InfoHub Logo

قاتار ءوسىپ تۇرعان ەكى بيدايدىڭ ءبىرىنىڭ باسى كۇن وتكەن سايىن اۋىرلاپ ابدەن ءيىلىپ كەتتى. ال قاسىنداعىسى باسىن كوتەرىپ تىپ-تىك تۇر. ونى شىرماۋىق وراپ العان. ءبىر كۇنى تىك تۇرعان بيداي شىرماۋىققا:

— كۇن وتكەن سايىن وكپەمدى قىسىپ، ورمەلەپ قايدا باراسىڭ؟ — دەپ سۇرادى.

— سەنى باسىپ ءوتىپ اناۋ كۇنباعىسقا جەتسەم دەيمىن، — دەدى شىرماۋىق.

سوندا باسى ءيىلىپ كەتكەن بيداي سوزگە ارالاستى.

— جىل سايىن بويى بويشاڭعا جەتەم دەپ تىراشتاناسىڭ، ءبىراق كۇز ءتۇسىپ كەتىپ جىلدا-جىلدا ارمانىڭا جەتە الماي قۋراپ قالاسىڭ. كەسىرىڭ كوپكە ءتيىپ جاتىر. سەن وكپەسىن قىسىپ، بيدايدى وسىرمەي تاستادىڭ. ال ول ءوسىپ، وركەندەپ، ۇرپاعىن كوبەيتە الماي تۇر. ماقساتىڭا جەتۋ ءۇشىن جولداعىنىڭ ءبارىن تاپتاپ، جانشىپ كەتۋىڭدى قاشان قوياسىڭ؟ – دەپ رەنجىدى.

— قاپ، بالەم، كەلەسى كوكتەمدە مە، سەنى وراپ ابدەن قىسپاسام با، ال ءوزىڭ نە ءبىتىرىپ تۇرسىڭ؟ — دەدى كىجىنىپ شىرماۋىق.

— مەن وكىنبەيمىن، كەلەسى كوكتەمدە مەن ءبىر جەردە ەمەس، مىڭ جەردە وسەم. ۇرپاعىم كوپ. سونىڭ ءبارىن وراۋعا سەنىڭ ءجىبىڭ جەتە مە، ەڭ ءبىرىنشى سونى ويلاسايشى، — دەدى.

— جەتەدى! بيدايدى تۇقىمىمەن قۇرتام! — دەپ ايقايلادى شىرماۋىق.

شىرماۋىقتىڭ داۋسىن ەستىپ قالعان ادام بۇلاردىڭ قاسىنا كەلدى. ول شىرماۋىقتى كورىپ:

— قاپ، بيدايدى وسىرمەي تاستاپتى-اۋ، — دەپ شىرماۋىقتى تۇبىمەن جۇلىپ الىپ تاستادى.

تىك وسكەن بيداي:

— ءوزىڭ ءۇشىن وزگەگە جاماندىق ويلايمىن دەپ جارتى جولدا قالاي مەرت بولعانىڭدى بىلمەي قالدىڭ-اۋ، بەيشارا، — دەدى.

ولەرمەن كۇيدە جاتقان شىرماۋىق:

— سەن ءپىسىپ، ۇرپاق تاراتىپ ۇلگەرمەيسىڭ، كۇز ءتۇسىپ كەتەدى، — دەپ تىستەندى.

ارادا ءبىراز ۋاقىت وتكەندە تىك وسكەن بيدايدىڭ دا باسى ءيىلىپ كەتتى. ەندى ونىڭ قۋانىشىندا شەك جوق. اپ-ادەمى بوپ جاسارىپ كەتكەن. ال اناداي جەردە قاپ-قارا بوپ قۋراپ شىرماۋىق جاتتى.

---