- 10 قىر. 2015 00:00
- 411
اقىلدى لاق
ءبىر بۇزاۋ، ءبىر توقتى، لاق ەل كوشكەندە جۇرتتا قالىپتى. ۇشەۋى ادام بولىپ قوس تۇرعىزىپ الىپتى. قوسى ءبىر بۇلاقتىڭ بويىندا ەكەن، قاسىندا بايتەرەگى بار ەكەن. بۇلاردىڭ حابارىن ەستىپ، ءبىر ايۋ جەيمىن دەپ، قوستىڭ قاسىنا كەلگەن ەكەن. لاق ايۋدى كورىپ الدىنان جۇگىرىپ شىعىپ، قوسىنا اكەلىپ، ەسىك اشىپ ەنگىزەدى. ۇيگە كىرگەن سوڭ: «ايۋعا نە بەرەمىز؟» – دەيدى توقتى. سوندا لاق ايتادى:
– باسقى ايۋدىڭ باسىن اس، سوڭعى ايۋدىڭ ءتوسىن اس، بولماسا، وسى ايۋدىڭ ءوزىن سويىپ اس! – دەيدى. بۇلار ايۋ جەيدى ەكەن دەپ، ايۋ ورنىنان تۇرا قاشادى. قاشىپ كەلە جاتسا، وعان قاسقىر جولىعا كەتىپ: «قايدان قاشتىڭ؟» – دەپ سۇرايدى. ايۋ: «مىنە جەردە توقتى، لاق، بۇزاۋعا بارىپ ەدىم، ءوزىمدى جەيمىن دەگەن سوڭ، قاشىپ ارەڭ قۇتىلدىم»، – دەيدى. «ەندەشە، ەكەۋىمىز دە بارالىق، بىرىگىپ جەلىك»، – دەيدى قاسقىر. ايۋ: «مەن بارمايمىن»، – دەيدى. قاسقىر ءبىر ءجىپ تاۋىپ، ءبىر جاعىن ايۋدىڭ موينىنان بايلاپ، ءبىر جاعىن ءوزىنىڭ موينىنا بايلاپ الىپ جۇرەدى. قوسقا جاقىنداعاندا، لاق شىعىپ: «ول ايۋعا تويمايمىز»، – دەيدى. بۇل سوزدەن بۇرىنعىدان جامان قورقىپ قايتا قاشا جونەلەدى. قاسقىر بۋىنىپ، جىعىلىپ قالادى. بۇل جىعىلىپ جاتقان قاسقىرعا ەكىنشى قاسقىر كەلىپ: «سەن نە قىپ جاتىرسىڭ؟» – دەيدى. «مەن نە قىپ جاتايىن، ايۋ سۇيرەپ كەتتى»، – دەپ، باستان-اياق ءجونىن ايتادى. سونىمەن ۇشەۋى قايتادان بارادى. مۇنى كورىپ، ۇشەۋى بايتەرەككە شىعىپتى. لاق باسىنا، توقتى ورتاسىنا، بۇزاۋ ارتىنا تۇرىپتى. تۇبىنە كەلىپ قاسقىر بال اشىپ: «جەيمىز بە، جوق پا؟» – دەپ تۇرعاندا، بۇتاق سىنىپ، بۇزاۋ جەرگە قۇلاپ تۇسەدى. قۇلاعان بۇزاۋدان قورقىپ قاسقىرلار بەت-بەتىنە قاشىپ كەتەدى. بۇزاۋ، لاقتىڭ يەسى كۇز اينالىپ كەلىپ، قوستى تاۋىپ الادى. «ءبىر لاقتىڭ اقىلى سونداي بولىپتى» دەپ قازاقتىڭ ايتاتىنى وسى.