دالانىڭ كۇنگە كۇيىپ، اپتاپ وتكەن ۇستىنەن
بۇلت شىقتى قاپتاپ كوكتەن.
قۋاندى شارۋالار «يا، قۇدايلاپ!»،
جەردى ءبىر سۋارار دەپ قۋراپ كەتكەن.
جاۋار دەپ تۇردى حالىق ءۇمىت ەتىپ،
تامباستان وتە شىقتى قۇر جەلدەتىپ.
تەڭىزگە باردى دا بۇلت قۇيا سالدى،
دالاعا قۋراپ تۇرعان جاۋماي كەتىپ.
تەڭىزگە پارمەنىنشە قۇيا سالىپ،
ماقتاندى مىرزاسىنىپ تاۋعا بارىپ.
تاۋ ايتتى: «سەن ماقتانىپ كەلىپ تۇرسىڭ،
مەن تۇرمىن بۇل ىسىڭە قايران قالىپ.
ەگەر دە سول قادارلى جاۋساڭ جەرگە،
سۋ بەرسەڭ شولدەپ تۇرعان ەگىندەرگە،
كوك شىعىپ، جەر وتايىپ، ەگىن ءوسىپ،
قانداي زور تيەر ەدى پايداڭ ەلگە!
نە قايىر ءقازىر سەنىڭ جاۋعانىڭنان،
سەنسىز دە سۋ جەتەرلىك تەڭىزدەردە!»

* * *
جيىلىپ كەڭەس تىنداپ وتىرعاندار،
عيبرات مۇنان دا بار الساڭىزدار.
بۇلتتاي جەرگە جاۋماي، سۋعا جاۋعان
قازاقتا ءىس ەتەتىن كوپ ادامدار.
جۇمساماي ءتيىستى ورىنعا مال، ونەرىن
بىرەۋلەر جۇرەدى، وعان نە امال بار؟!
مىسالى، قازاق - دالا، ورىس - تەڭىز،
دالانى، شاما كەلسە، كوگەرتىڭىز.
مۇڭ دەسەڭ، مۇقتاج دەسەڭ - قازاقتا كوپ،
ەمەس پە مۇنى ويلاماق مىندەتىڭىز؟
ماقال بار: «جاقسىلىقتى باسىڭا قىل،
باسىڭنان اسسا، - دەگەن، - دوسقا ىستەڭىز».
مەن مۇنى ارناپ جازدىم زامانداسقا،
شاش قويعان وزىممەنەن عامالداسقا.
بۇل ءسوزدى سەندەرگە ايتپاي، كىمگە ايتامىن،
بولادى اسىل تاستا، اقىل جاستا.
قارىشتا ءوز جۇرتىڭا، بارىڭ بولسا،
وزگە ەلدىڭ وزىندە كوپ بىزدەن باسقا.

---