جاتىرقاۋدى بىلمەگەن...
ءانۋار اعامىز ءبىر قىزمەتتە ومالىپ وتىرماي دۇنيەدەن جەلىپ-جورتىپ وتكەن ادام. ول قىزمەت ىزدەمەسە دە قىزمەت ونى ىزدەگەن. وزىنە جايسىز بولسا دا ەلىنە كەرەكتى وزەكتى جەردە وتىردى. ومىردە وسىنداي بولادى ءوزى. بىرەۋلەر جاتپاي-تۇرماي ورىننىڭ جايلىسى مەن مايلىسىن، بيلىك ايتار تاق ىزدەسە، بىرەۋلەردى قولى-اياققا تۇرعىزباي تاقتىڭ ءوزى قۋالاپ تاباتىنى بار. انەكەڭ وكىمەتكە سونشالىقتى ءبىر سەنىمدى بولماسا دا ونىڭ فيگۋرا ەكەنىن ەسكەرىپ ورىنسىز قالدىرعان جوق.
جالعان پاتريوتتار ەلىم دەپ ەزۋى جىرتىلعانشا ايعايلاپ، ەمە-جەمگە كەلگەندە ىنگە تىعىلعان سۋىرداي جارىق دۇنيەگە تاناۋىنىڭ ۇشىمەن عانا سىعالايتىن ادەتى. قولىما قىزمەت تيسە قوپارىپ تاستار ەدىم دەپ، قولى جەتپەگەن قىزمەتتى جورتا مەنسىنبەگەن بولادى. سونسوڭ دا وتىرىك كۇمپيىپ ءجۇرىپ، وسەك جيناۋمەن ءومىرى وتەدى. انەكەڭ ساياساتقا سيا دا بىلگەن، ساياساتتى الداي دا بىلگەن، جەلدىڭ وتىنە قاراي ەسكەگىن ازىرلەپ وتىراتىن ەدى. ونىڭ ارالاسپاعان ءىسى جوق. كەرەكتى دە، كەرەكسىز دە ناۋقانداردان تىس قالماي، سونىڭ بارىنەن دە ۇلتىنا قاجەت بىرنارسەنى شارپىپ قالۋعا تىرىستى، سولاردىڭ بارىنەن دە الەۋمەتتىك ءمان ىزدەدى. ءبىر قىزىعى، ونى جەك كورگەندەر ول قانداي كرەسلوعا وتىرسا دا سونى انەكەڭە قيماي تالقان بولىستى. «ليتەراتۋرنايا گازەتاعا» ءتىلشى بولىپ ەدى: «ءوي، سودان باسقا ادام تابىلماي قالدى ما؟!» دەستى. «قازاق ادەبيەتىنە» رەداكتور بولىپ ەدى: «وي، ول قازاقشا ءبىر كىتاپ وقىمايدى، ءبىزدىڭ قاي مۇڭىمىزدى كۇيتتەيدى؟!» دەستى. جازۋشىلار وداعىنا ءبىرىنشى حاتشى بولىپ ەدى: «وي، ول جازۋشى ەمەس، جۋرناليست ەدى عوي!» دەستى. دەسكەندەر بولدى. سول بويدا كسرو جوعارعى كەڭەسىنىڭ ءتوراعالىعىنا جەتكەندە الدەكىمدەر كۇيىكتەن جارىلىپ ولەردەي بولعان، ايتەۋىر قۇداي ساقتاپ كسرو قۇلاپ تىندى. انەكەڭ ماسكەۋدەن كسرو-نى قۇلاتىپ قايتقان... 1973 جىلى الماتىدا ازيا جانە افريكا جازۋشىلارىنىڭ ءۇشىنشى كونفەرەنسياسى ءوتتى. بۇل قازاقستان جازۋشىلار وداعىنىڭ تاريحىنداعى اسا ماڭىزدى مادەني، ساياسي وقيعا بولدى. ءبىر عانا ازيا، افريكا ەمەس، دۇنيە جۇزىنەن اتاقتى قالامگەرلەر جينالدى. قازاق دەگەن ەل بارىن، سول ەلدىڭ الەم ادەبيەتىنە ۇلەس قوسار ادەبيەتى بارىپ ءبىلىستى. ءبىر وكىنىشتىسى، دەلەگاسيانىڭ شەتەلدىك مۇشەلەرى ءانۋار ءالىمجانوۆ، ولجاس سۇلەيمەنوۆ، شىڭعىس ايتماتوۆتان باسقا كوپشىلىكتى تانىمايتىن بولىپ شىقتى. اۋەزوۆتەن باسقانى وقىماعان دا سياقتى. ءتىرى كلاسسيك سانالاتىن كەيبىر اعالارىمىزدى ولارعا جەلەپ ءجۇرىپ تانىستىرعان انەكەڭ ەدى.
كونفەرەنسيا تەك بىرەۋدى بىرەۋ ماقتاۋ ەمەس، ايتىس-تارتىس، ديسكۋسسياعا ۇلاستى: حالىقارالىق جاعدايدان باستاپ، ادەبيەتتەگى ءارتۇرلى اعىم، ساياسي يدەولوگيالىق شارپىس تا ءبىراز كەڭىردەك قىزدىردى. كوپ جايتتان ءبىز بەيحابار ءجۇرىپ الەمدىك ادەبي اعىستىڭ بەت-الىسىنان شەتتەپ قالعان ەكەنبىز. كەڭەستىك سەنزۋرا، كوممۋنيستىك يدەولوگيا تۇيىققا تىعىپ تاستاعان جازۋشىلارىمىز پارتيا، كەڭەس وكىمەتىن ماقتاۋدان اسا الماي، الەۋمەتتىك پروبلەمالارعا، ۇلت قامىنا بارۋعا جاسقانىپ، وزىمەن-وزى قايناپ، كۇرەسىن باسىن عانا شارلاپ، انشەيىن شاڭعا شاڭ قوسقانداي جايىمىز بار ەكەن. سونىڭ اسەرىنەن شىعار، ەمە-جەمگە كەلگەندە جوعارىداعى ءۇش جازۋشىمىزدان باسقا بەل شەشىپ ايتىسقا تۇسەر ەشكىم تابىلماعان. ال شالدۋار جاستاردى قاقپايلاپ، دوداعا قوسپادى. وعان كىنالى جازۋشىلار وداعى ەمەس، ورتالىق كوميتەت، ونان قالدى كولەڭكەسىمەن بولسا دا وكشەلەپ قالمايتىن كگب ەدى.
كونفەرەنسياعا قاتىسۋشىلار ولجاسپەن وتكەن تاشكەنت كونفەرەنسياسىنداعى پروگراممالىق سوزىنەن تانىس ەدى. بۇل ماقالا رەتىندە «ليتەراتۋرنايا گازەتىندە» قىسقارتىلىپ باسىلعان. انشەيىندە دە «كوممۋنيستىك جارعىدان» تىسقارى كەتىپ، «ارتىق سويلەپ»، ءبىرى شىندىقتىڭ بەتىن قاسىپ سويلەپ، ءبىرى قازىپ ايتاتىن وسى ەي قايراتكەردى كەلگەن زيالى قاۋىمعا كولدەنەڭ تارتقانداي بولدىق. بىزبەن ءتىل قاتىسقىسى كەلگەندەر دە انەكەڭ مەن ولجاستى ساعالادى، سان سۇراقتارىنا سولاردان عانا جاۋاپ كۇتتى. سىرتتا ءجۇرىپ، ادەيى سىپايىلىق تانىتتىم دەگەن كەيبىر اعالارىمىز وزدەرىنىڭ پۇشايمان ەكەندىگىن سەزە تۇرىپ، سونىسىن وتىرىك مويىنداعىسى كەلمەدى دە وزىنەن باسقانىڭ بەدەلىنە قىزعانىشپەن قارادى، كونفەرەنسيا بىتىسىمەن-اق كەكەتۋ-مۇقاتۋ قايتا باستالدى، باياعى سول سىبىر-جىبىر: «ءوزىمىزدىڭ ات قورامىزدى تازالاي الماي تۇرىپ، باسقانىڭ بالشىعىندا نەمىز بار ەدى؟» دەگەندەي ۇلى جيىننىڭ ءمان-مازمۇنىن جوققا شىعارعىسى كەلدى. سونداعى ىقىلىق اتقىزىپ تۇرعان قىجىلى: «مەن قايدا قالدىم؟» دەپ شامىرقانىستى. ءبىر ءالىمجانوۆتى مۇقاتۋ ءۇشىن جازۋشىلار وداعىنىڭ، قالا بەردى وكىمەتتىڭ بۇكىل ازابى مەن ەڭبەگىن جوققا شىعارعىسى كەلگەندەر دە تابىلدى. ەگەر وسى ناۋقاندى وزدەرى باسقارا قالعاندا قالاي سويلەر ەدى؟..
انەكەڭ دۇنيەنىڭ ءتورت قۇبىلاسىن تۇگەل شارلادى. شارلاپ ءجۇرىپ ەل شارۋاسىن تۇگەندەپ ءجۇردى. وعان حالىقارالىق نەرۋ اتىنداعى سىيلىق بەرگەندە تاعى دا: «ءۇندىستانعا ءالىمجانوۆتىڭ قاي ەڭبەگى ءسىڭىپ ەدى؟» دەپ كۇڭك ەتە قالدىق. راسىندا ءۇندىستانعا سىڭىرگەن ەڭبەگى جوق تا شىعار، ءبىراق دەلي مەن كالكۋتتانىڭ قۇدايى قوناعىنداي بىرنەشە دۇركىن بارىپ قايتىپ، ءوزىنىڭ قازاعى جونىندە، ونىڭ تاريحى مەن مادەنيەتى جونىندە لەكسيا وقيتىنىن پەندە شىركىن قايدان ءبىلسىن. ەل مەن ەلدى جاقىنداستىرۋدىڭ ءوزى كەز-كەلگەن ءدارۋىشتىڭ قولىنان كەلە بەرمەيتىن ونەر شىعار.
بىردە اكىم تارازي ەكەۋمىز ونى ماسكەۋدە جالعاستىردىق. ادەبيەت ينستيتۋتىنىڭ جاتاقحاناسىنا ءبىزدى ادەيى ىزدەپ كەلىپتى. كالكۋتتاعا بارا جاتىر ەكەن. قولىڭدا قالاقتاي عانا قوبديشا، ىشىندە ءبىر پار ىشكيىم مەن سىڭار كويلەك. بار جۇگى وسى. مەن ەكى جىل وقۋدا جاتقانمىن. اكىم جوقتى سىلتاۋراتىپ مەنى ىزدەپ كەلىپ جاتقان. ۇمىتپاسام، دراماتۋرگتەردىڭ سەمينارى-اۋ دەيمىن. ءبىر-بىرىمىزدى اڭساعاندا ءوستيتىنىمىز بار: اكىم «كرويكا مەن شيتەنىڭ» كۋرسىن دا قۇر جىبەرگەن ەمەس. كەيىن جۇمەكەڭدى ىزدەپ مەن دە قىلقيىپ جەتەتىن ەدىم.
— ايلاپ-جىلداپ وسىندا قالاي جاتاسىڭدار؟ — دەدى انەكەڭ. — ءوزىم ماسكەۋدە ءبىر تۇنەسەم، ەرتەڭىندە ەلگە قاراپ ۇليمىن.
— جيىرما بەس جىل تاكەن اعامىز دا شىداپ ءجۇر عوي، — دەدىك.
— ە، ول كىسى وسىنداعى حالتۋرششيكتەردى بوقتاۋ ءۇشىن جۇرەدى دە، — دەپ انەكەڭ قارق بوپ كۇلدى. — ىزدەپ بارىپ ەدىم، سىڭبىرۋگە مۇرشاسى جوق، سەرگەي انتونوۆتى جەتپىس جەتى اتاسىنا دەيىن جىبەرىپ شاحمات ويناپ وتىر ەكەن.
قالتاسىندا 250 سوم اقشا كەتىپ بارادى ەكەن. بىلاي شىققان سوڭ بۇل قاعاز تۇككە جارامايدى، وسىنىڭ توبەسىنە سۋ قۇيىپ قالىڭدار، — دەدى. بار شارۋاسى وسى. قۇيدىق. «اراگۆيدىڭ» قالتاسىنا. ءتۇن ىشىندە جاياۋ قايتتىق. ماسكەۋدە بىزدەن باسقا ەشكىم جوقتاي. قازاقتان باسقا دۇنيەدە ەشكىم جوقتاي. سامارقاندى دا ءبىز سالىپپىز، تاشكەڭدى دە ءبىز سالىپپىز، ءتاجماحالدى دا ءبىز سالىپپىز. قازاق بولماعاندا بۇل دۇنيە سيۆيليزاسياسىز قالعانداي ەكەن-اۋ!.. انەكەڭ وسىنىڭ ءبارىن قولمەن قويعانداي دالەلدەدى. مۇمكىن، كالكۋتتاعا دا وسىنى دالەلدەۋ ءۇشىن بارا جاتقان شىعار...
ەرتەڭگىسىن شىعارىپ سالدىق. قالاقتاي قول جاشىگىنە ءتورت بوتەلكە ورىستىڭ اراعىن سالىپ بەردىك. بارعان سوڭ دوس-جاراندارى دامەتەدى عوي دەپ. راسىندا انەكەڭنەن ءبارىمىز دە ءبىر نارسە دامەتىپ جۇرەتىنبىز. كوڭىلشەكتىگى ءوز الدىنا. قۇرداسىمىزداي قالجىڭداپ، ءوزىمىزدى ەركىن ۇستاۋشى ەدىك. تۇسكى ءۇزىلىستىڭ كەزىندە قازداي ءتىزىلىپ ەكىنشى قاباتتاعى فوەگە وتىرا قالامىز. كابينەتتەن ءبىرىنشى حاتشى شىعادى. تۇرا جۇگىرەمىز. ءبىرىمىز امانداسقان بولىپ قولىن ۇستايمىز، ءبىرىمىز قالتاسىن ءتىنتىپ، تيىن-تەبەنىن ساۋىپ قالامىز. مۇندايدا امانتاي ايتاتىن: «بىزگە ەكسترا، سوسىن ەكى سىرا بولسا جەتەدى» دەپ... انەكەڭ جاسامىستارمەن دە، جاستارمەن دە جاراسىپ كەتە بەرەتىن. سالتاناتتا دا جۇرە بىلەتىن، ساۋدايلىققا دا ەرە بىلەتىن. بۇل ونىڭ قاراپايىمدىلىعى عانا ەمەس، جايدارلىعى ەدى. تەكتىلىكتى دە، تەنتەكتىكتى دە مولشەرمەن ۇستاعان. كەرەك جەرىنە ءپرينسيپشىل، كەرەك جەرىندە اكەسىن ولتىرسە دە الدىنا كەلگەن ايىپتىنى كەشىرە سالاتىن. جيىرما ءتورت ادام قول قويىپ ورتالىق كوميتەتكە انەكەڭنىڭ ۇستىنەن شاعىم ءتۇسىردى. ونداعى «يدەولوگتار» دا اعامىزدى ايايىن دەپ وتىرعان جوق ەدى. ديمەكەڭ اراشالاپ الىپ قالدى. انەكەڭ ارىزقويلارمەن قۇدايدىڭ قۇتتى كۇنى قول الىسىپ، بەتپە-بەت جۇرسە دە ءاي كاپىر دەپ ساۋساعىن شوشايتسا ناعىلسىن. كەشىرىمدىلىگى عانا ەمەس، ارىزقويلارعا توقتاۋ، ارىزعا توسقاۋىل بولمايتىنىن جاقسى بىلەتىن. جازۋشىلار وداعىنا جاڭا باسشى كەلگەن سايىن ونىڭ ۇستىنەن شاعىم جازۋ ەجەلدەن داستۇرگە اينالعان دەرت بولاتىن. سول تۇپ-تۋرا جيىرما ءتورت «پروفەسسيونال» ءادي ءشارىپوۆتىڭ ۇستىنەن دە شاعىم تۇسىرگەن. وداقتىڭ شتاتىن 250 ادامعا جەتكىزىپ، ەسىگىنەن تورىنە دەيىن كىلەم توسەتىپ، بوساعاسىنا قوس-قوستان ماشينا بايلاپ بەرگەنى ءۇشىن، اقساقال، كوكساقالداردىڭ كوكىرەگىنە وردەن مەن مەدال تاعىپ بەرگەنى ءۇشىن ايتقان راحمەتتەرى.
انەكەڭ كوپشىل ەدى. كوپتىڭ ورتاسىندا جۇرسە كوڭىلدى ەدى. سىر جاسىرمايتىن. بىرەۋدى جەكە شاقىرىپ سىبىرلاۋدى، بىرەۋدىڭ جۇرتتان جاسىرعان سىبىرىن جەكە تىڭداۋدى جاقتىرمايتىن. ءوز باسىم وداقتا 24 جىل ءۇزىلىسسىز قىزمەت ىستەگەندە انەكەڭنىڭ، جۇباحاڭنىڭ، ولجاستىڭ، قالداربەكتىڭ الدىن كوردىم. سولاردىڭ ىشىندە ەشۋاقىتتا داۋىس كوتەرمەيتىن، بىردە ءبىر قىزمەتكەرگە اۋىر ءسوز ايتىپ، سىرتىنان بولسا دا عايبات جاسامايتىن انەكەڭ بولاتىن. جۇماسىنا ءبىر دۇركىن سەكرەتاريات ءماجىلىسى وتەدى، قانداي ءبىر جاۋاپتى شارالار بولماسىن، سونىڭ وزىندە دە ءازىل-قالجىڭنان جىگىتتەردىڭ ەزۋى جيىلمايتىن. الداعى جۇماعا ءارقايسىمىز مىندەت بولەسەمىز. بىردە ساۋكەڭ مەن امانتايعا الدەبىر مەكەمەگە بارىپ، الدەبىر شارۋانى تىندىرىپ قايتۋ تاپسىرىلعان. امانتاي: «وي، ءتايىرى، ونى ءبىز قاتىرامىز عوي!» دەدى. قاتىرامىز دەپ جۇرگەندە قاپەرلەرىنەن شىعىپ كەتكەن بولار، كەلەسى سەكرەتارياتتا ەكەۋى دە جوق بولىپ شىقتى. بىرەۋلەر، ەكەۋى دە باردا وتىرعان دەستى. انەكەڭ قولدى-اياقتى قىزداردىڭ ءبىرىن جۇمساپ ەدى، قايتىپ كەپ:
— ساۋكەڭ ماس بولىپ ۇيىنە كەتىپ قاپتى، امانتاي ءالى ءجۇر، — دەدى.
جىگىتتەر قىرىلىپ قاپتى. كۇلكىدەن ەس جيعان سوڭ انەكەڭ الگى مەكەمەگە تەلەفون شالدى دا بار شارۋانى ءبىر مينۋتتا بىتىرە سالدى. الدى كەڭ ەدى، انەۋ تاپسىرما نە بولدى دەپ ساۋكەڭنەن دە، امانتايدان دا قايتىپ سۇراعان ەمەس.
كوزى تايعان سوڭ بۇگىندە مۇقاعاليعا قامقورشى كوبەيدى. كوزىن كورمەگەندەر ەستەلىك ايتىپ، اتىن ەستىمەگەندەر ەسسە جازاتىندى دا شىعاردى. سولاردىڭ كوپشىلىگى — زامانى زاۋال بولدى، قۇرداستارى قيانات جاساپ، شەنى بارلار شەتقاقپاي قىلدى دەگەندى ەرتەگى -جىرداي بوزداتادى. تىڭداپ وتىرساڭ، وقىپ وتىرساڭ — مۇقاعالي اۋليە بولعان سىڭايلى. مۇقاعالي دا پەندە، ول دا ەت پەن سۇيەكتەن جارالعان. ونىڭ بويىنداعى بار كەمشىلىكتى ۋاقىت پەن ونىڭ زامانداستارىنا جاباتىنداي نە زور قىستى؟ كەزىندە: «ويباي، مۇقاعالي كەلە جاتىر!» دەگەندە شام جارىعىنان شوشىنعان تاراقاندارداي تىم-تىراقاي قاشا جونەلەتىن جىگىتتەردىڭ بۇگىندە «مۇقاعاليىم!» دەپ جىلاعىسى كەپ وتىراتىنىنا تاڭىم بار. ءوزىنىڭ ۇرىنشاقتىعىنان تارتقانى بولماسا، ءيىسى قازاق مۇقاعاليدى رەنجىتكەن دە، وكپەلەتكەن دە ەمەس. كوزىنىڭ تىرىسىندە ۇلگەرمەگەنى بولماسا، ونىڭ جارىق كورمەگەن شىعارماسى كەمدە-كەم. كۇن سايىن شىعىپ جاتاتىن گازەت-جۋرنالداردى ايتپاعاندا، ەكى جىلدا ءبىر، ءتىپتى جىل سايىن دا كىتاپتارى وقۋشى قولىنا جەتىپ جاتتى. زامانداستارىنىڭ ىشىندە قالاماقىنى اقىندارمەن تالاسىپ تاپقانداردىڭ ءبىرى دە مۇقاعالي بولاتىن.
«جازۋشى» باسپاسى ءبىر كەزدە وداقتىڭ ءبىرىنشى قاباتىندا ەدى. مۇقاعالي كاسسادان قالاماقى الىپ شىققان. ارتىنان قۋا جەتكەن زايىبى كەلە- سالا ونىڭ قالتاسىنا جارماستى. اشۋلانعان اقىن: «ساعان كەرەگى مەن ەمەس، مىناۋ عوي!» دەپ قالتاسىنداعىسىن شاشىپ جىبەرگەندە تاس ەدەننىڭ ءۇستى كۇزگى جاپىراق بۇركەگەن كول بەتىندەي جىپىرلاپ شىعا كەلدى. جەڭگەمىز ەڭبەكتەپ ءجۇرىپ جيناپ اكەتىپ ەدى. ەرتەڭىندە مۇقاعالي مونشاعا تۇسەر ءبىر تەڭگەلىك بيلەتتىڭ قۇنىن، ءبىر ىستىك شاشلىقپەن ءبىر ساپتاياق سىرانىڭ پۇلىن جولداستارىنان سۇراپ العان... ەستەلىك جازۋشىلار ىلعي دا مۇقاعاليدىڭ قاسىندا جۇرمەگەن شىعار-اۋ. ازاماتتىڭ قايعى-قاسىرەتىنە تەك قانا ورتاسى مەن زامانى كىنالى ەمەس شىعار...
مۇنى ايتىپ وتىرعانىم... ءبىر كەزدە ءانۋار ءالىمجانوۆ مۇقاعاليدى جازۋشىلار وداعىنىڭ مۇشەلىگىنەن شىعارىپ جىبەرىپ قورلادى دەۋشىلەر دە بار. وتىرىك. انەكەڭنىڭ كەزىندە مۇقاعالي وداقتان شىعارىلعان ەمەس. ءبىراق وسىنداي ءبىر وسەكتىڭ بولعانى راس. وعان سەبەپ...
مۇقاعالي وداققا قىزىپ كەلسە، انەكەڭنىڭ ەسىگىن تەۋىپ كىرىپ، ءجون-جوسىقسىز بالاعاتتاپ كەتەتىن ادەتى ەدى. كىسى وتىر ما، جوق پا، وعان قارامايدى. تامام جۇرتتىڭ كوزىنشە. وسىنداي ءبىر «سويقاندىقتان» سوڭ سەكرەتارياتتا ءسوز بولدى. مۇقاعاليدى مۇشەلىكتەن شىعارالىق دەگەن پىكىردىڭ بولعانى دا راس. توقتاتقان انەكەڭنىڭ ءوزى ەدى. ءبىر جىلعا دەيىن كۇتەلىك، وعان دەيىن بەيباستىقتىعى دا باسىلار دەگەن. ول كەزدە مۇشەلىكتەن شىعارۋ ماسكەۋدىڭ قولىندا. وعان كەرەكتى دوكۋمەنتتەردى جىبەرۋ مەنىڭ قولىمدا. ويتكەنى، مەن قابىلداۋ كوميسسياسىنىڭ جاۋاپتى حاتشىسى ەدىم. مۇقاعاليعا قارسى ءبىر ءارىپ تۇرتىلگەن جوق. ماسكەۋگە ەشقانداي قاعاز جونەلتىلگەن جوق. انەكەڭنىڭ كەزىندە مۇقاعاليدىڭ مۇشەلىك بيلەتىن تارتىپ العان دا ەشكىم جوق. بۇدان كەيىن ونى ءسوز قىلعان دا ەشكىم جوق. انەكەڭە دەيىن باسقا جۇرتتىڭ ونى قالاي سەپتەگەنىن قايدان بىلەيىن.
الدىمىزداعى اعالاردان جاستارعا جاقىن بولعان دا، جاناشىر بولعان دا انەكەڭ ەدى. اركىمدى جەتەكتەپ ءجۇرۋ مىندەتى ەمەس، جەتەكتەگەن تازىنىڭ تۇلكى المايتىنى دا بەلگىلى. سىرتتاي قامقورلىعى، ناسيحاتى، جات پەن دوسقا جەتكىزەر جاقسى ينفورماسياسىنىڭ ءوزى قانشالىق. سايىننان باستاپ تولەنگە دەيىن، ورتاسىندا ورالحانى بار — ءبىزدىڭ ءاتى-جونىمىزدى ورتالىق باسىلىمدارداعى ماقالالارىنان قالدىرعان جوق. ول بىرەۋدى توپتان ءبولىپ قارامايتىن، توپتاپ قارايتىن، ادەبيەتىمىزدىڭ بولاشاعى دەپ، بولاشاق ادەبيەتىمىزدىڭ كەلبەتىن ءبىزدىڭ توپتاما پورترەتىمىزدەن تانيتىن، ءبارىمىزدى ەرەكشە مىسە تۇراتىن.
ول الپىس جاسىن تويلاماي قويعان قارلىعاشتىڭ ەلىنە دە وكپەلەگەن جوق. زامانداستارىنان جىلى ءسوز ەستىمەسە دە وكپەلەگەن جوق. ونىڭ وكپەلەۋگە دە ۋاقىتى بولعان جوق. ول ومىرگە وكپەلەمەي كەتكەن جان...
You Might Also Like
-
ازاماتتى تانۋ ءۇشىن كەيدە اسسالاۋماعالەيكۇمنىڭ ءوزى دە جەتكىلىكتى سياقتى. سونان سوڭ دا ونىڭ ءىشى-باۋىرىنا كىرۋ ءۇشىن ءبىر پۇت تۇز جەۋدىڭ قاجەتى جوق پا دەپ قالدىم. ءجۇنىس ۇلى احمەت اعامدى العاش كورگەندە ءسا...
-
... مەنىڭ جانىمدى جادىراتار ونىڭ جايدارى ءجۇزى. سونان سوڭ اششى ايتسىن، تۇششى ايتسىن ءار ءسوزىن ساناپ تۇرىپ، تاستاپ-تاستاپ سويلەيتىن ولەڭگە بەرگىسىز مانەرلى ءتىلى، اشۋىن بىلدىرمەيتىن، اسىعىستى بىلمەيتىن ا...
