- 20 ءشىل. 2022 00:00
- 236
قالاي كەلسەڭ، سولاي كەتەسىڭ!
ءبىر كۇنى كورشىنىڭ ۇيىنەن كەلگەن اپامىز ۇيگە كۇرسىنە كىرىپ، اتامىزعا: «ابدەن بەكىپ الىپتى، كەتكەلى جاتىر!»، دەدى. اتام ءبىراز وتىردى دا اسىقپاي قوزعالدى. كورشى ۇيگە تارتتى. اپام ءۇن-تۇنسىز قالا بەردى. ءبىز بالامىز، اتامنىڭ ىزىنشە الگى ۇيگە ەنتىگىپ كىردىم. كورشىنىڭ ايەلى جىلاپ ءجۇر. كيىمدەرىن جيناپ ءجۇر. ەكى بالاسىن كيىندىرىپ قويىپتى. اتام كىرىپ بارعاندا سالەم سالعان كەلىنشەك:
«اتا، ايتپاي-اق قويىڭىز، نەگە كەلگەنىڭىزدى ءتۇسىندىم. مەن ەندى توزە المايمىن. بولدى، قانشا شىدادىم. وزدەرىڭىز كورىپ-بىلىپ وتىرسىزدار، ەندى مەنى توسپاڭىزدار! كەتەم دەدىم، كەتەم!»، دەپ سۋمكاسىنىڭ اۋزىن سىدىرىپ جاتىر. سوندا اتام:
«ە-ە-ە قاراعىم، ءجون، ءجون…» دەپ ءبىراز وتىردى دا كەلىنشەككە:
«قاراعىم، سەن وسى ۇيگە كەلگەندە نەشەۋ ەدىڭ؟»، دەپ ساۋال قويدى. كەلىنشەك جاۋاپ بەرگىسى كەلمەسە دە، اتامنان يمەنىپ:
«ءبىر ءوزىم…»، دەدى.
«ەندەشە، قالاي كەلسەڭ، سولاي كەتەسىڭ. انداعى ەكەۋىن شەشىندىر، رۋى بولەك وزگە اۋلەتكە جاۋتەڭدەتپە! مۇندا دا ەل بار، اشتان ولمەيدى، كوشتەن قالمايدى. ءوز جۇرتىنىڭ ىشىندە ءوسسىن. اتا ءداستۇر سولاي»، دەپ ءسوزىن سالماقتاپ اياقتادى. سوندا نە بولدى دەيسىزدەر عوي، كەلىنشەك وكىرىپ جىلاپ، ەكى بالاسىن باس سالدى.
«مەن بۇلاردى تاستاپ قايدا كەتەم، اتا! بۇلار مەنىڭ قولقا-جۇرەگىم عوي!..»، دەپ كيىمدەرىن كيىپ تومپيىپ تۇرعان ەكى بالاسىن قۇشاقتاپ وتىرا كەتتى. جىلاپ وتىرىپ ەكى بالاسىن شەشىندىرە باستادى. اتام:
«اللاھ رازى بولسىن اينالايىن، جاراتقان جارىلقايدى سەنى»، دەپ بەتىن سيپادى دا، شىعىپ جۇرە بەردى… كەيىننەن ءبىر وتىرىستا ءقازىر اجە بولعان سول كەلىنشەكتىڭ ەسىنە سول وقيعانى ءتۇسىردىم. الدەقاشان دۇنيەدەن ءوتىپ كەتكەن اتاما ريزاشىلىق ايتىپ،
«سول ەكى بالانى قۇشاقتاپ وتىرعان قالپىمدا قالىپ قويدىم عوي، مىنە سودان ءالى وتىرمىن» دەپ باسىن شايقاپ-شايقاپ قويىپ ءماز بوپ كۇلەدى. قايدا، بۇل كۇندە ەكى بالادان كەيىن تاعى ءتورت بالا تاۋىپ، وتباسى ورداعا اينالىپ، ۇلكەن اۋلەت بولعان...