سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 1 كۇن بۇرىن)
سەن سوندايعا تاپتىرمايسىڭ...

بەس قاباتتى ءۇيدىڭ ءبىرىنشى قاباتىنداعى ءتورت بولمەلىكتە قايىرباي اقساقال، ال ەكىنشى قاباتىندا ءبىز تۇرامىز. ول اعامىز كىسىنى جاتسىنبايتىن، ءبىر كورگەننەن-اق باۋراپ الاتىن كورىندى ماعان. وعان قوسا جاسى جەتپىستەن اسسا دا ەلگەزەك، پىسىق، قاي كەزدە كورسەڭ دە بالا-شاعانىڭ، تۋعان-تۋىس، اعايىننىڭ جايىن ويلاپ جۇرەدى.

بىردە قىزمەتتەن كەلە جاتقانىمدى كورىپ، سونادايدان توقتاي تۇر دەگەن بەلگى بەردى. سالەمدەسىپ، جاي-جاپسار سۇراسقاننان كەيىن، ءسوزىن باستاپ كەتتى:

— شىراعىم، بىزگە بوتەندىگىڭ جوق ءتۇبى ءبىر شالدىڭ بالدارىمىز. جانە قازەكەم "اعايىننىڭ اتى وزعانشا، اۋىلداستىڭ تايى وزسىن" دەپ تەكتەن تەككە ايتپاعان، ءبىرازدان بەرى قوڭسى تۇرامىز، سىرتىڭنان ءسۇيسىنىپ، ماقتان تۇتىپ جۇرگەن ءىنىمسىڭ، ءوزىڭ بىلەسىڭ وتكەندە مەنىڭ ۇلكەنىم، كامشاتىم ۇزاتىلىپ، تويى بولدى عوي...

— قايىرەكە، تويىڭدا بولعانىمىزدى... — دەپ باستاي بەرىپ ەم، ءوزى جالعاستىرىپ اكەتتى:

— بولعانىڭىزدى بىلەمىن، مەنىڭ ايتايىن دەگەنىم، ەرتەڭ سول قىزىمنىڭ قۇدالىعى، جاقسى كورەتىن كورشىلەس ءىنىم رەتىندە ەرەسىڭ، بىرگە بارامىز، — دەپ ءتۇيىپ تاستادى.

بىردەڭە دەپ ءسوزىن قايتارۋدىڭ نە سىلتاۋ ايتىپ قالا بەرۋدىڭ ىڭعايىن تاپپاي امالسىز كوندىم. قۇدالىق دەگەن جاقسى عوي! كوڭىلدى، جان سۇيسىنەرلىك جاعدايدا ءوتتى.

قۇداي كوپسىنبەسىن، قايىرەكەڭنىڭ بەس قىز، ءۇش ۇلى بار. ول نۇرىم، تۇرىم ەسىمدى بالالارىنىڭ قۇدالىعىنان دا مەنى قالدىرمادى. قىستىگۇنى سىرقاتتانىپ اۋرۋحانادا جاتقانىمدا دانا ەسىمدى قىزى تۇرمىسقا شىقتى دەپ ەستىگەنمىن، كەيىن اقساقالدى كورگەندە "جولى بولسىن" ايتتىم.

جۋىردا كەشقۇرىم سىرتقا شىقسام، قايىرەكەڭ ەكى قولىن ارتقا ۇستاپ، ماعان بەيتانىس بىرەۋلەرمەن سويلەسىپ تۇر ەكەن. سالەمدەسىپ، وتە بەرگەنىم سول ەدى، قاسىنداعىلارمەن اسىعىس قوشتاسا سالا ماعان بۇرىلدى:

— اي، ءىنىم، ءسال كىدىرشى، — دەدى دە قاسىما تاياپ كەپ، قولىن ۇسىندى، — الاي، بالا-شاعاڭ امان، دەنساۋلىعىڭ جاقسى ما؟

— راحمەت اعا، قۇدايعا شۇكىر، ەپتەپ ءجۇرىپ جاتىرمىز.

— وتكەندە تۇرمىسقا شىققان قىزىم قاشىق ەمەس، وسى قالادا تۇرادى. الداعى سەنبىگە شاقىرىپ جاتىر. ۇيىڭە ارنايى بارىپ ايتايىن دەپ ەدىم، ءوزىڭ كەزدەسە كەتكەنىڭ ءتىپتى جاقسى بولدى، ال ەندى سوعان بىرگە بارامىز.

— قايىرەكە، ايتقانىڭىزعا راحمەت، بىرىنشىدەن مەن كورشى ەكەنمىن دەپ، قۇدالىعىڭىزدان قالماي ەرە بەرەمىن بە، ءۇش قۇدالىعىڭىزدا، ەكى مارتە قۇدانىڭ الدىنان وتەردە بولدىم عوي. ءوزىڭىزدىڭ دە، جەڭگەيدىڭ دە تۋعان-تۋىستارى بار، قالا بەردى مەنەن دە باسقا كورشىلەرىڭىز بار دەگەندەي، ءسىز مەنى دۇرىس ءتۇسىنىڭىز، ەكىنشىدەن وزەندەگى قايناعامنىڭ مەرەيتويى، شاقىرىپ قويعانىنا ءبىر اي بولدى، بارماي قالساق وكپەلەيدى، — دەدىم شىنى سول ەدى.

بايقايمىن اقساقال اعامنىڭ ءتۇسى بۇزىلىپ كەتتى. قارالاي قولايسىزدانعان مەن:

— اعا، ەشقانداي رەنىش بولماسىن، جان جەتسە ءالى تالاي توي دا، قۇدالىق تا بولار-اۋ، — دەدىم.

مەنەن مۇنداي جاۋاپتى كۇتپەگەن قايىرەكەڭ العاشىندا كۇمىلجىپ قالعانىمەن، بىرتە-بىرتە قاباعى جازىلىپ، جەلكەسىن قاسىدى دا، كەلىسكەن سىڭاي تانىتتى:

— ارينە، اركىمنىڭ ءار ءتۇرلى شارۋاسى بار دەگەندەي... بىزگە ەرىپ باراتىنداردىڭ دا رەتى شامالى... بارعاندا قۇدالارمەن ريۋمكى تۇيىستىرەتىن دۇرىس ادام جوق... سەن سوندايعا تاپتىرمايتىن، جاقسى ەدىڭ... جانە جۇرتقا ۇقساپ ماس بولمايسىڭ...


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما