كاپيتان ءمۋنديرى
كۇن كوزى ۋەزدىك قالاعا تۇيىلە قاراپ شىعىپ كەلە جاتقان، قورازدار قاناتتارىن ەندى عانا كەرە باستاعان كەز بولساداعى رىكلين اعايدىڭ كاباگىنا مەيماندار كەلىپ-اق قالىپتى. ولار تىگىنشى مەركۋلوۆ، قالاباسى جراتۆا جانە قازىناشىلىقتىڭ قاعاز تاسۋشىسى سمەحۋنوۆ ەدى. ۇشەۋى دە ءىشىپ العان.
— ايتپا! ايتپا دەيمىن ءتىپتى! - دەپ تۇر مەركۋلوۆ قالاباسىنىڭ ىلگەگىنەن ۇستاپ الىپ. -كەڭسە قىزمەتىندەگى تورەلەر، ەگەر دە جوعارىراقتاعىسىن الاتىن بولساق، تىگىنشىلىك جاعىنان قاراعاندا، گەنەرالىڭنان الدەقايدا اسىپ تۇسەدى. مىسالى، ءتىپتى، كامەرگەردى - اق الايىقشى... ول قانداي ادام؟ لاۋازىمى قانداي؟ - دەيسىز عوي. ال، قانە، ەسەپتەي بەر... پريۋندەلدەر فابريكاسىنىڭ ەڭ جاقسى ماۋىتىنەن ءتورت كەز ءماۋىت، ىلگەك وقالى جاعا، التىن زەردەن لامپاس سالعان اق شالبار، ومىراۋدىڭ ءبارى التىن زەر، ءوڭىرى، جەڭى، قالتا قالپاقتارى جارقىراپ تۇرادى! ال ەندى گوفمەيستەر، ستالمەيستەر، سەرەمونييمەيستەر مىرزالارعا جانە باسقا دا مينيستەرييلەرگە مۋندير تىگە قالساڭ... سەن قالاي دەپ ويلايسىڭ؟ ءالى ەسىمدە، ءبىر جولى گورمەيستەر گراف اندرەي سەمەنىچ ۆونلياروۆسكييگە مۋندير تىكتىك. مۋندير بولعاندا ماڭىنا بارا المايسىڭ! قولىڭدى تيگىزسەڭ - اق تۇلا بويىڭداعى تامىرلارىڭ "سيك! سيك!" دەپ دۇرسىلدەي جونەلەدى. ناعىز مىرزالار، ماسەلەن، كيىم تىككىزە قالسا، ولاردىڭ مازاسىن الۋعا بولمايدى. ولشەپ الدىڭ با، تىك، ال كيگىزىپ كورەمىن، اناۋ-مىناۋ دەپ تالمىرسۋىڭە ەشقانداي جول جوق. ەگەر سەن جاقسى تىگىنشى بولساڭ، ولشەپ-پىشكەنىڭ بويىنشا تىگىپ بەر... مۇنارادان سەكىرسەڭ، ەتەگىڭە ءدوپ سەكىر، انە قالاي! مەن ساعان ايتايىن، باۋىرىم، ءبىزدىڭ جانىمىزدا، ءالى كۇنگە دەيىن ەسىمدە، جاندارمدار كورپۋسى بولدى... قوجايىنىمىز وسيپ ياكليچ سول جاندارمداردىڭ ىشىنەن تۇلعاسى كيىم تىكتىرۋگە بەرگەن كىسىنىڭ تۇلعاسىنا شامالاساتىن بىرەۋىن اكەلىپ كيگىزىپ كورۋشى ەدى. سودان الگى... مەن ساعان ايتايىن، باۋىرىم، گرافتىڭ ءمۋنديرىن كيگىزىپ كورۋ ءۇشىن وسى جارايدى - اۋ دەگەن ءبىر جاندارمدى تاڭداپ الدىق. شاقىرىپ اكەلدىك... كانە، كي، سۇقسىر، ءبىلىپ قوي!.. تۇرمىز. كۇلكى دەگەن نە بولار! سودان الگى، نەنى، ءمۋنديردى كيىپ العاننان كەيىن ومىراۋىنا قارادى، ەندى دەيسىڭ عوي! اڭىرىپ، ساسقالاقتاپ، ەسىنەن تاندى دا قالدى...
— ال يسپراۆنيكتەرگە تىگىپ كوردىڭدەر مە؟ - دەپ سۇرادى سمەحۋنوۆ.
— ءتايىرى، سولاردى دا الدەقانداي كورەسىڭدەر - اۋ! پەتەربۋرگتە يسپراۆنيك دەگەندەرىڭ يتتەن دە كوپ... مۇنداعى جۇرت قوي ولارعا جالباقتايتىن، ال ونداعىلار: "ءاي، جول بەر، قايدا ەنتەلەپ باراسىڭ!" دەپ تۇرادى. بىزدەر تەك اسكەري مىرزالار مەن العاشقى ءتورت كلاسستىڭ تورەلەرىنە عانا تىگۋشى ەدىك. تورەنىڭ دە تورەسى بار... ەگەر سەن، مىسالى، بەسىنشى كلاسستىكى بولساڭ - وندا سەنىكى وڭاي... ءبىر اپتادان كەيىن كەلسەڭ، دايىن قىلادى دا قويادى، ويتكەنى سەنىكىنىڭ جاعاسى مەن جەڭ اۋزىنان باسقا تۇگى دە جوق... ال، ەگەر، ماسەلەن، ءتورتىنشى كلاسستىڭ نەمەسە ءۇشىنشى، نەمەسە، ايتالىق، ەكىنشى كلاسستىڭ ادامى بولا قالسا، وندا قوجايىن ءبارىمىزدى دە قىرمان جاپقانداي قىپ، جاندارمدار كورپۋسىنا جۇگىرتۋشى ەدى. ءبىر جولى، مەن ساعان ايتايىن، باۋىرىم، پارسى ەلشىسىنە كيىم تىكتىك. ءوڭىرى مەن جاۋىرىنىنا ويۋلاپ مىڭ جارىم سومنىڭ التىن زەرىن سالدىق. تولەمەي كەتە مە دەپ قورىقتىق، ولاي بولمادى، تولەدى... پەتەربۋرگتە، ءتىپتى، تاتارلاردىڭ ىشىندە دە وڭدىلارى بار.
مەركۋلوۆ اڭگىمەسىن ۇزاق ايتتى. ساعات توعىزعا كەتكەندە، وتكەندەگىنى ەسكە ءتۇسىرۋدىڭ اسەرىمەن جىلاپ، ءوزىن مىنا، ىلعي كوپەستەر مەن مەششاندارعا تولعان ماردىمسىز قالاعا اكەلىپ تىققان تاعدىرىنا زار ايتا باستادى. بۇل ەكى ارادا قالاباسى ەكى ادامدى پوليسياعا اپارىپ تاپسىرىپ قايتتى، قاعاز تاسۋشى ەكى رەت پوشتا مەن كازناچەيستۆوعا بارىپ، ودان قايتا ورالدى، ال مەركۋلوۆ ءالى زارلانىپ تۇر. ءتۇس الەتىندە ءبىر دياكوننىڭ قارسى الدىندا، كەۋدەسىن سوعىپ، ىزالانا سويلەپ تۇردى.
— تىكپەيمىن مەن سۇرقيالارعا! بولمايدى! پەتەربۋرگتە مىنا مەن ءوزىم بارون شپۋسەلگە، وفيسەر مىرزالارعا كيىم تىككەنمىن! جولاما ماعان، ۇزىن شالعاي كۋتيا، كورىنبە كوزىمە! جوعال!
دياكون ونى ۋاعىزداي سويلەپ تۇر.
— تىم تاسىڭقىراپ كەتكەن ەكەنسىز، تريفون پانتەلەيچ. ءوز سەحىڭىزدا ءارتىس بولعانىڭىزبەن دە، قۇداي مەن ءدىندى ۇمىتپاۋىڭىز كەرەك. زامانىندا اريي دە ءسىز سياقتى اسقاقتاعان بولاتىن، ءبىراق قور بولىپ ولگەن. ءسىز دە ءبىر كۇنى ولەسىز!
— ولەمىن! كافتان شەكپەن تىككەننەن ولگەنىم ارتىق!
سول كەزدە سىرتتان:
— الگى مەنىڭ قارعىس اتقانىم وسىندا ما ءوزى؟ - دەگەن ايەل داۋىسى ەستىلدى دە، ىزىنشە كاباكتىڭ ەسىگىنەن مەركۋلوۆتىڭ ايەلى اكسينيا ەكى بىلەگىن سىبانىپ، بەلىن بۋىنعان سارى قاتىن كىرىپ كەلدى. - قايدا ءوزى مالعۇن؟ - دەپ وتىرعان ادامداردى كوزىمەن اتا ءبىر قاراپ ءوتتى دە، بايىنا: "ءجۇر ۇيگە، جارىلىپ ولگىر، سەنى ءبىر وفيسەر ىزدەپ كەلىپ وتىر!" - دەدى.
— قانداي وفيسەر؟ - دەدى مەركۋلوۆ تاڭىرقاپ.
— سايتان بىلگەن بە سول نەمەڭدى! كيىم تىكتىرەم دەيدى عوي...
مەركۋلوۆ بەس ساۋساعىن بىردەن جۇمساپ، ۇلكەن مۇرنىن قاسي باستادى، ول اسا ءبىر تاڭىرقاعاندا ءارقاشان دا وسىلاي ەتۋشى ەدى. سونسوڭ كۇبىرلەپ:
— مەڭدۋانا جەگەن شىعار مىنا قاتىن... ون بەس جىلدان بەرى وڭدى ادامنىڭ ءجۇزىن كورگەن ەمەس ەم، كەنەت تاپ بۇگىن وسىنداي تاقىر كۇنى وفيسەر كەلىپ وتىر دەيدى! ىم!.. بارىپ كورۋ كەرەك ەكەن ءوزىن... - دەدى.
مەركۋلوۆ كاباكتان شىعىپ، سۇرىنە باسىپ، ۇيىنە قاراي اياڭداي جونەلدى... ايەلىنىڭ ايتقانى راس ەكەن. ەسىگىنىڭ الدىندا جەرگىلىكتى اسكەرباسىنىڭ ءىس جۇرگىزۋشىسى كاپيتان ۋرچايەۆ تۇر.
— سەن قايدا قاڭعىپ ءجۇرسىڭ؟ - دەدى كاپيتان وعان. - اتتاي ءبىر ساعات بولدى كۇتكەنىمە... ماعان مۋندير تىگە الاسىڭ با؟
— تاقسىرەكە... قۇداي-اۋ! - دەپ ساسقالاقتاپ، جۇتىنا سويلەپ مەركۋلوۆ باسىنداعى بوركىن ءبىر شوق شاشىمەن قوسا جۇلىپ الدى. – تاقسىرەكە - اۋ! مەنى، نەنى بۇرىن كورمەگەن ادام دەيسىز بە؟ اھ، قۇداي! بارون شپۋسەلدىڭ وزىنە دە تىككەنمىن... ەدۋارد كارلىچكە... پودپورۋچيك زەمبۋلاتوۆ مىرزا ءالى كۇنگە دەيىن ماعان ون سوم قارىز. اھ! قاتىن، مىنا تاقسىرعا ورىندىق اپەرسەيشى، قۇداي ۇرسىن مەنى... ولشەمىڭىزدى الۋعا بۇيىراسىز با، الدە كوزبەن شامالاپ تىگە بەرەيىن بە؟
— حو-وش! ءماۋىت وزىڭدىكى، ءبىراق ءبىر اپتادان كەيىن دايىن بولسىن... قانشا الاسىڭ؟
— كەشىرە كورىڭىز، تاقسىر... و نە دەگەنىڭىز،- دەدى مەركۋلوۆ كۇلىمدەپ. - مەنى قايداعى ءبىر كوپەس دەيسىز بە. مىرزالارعا قالاي قىزمەت ەتۋدى بىلەمىز عوي... لەرسيانىڭ ەلشىسىنە تىككەندە دە ءبىر اۋىز ءسوزسىز...
تىگەر كيىمىنىڭ ولشەمىن الىپ، كاپيتاندى شىعارىپ سالعاننان كەيىن مەركۋلوۆ ءبىر ساعات بويى ءۇيدىڭ ورتاسىندا، ايەلىنە اڭىرايا قاراپ تۇرىپ قالدى. ول الگى ىسكە ءالى سەنە الماي تۇر ەدى...
— كوردىڭ بە، قاتىن، ويدا-جوقتا ءىستىڭ قالاي بولىپ شىققانىن! - دەدى ول اقىرىندا كۇبىرلەپ سويلەپ - ال ەندى ماۋىتكە اقشانى قايدان الدىم؟ اكسينيا، كانە، باۋىرىم، سيىر ساتقانداعى اقشانى قارىزعا بەرە تۇر!
اكسينيا وعان بارماعىن شىعارىپ كورسەتتى دە جەرگە ءبىر تۇكىردى. ازدان كەيىن اكسينيا كوسەۋ جۇمساي باستادى، شولمەكتەرىن بايىنىڭ باسىنا سوعىپ سىندىردى، ساقالىنان ۇستاپ سۇيرەلەدى، كوشەگە شىعىپ جۇرتقا: "قۇداي بار دەسەڭدەر بولىسىڭدار! ءولتىردى!.." دەپ ايعاي سالدى، ءبىراق ول قانشاما قارسىلاسقانىمەن، ەشتەڭە بىتىرە المادى. كەلەسى كۇنى اكسينيا بەتىنە تۇسكەن تاڭبالاردى شەبەردىڭ كومەكشىلەرىنەن جاسىرماق بولىپ، توسەگىنەن تۇرماي جاتىپ الدى، ال بۇل كەزدە مەركۋلوۆ، كوپەستەرمەن كەرىلدەسىپ، دۇكەندەردى ارالاپ ءماۋىتى تاڭداپ ءجۇردى.
تىگىنشى ءۇشىن ەندى جاڭا ءومىر باستالعان ەدى. ەرتەڭگىسىن توسەگىنەن تۇرعاننان كەيىن ول شاعىن عانا شارۋاسىنا كۇندەگىدەي بۇلدىراعان كوزدەرىمەن سۇزىلە قاراپ، ءۇستى - ۇستىنە ورشەلەنە تۇكىرۋدى قويدى... ودان كەيىن جۇرتتى ءبىر تاڭقالدىرعانى - ەندى كاباكقا بارۋىن قويىپ، جۇمىسپەن اينالىستى. جايمەن عانا شوقىنىپ العاننان كەيىن، ۇلكەن تەمىر قۇرساۋلى كوزىلدىرىگىن كيىپ، قاباعىن ءتۇيىپ، ءماۋىتى ماتانى ۇستەلگە جايىپ سالىپ، بەينە سونى دۋالاپ جۇرگەن ادامداي قيمىلدايدى.
ءبىر اپتادان كەيىن مۋندير دايىن بولدى. ۇتىكتەگەننەن كەيىن ونى كوشەگە الىپ شىعىپ، شارباققا ءىلىپ قويىپ، تازالاۋعا كىرىستى؛ ءبىر كىشكەنتاي مامىقتى الىپ تاستايدى دا، ءبىر ساجىن كەيىن شەگىنىپ، كوزدەرىن سىعىرايتا، مۋنديرگە ۇزاق قاراپ تۇرىپ، تاعى دا ءبىر مامىقتى الىپ تاستايدى، ءسويتىپ ول ەكى ساعاتتاي ءجۇردى.
— بۇل مىرزالاردى قوي! - دەيدى ءوتىپ بارا جاتقاندارعا. - دىڭكەم قۇرىدى، ابدەن شارشادىم! وقىعان، سىپايى ادامدار، كانە، ويىنان شىعىپ كور!
كەلەسى كۇنى ءمۋنديردى تاعى ءبىر تازالاعاننان كەيىن مەركۋلوۆ شاشىن مايلاپ تارادى دا، ءمۋنديردى ءۇر جاڭا اقسۇپقا وراپ الىپ، كاپيتانعا تارتتى. كەزدەسكەن ادامدى توقتاتىپ الىپ:
— سەندەي توپاسپەن سويلەسىپ تۇرۋعا ۋاقىتىم جوق! كاپيتانعا مۋندير اپارا جاتقانىمدى كورمەيمىسىڭ؟ - دەپ ۇرىستى.
جارتى ساعاتتان كەيىن ول كاپيتاننان قايتىپ كەلە جاتتى. اكسينيا:
— تابىسىڭىز قايىرلى بولسىن، تريفون پانتەلەيچ! - دەپ كۇلىمدەپ، قىسىلا سويلەپ قارسى الدى.
— ءوزىڭ بارىپ تۇرعان اقىماقسىڭ عوي! - دەدى وعان بايى. - ناعىز مىرزالار بىردەن تولەۋشى مە ەدى؟ بىردەن ءما دەپ ۇستاتا سالاتىن ول قايداعى ءبىر كوپەس پە ەكەن! جىندى...
مەركۋلوۆ ەكى كۇن پەشتەن تۇسپەي، تاماق تا ىشپەي، بارلىق قاھارماندىق ىستەرىنەن كەيىن دەمالىپ جاتقان گەركۋلەسشە، قاناعات تاپقان سەزىمگە بەرىلىپ جاتىپ الدى. ءۇشىنشى كۇن دەگەندە اقشاسىن الۋعا كەتتى.
اۋىز ۇيگە ەپتەپ باسىپ قانا كىرىپ، دەنششيكتەن:
— تاقسىرەكەڭ باسىن كوتەردى مە ەكەن؟ - دەپ سۇرادى.
كوتەرگەن جوق دەگەن جاۋاپ العان سوڭ بوساعادا، قاققان قازىقتاي، كۇتىپ تۇرىپ قالدى.
سول كۇنى سارىلىپ ۇزاق كۇتكەننەن كەيىن ءبىر كەزدە كاپيتاننىڭ:
— جەلكەلەپ ايداپ شىق! سەنبىدە كەلسىن دە! - دەگەن قىرىلداپ شىققان داۋىسىن ەستىدى.
سەنبى كۇنى كەلگەندە دە جاۋابى سول بولدى، سول سەنبىدە عانا ەمەس، كەلەسى سەنبىدە دە وسى جاۋاپتى ەستىپ قايتتى. اي بويى كاپيتانعا تالاي كەلىپ، اۋىز ۇيىندە ۇزاق ساعاتتار بويى كۇتىپ وتىردى، ءبىراق اقشا الۋدىڭ ورنىنا ىلعي سايتان السىن دەگەن نەمەسە كەلەسى سەنبىدە كەلسىن دەگەن عانا جاۋاپ الىپ قايتىپ ءجۇردى. ءبىراق تىگىنشى وعان رەنجىگەن دە، قاپالانعان دا جوق، قايتا... سەمىرىپ تولىقسي باستادى. اۋىز ۇيدە ۇزاق ۋاقىت كۇتىپ وتىرۋ وعان سونشالىقتى ۇناپ، "جەلكەلەپ ايداپ شىق" دەگەن داۋىس قۇلاعىنا ءبىر اسەم سازدىڭ ىرعاعىنداي جايلى ءتيىپ ءجۇردى.
— اسىل تەكتى دەپ، مىنە، وسىنى ايت! ءبىزدىڭ پەتەربۋرگتەگىلەردىڭ ءبارى دە وسىنداي كەلەتىن، - دەپ ول كاپيتانعا بارىپ قايتقان سايىن ماساتتانىپ ءجۇردى.
ەگەر دە اكسينيا سيىردىڭ اقشاسىن قايىرىپ بەر دەپ جاعادان الماسا، مەركۋلوۆ قالعان ءومىرىن كاپيتاننىڭ بوساعاسىندا وتكىزۋگە باقۇل ەدى.
كاپيتاننىڭ ۇيىنە بارىپ كەلگەن سايىن قاتىنى الدىنان:
— اقشانى اكەلدىڭ بە؟ جوق دەيمىسىڭ؟ سەن نە ىستەپ ءجۇرسىڭ وسى، وڭباعان توبەت؟ ا؟.. ميتكا، كوسەۋ قايدا؟ - دەپ قارسى الادى.
ءبىر كۇنى كەشكە تامان مەركۋلوۆ ءبىر قاپشىق كومىر ارقالاپ بازاردان قايتىپ كەلە جاتتى. اكسينيا اسىعا باسىپ سوڭىنان ەرىپ كەلەدى. ويلايتىنى - باياعى سيىردىڭ اقشاسى.
— تۇرا تۇر بالەم! ۇيگە بارعان سوڭ سىباعاڭدى بەرەمىن! - دەيدى كۇبىرلەپ.
كەنەت مەركۋلوۆ، قاققان قازىقتاي تۇرىپ قالدى دا، قۋانا ايعايلاپ جىبەردى. بۇلار قاسىنان ءوتىپ بارا جاتقان "شاتتىق" دەگەن تراكتيردەن باسىندا ءسيليندرى بار، بەتى كۇرەڭىتكەن، ماساڭداۋ ءبىر مىرزا اتىپ شىقتى. سوڭىنان قولىنا كيي" ۇستاعان، جالاڭباس، ءۇستى-باسى ۇيقى-تۇيقى كاپيتان ۋرچايەۆ قۋىپ كەلەدى. ۇستىندەگى جاڭا ءمۋنديرى بورعا بويالعان، پوگونىنىڭ بىرەۋى قيسايىپ كەتكەن. قولىنداعى كييىن وڭدى-سولدى سەرمەپ، ماڭدايىنىڭ تەرىن سۇرتە:
— مەن سەنى ويناتقىزباي قويمايمىن، جادىگوي! وڭدى ادامدارمەن قالاي ويناۋ كەرەك ەكەنىن ۇيرەتەمىن ساعان، سايتاننان جارالعان نەمە! - دەپ ايعايلاپ كەلەدى.
— اندا قارا، اقىماق!- مەركۋلوۆ سىبىرلاپ، قاتىنىنىڭ شىنتاعىنان تۇرتكىلەپ، سىڭقىلداي كۇلدى - اسىل تەكتى ادام ەكەنى كورىنىپ-اق تۇرعان جوق پا. مۇجىقتان شىققان جامان كوپەس كيىم تىكتىرىپ كيسە، ونىسىن ءومىرى توزدىرمايدى، ون جىل بويى سۇيرەتەدى، ال مىناۋ ءمۋنديرىن ءالى-اق توزدىرىپ تاستاپتى! ءتىپتى، جاڭاسىن تىگىپ بەرسەڭ دە بولعانداي!
— بار، اقشاڭدى سۇرا! - دەدى وعان اكسينيا. - بار دەيمىن!
— نە ايتىپ تۇرسىڭ، جىندى! كوشەدە مە؟ جو-جو-جوق...
مەركۋلوۆ قانشا قارسىلاسقانىمەن دە ايەلى ىرقىنا كونبەدى، انا ازان-قازان بولىپ جۇرگەن كاپيتاننان اقشاڭدى سۇرا دەپ ايداپ سالدى.
— جوعال ارمەن! - دەپ اقىردى وعان كاپيتان. – سەن - اق مازامدى الىپ بولدىڭ عوي وسى!
— تاقسىرەكە، مەن بايعۇس تۇسىنەم عوي... مەندە ءسوز جوق... ءبىراق ايەلىم... اقىلسىز ماقۇلىق ەمەس پە... قاتىن دەگەننىڭ قانداي اقىلى بولاتىنىن ءوزىڭىز دە بىلەسىز عوي...
كاپيتان ماس كوزىمەن وعان ادىرايا قارادى.
— سەن-اق مازالاپ بولدىڭ دەسەم قويمايسىڭ! جوعال ارمەن!
— تۇسىنەم عوي، تاقسىرەكە - اۋ! ءبىراق سىزگە ايتايىن، اقشا سيىردىكى ەدى... سيىرىمىزدى يۋدەكەڭە ساتىپ ەك...
— ا-ا-ا... سەن شىركەي ءالى مەنىمەن سويلەسكىڭ كەلگەن ەكەن عوي!
كاپيتان كەرىلىپ تۇرىپ، قولىنداعى كييىمەن سالىپ جىبەردى! مەركۋلوۆتىڭ ارقاسىنان كومىرى، كوزىنەن وتى توگىلدى، قولىنداعى بوركى جەرگە ءتۇسىپ كەتتى... اكسينيا اڭىرىپ قاراپ تۇر. ول باياعى زامانداعى لوتتىڭ ءتۇز دىڭگەك بولىپ قاتىپ قالعان ايەلى سياقتى، ءبىر مينۋتتاي ءۇنسىز تۇردى دا، سونسوڭ ىلگەرى شىعىپ، ۇرەيلەنە، بايىنىڭ بەتىنە ءۇڭىلدى... ول مەركۋلوۆتىڭ ىرجيىپ ءماز بولىپ تۇرعان ءتۇرىن، كۇلىمسىرەگەن كوزىندەگى ىركىلىپ قالعان جاسىن كورگەندە، ءتىپتى اڭ-تاڭ بولدى.
— ناعىز مىرزالار، مىنە، وسىلاي كەلەدى! - دەدى مەركۋلوۆ كۇبىرلەي سويلەپ - سىپايى، ءبىلىمدى ادامدار... ءدال وسىلاي باياعىدا... بارون شپۋسەلگە، ەدۋارد كارلىچكە تونىن اپارعانىمدا تاپ وسى جەرىمنەن ۇرىپ ەدى! پودپورۋچيك زەمبۋلاتوۆ مىرزا دا ءسويتىپ ەدى... ۇيىنە بارعانىمدا، ۇشىپ تۇرەگەلىپ، بار پارمەنىمەن سالىپ جىبەرگەن... ەح، قاتىن، ول زاماندار ءوتتى عوي! سەن تۇككە دە تۇسىنبەيسىڭ عوي! ءبارى ءوتتى دە كەتتى!
مەركۋلوۆ قولىن ءبىر سىلتەدى دە، توگىلگەن كومىردى جيناپ الىپ، ۇيىنە قاراي بەتتەدى.
اۋدارعان ر.احمەدوۆ