InfoHub Logo

ەرتە زاماندا ءبىر جولبارىس ءبىر توعايدىڭ قالىڭ بەدەرىندە ۇيىقتاپ جاتىر ەدى. ۇستىمەنەن ءبىر تىشقان جورعالاپ ءجۇرىپ بارا جاتقانىن سەزىپ، ۇيقىسىنان ويانىپ قاراسا، تىشقان ەكەن، ۇستاپ الدى دا تىشقاندى قىسىپ ولتىرەتىن بولىپ ەدى. تىشقان:

– يا، تاقسىر، ارىزىم بار، مەنى ولتىرمەڭىز، ءبىر كۇنامدى كەشىرىڭىز، بىلمەگەن ەكەنمىن، ءتىرى جۇرسەم، مەن دە ءبىر قىزمەتىڭىزگە جارارمىن، – دەپ، ارىزىن ايتتى.

جولبارىس كۇلىپ تۇرىپ:

— مەن - جولبارىس، سەن تىشقانسىڭ، قالجىڭىڭ مىناۋ، سەن ماعان قىزمەتكە جارامايسىڭ، – دەپ، تاماشا ەتىپ تۇرىپ، – قاپ، بار ەندى، كورەرمىز، – دەپ، تىشقاندى قويا بەردى. تىشقان پاقىر قۋانىپ، «جولبارىس دوسىم» دەپ، جۇگىرىپ ويناپ كەتە بەردى. كۇندەردە ءبىر كۇنى جولبارىس جورتىپ ويناپ ءجۇرىپ، موينىنان اسپا تۇزاققا ءتۇسىپ، شارق ۇرىپ جىلاي بەردى. تىشقان كەلىپ قاراسا، باياعى ءوزىنىڭ دوسى جولبارىس ەكەن. قاسىنا كەلىپ قاراپ تۇردى، جولبارىس تىشقانعا قاراپ:

– ءاي، لاجىڭ بار ما بۇعان قىلار؟ – دەپ، تىشقاننان كومەك سۇرادى. تىشقان تۇرا جۇگىرىپ كەلىپ، تۇزاقتى قاجاپ، قيىپ كەپ جىبەردى. جولبارىس تىشقان دوسىنا قيىن كۇنىندە ىسكە جاراعان سوڭ، رازى بولىپ، «راقمەت، دوسىم» دەپ قۋانىپ، اجالدان ايىرعانىنا شات بولدى.

وسىنداي سەبەپتەر بىرەۋ-بىرەۋدىڭ اراسىنان وتپەي قالعان ەمەس. تاريحتا حالىق اۋزىندا مىناداي ماقالدار بار:

حاننىڭ ءىسى قاراعا تۇسەر،

باتىردىڭ ءىسى بالاعا تۇسەر،

بايدىڭ ءىسى كەدەيگە تۇسەر،

بايبىشەنىڭ ءىسى توقالعا تۇسەر،

جولبارىستىڭ ءىسى تىشقانعا تۇسەر،

ەردىڭ ءىسى باز-بازىندا دۇشپانعا تۇسەر، – دەگەن.

---