كورىپسىڭ عوي، كورىپسىڭ عوي بۇ دۇنيەنىڭ قىزىعىن!
(حيكايات)
— اعاتاي، ولەڭدەتپەي-اق قويىڭىزشى. تاعى دا جوتەلىپ، قينالىپ قالارسىز، — دەدى قىز ۇرەيلەنە، ول تامىرلارى بىلەۋدەي بوپ ءىسىنىپ كەتكەن سولداتتىڭ قولىنان سيپادى.
— پولك، تىڭدا مەنى! — دەپ ايقايلادى دا، سولدات جوتەلگە بۋلىقتى.
ول ۇستەلگە كەۋدەسىمەن جاتىپ الىپ، تۇنشىعىپ كەتكەندەي ەكى كوزى قانتالاي الاقتاپ، كۇركىلدەپ ۇزاق جوتەلدى. ءۇي يەسى اسپاي-ساسپاي قيارىن جەپ وتىرىپ، سولداتقا جالتاقتاپ قاراي بەردى.
— سەن نەعىپ وتىرسىڭ؟ — دەدى ول اقىرىندا قىزعا. — كورمەيسىڭ بە انانىڭ ىقىلىق اتىپ جاتقانىن. انە ءۇزىلىپ بارادى.
سولدات سىلق ەتىپ، ۇستەلگە قۇلاپ ءتۇستى، سوسىن تاماعى قىرىلداپ، وتىرعان ورىندىعىمەن بىرگە ىسىرىلىپ بارىپ، ەدەنگە سۇلاي كەتتى. مىسىق قاتتى ناننىڭ قابىعىن تىستەگەن كۇيى، سالقىن پەشكە قاراي ءبىر-اق سەكىردى.
قىز سولداتتىڭ قاسىنا تىزەرلەي وتىرىپ، ونى باسىنان قۇشاقتادى.
— اعاتاي! تۇرسايشى! نەگە اۋناپ جاتسىڭ ەدەندە؟ اۋىرىپ قالدىڭ با؟ — دەدى جان داۋسى شىعىپ.
— تىنىشتال! — دەدى سولدات قىرىلداپ. — مەنىڭ بۇيرىعىمدى تىڭداڭدار! وفيسەر ماعان ەلۋ تيىن بەردى. وفيسەر دەپ سونى ايت. بار، كورى سولدات، اڭقىشتى جاۋىنگەر تريفون كالۋگين بۇ پانيدەن كۇلىپ جاتىپ ءوتتى دە وعان.
اۋدارعان ءابىلماجىن جۇمابايەۆ
You Might Also Like
-
1921 جىلدىڭ قىسىندا مەن ودەسسادا، "الشۆانگ جانە كومپانيانىڭ" بۇرىنعى دۇكەنىندە تۇرىپ جاتتىم. مەن جاسىرىن تۇردە، بۇقپانتايلاپ، ونىڭ ەكىنشى قاباتتاعى كيىم ولشەپ پىشەتىن جايعا ورنالاستىم.
