InfoHub Logo

قازاقباي بالۋان XX عاسىردىڭ باس كەزىندە التاي ايماعىندا ءومىر سۇرگەن. ونىڭ «قاجى» اتانۋى جونىندە قىزىق اڭگىمە بار.

1900 جىلدارى جەتپىستەن اسقان شاۋكەباي قاجىلىققا بارماقشى بولادى. حالىق شاۋكەگە «جاسىڭىز بولسا كەلىپ قالدى، سوناۋ مەككەگە قالاي جەتەسىز؟» دەگەندە، «جانىمدا قازاقباي جۇرسە، ەش قاۋىپ-قاتەر جوق» دەپ جاۋاپ بەرىپتى. ءسويتىپ، جيىرما شاقتى ادام قاجىلىققا اتتانادى. قازاقبايدىڭ ول كەزدە ون التىعا تولىپ، ەل اراسىندا تانىلعان كەزى. كوشكە ىلەسە الماي قالعان تۇيەنى موينىنا سالىپ كوتەرىپ، جىلقىنىڭ كىسەندەرىن بىتىرلاتىپ ۇزگەنى، تاعالاردى الاقانعا سالىپ، ءبىر قىسقاندا سىندىرعانى ءدۇيىم ەلگە تاراپ ۇلگەرگەن بولاتىن.

قاجىلىققا باراتىندار كەرۋەنگە ىلەسىپ سان الۋان ەلدەردى، سۋسىز شولدەردى باسىپ، قيىنشىلىقپەن جەتەدى ەكەن. جولشىباي كەرۋەنباسى: «جاقىن ارادا سۋىق سۋى، سايالى اعاشتارى بار بۇلاققا جەتەمىز. سول ارادان تىنىعاتىن جەر تاڭداڭدار»، — دەيدى.

ءبىرازدان سوڭ سارى كۇمنىڭ اراسىنان جاپ-جاسىل كىلەمدەي اعاشتىڭ باسى مۇنارتىپ كورىنەدى. قازاقباي جۇگىرىپ بارىپ، بۇلاققا جاقىن شىنار اعاشىنىڭ استىنا الاشاسىن جايادى دا، كەرى كەتەدى. ادامدارىن ەرتىپ كەلسە، جاڭاعى جەرگە وتىز شاقتى ادام ۇلكەن قالى كىلەم توسەپ وتىرىپ الىپتى. «بۇل ءبىزدىڭ ورىن ەدى، مەن بەلگىلەپ، الاشامدى جايىپ كەتكەم» دەگەن قازاقبايعا الگىلەر «ءوي، سامارقاننىڭ سارى كىلەمى تۇرعاندا، قازاقتىڭ الاشاسىنا نە جوق؟!» دەپ ورىندارىنان قوزعالمايدى. اشۋلانعان قازاقباي كىلەمنىڭ شەتىنەن قوس قولداپ ۇستاپ سىلكىگەندە، الگى وتىز شاقتى ادام ۇيمە-جۇيمە بولىپ ءبىرىنىڭ ۇستىنە ءبىرى قۇلاپ، ويران-توپىرى شىعىپتى. كىلەمدەرىن الۋعا مۇرشالارى دا كەلمەي قاشا جونەلىپتى.

---