ماحاببات تۋرالى ولەڭدەر
سەن جالعىز ەمەسسىڭ!
كوكتە نۇرىن شاشقان كۇن،
جەردە جۇپار شاشقان گۇل،
جۇرەكتە جالىن اتقان ولەڭ،
ءوزىندى كۇنى-تۇنى ويلاپ جۇرگەن مەن بارمىن!
* * *
شاپاقتى نۇرىن توگىپ اتار تاڭىمسىڭ،
باسىما بىتكەن باعىمسىڭ،
بۇلاقتان ءمولدىر تامشى بوپ اققان اعىنسىڭ،
سەن – مەنىڭ عانا جانىمسىڭ!
* * *
مەيىرىم نۇرىن شاشقان كۇنىمدەيسىڭ
ءومىرىمنىڭ قۋات كوزى ءوزىڭ دەيمىن
جانىم مەنىڭ جالعىسىراپ قالعاندايىن
ءبىر كورمەسەم ءوزىڭدى مەن ىزدەيمىن.
* * *
ءومىر ساعان جىلى ءسوزىن ارناسىن،
قايعى-مۇڭعا جۇرەكتە ورىن بولماسىن.
جانارىڭنان كۇن كۇلىمدەپ ءارقاشان،
اي مەن جۇلدىز كەۋدەڭە كەپ ورناسىن.
* * *
ماحاببات دەگەن قازىنا،
كۇشىن جەتىپ قازا السان.
ماحاببات دەگەن ورالماس،
كۇتىپ قانشا سازارسان.
ماحاببات دەگەن توردا بار،
شىعا الماسسىن قامالسان.
ماحاببات دەگەن ولمەيدى،
نايزا دا بولىپ قادالسا.
وسىنىڭ بارىنە توزگەيسىن،
ماحاببات ءۇشىن جارالسان.
* * *
كوڭىلىم ساعان دەگەن سۋىدى جانىم،
سەزىمىمدى سەن مەنىڭ ويلامادىڭ.
كەشىرە المادىم ونىڭدى، كەشىرمەيمىن،
ءبىر ايتارىم ماڭگى مەنى ۇمىت دەيمىن.
اقىماقتىق بوپتى ساعان سەنگەنىم،
"جانىم" دەگەن سوزدەرىڭە كونگەنىم.
ءۇزدىڭ عوي سول ءبىر نازىك ءۇمىتتى،
ەندى قالاي سەزىمگە مەن سەنەيىن.
ماحابباتتى ءبىر ۇلكەن سەزىم دەيدى،
تۇسىنەر ونى ۇلكەنى، جاسى مەيلى
ول دەگەن ەكى جاستىڭ قالاۋى عوي،
كەدەرگىلەر تاپ بولسا دا كىدىرمەيدى.
ال سەن بولساڭ كەدەرگىدەن قاشا باردىڭ
باتىرلىقتى، باتىلدىقتى تانىتپادىڭ
ءبىراق ساعان ەش جاماندىق تىلەمەيمىن
نەگە ءبارىن ءبىر ساتتە ۇمىتا سالدىڭ؟
دەمەك ساعان ۇمىتۋ وڭاي بولدى،
وسىرگەن "ماحاببات گ ۇلى" ەرتە سولدى.
ەندى ءقايتىپ كورىسپەيمىز ەشقاشان،
اتتەڭ-اي، نەگە ءباري سولاي بولدى؟!
قاتەلىك جىبەردى كىم ارامىزدان،
جان ەدىڭ سەن مەن ءۇشىن دارا تۋعان
قايتەمىز، قالمادى باسقا امال دا،
جۇرەگىمىز تۇيىسپەدى ءبىر ارنادا.
ەڭ العاش ۇناتقانىم سەن ەدىڭ،
سەزىمىمدى ماڭگىگە سەن ورتەدىڭ.
ءبىراق ەندى جۇرەگىمدى قينامايمىن،
سەنى ۇمىتام، ساعىنبايمىن، جىلامايمىن.
* * *
ءمانى كەتتى.
ءسانى كەتتى.
ءومىرىم بوسقا وتۋدە.
ۇندەمەيسىڭ.
سويلەمەيسىڭ.
ال مەن ءجۇرمىن كۇتۋدە.
جازدىڭ سوڭى.
گۇلدەر سولدى.
جانبىرلى كۇن تولاسسىز.
جاستار دەگەن
ءجۇر ەكەۋدەن
ال مەن ءجۇرمىن جولداسسىز.
كەشىر مەنى
مەن دە ەندى
مازاڭدى سەننىڭ المايمىن.
سوزدەر ايتتىپ
سەنى مۇڭايتىپ
اۋرەگە سەنى سالمايمىن.
* * *
جۇرەگىم نۇر سىيلاعان عايىپتان،
سەن ەكەنسىڭ، الدان اتار جارىق تاڭ!
سەنى ويلايمىن شابىتتانعان شاعىمدا،
سەنى ويلايمىن كەزدەرىمدە جابىققان.
* * *
ماحاببات وتىرىكتى قالامايدى،
كوز سالىپ ەشبىرجانعا قارامايدى.
ەگەر دە ۋادەسىنەن تايىپ كەتسە،
جۇرەكتى اتقان وقتاي جارالايدى.
نە قيىن، سۇيگەنىڭدى كورمەۋ قيىن!
جۇرەكتىڭ قىزعانىشىن بۇركەۋ قيىن!
تاڭداعان توپ ىشىندە سۇيگەنىڭدى،
باسقانىڭ قۇشاعىنان كورۋ قيىن!
* * *
سۇيەمىن سەنى نەگە ەكەنىن بىلمەيمىن
نەگە جانىم سەنى ىزدەيدى كۇنى-تۇن
بولسام دەيمىن ماڭگى سەنىڭ قاسىندا
ءبىراق ءقازىر ارمانىمسىڭ تەك قانا....
* * *
ارايلاعان تاڭ اتىپ،
نۇرىن شاشتى عارىشتان.
ساعات وننان بەس كەتتى،
قايىرلى كۇن دانىشپان!
* * *
سەن مەنىڭ جالعىز جانىمسى،
سەن جوقتا مۇشكىل ءحالىم شىن
مۇڭ باسىپ تۇندەي تۇنەرسەم،
اعارىپ اتار تاڭىمسىڭ.
باسىما قونعان باعىمسىڭ،
كوڭىلىمنىڭ التىن تاعىسىڭ.
قاسىمدا ءدايىم جۇرسەڭ دە،
ارمانداي الىس ساعىمسىڭ.
اينالدىم قوڭىر كوزىڭنەن،
ايىرعان مەنى توزىمنەن.
جارىلسىن جۇرەك شاتتانىپ،
سۇيەمىن دەگەن سوزىڭنەن.
سوندايسىڭ، ساۋلەم، سوندايسىڭ،
جاعاسى بۇلعىڭ توندايسىڭ.
جارالىپ جاندى جىلاتپاي،
باسىما ب ا ق بوپ قونعايسىڭ.
تاعاستىز كۇتىپ-توسامىن،
جىرىما سەنى قوسامىن.
ءسوزىڭدى بەرسەي، بولايىن،
ءتاڭىرى قوسقان قوساعىڭ!
تەزىرەك، جانىم، جەتسەڭشى،
ساعىندىم.... ءولدىم...تەك سەنشى.
تولقىعان جۇرەك تىنشىسىن،
سەنىمنىڭ گۇلىن ەكسەڭشى.
* * *
ساعىندىم سەنى، ساعىندىم،
كوركىڭە سەنىڭ تابىندىم.
عاشىق تا قىلعان وزىڭە،
سەزىمگە سۇلۋ تابىندىم.
اينالدىم سەنەن، اينالدىم،
قازىقتاي ساعان بايلاندىم.
سەندىكپىن دەگەن سوزىڭنەن،
جابىرقاي كوڭىلىم جايلاندىڭ.
باقىتىم بولعان باق-قۇسىم،
پەرىشتە سىندى پاكتىسىڭ؟!
سۇيگەندە ءتىلىڭ بال-شەكەر،
نە دەگەن، جانىم ءتاتتىسىڭ.
* * *
جۇرمەيدى تەك جۇرەككە ءامىر بوتەن،
شىن سەزىم-قول جەتپەيتىن تاڭىرگە تەڭ.
وكسىكپە وتە شىعار سۇرگەن ءومىر،
ەگەر دە ماحابباتتى جابىرلەسەڭ.
* * *
توسىلام ايتۋعا ءتىل جەتپەي،
تۇر سەزىم اقىلعا بيلەتپەي.
تۇڭعيىق ويلارعا باتىردىڭ،
ۇلىلار قالدىرعان سۋرەتتەي.
سۇلۋلىق الدىندا باس ۇردىم،
كەلمەيدى سىرىمدى جاسىرعىم.
مەندەگى وياتار شابىتتى،
مۋزا عوي ءار تالى شاشىڭنىڭ.
سەزىمگە مەندەگى ءتىل ءبىتتى،
تۇلەتتىڭ، گۇل ەتتىڭ تىرلىكتى.
كوزدەرىم - ەلشىسى جۇرەكتىڭ،
جاسىرا المايتىن شىندىقتى.
* * *
جاستىقتىڭ شامى – ماحاببات،
باقىتتىڭ ءدامى – ماحاببات.
ءسۇيۋدىڭ ۇرسا كيەسى،
جانارلار وتەر بوتالاپ.
ماحاببات – ماڭگى تاۋسىلماس،
مۇسكىنگە مويىن ول بۇرماس.
جۇرەكپەن ادال سۇيگەندەر
سەزىمنىڭ گۇلىن سولدىرماس.
ماحاببات – اسىل گاۋھار تاس،
ماحاببات جىرى تاۋسىلماس.
جالىن بوپ جانعان عاشىقتار
ءبىر-بىرىن جولدا قالدىرماس.
جۇرەكتىڭ ءنارى – ماحاببات،
سىيلاستىق ءمانى – ماحاببات.
تىرلىككە تىرەك بولاتىن،
ءومىردىڭ ءمانى – ماحاببات!
* * *
مەن سەنسىز ءومىرىمدى ەلەستەتە المايمىن مۇلدە، مۇلدە.
ەكەۋىمىزدە تاڭ مەن ءتۇس، تۇندە بىرگە.
جۇرەك سىرىن شەرتۋدەن باسقا اداممەن،
ءوڭىم تۇگىل، ويلاۋعا جاسقانام مەن.
مەن مىناۋ دۇنيەنىڭ كەلەڭ كەزى، اسۋلارىن،
اسۋلاردان قينالساڭ قاسىڭدامىن.
جۇرەگىنەن جارالايدى عاشىق جانىم،
ماحابباتتىڭ اۋەلى جاسىل باعىن.
* * *
مەن سەنى ساعىنعاندا،
قاراماي جاۋىندارعا، داۋىلدارعا.
قارسى قاراپ جۇزەمىن اعىندارعا،
كەۋدەمدە قيمىلداعان جانىم باردا.
مەن سەنى ساعىنعاندا،
ءبىر مينۋتتا قاقىم جوق دامىلدارعا.
ساعىنىشتىڭ ساعىمىن جامىلعاندا،
قاراماي قارا نوسەر قاعىنعانعا،
ساعان ۇشام، قالمايدى سابىر جاندا،
مەن سەنى ساعىنعاندا، ساعىنعاندا.
* * *
كوركەم كەلبەت كوزدiڭ بولار الەگi،
عاشىقتىقتان ادام ماڭگi دامەلi.
كوكىرەگiندە جاۋقاسىن جىر كوكتەسە،
جان دۇنيەنىڭ تازا بولعان الەمi.
قايىرلى ءتۇن، جانا عانا سويلەسكەن،
سۇلۋلىقتىڭ جان تولقىتقان دانەگi.
سەندە ۇلكەن پاراساتتىڭ لەبi بار،
تۇنىپ تۇرعان دەرت بiتكەننiڭ بار ەمi.
ءسۇيiپ الڭىم كەپ، شاققا مەن توقتادىم،
مەنiڭ جانىم مەيىرiمگە زار ەدi.
پاك پەيiلدiك، اك نيەتتiك نەگiزi،
سالتاناتتى ءومiرiمنiڭ ءسانi ەدi.
كiشiپەيiل، اشىق ادام بوپ كەتتiم،
كوكىرەكتiك مەندە تەگi بار ەدi.
مەن ءوزiڭدi قۇرمەتتەيمiن دەپ ايتا الام،
ادامدىعىم ادالدىقتىڭ جاعى ەدi.
ءتۇن قويناۋى ساعان سيقىر ءتۇس سىيلاپ،
ءتۇس كور، جانىم، مەن تۋرالى ادەمi.
* * *
ارتا ساپ كۇندi بiر كۇنگە،
ويعا الماۋ سەنi مۇمكiن بە.
جىلۋلىق سەنiڭ ءتانiڭدە،
سۇلۋلىق سەنiڭ كۇلكiڭدە.
مەنiڭ دە، جانىم، سەنiڭ دە
كيەمiز اسقاك تەگiندە.
شاشىڭدى مايدا جەل سۇيسە،
دەمiم دە، مەنiڭ لەبiم دە.
جانىمدى سوزبەن ەمدەرسiڭ،
كەلمە دەمەسسiڭ، كەل دەرسiڭ.
جانىڭا بiرەۋ سۇيەنسە،
سەن سونى، جانىم، مەن دەرسiڭ.
ءوزiڭدi السام تەك ويعا،
تەڭەيمiن كۇن مەن سەنi ايعا.
ۇيكىعا باتار شاق تۋسا،
ءوتiنەم، جانىم، مەنi ويلا.
جانداردى جايساڭ اق كەۋدە
قيسىن كەلمەس جات دەۋگە.
كورپەڭدi مەن دەپ ەلەستەت،
جامىلىپ جاتقان ساتتەردە.
كوڭiلدiڭ جۇرەك ءتورiندە،
سەزiمنiڭ تىنىق كولiندە،
باسىڭا توسەپ جاستىقتى –
ول مەنiڭ وڭ جاق قولىم دە.
يىسكەسەم اپپاق موينىڭنان،
بولشى بiر مەن دەپ بوي ۇرعان.
توسىڭە تارتقان ورامال،
تۇسكەندە سۋسىپ قوينىڭنان،
اتىمدى مەنiڭ بiر ايتشى،
مەن شىقپايىن تەك سەنiڭ ويىڭنان.
* * *
تابام با دەپ جان دەرتiمە ەمiمدi،
تالاي تۇندەر جاستىققا باس بەرiلدi.
ايتشى، جانىم، نەگە قايتا مەن جۇتپايمىن،
سەنەن شىققان جۇپار اۋا دەمiڭدi.
اق بiلەكتiڭ ارمان بولىپ ەلەسi،
جالعىز ءجۇزدi جۇرەگiمنiڭ كەمەسi.
عاداۋاتقا وڭايلىقپەن الدىرماس،
ماحاببات قوي عاشىقتىقتىڭ ەگەسi.
وتكەن شاقتان بۇل داۋرەنگە كەلدi ۇلگi.
ماعان، قالقام، بۇكiل سەندiك بەر مۇڭدى.
وكiنiشتi-اۋ ەڭ بولماسا قاسىق بوپ.
مەزگiل سايىن وپپەگەنiم ەرنiڭدi.
جانتايىپ اپ سەزىم جاننىڭ قاۋسارىن،
باسار ەدiم قۇمار كوڭiل اڭسارىن.
وكiءنىشتى-اق تاراعىڭنىڭ ورنىندا
بولماعانى كەڭ سالالى ساۋساعىم.
بەس مينۋتسىز ۋاكىتشا قۇر جەلiكسiز،
ايالاسام، ايمالاسام ەرiكسiز.
جانىم! - دەپ ايتقان جالعىز سويلەمدi
ايتا بەرەم قالعان شاقتا ەرiكسiز.
مiنە وسىلاي كۇندەر ءوتiپ بارادى،
تىرنا قايتىپ، كوك جولاق جول تارادى.
مەنi مىناۋ الديلەيدi جەلپiپ تەك،
سەنi جازعان اق داپتەردiڭ پاراعى.
* * *
جۇرەكپەن سەنi ءان ەتكەن،
Iزگiلiگiمەن ءدان ەككەن.
مەن بiر جارالى ۇيرەكپiن.
ءوزiڭنەن شيپا دامەتكەن.
بال ءشارباتىڭا قانسام عوي.
ماحاببات دەگەن دانەكپەن.
تامسانىپ قاراي بەرەمiن.
ديدارىڭدى ۇعىپ اگەنتتەن.
قىس قارا جەردi قار ەتكەن.
جوقتى عاشىقتىق بار ەتكەن.
جۇتىنۋمەن مەن ءجۇرمiن،
كىزىعىپ قازiر الەكپەن.
سەن مەنi قارسى الاسىڭ با،
قاسىڭا بارسام «مومەنت» مەن؟
جۇرە بەرەم بە وسى الدە،
قۇر سوزبەن، جىرمەن، اگەنتپەن.
قىزىعىما ءالi قانباسسىڭ.
ەكەۋمiز قالىپ ارحيۆتە،
حيقايامىزدى شاڭ باسسىن.
وسى ايتقاندار ءدال كەلiپ.
اللا-تاعالا قولداسىن.
سالەم جازعان جاڭالىك.
جاۋابىن، قالقام، جازارسىڭ.
* * *
مەن سەنi iزدەپ ءجۇرمiن كوشەدەن دە،
كوپ بولدى ماعان ەتكەن وسى ەلەڭگە،
بiرەۋدiڭ ارقاۋ بوپ ءجۇر جولداسى انگە.
بiرەۋدiڭ قوسىلىپ ءجۇر دوسى ولەڭگە.
مەن سەنi iزدەپ ءجۇرمiن دالادان دا،
Iز تاستاپ كەتتi مە دەپ اپپاق قارعا.
الايدا قار ءۇستiندە ءوز iزiم قاپ،
شارشاپ كەتiپ جانتايام جاعالاۋعا.
مەن سەنi iزدەپ ءجۇرمiن تەڭiزدەن دە،
داۋىل ءماز مەنi شايقاپ دەم ۇزگەنگە.
بiرiنە تiكەن كiرسە تەڭ شانشيتىن
ەكەۋمiز ۇقسايمىز-اۋ ەگiزدەرگە.
مەن سەنi iزدەپ ءجۇرمiن كىر بەلەستەن،
جۇلىپ اپ جۋسان ءتۇبiن iرگەمە وسكەن.
ۋماجداپ الاقانعا يىسكەيىن كەپ،
شىققانداي ۇمىتىلىپ بiردەڭە ەستەن.
مەن سەنi iزدەپ ءجۇرمiن قالالاردان.
قول بۇلعاپ قارسى الدىمنان باعالى ارمان.
جانىمنىڭ جىرتىعىنان جەل ۇرلەيدi.
ءوزiڭسiز پايداسى جوك جاماعاننان.
وسىلاي iزدەي بەرەم، iزدەي بەرەم.
مەن سەنi جەمiسi كوپ كۇزدەي كورەم.
كۇبiرلەپ وناشا ءبىر ساتتەرiمدە.
قاي كەزدە كەزدەسەرمiز بiز، دەي بەرەم.
مەن ونى، مەنi وسىنداي iزدەيدi ولەڭ.
* * *
جانىم بولشى جارقىراپ كۇندەي كۇلگەن،
جالىن بولشى وت دەمiن بiردەي بiلگەن.
ارىم بولشى، وزگەسiن بiلمەيمiن مەن.
ءبارiن كورشi سەن ءۇشiن گۇلدەي بiلەم.
جانىم دەسە - دەگەندەي بارسىڭ جانىم.
مەندەي جايساڭ جاندارعا جانسىڭ ءمالiم.
كەلشi، قالكام، ءومiردi ءبىر كەشەيiك.
ادام iزi تۇسپەگەن قار شىڭدارىن.
* * *
بiرەۋ تاپ بولسا جۇرەكتi جىلدام باۋراعان،
اشىق ايتا بەر، ول ادام - ەمەس جاۋ ماگان.
مەندە بار سەزiم، مۇمكiن، سەندە دە بار شىعار.
كوڭiلiندە كوكتەم، ماحاببات گۇلi قاۋلاعان.
قىزگانىش جەتكەن ءتۇبiنە تالاي جانداردىڭ،
باسقادان باقىت تابا الساڭ - دەمەيم الداندىم.
عاشىك بولدىم، امالىم جوق، قايتەين.
مەن مۇمكiن ءالسiز، سابىرسىز، اڭقاۋ، اڭعالمىن.
اق كويلەك كيگەن ءتۇسiمدە كوردiم كەيپiڭدi،
ءتۇن تولكىپ بiتتiم، بۇزدىم دا شىرىن ۇيقىمدى.
ونسىز دا وڭباي جۇرگەن جان دۇنيەم ەدi عوي.
عاشىقتىق مەنiڭ شىعاردى ۇيقى-تۇيقىمدى.
* * *
جۇرەگiم ەگiز بە ەكەن جۇرەگiڭمەن،
قادiرiن ءوزiڭ شىعار بiلە بiلگەن.
سىرىما تۇندەگi اي مەن جۇلدىز ۇيىپ،
جىرىما كوكتە كۇندiز كۇن ەگiلگەن.
سەن مەنi iزدەيسiڭ بە ساعىنىپ شىن،
سويلەسكەندە بايقادىم جابىعىپسىڭ.
سوڭىننان اسىل قايىرمالارىڭمەن.
جانىمدى ءدال ءوزiمدەي جاقسى ۇعىپسىڭ.
قيمايمىن، ساگىنامىن، ەگiلەمiن.
ادالدىك، ءادiلەتتiك - مەنiڭ ەلiم.
كوزiمدi ءاربiر كەشتە جاتار الدى.
جانىما جار بولا گور دەپ iلەمiن.
* * *
ماحاببات – ۇلى جالعاندا ەڭ،
تەڭەسەر وعان كانە، كۇش!
ماحاببات – اسىل ارمان مەن
ورتەنۋ، جانۋ، ساعىنىش.
ماحاببات – قۋعا جات مەكەن،
قۇدىرەت ونىڭ اتى دا.
ماحاببات - عاجاپ اقبوكەن،
ايىرىلىپ قالساڭ قاپىدا.
* * *
سۇيەمىن ساعىنامىن مەن ءوزىڭدى
سۇيگەن ادام ساعىنادى تەك ءوزىڭدى،
مەن ەمەسپىن،مەن ەمەسپىن عاشىق ادام
تەك جانىم عوي ايدا دەپ سارىلداعان.
ومىردە كوپ ەمەس اۋ عاشىق ادام،
قانداي شارا،نە ىستەيمىن،نە ىستەي الام؟!
مەن ءوزىڭدى ساعىندىم،ساعىنا الام.
تەك شىن عاشىق ادام،
شىن جۇرەكتەن ءبىر ادامدى ساعىنا العان!
ساعىنامىن، بارا المايمىن جانىڭا،
اشىنامىن سورلى مىناۋ باسىما.
ساعىندىم، ءوزىڭدى ساعىندىم،
ساعىنىشتان ساعىمىڭا تاڭىلدىم
كورگەن سايىن كولەڭكەڭدى
جانىمدا بول دەپ جالىندىم
* * *
تۇسىنبەدىم ءومىردىڭ تىلسىم سىرىن،
كىمگە بارىپ، كىمگە ايتام كوڭىل مۇڭىن.
جۇلدىزداردىڭ تاماشالاپ اپپاق نۇرىن،
ايدىنداعى اققۋدايىن جالعىز ءجۇرمىن،
اي جۇزىنەن جىر ءتۇزىلىپ، سامال ەسسە،
تاڭعى شىقتاي اق تامشىدان مونشاق تەرەم،
نەگە سونشا ەگىلىپ جىلاي بەرەم،
باعىم، سورىم – قايسىسىن ساعىم دەر ەم.
شىن عاشىقتار ساعىنۋدان شارشامايدى،
شىن اسىقتار ماڭگى بىرگە بولا المايدى –
مۇنىڭ ءبارى جۇرەگىمدى جارالايدى،
ءبىراق تا مەن سەنسىز ءومىر سۇرە المايمىن.
سەنسىز جانىم سولعان گۇلمىن تاستى جارعان،
سوندىقتان دا سەنىڭ باعىڭ – ماعان ارمان.
ءبىر سەن ءۇشىن قۇلار ەدىم بيىك جاردان،
ءبىراق بىرگە، ويتكەنى ءومىر قالار جالعان.
* * *
ءوزىڭسىڭ
نۇرىمەن اربايتىن،
تەك مەنىڭ كۇنىمسىڭ.
قاسىمنان قالمايتىن،
كولەڭكەم ءوزىڭسىڭ.
گۇلىمەن جاۋلايتىن،
كوكتەمگى ءانىمسىڭ.
كوڭىلدە قاۋلايتىن
ماحاببات باعىمسىڭ.
جانىما ءنار بەرگەن
تەك سەنىڭ ازىعىڭ.
جۇرەكتى ورتەنگەن
وتەمەس جازىعىڭ.
سەن مەنىڭ باقىتىم،
سەن مەنىڭ جىرىمسىڭ،
ماڭگىلىك جاقۇتىم –
سىي تولعان سىرىمسىڭ.
ارمانىم كوكتەگى،
جانىمنىڭ كوكتەمى –
ءوزىڭسىڭ، ءوزىڭسىڭ
سىڭارىم تەك مەنىڭ.
* * *
ساعىنۋ
كۇنىم-اۋ، جارىعىسىڭ جۇرەگىمنىڭ،
كۇڭىرەنسەم جانىڭمەن جىلاي ءبىلدىڭ.
كۇن سايىن جاراتقانعا جالبارىنام،
شەشىلسە دەپ سۇراقتارى بۇل ءومىردىڭ.
سەن جايلى ءتۇس كورەم دە، جىلاپ تۇرام،
بار قايعىم – جۇرەگىڭدە جىراقتاعان.
ساز-ساعىنىش وزەگىمدى قۇرىپتادى-اۋ،
قايتسەم ەكەن كۇدىگىمىدى شىراقتانعان.
سەنەن ماڭگى كوز جازىپ قالعانىمدا،
سونەر ەدى ءبارى دە، ارمانىم دا.
مەن قورقامىن از عانا الشاق كەتسەڭ،
بوتەن جاننىڭ تۇسەم بە دەپ قارماعىنا.
ءوز تۇسىمە ءوزىم جالعاپ ءۇمىتىمدى،
سەنى ويلاۋمەن وتكىزەم كۇن-تۇنىمدى.
بۇگىن تاعى ارماندادىم اتار تاڭدى،
ءبىر ساتكە ىسىرىپ بار كۇدىگىمدى.
* * *
ايناسىز الەم، جۇمىر جەر
اينالماس كۇندى بەكەرگە،
ايمالاپ اي دا سەرىگىن،
ايالداپ قالماس ءبىر دەم دە.
اسپانداعى جۇلدىزدار
اتار ما كۇندىز كەۋدەمدە؟
اللاعا ماداق! ساۋال بار:
ارمانىم اڭىز، جەتەم بە؟
ايالاپ وتەم ءان-جىردى،
ايىرباس ەتپەن بوتەنگە،
سۇيەم دەپ سوققان ءوزىڭدى
جۇرەككە ءامىر ەتەم بە؟
* * *
تاڭ اتقاندا جۇگىرەتىن، كۇشىگىمەن كورشى قىز،
اتىن تانىپ بىلمەۋشى ەدىم، ءبىراق، بىزدەر كورشىمىز!
تەرەزەدەن سىعالاعان - مەنى بايقاپ قوياتىن،
سەزىمىمدى سەزبەۋشى ەدىڭ،
اتتەڭ، اتتەڭ، كورشى قىز!
سۋرەتتەدىم، ۇيىقتاپ جاتىپ تۇسىمدە،
سۋرەت پا ەدىڭ، عاجاپ پا الدە، ءمۇسىن بە؟
تەرەزەدەن سىعالاعان – ماعان قاراپ جىميدىڭ،
بۇل نە پالە؟ جوق، سيقىرلى كۇشىڭ بە؟
كوڭىلىمدە كوكتەم ورناپ كەتەتىن دە تۇراتىن،
سەنى كورىپ، ارناسىنان تاسىپ جاتتى قۋاتىم.
وزگەرىسىن سەزەسىڭ بە، كورشى قىز-اۋ، سەزىمنىڭ
قىلقالامىن قولىنا اپ، ءجيى شابىت تۇناتىن؟
ءتىل قاتامىن ساعان قاراپ، ءبىراق، اينەك ارتىندا.
سۇلۋلىعىڭ ساقتالا ما ءومىر بويى قالپىندا؟
سەنىمەنەن شەكتەپ قويعان ىلعي شىنى بولاتىن،
سەن دەپ ءجۇرمىن مەنىڭ جۇبىم، مەنىڭ جۇبىم، جارتىم دا.
جۇگىرەسىڭ، كۇشىگىڭدى ويناقتاتىپ جانىڭدا،
بوپ تۇراسىڭ اينالارداي گۇل بەينەڭمەن ساعىمعا.
سەنى كورىپ، سىرعا باتىپ، ءتۇيىنىمدى ءتۇسىندىم،
شەكتەۋدىڭ جوق ەكەندىگىن سەزىم دەيتىن اعىنعا.
شىنى ارتىندا ءالى ءجۇرمىن ءتىل قاتۋعا باتا الماي،
تەرەزەدە ءالى تۇرمىن، ىلمەكتى ۇستاپ اشا الماي.
سەنى كورىپ، كۇتىپ الىپ، سەزسەم بە دەپ قولىڭدى
ەسىكتى اشام، ىركىلەمىن، تىسقا قادام باسا الماي.
سول ءبىر ءتۇنى مەن وزىمدە باتىلدىقتى اشقانمىن
ال، تاڭەرتەڭ جۇگىرەتىن – سەنى كۇتىپ توسقانمىن
بۇرىلىستان سەنى كورىپ قۋانعان ەم، قاپ! اتتەڭ!
كۇشىگىڭ جوق، قولىن ۇستاپ كەلە جاتتىڭ باسقانىڭ.
عاشىق بولعان جۇرەگىمە جوق ەشقاشان كەشىرىم،
تيمەگەنى دۇرىس بولدى مەنىڭ ساعان كەسىرىم.
ساعان قاراپ سىعالايتىن اينەكتەگى جاقتاۋدا
قالىپ قويدى سۋرەتىڭ مەن «كورشى قىز» دەپ ەسىمىڭ.
* * *
You Might Also Like
-
اباي قۇنانبايۇلى-عۇلاما، ويشىل، اقىن، اعارتۋشى، ۇلتىنىڭ جاڭا ادەبيەتىنىڭ نەگىزىن قالاۋشى، اۋدارماشى، كومپوزيتور رەتىندە ەل تاريحىندا وشپەس ءىز قالدىرعانى ءسوزسىز. ونىڭ ولەڭدەرى مەن قارا سوزدەرىندە ۇل...
-
ەرتە، ەرتە، ەرتەدە، قالىڭ ورماننىڭ ىشىندەگى ءبىر ۇيدە ءۇش ايۋ ءومىر ءسۇرىپتى. ولار: ەڭ ۇلكەنى — اكە ايۋ، ودان كىشىرەگى — انا ايۋ، ەڭ كىشكەنتايى، قونجىعى — بالا ايۋ. ءۇش ايۋدىڭ ءۇيى شاعىن بول...
