegin únemi qaıtalaıdy.

— Tileýińdi bersin, — dedi atam.

Men de atam men ájemniń janymda árdaıym birge bolýyn qalaımyn. Tátti qaýyndy jeýim atam men ájemniń arqasy ekenin bilemin. Olar jyl saıyn qaýyn egedi. Baptaıdy. Sýarady. Qaýyn pisken kezde kún ysymaı jatyp, tańǵy salqyn shaqta úıdiń kóleńkesine ákelip qoıady. «Qaýyndy salqyndatyp jegen jaqsy. Kúnniń ystyǵynda qaýyndy julmaý kerek» deıdi.

Men qazir atam men ájem qaýyndy úzgen kezde, solardy úıge tasyp ákelýge qolǵabys jasap júrmin. Kúni erteń men de ósem. Sol kúndi asyǵa kútip júrmin. Ózim qaýyn egemin. Ózim qaýyn pisken kezde atam men ájeme aýyz tıgizemin. Olar meni maqtan etedi. «Jaras ekken qaýyn tátti bolypty. Dámi til úıiredi» dep aıtatyn kúndi ańsap júrmin. Solaı bolatynyna senemin. Óıtkeni meni soǵan úıretip, jandarynan bir eli tastamaı júrgen atam men ájem bar ǵoı.

Men armandap ketippin. Oı-qıal armanyna qanat qaǵyppyn.

Jaras bir sátke jan-jaǵyna qarady. Atasy tátti qaýynnyń bir tiligin ózine usynyp otyr eken.

— Jeı ǵoı, Jarasjan, — dedi ájesi.

— Toısam da jegim kelip otyr, — dedi Jaras tábetiniń ashylǵanyn jasyra almaı.

— Adal eńbektiń dámi tátti bolady, — dedi atasy qashanǵydaı ataly sózge nazar aýdara.

Jaras atasy men ájesiniń eńbeginiń arqasynda jaıqala ósip turǵan baý-baqshaǵa jalyqpastan, tamsanyp qaraı berdi.


You Might Also Like

Jańalyqtar

Jarnama