ماقتانىپ سارى شىمشىق شالقىپ-تاستى،
«تەڭىزدى ورتەيمىن!» دەپ لاقاپ شاشتى.
ۋ-شۋ بوپ، بۇل حاباردى ەستىگەن سوڭ،
تەڭىزدى تاستاپ، قۇستار ۇركىپ قاشتى.
تاڭ قالىپ، «تاماشانى كورەمىز» دەپ،
الىستان اندار كەلدى ادەيى ىزدەپ.
ادام دا ءتۇس-تۇس جاقتان كەلە جاتىر
لەك-لەك بوپ، توپ-توبىمەن مىڭداپ، جۇزدەپ.
ەسەپسىز تەڭىزگە كوپ حالىق كەلدى،
شىمشىق «تەڭىز ورتەيد!» دەپ نانىپ كەلدى.
بالىق جەپ، سورپا ءىشىپ تويىنباققا،
اش پەنەن كوبىنەسە ارىق كەلدى.
«ءبىر سوعىم پۇلسىز استان» دەيتىندەر دە
قاسىعىن قولدارىنا الىپ كەلدى.
ءۇڭىلىپ، سۋدا بولىپ نازارلارى،
سىيىپ تۇر جاعالاۋعا ازار ءبارى.
تەڭىزدى جانادى دەپ كىم ەستىگەن؟
كورمەكتە سونى جۇرتتىڭ ىنتىزارى.
سارى شىمشىق ماقتاندى ما، وينادى ما،
كىم ءبىلسىن، كۇيدىرەم دەپ ويلادى ما؟
تەڭىزگە وت سالعانمەن، جانا قويماس،
دەسەڭشى: «تىم بولماسا، قاينادى ما؟».
ول تەڭىز، كۇيمەك تۇگىل، قايناعان جوق،
«جۇرت نەگە كەلدى» دەپ تە ويلاعان جوق.
«قاپ، بالەم، توقتاي تۇر!» - دەپ شىمشىق قايتتى،
تەڭىزگە ءتىسىن باسىپ قايراعان بوپ.

* * *
كەيبىرەۋ قولدان كەلمەس ءىستى ويلايدى،
ماقساتى ونىمەنەن تۇس بولمايدى.
«ۇيالعان تەك تۇرمايدى» دەگەن راس،
«قاپ، بالەم، توقتاي تۇرمەن» جۇرتتى الدايدى.

---