
- 23 تام. 2015 00:00
- 486
ارىستان، قاسقىر جانە تۇلكى
ءبىر كۇنى ارىستان، قاسقىر جانە تۇلكى - ۇشەۋى سەرىك بولىپ، اڭعا شىعىپتى. كەشكە دەيىن جورتىپ ءجۇرىپ، ءبىر قويان، ءبىر قىرعاۋىل جانە ءبىر ەلىك ۇستاپ الىپتى.
كەش باتا ۇشەۋى تاماقتانۋعا وتىرىپتى. ارىستان ولجانى قالاي ءبولىسىپ جەۋدىڭ امالىن تاپپاستان:
— مىنا ولجانى سەن ءبولشى، – دەپ، قاسقىرعا بۇيىرادى.
— جارايدى، – دەپتى قاسقىر جالاقتاپ. سونان كەيىن جەمتىكتىڭ قاسىنا وتىرا قالىپتى. سىبانىپ جىبەرىپ، بولە باستايدى. – مىناۋ قويان جۇدىرىقتاي ەكەن. مۇنى تۇتام ىشەكتى تۇلكى جەسىن. قىرعاۋىل قىلشىقتى ەكەن، مۇنى قىلعىنسام دا مەن جەيىن. تاقسىر ارىستان، بويىڭ دا، جاسىڭ دا ۇلكەن عوي، ەلىككە ەشكىمنىڭ تالاسى جوق، تارت سىباعاڭدى الدىڭا.
ولجانى بۇلايشا بولگەن قاسقىردىڭ قىلىعى ارىستاننىڭ اشۋىن قوزدىرىپتى. بۇرقىلداپ تۇرىپ، قاسقىردى سالىپ كەپ جىبەرەدى. سوندا قاسقىردىڭ ءبىر كوزى اعىپ ءتۇسىپتى.
ارىستان ەندى تۇلكىگە بۇرىلىپ:
— ال، ەندى سەن ءبولىپ كورشى ولجانى، – دەپ بۇيىرىپتى.
— جارايدى، تاقسىر، – دەپ، تۇلكى ولجالارىن بولۋگە كىرىسىپتى، – قويانعا اۋىز تولماسا دا كوڭىلگە توق قوي، تاقسىر. بۇل ءوزىڭنىڭ ءتىس قاندىرىپ، ءتىل باسارىڭ بولسىن. قىرعاۋىل قىلشىقتى بولعانىمەن، قۇمار اس قوي، بۇل تۇسكى اسىڭ بولسىن. ال جالعىز ەلىك بۇكىل ەلدى تويدىرا ما، ازۋلى اۋىز اساۋعا لايىق، كەشكە قاراي جەرسىڭ. ال، ءبىز وزىڭنەن ارتىلعان قالعان-قۇتقاندى جەپ-اق جۇرەك جالعارمىز. تۇلكىنىڭ ولجانى بۇلاي بولگەنى ارىستانعا ەرەكشە ۇناپ كەتەدى دە:
— وۋ، تۇلكىجان، ولجانى بۇلاي ءبولۋدى سەن قايدان ۇيرەنىپ ءجۇرسىڭ؟ وتە دۇرىس ءبولىس! – دەپ سۇيسىنەدى.
سوندا تۇلكى:
— تاقسىر، بۇل ادىلدىكتى مەن قاسقىردىڭ اعىپ تۇسكەن كوزىنەن ۇيرەندىم، – دەپتى.