- 13 قاڭ. 2022 00:00
- 267
اباي مەن قويشى كوكشەنىڭ اڭگىمەسى
ادەتتەگى كۇندەردىڭ ءبىرى ەدى. قويشى شايعا تويىپ الىپ، تەرلەپ، كەيىن بارىپ وتىرعان سوڭ، اباي:
ءاي كوكشە، ەندى ەرتەگى ايتشى؟ — دەيدى.
قويشى: اباي اعا، كەدەيدە ەرتەگى بولا ما؟ نە ايتامىن؟
اباي: سەنى كىم كەدەي قىلدى؟
قويشى: كىم بولۋشى ەدى، قۇداي-داعى.
اباي: قۇدايمەن بۇرىننان ارازدىق، وشتىگىڭ بار ما ەدى؟
قويشى: جوق!
اباي: ەندەشە نەگە جارلى بولعانىڭدى جاراتقاننان كورەسىڭ؟
قويشى: مال بەرمەگەن سوڭ ايتقانىمعوي.
اباي: قۇدايدىڭ ەلگە ۇلەستىرىپ جاتقان مالى بار ما ەدى؟
قويشى ۇندەمەدى. اباي قويشىعا قاراعان كوزىن اۋدارىپ، ءبىز جاققا، كوپكە قارادى دا: «مىنە، كوپشىلىكتىڭ ءسوزى وسىلاي كەلەدى. بۇل زور اداسقاندىق. جاس شاعىنان جالقاۋلىققا سالىنىپ الادى دا، تالاپ قىلىپ، تالپىنىپ، الىسقا بارىپ، ەڭبەك قىپ، مال تاپپايدى. سول جالقاۋدىڭ قىرسىعىنان ءوز ەڭبەگىن ءوزى باعالاماي، مالى بارعا جالدانادى. جالقاۋ ادامدار ىشسە تاماققا، كيسە كيىمگە جارىمايدى، جوقشىلىقتان ارىلمايدى. ال جوقشىلىقتى، كەدەيلىكتى قۇدايدان كورەدى. قۇداي وعان ەرىنبەي ەڭبەك قىپ، مال تاپپا دەپ پە؟...» - دەدى.
سوندا مەن ابايعا: ءسىزدىڭ ايتقان ءسوزىڭىزدى ۇعىناتىن كەدەيدە ءاقىل-بىلىم بولا ما؟ — دەدىم.
اباي: اقىل مالدا بولمايدى، باستا بولادى، كەدەيدىڭ دە بايدىڭ دا باسى بار ەمەس پە؟ — دەدى.
داۋلەتيار ءبىتىمباي ۇلىنىڭ ەستەلىگىنەن