سوڭعى كەزدەسۋ
بۇل ءبىر سۇيكىمسىز اۋلا.
ماقشارداي كۇڭىرەنىپ، ازىناپ تۇراتىن ىزعارعا تۇرشىگىپ كىرىپ، شىققاندا قۋتىننان قۇتىلعانداي ۋھ دەپ كوكىرەگىڭدى زورعا بوساتاسىڭ. شىقپاي قالعاندار قانشاما. قازاقتىڭ تالاي مارقاسقالارى وسى اۋلادان باقيعا جول شەككەن... كەشە عانا قاسىندا جايراڭداپ جۇرگەن دوس-جاراندى تاستاي ءمايىتحانانىڭ تاس تاقتاسىنا سالىپ قويىپ، جامانعا ءسوزىن قيماعان، جاقسىدان قۇشاعىن جيماعان ارىستاي ازاماتتاردىڭ سۇيەگىن ارۋلاپ تۇرىپ ءۇپسىز ارىزداسقانبىز.
بۇل ءبىر سۇيكىمسىز عيمارات.
جىندىحانانىڭ سيمۆولىنداي توڭعاق ءتۇستى سارى بوياۋمەن بوياپ تاستاعان ءۇيدى تورعا قاماعان تاعىداي شىر اينالىپ، ەرسىلى-قارسىلى سەندەلگەن جۇرت ەمەۋرىنمەن عانا امانداسىپ، ايتپەسە كورمەگەن بولىسىپ وتە شىعادى. ءبارىنىڭ كوزىندە مۇڭ، ءبارىنىڭ كوڭىلىندە ءبىر ۋايىم، ەلەگىزۋ: الاتاۋدىڭ مۇزارتىنا قاراپ كۇرسىنەدى، ەتەكتەگى مۇنارتا قاراپ ەرنىن قىمقىرادى. بۇلار ءبىر-بىرىن جۇباتۋمەن شارشاعان جاندار، ءبىرىن-بىرى مۇسىركەپ، ەندى ءبىرىن-بىرى الداعانداي بەت كورسەتۋدەن قاشقاقتايدى.
توڭعاق ءتۇستى سارى عيماراتتىڭ ەن-تاڭباسى — مينيسترلەر كەڭەسىنىڭ اۋرۋحاناسى — كەشە عانا ىعاي مەن سىعايلار قالدىم دەپ، كارتا ويناپ، كارتاعا قاقالىپ ىڭىرانىپ جاتاتىن ەدى، بۇگىندە ءمارماردان ساراي تىگىپ وتاۋ شىققان سوڭ سەرتكە داۋا ىزدەپ كەلىپ ىڭىرسىپ جاتاتىندارعا تاستاپ كەتكەن. ماقشاردا فانيدەن كەتكىسى كەلمەگەندەر دە بار، باقيعا وتكىسى كەلمەگەندەر دە بار.
— وسىلاي بولدى، باۋىرىم، — دەدى، ءۇنى الىستان، كومەي تۇكپىرىنەن ەستىلدى. — سەن اناۋ ەسىككە دەيىن ەرىپ بارشى، — دەدى.
قوس قاتىن كەمەل اعانى رەانيماسياعا الىپ بارا جاتىر ەكەن. سىقىرلاۋىق قولاربا جۇرگىسى كەلمەي سارناپ قويا بەردى. سارى توڭعاق ءۇيدىڭ شاباق جۇتقان جايىننىڭ جەلبەزەگىندەي جالپ-جۇلپ ەتكەن قاۋسىرما ەسىگىنە جولاعىسى جوق. كۇنقاعار استىنا كىرە بەرگەندە:
— پوۆەرنيتە مەنيا ليسوم ك ليۋديام، — دەدى.
كوك اسپاننىڭ كۇمبەزىن تەسىپ جىبەرەتىندەي تۇڭعيىققا تىك قادالدى. تۇڭعيىق تارتا باستاعان قوس جانارىنا كوك اسپاننىڭ كىرشىكسىز الەمىن سيعىزا الماي قينالعان سياقتى ەدى. «وسىلاي بولدى، باۋىرىم» دەگەندى بۇل جولى ىشتەي ايتقانىن شىڭىراۋعا باتىپ بارا جاتقان قاراشىعىنان اڭعارىپ ەدىم. قوس قاتىن قولاربانى «جايىننىڭ جەلبەزەگىنەن» يتەرىپ كىرگىزگەندە جۇرەگىم شىم-شىم ەتىپ شانشىپ الىپ ەدى...
... ءال-فارابي اتىنداعى شىعارماشىلىق ءۇيى جازۋشى دەيتۇعىن جۇراعاتقا ءتورجايلاۋ سياقتى قىزىعى دا، شىجىعى دا مول، اعانىڭ ءازىلىن دە، شالانىڭ اۋمەسەرلىگىن دە كوتەرگەن قۇت مەكەن ەدى. الدەكىم قاتىنىمەن كەرىسە قالسا دا قاشىپ بارىپ، قايىن جۇرتىنا كەلگەندەي، شىلعاۋىن جۇلىعىنان سۇيرەتىپ جۇرگەنى ەسىندە جوق، جاعاسىن جايلاۋعا جىبەرىل جاتىپ الاتىن. انشەيىندە ۇيدە وتىرىپ، ايدالاداعى ارىپتەسىن جامانداپ، ىشتەي ۇرسىسقان بەيباق مۇندا ۇشىراسقاندا جىل كورىسپەگەندەي جىلاپ تابىساتىنىن قايتەرسىڭ. تاياق تاستامداعى كولحوزدا ايرانىن اپتاپ، قويىن قۇرتتاپ ماسايراپ جاتاتىن قاناپيا-اپپاق شىعارماشىلىق ءۇيىن مەككەدەي ساعىناتىنى بار-دى. وسى ۇيدە ءىنى اعانىڭ ءقادىرىن سەزىپ، اعا ءىنىنىڭ بارىن ءبىلدى.
ءبىز كەمەل اعانى قارتقوجاق دەۋشى ەدىك. قارتقا لايىق مىندەتسىز جومارتتىعى، باتىرعا لايىق اڭعالدىعى، جاسپەن دە، جاسامىسپەن دە ءتىل تابىسا بىلەتىن جايدارلىعى ءوز الدىنا، جىگىتكە دە لايىق ءبىر قىلىعىن اڭعارىپ قالعان ەدىك.
ءبىرىنشى قاباتتاعى قوس بيلياردتىڭ مەكەنى قاشاندا لىقا: ويىن قۇمارلار شار قۋىپ، ودان ماقۇرىمدارى ايتاققا جينالادى، ايتپەسە ادەيى ءازىل جارىستىرۋعا كەلەدى. بوساعانى اتتاعاندار بوپسالاپ بولسا دا ءبىر اۋىز ولەڭ شىعارماسا — ايىپ. بۇگىنگىنىڭ اۋىز ادەبيەتى وسىندا تۋىپ، بارشانىڭ ەزۋىندە ەل قىدىرىپ جونەلەدى. اندا-ساندا بويىنا بارىپ جاپسىرعان لاقسا كەمپىردەي الەم-جالەم بوپ شامپاننىڭ قاراكەر بوتەلكەسى كىرىپ كەتەدى، كەيدە سىلانىپ-سيپانعان شتۋكاتۋرلى كەمپىرلەۋ كەلىنشەكتەي كونياكتىڭ سىپايى سىلقىمى دا سىعالاپ قوياتىنى بار. باس تورەشى — عابەڭ. قاق توردە ءمىز باقپاي وتىرىپ الىپ، ويىنشىنىڭ ءمىنىن، ويىننىڭ ولپى-سولپىسىن سيگارەت ءتۇتىننىڭ ار جاعىندا وتىرىپ-اق قالت جىبەرمەي قاعىپ الادى.
تۋرنير. عابەڭ اتىنداعى تۋرنير، ساۋكەڭ اتىنداعى تۋرنير، سافۋان اتىنداعى تۋرنير، كەمەل اتىنداعى تۋرنير... سپونسورلارى وزدەرى. بايگە نارقى 500 سوم. ورىن سانى ۇشەۋ. ارتىندا فۋرشەتى بار. ءازىل-وسپاعى جانە بار.
الا كولەڭكەدە القاراكوك كەلە قالىپتى (سەرىكقالييەۆ). عابەڭ تاقتاداعى شارلاردىڭ ارپالىسىن اسپاننان اندىپ وتىرعان قالپى:
— زەينوللامىسىڭ؟ — دەدى مويىن بۇرماستان. — دەمالۋعا كەلدىڭ بە؟
— جوق، قىزىق كورەيىن دەپ...
— قاپ، وبال بولعان ەكەن، — دەپ عابەڭ ءبىر تىنىستاپ الدى. — سەن قىزىعاتىن بۇل جەردە سەكسەننەن اسقان جالعىز جەڭگەڭنەن باسقا قىز جوق، — دەدى.
كەمەل اعا كۇلەمىن دەپ اكىمگە بەس ۇپاي ايىپ تولەپ قويدى. بارلاردىڭ شالكەزدىگىنەن دە مال جيعان اكىم ءماز بوپ قالدى. القاراكوك جان-جاعىنا الاقتاپ:
— ءسۇلايمانىڭ جوق قوي، — دەدى.
— اسقار جوعارىدا ۆاگنەر ەكەۋى «قۇدايلاردىڭ اجالىن» ازا تۇتىپ جاتقان بولار، — دەدى عابەڭ.
اسقاردىڭ بۇل ۇيگە ۆاگنەردى ەرتىپ كەلگەنى دە راس. جوعارىدا موسارت پەن ۆاگنەر، تومەندە شاردىڭ شاڭقىلى، فوەدە شاحماتتىڭ شايقاسى. ءبىر كۇنى سيماشكو مەن سكالكوۆسكيي قىزىلشەكە بوپ قالا جازدادى. شاحماتتان ەداۋىر ساۋاتى بار سكالكوۆسكيي: «مەن سەنىڭ پاشاق-پاشاعىڭدى شىعارامىن!» دەپتى. سيماشكو: «ەكى ەۆرەيدىڭ قايسىسى ۇتسا ءبارىبىر ەمەس پە!» دەپتى. سكالكوۆسكيي: «وتتاپسىڭ، مەن پولسكيي ەۆرەيمىن!» دەپتى. سيماشكو: «ۆوت گاد، پولسكيي يرەي سوۆەتسكيي ەۆرەيدەن ارتىق پا ەكەن؟!» دەپتى. — مەن سومولەتتەن بەرليندى بومبالاپ جۇرگەندە، سەن ينتەندانت بولىمىنە تىعىلىپ جاتقانسىڭ!» — دەپ پارتنەرىن شاحمات ماقتاسىمەن قونجيتىپ-اق جىبەرسە كەرەك.
كەمەل اعا ەرتەندى-كەش بيلياردتان شىقپايتىن. ءبىر دۇركىن ينفاركتەن سوڭ ءبىر اياق، ءبىر قولى سوزالاڭ تارتقان، قىبىر دا قامشى دەپ سول ەكى ەرىنشەككە دامىل بەرمەي، كۇنىنە جيىرما بەس شاقىرىمدى ستولدى اينالىپ ءۇرىپ تاۋىساتىن ەدى. پارتنەرى اكىم ەكەۋمىز. باسقا جۇرتتىڭ ويىنىن جاقتىرمايدى. باسقا جۇرت ءلاززات ءۇشىن ەمەس، ۇتامىن دەپ وينايدى. كەمەل اعاعا ۇتقانى دا، ۇتىلعانى دا ءبىر.
— جىگىتتەر، بۇعان دا تىقنيكا كەرەك، تىقنيكا! — دەپ وتىراتىن عابەڭ.
سول «تىقنيكا» كەمەل اعانىڭ ءسانى ەدى. ساقانى تىعىپ قويىپ، وزگەگە دە، وزىنە دە بارەر جاساپ الىپ، شاردىڭ شەكەسى ويىلىپ كەتەتىندەي باپپەن عانا ءتۇرتىپ، ۇيانىڭ اۋزىندا قاپ كەتكەن تاستى ەشۋاقىتتا ۇرمايتىن، ەڭبەكسىز دۇنيەنى ەنشىلەۋدەن قاشاتىن. ىلعي دا تۇسكى اسقا ءبىر ساعات قالعاندا اكىم ەكەۋمىزدى بيلياردقا شاقىرىپ، ون مينۋت قالعاندا:
— ءبىزدىڭ ۇيگە بارىپ شىعالىقشى، — دەيتۇعىن.
تاكەن اعا بولمەسىن «تام» دەيتۇعىن، كەمەل اعا «ءۇي» دەيتۇعىن. تاكەن اعانىڭ «تامىندا» ءبىر كيىپ تاستاعان كويلەك، بىلتىر شەشىپ تاستاعان شۇلىق، ورتاسىن ويىپ، تاناۋدى ءبىر بۇراپ تاستاپ ءوزى وتىراتىن. كەمەل اعانىڭ «ۇيىندە» قورامساعا تىزگەن پاترونداي ءيىسمايدىڭ قۇتىلارى، ورتاسىندا قاشاندا تىعىنىن قالپاقشا كيىپ كونياكتىڭ شيشاسى قازديىپ وتىراتىن. بەلى قىلدىرىقتاي ريۋمكاعا جيىرما بەس گرامنان ارتىق سىيمايدى، جيىرسا بەس گرامنان ارتىق كەمەل اعا دا قۇيمايدى. مۇنى اس الدىنداعى اۋىز شايقاۋ دەيتۇعىنبىز. عابەڭنىڭ جويىسقا ايتاتىن «پياڭكەشتىگى» ەمەس، وزىنشە ءبىر ريتۋال.
وسىنداي ءبىر ريتۋالدىڭ كەزىندە كەمەل اعا جىميىپ اكىم ەكەۋمىزگە كەزەك قارادى. جىميىپ تۇرىپ اقىرى اكىمدى تاڭدادى.
— ماعان ەپتەگەن تيىن-تەبەن كەرەك بوپ تۇر، ەرتەڭگە دەيىن، — دەدى. — وتىز جىل بويى كورمەي كەتكەن دوسىم بار ەدى، ادرەسىن «لەنينسكايا سمەنا» كوشەسىنەن تاۋىپ الدىم، — دەدى. ماعان ءبىر بۋما گۇل كەرەك، ماعان ءبىر شيشا كونياك كەرەك، ونىڭ جەتەگىندە ءبىر شامپان بولۋعا كەرەك.
سونىمەن كەمەل اعا كەتتى. شاشتى وشاعاننىڭ مايىمەن سىلادى، جاعانى يىسمايمەن شىلادى، مويىندى گالستۋكپەن قىنادى.
... بيليارد بولمەسىنىڭ ءبىر قابىرعاسى تۇتاسىمەن اينەك. كەلگەن-كەتكەندى ساناپ الامىز. ارتىنىپ كەلە مە، تارتىنىپ كەلە مە، الشاڭ باسىپ كەلە مە، اداسىپ باسىپ كەلە مە — ءبارى الاقاندا. «انە كەلەدى ماشينە، مانە كەلەدى ماشينە، تيەگەنى قازىنا» — دەپ بەكەن تۇرادى. «قالتاڭا تيىن تۇسسە تىنىشتىعىڭ كەتەدى» — دەپ قازىنا ونىڭ ءبىر اپتالىق جەمىن ءبىراق اكەلىپ تاستاپ كەتەدى. ءبىر اپتاعا شىدايتىن بەكەن بە، ەرتەڭگىسىن-اق قايقايىپ تارتىپ بارا جاتادى.
تومپايىپ كەمەل اعا كەلە جاتىر ەكەن. كەمەل اعا ەكەنى راس بولسا بيلياردقا ءبىر سوقپاي كەتپەيدى. كەلگەنشە ءبىر شۋماق ءازىل دايىن بولسىن دەپ اكىم ءامىر بەرگەن. ءتايىرى، ازىلگە ءالى كەلمەيتىن پەندە بار ما:
قارتقوجاق جاۋ-جاراعىڭ سايلاپ الدىڭ، سايلاپ اپ جاۋ-جاراعىڭ قايدا باردىڭ؟ وسىدان قىرىق جىل بۇرىن دوس ەدى دەپ، باردىڭ دا ءبىر لاقسانى ايمالادىڭ!..
كەمەكەڭ اشۋلانا ما دەپ اۆتورلىقتى سافۋان اعامىزعا يتەرىپ ەدىك، «قىلىعى ءبۇتىن قىز بولماسا، مەن ازىلدەسپەيمىن عوي» دەپ ول كىسى كونبەدى. شەراعاڭا جاۋىپ ەدىك، «مەنىڭ اكىمنەن باسقاعا اۋزىم جۇرمەيدى»دەپ ات-تونىن الا قاشتى. كەمەل اعا اكىم ەكەۋمىزگە كەزەك قاراپ، اقىرى مەنى تاڭدادى دا جىميىپ قانا ەزۋ تارتتى، تىق-تىق كۇلدى. كوڭىلدى ەكەن:
— ءبىزدىڭ ۇيگە كىرىپ شىعالىقشى، — دەدى.
سونىمەن كەمەل اعا قارتقوجاق اتانىپ كەتسىن. ءاقجۇنىس كىم دەپ ىنىلەرى سۇراعان جوق. قالجىڭعا جاۋاپ، ازىلگە ءۋاج ايتپايتىن كەمەكەڭ ءبىر نارسەنىڭ جۇمباعىن سۇراپ جاتپايتىن، جاسىرار سىرى جوق، جالباقتاپ بىرەۋگە ءىشىن شاشپايتىن جىگىت اعاسى كىسى جاتىرقاپ كورگەن ەمەس. كەز-كەلگەن ورتاعا بىلدىرمەي كىرىپ، جايباراقات ءسىڭىسىپ كەتە بەرەتىن. «مەن پالەنشەمىن» دەپ كوكىرەك قاعاتىنداردان تابيعاتى بولەك، بىرەۋدىڭ ورنىنا تالاسپايتىن، ءوز ورنىن بىرەۋگە بەرمەيتىن، كىشىپەيىلدىلىك پەن نامىستى تەڭ ۇستاعان يبالى جان ەدى. ءبىراز جىل جازۋشىلار وداعىندا ادەبي قىزمەتشى بولىپ قىزمەت ىستەدى. بۇرىن سيرەك كورسەك تە تۋا قۇرداس بولعانداي قالجىڭىمىز جاراسىپ كەتە باردى. دەتەكتيۆ جانرى مەن اسكەري-پاتريوتتىق سەكسيانى باسقارۋشى ەدى.
— جىگىتتەر، مەن ىشكى ىستەر مينيسترلىگىنە كەتتىم، — دەيتۇعىن.
بارعان سايىن ءبىر زناچوك تاعىپ قايتادى، ءتىپتى بولماسا ءبىر جاپىراق گراموتا الىپ كەلەدى. جىگىتتەر ونى كەۋ-كەۋلەپ ءجۇرىپ جۋدىرادى. تارتىپكە ۇيرەنىپ قالعان اعامىز جۇمىس اياعىنا دەيىن كۇتتىرىپ قوياتىنى بار. بىزگە ەڭ قيىنى وسى ەدى. اسىرەسە رامزاي بىردە توقتاپ قالاتىن، بىردە بەزەكتەپ وزىپ كەتەتىن توقپاقتاي ساعاتىن سىلكىلەپ اۋرەگە تۇسەتىن. دانىگىپ العان قۋلار ءبىراز ۋاقىت كەمەكەڭنىڭ قالتاسىن كورمەي قالسا:
— كەمەل اعا، ءسىز وسى بۇگىن ىشكى ىستەر مينيسترلىگىنە بارمايتىن با ەدىڭىز؟ - — دەيدى.
اتامىز جىميىپ ەزۋ تارتادى دا تىق-تىق كۇلىپ:
— بارسام بارىپ قايتايىنشى، — دەپ قوزعالا باستايدى.
ارينە، ول كۇنى ءبىز جىرعاپ قالامىز.
بىردە گراموتا الىپ كەلدى. كورگەننەن كوزاقى الاتىن اكىم جىرتيىپ قاراپ وتىر ەدى، بىلاي شىعا بەرىپ مەنىڭ قۇلاعىما:
— ءاي، قالاعا، كەمەكەڭنىڭ الگى گراموتاسى بىلتىرعى جىلعى ەكەن، — دەپ سىبىرلاي قويعانى.
وتكەن عاسىردىكى بولسا دا اعامىزعا ءدان رازى ەدىك. ىندىنى كەپكەن ىنىلەرىنىڭ كوڭىلىن اۋلاپ، اڭگىمە-دۇكەنگە ەرمەك تاۋىپ بەرگەننىڭ ءوزى قانشالىق! اسىرەسە جاز ايلارىندا كۇنگە قاراپ الىپ: «ويپىر-اۋ ءالى سيىر ساسكە ەكەن عوي، ۇيالماي ۇيگە قايتىپ بارامىز؟» دەيتۇعىن كەمەكەڭنىڭ ءبىز ءۇشىن ەرۋ بوپ ۇيىنە بارىپ، ساندىقتاعى ەسكى گراموتاسى مەن تيىن-تەبەن الىپ قايتقانىن بىلمەي دە قالاتىن. جازۋشىلاردىڭ جالعىز «جاۋى» ۇيدەگى جارى. سولاردان جاسقانىپ، ارتىق-اۋىسىن شكافتاعى كىتاپ اراسىنا تىقپىشتاي جۇرەتىن ادەتى. وسى امانتاي ساتايەۆ ءارحيۆىن بەس ساعات اقتارىپ زورعا تاپقان جيىرما بەس سومىن كۇرەكتەي الاقانىنىڭ دوڭبەكتەي ساۋساقتارىنىڭ جىقپىلىنا جاسىرىپ، ارتىنان ۇمىتىپ كەتىپ ءشىرىتىپ العانى بار.
دەتەكتيۆ ەمەس پە، كەمەل اعانىڭ اياق استىنان ويلاپ تابا قوياتىن «كومانديروۆكاسى» دا بولىپ تۇراتىن. قازاقستاننىڭ رەسەيگە قوسىلعانىنا 250 جىل تولىپ قالىپتى دەپ ءبىر توپ قالامگەردى كەگەن اۋدانىنا ەرتىپ باردى. ىشتەي كوڭىلىنە ۇناماسا دا جىگىتتەر جەلپىنىپ قالسىن دەگەنى دە. اۋداننىڭ شارۋاشىلىعىن تۇگەل ارالاپ، قىستىڭ كوزى قىراۋدا قارعا اۋناعان تۇلكىدەي قۇلپىرىپ قايتقانىمىز بار ەدى. سول جولى مەنىڭ «سۋىر بورىكتى سىپىرا جىراۋ» اتانىپ، سىراعاڭنىڭ اۋزىنا دا ىلىككەنىمە دە كەمەكەڭ سەبەپكەر بولعان...
... الا جازدايعى اپتاپتان اعاشتار دا شارشاپ قالعان. جاپىراقتار ورەدەن شاشالىپ تۇسكەن سارى ىرىمشىكتەي اياق استىندا تاپتالىپ جاتىر. شىعارماشىلىق ءۇي جۇدەپ، مال تۇياعىنان توزعان سارى جۇرتتاي قۇلازىپ وتىر. كۇنقاعار كەپەشتىڭ استىندا ەل كوشسە دە ەتەگىن كوتەرمەيتىن اكىم، ونىڭ شاشپاۋىنا بولا قۇلا تورپاقتىڭ ىشەك-قارنىن شۇقىلاپ مەن ءجۇرمىن، الدەن ۋاقىتتا سومكەسىن ۇستاپ كەمەل اعامىز شىقتى. بالقاش اۋدانىنا بارا جاتىر ەكەن. سەرىگى، ۇمىتپاسام، بەك توعىسبايەۆ. اعامىز كۇمىلجىدى.
— جىگىتتەر، ءجۇر دەۋگە قايمىعىپ تۇرمىن، — دەدى. — ءبىزدىڭ ەلدىڭ قوناقجايلىعى قوياننىڭ قالجاسىنداي ەدى، تانىماستى سىيلاماس ادەتى جانە بار، سەندەردى الىپ بارىپ، ارتىنان ۇيالىپ قالام با...
جولاشارىن جاساپ شىعارىپ سالىپ ەدىك، كوڭىلسىز ورالدى. سىر بىلدىرگەن جوق. بۇل ونىڭ سوڭعى ساپارى ەدى. ەلىمەن قوشتاسىپ قايتقانى شىعار...
... قوس قاتىن قولاربانى شاباق جۇتقان جايىننىڭ جەلبەزەگىندەي جالپ-جالپ ەتكەن قاۋسىرما ەسىكتەن يەتىن كىرگىزگەندە جۇرەگىم شىم-شىم ەتە قالىپ ەدى. قۇلاعىمدا: «پوۆەرنيتە مەنيا ليسوم ك ليۋديام!» دەگەن داۋسى قالدى. كوز الدىمدا كوك اسپاننىڭ كىرشىكسىز الەمىن قوس جانارىنا سيعىزا الماي قينالعان قاراشىعى قالدى.
سول كۇنى كەمەل اعا دۇنيە سالدى...
You Might Also Like
-
تالما ءتۇستىڭ شاعىندا تالاۋراپ تۇرعان كۇن جارىقتىقتىڭ رەڭىندە كىربەڭ بار ەدى. التايدىڭ يىعىنان سىرعاناپ ءتۇسىپ، بۇقتىرمانىڭ جارقاباعىنان قۇلاپ بارا جاتقان جەتىم اۋىلدىڭ ءتۇتىنى دە دىم سىزباي، يەن قالع...
-
مەن ەرەكشە قادىر تۇتاتىن سىردىڭ ءۇش پەرزەنتى: ءبىرى كوڭىلىمدە، ەكەۋى كوز الدىمدا. كوڭىلىمنەن تاستامايتىنىم — ءناسىر، كوز الدىمنان كەتپەيتىن — قومشاباي مەن ورازبەك. جازۋشى رەتىندە ۇشەۋى ءۇش ...
