ەرتەدە ءبىر قاتىننىڭ بويجەتكەن قىزى بولىپتى. ەكى بوتاسى ءبىر ىنگەنگە تەل بولىپتى. ۇيىنە ءبىر قوناق قونىپ: «قىرىقتىڭ ءبىرى - قىدىر!» - دەپ، تويعىزىپ، سىيلاپ سالىپتى. تاڭ سارىدە قاتىن تۇرەگەلسە، ەكى بوتانى يت-قۇس تىپ-تيپىل قىلىپ كەتىپتى. تۇيە بوزداپ، ازىناپ تۇر دەيدى. سوندا قاتىن ەكى ءبۇيىرىن تايانىپ، وتىرا قالىپ، داۋىس قىلىپ بوتاسىن جوقتاعانى:

بوز ىنگەن بوزداپ تۇر-اۋ بوتاسىنا،
«قوناعىم قىدىر بولعان» - جاتاسىڭ با؟
قىدىر بولعان كىسىگە قىدىر-داعى
مەن سيەيىن قوناقتىڭ باتاسىنا!
ەكى بوتام بار ەدى قاۋىپى ماي،
قارا مالدان از ەدى-اۋ ساۋىنىم-اي!
«كەشكى قوناق قىدىر!» دەپ، جۇرت ايتادى،
ەندى قوناق جولاتپان اۋىلىما-اي!
ەسىك الدى قارا سۋ، بالدىرى بار،
بالدىرىنا اتىڭدى شالدىرىپ ال.
ايداپ كەلگەن بوتامدى بايلاپ سالماي،
ەركە قارىم، ۇيقىڭدى قاندىرىپ ال!
ەكى بوتام بار ەدى، بوتا-اق ەدى،
قونعان جەرىم بوتاعا وت-اق ەدى.
ايداپ كەلگەن بوتامدى بايلاپ سالماي،
ەركە قاردىڭ ىزدەگەنى قوناق ەدى.

---