- 31 جەل. 2020 00:00
- 408
وقىعاننىڭ كوزى اشىق
جاننا ەكىنشى كلاستا وقىپ ءجۇر ەدى. ءبىر كۇنى ول كىتابىنان «وقىعاننىڭ كوزى اشىق. وقىماعان ادام سوقىر بولادى» دەگەن ماقالدى وقىپ كوردى دە:
— بۇل نە دەگەن ءسوز؟ — دەپ سۇرادى.
— وقىعان ادام كوپتى بىلەدى. كوزىنىڭ اشىق بولاتىنى سودان. ال وقىماعاننىڭ دۇنيەدەن حابارى از بولادى. بۇل سوقىرمەن تەڭ ەتەدى، — دەدىم مەن.
بۇل جاۋاپقا جاننا ىرزا بولماي قالدى.
— مىنە، اجەم وقىماعان. سوندا دا سوقىر ەمەس قوي. ال سەن قىزمەتتەن كەلسەڭ-اق بولدى، وتىرىپ الىپ، وقي بەرەسىڭ، وقي بەرەسىڭ. سوندا دا كوزىڭنىڭ اشىق ەشتەڭەسى دە جوق. اجەمنىڭ كوزىندەي، — دەدى.
نەسىن جاسىرايىن، جاۋاپ تابا الماي، كۇمىلجىپ قالدىم.
ءسويتىپ بالامىز ەكەۋمىز «داۋلاسىپ» وتىرعاندا، جاننا وقىستان قولىن سيالاپ الدى. ول تازالىقتى جاقسى كورەتىن. ءۇستى-باسى كىرشىكسىز، جيناقى ءجۇرۋشى ەدى. سول داعدىسىنا باعىپ جۋىنا باستادى. سيا داعى بىردەن كەتە قويا ما! تىرناعىنىڭ كوبەسىندە، ساۋساق اراسىندا قالىپ قويدى. «ىستىق سۋمەن جۋ»، — دەگەن اجەسىنىڭ ءتىلىن الام دەپ، كۇيىپ تە قالا جازدادى. مەنىڭ كومەكتەسۋىمە تۋرا كەلدى. اۋەلى مەن وعان:
— قولىڭدى سۋلا، — دەدىم.
جاننا ايتقانىمدى ورىنداپ، قاسىما كەلدى. مەن ءبىر تال سىرەڭكە شىرپىسىن الدىم دا، كۇكىرتىمەن سيانىڭ داعى بار جەرلەردى ىسقىلاپ جىبەردىم. سودان كەيىن قىزىم قولىن جۋۋى مۇڭ ەكەن تاپ-تازا بولىپ شىعا كەلدى.
— مۇنى كىمنەن كوردىڭ پاپا؟ — دەپ سۇرادى قۋانعان جاننا.
— ەشكىمنەن كورگەن جوقپىن. كىتاپتان وقىدىم. «وقىعان ادامنىڭ كوزى اشىق» دەگەن، مىنە، وسى.
اڭگىمەنىڭ مانىنە جاننا ەندى ءتۇسىندى-اۋ دەيمىن، كۇلىمسىرەگەن قالپى ويلانىپ قالدى.