- 21 ماۋ. 2020 00:00
- 303
جاپاق باتىردىڭ سارى قازاق اتانۋى (Vءىى نۇسقا)
ابىلايدىڭ قالدان سەرەنگە تۇتقىنعا ءتۇسۋى. جوڭعارلاردىڭ قىرعىزدارعا جاساعان ءبىر شابۋىلىندا ابىلاي جەكپە-جەكتە قالداننىڭ ۇلى شارشىنى ولتىرەدى.
سۇيىكتى ۇلىنىڭ قازاسىن ەستىگەن قالدان كىم بولسا دا، قايدا بولسا دا، ۇستاپ الدىنا اكەلۋدى بۇيىرادى. قالماقتار اڭ اۋلاپ جۇرگەن ابىلايدى تۇتقيىلدا قولعا ءتۇسىرىپ، قاسىنداعى بىرنەشە بي جانە اتىعاي رۋىنىڭ ايگىلى باتىرى قۇدايبەردى جاپەكپەن قالدانعا الىپ كەلەدى.
— مەنىڭ ۇلىمدى قاي جەردە ءولتىردىڭ؟ — دەگەن سۇراققا، ابىلاي بىلاي جاۋاپ بەرەدى:
— سەن مەنى ايىپتاپ وتىرسىڭ. ءبىراق ونى ولتىرگەن حالىق، مەن تەك سول حالىقتىڭ قالاۋىن ورىنداپ، شارشىنىڭ باسىن الدىم.
قالداننىڭ بۇل جاۋاپقا رازى بولعانى سونشالىقتى — «ميۋن، ميۋن» دەپ بىرنەشە رەت قايتالايدى دا، جەندەتىن توقتاتىپ، ابىلايدى كيىز ۇيگە قاماپ، قاتاڭ باقىلاۋ قويادى.
ابىلايدىڭ ناعىز ازابى سوندا باستالادى. شارشىنىڭ اناسى ۇلىن ولتىرگەن قازاقتى (قىرعىزدى) كورۋ ءۇشىن كۇندە كەلەدى، كەلگەن سايىن وعان قارعىس جاۋدىرىپ لاعىنەتتەيدى. «سەن ونى نە ءۇشىن ءولتىردىڭ»، «وعان قالاي قولىڭ باردى» دەپ ايىپتايدى. ابىلايدىڭ ءتوزىمى تاۋسىلادى، ءبىر كۇنى انا ءتىسىن شىقىرلاتىپ ءوزىنىڭ ادەتتەگى ساۋالىن قويىپ جۇدىرىعىن تۇيە ۇمتىلعاندا، ول بىلاي دەپ جاۋاپ بەرەدى:
— سەنىڭ ۇلىڭ سياقتى قاڭعىعان قۇلدار قايدا ولمەدى دەيسىڭ، كارى قالماق!
ايەل كۇيەۋىنە جۇگىرىپ، استامسىعان قازاقتى ءولتىرۋدى تالاپ ەتەدى. «ابىلايدى ءولتىرىپ جۇرمەسىن» دەپ قورىققان قالدان، ونى جانە جاپەك باتىردى تۇتقىننان بوساتىپ جىبەرەدى. اماناتقا جاپاقتىڭ ۇلىن قالدىرادى، ول ءوزىنىڭ باتىرلىعىمەن جانە تاپقىرلىعىمەن كوزگە ءتۇسىپ، سارى قازاق اتانادى.