سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 4 اپتا بۇرىن)
شەشەندىك ءتاسىل

سوۆحوزدان ون ءۇش كىسى — جىگىت-جەلەڭ، جاسوسپىرىمدەر اعاش دايىنداۋعا جىبەرىلدى. بۇلار وندا نورمانى ابدەن ورىنداپ بولعانشا ءۇش-تورت اپتاعا بارادى. باسقارۋشى بولىپ الەكساندر ششيبلەتوۆ تاعايىندالدى. سوۆحوز ديرەكتورى بۇلارعا جول بولسىن ايتا كەلىپ:

— دەمەك، ششيبلەتوۆ، سەن ەندى ايسانىڭ ءوزىسىڭ، ال مىنالار سەنىڭ قولاستىڭداعى اۋليەلەرىڭ، — دەپ ازىلدەدى.

"اۋليەلەر" دۋ كۇلدى. "ايسا" ۇشقىرلىق جاساماي، بايسالدى تۇردە ەزۋ تارتتى. ول ءوزىن كونتورداعىلاردىڭ باسقارۋشى ەتىپ تەكتەن-تەك تاعايىنداماعانىن سول ارادا-اق كورسەتتى.

— ەرتەڭ ساعات جەتىدە مەكتەپتىڭ جانىنا جينالامىز، — دەدى ول سالماقپەن. — كەشىگۋ دەگەن بولماسىن. ەشكىمدى دە ايالداپ كۇتەر جايىمىز جوق.

ديرەكتور وعان ءبىرشاما تاڭىرقاپ قالعان ەدى، "اۋليەلەر دە" بىر-بىرىنە قاراي قالىستى... ششيبلەتوۆ ديرەكتورعا "قوش-ساۋ بولىڭىز"، دەدى دە، وزىنە قولايسىز مىندەت جۇكتەلگەنىن، ءبىراق ونى ورىنداۋ كەرەك ەكەنىن تۇسىنگەن ادامشا كونتوردان شىقتى.

— ەستىدىڭدەر عوي، ە-ە... جۇمىس باستان-اياق تاپ-تۇيناقتاي بولسىن، — دەدى ديرەكتور. — ءبىر اپتادان سوڭ سىزدەرگە ءوزىم دە كەلىپ قايتامىن.

"اۋليەلەر" كونتوردان شىعىپ، ۇيدى-ۇيىنە تارار الدىندا توقتاي قالىسىپ دالىزدە شىلىم شەكتى. ءتيىپ-قاشتى اڭگىمە باستالدى.

— ششيبلەتوۆتى ايتامىن... كوردىڭ عوي؟ الدەن-اق قۇيرىعىن قايقايتىپ شىعا كەلدى.

— ءيا-ا... مانساپقا جانى قۇمار ەكەن.

— قىلدان تايىپ كەتتىڭ-اق قىرىنا الادى، — دەدى سلاۆكا باراتۋس، — قۇنىس قاتىننىڭ بايى، تالپاق تاناۋ، تاپال جىگىت.

— وندا سەن بار دا ەلبرۋستىڭ باسىنا شىق، — دەدى بوريس كۋليكوۆ، سلاۆكاعا تۇنجىراي قاراپ، بۇل ءوزى جايباسار، دەنەلى جىگىت بولاتىن، ەكى رەت سوتقا جۇگىنۋىنە سەبەپ بولعان كوزسىز باتىرلىعىمەن اتى شىققان بولاتىن.

— سەن الدىمەن بار دا باسىڭدى جاز، — دەپ سلاۆكا قاعىتتى ونى.

— بۇل وتە ابزال ءسوز جانە ءوزى دەر كەزىندە ايتىلدى. بوريس ءبىر گۇج ەتە قالدى دا دۇكەنگە قاراي اياڭدادى.

باسقالارى دا بەت-بەتىنە تاراپ كەتتى.

ساعات جەتىدە مەكتەپ ماڭىنا ششيبلەتوۆتان باسقا ەشكىم كەلمەدى. اياعىندا كيىز ەتىگى بار، ۇستىندە جىلى استارلانعان جان قالتالى شولاق شۇعا پالتو ("موسكۆيچكا")، قورجىن شالبار، باسىندا بىلعارى تىستى قۇلاقشىن. كۇن قاقاعان اياز. ششيبلەتوۆ توڭعانىن بىلدىرمەۋگە تىرىسىپ، جابىق ماشينانى توڭىرەكتەپ ارلى-بەرلى ءجۇردى دە قويدى. الدىن الا كابينادان وزىنە ورىن سايلاعان ەدى، الىپ شىققان بۋىنشاعىن دا سوندا قويدى.

ششيبلەتوۆ الەكساندر زاحاروۆيچ قىرىق جاستا، تىڭ يگەرۋشىلەردىڭ العاشقى توبىندا كەلىپ، وسىندا ءبىرجولاتا قالىپ قويعان. بىردەن مەملەكەتتەن قارىز الىپ، وزىنە وزەن جاعاسىنان ءۇي سالدى. جاز ايلارىندا وعان ايەلى كەلىپ-كەتىپ جۇرەدى... تەك ول ايەلى مە، باسقا ما وسى جاعى تۇسىنىكسىزدەۋ بولاتىن. پاسپورت بويىنشا ايەلى، ءىس جۇزىندە ەرىمەن جىلىنا ءبىر جارىم اي عانا بىرگە تۇرادى. ايەلى بولعانى سول ما؟ اۋىل ادامدارى تۇسىنە الماي ءجۇردى، ءبىراق سۇراۋ سالىپ ۋشىقتىرعان ەشكىم بولعان جوق. كەيدە بىرەۋ-مىرەۋ ماستىقپەن:

— سەندەر ءبۇيتىپ قالايشا تۇراسىڭدار؟ — دەپ سۇراي قالعاندا:

— وسىلايشا، — دەي سالادى ششيبلەتوۆ.ايەلىم جاقسى قىزمەتتە، سونىسىن قيىپ تاستاپ كەتە الماي ءجۇر.

جىگىت شىنىن ايتپايدى، سونداعى جاسىراتىنى نە ەكەنىن ءبىر قۇدايدىڭ ءوزى بىلەدى. جۇرت ونى وسىنداي توماعا-تۇيىقتىعى ءۇشىن جەك كورەتىن. ششيبلەتوۆ ءوز ىسىنە جەتىك اۆتوماشينا سلەسارى، اراق ىشپەيدى، جيىلىستاردا تاۋىپ سويلەيدى، سويلەگەندى جاقسى كورەدى، وعان الدىن-الا دايىندالادى. سويلەگەندە سيفرلار، دالەلدەر كەلتىرە سويلەيدى. سوزىندە فاميليالاردى، شىنىندا، ساقتانا ساراڭ اتايدى دا، كوبىنە "بۇعان ءوزىمىز كىنالى" دەگەنگە باسا تۇسەدى. باستىقتاردىڭ الدىندا بايسالدى، سىپايى. جارامساقتانبايدى، اتاماڭىز، ال قۇرمەت تاقتاسىندا تۇرعاننان دا گورى ودان ۇلكەندەۋ بىردەڭە دامەتكەندەي بوپ جۇرەدى.

ءوزىنىڭ باسقارۋشىلىققا ىلىككەنى دە وسى عانا.

— دوستار اسىعار ەمەس، — دەدى ششيبلەتوۆ.

— كەلەدى عوي، — دەدى شوپىر، ءسويتتى دە بۋىندارىن سىتىرلاتىپ راقاتتانا كەرىلدى. وسىدان سوڭ موتورعا وت بەردى. — ول ارادا تىقىرشىپ تۇرا بەرگەنشە مۇندا كەلىپ جىلىن.

— كەلەتىنىن بىلەمىن، كەلەر-اق. — ششيبلەتوۆ كابيناعا كىردى،ءبىراق جەتىدە دەپ ايتىلدى عوي.

— ءقازىر كەلەدى. سەن بريگادير ەكەنسىڭ عوي.

— ءيا.

— ءقازىر كەلەدى. انەكي، كەلە جاتىر!.. "اۋليەلەردىڭ" الدى كەلە باستادى. ششيبلەتوۆ كابينادان شىقتى.

— دوستار!..ول ساعاتىنىڭ اينەگىن سۇق ساۋساعىنىڭ تىرناعىمەن تىقىلداتا تۇرىپ باسىن شايقادى.

— ۇلگەرەمىز عوي، — دەستى باسقالارى ونىڭ كوڭىلىن اۋلاپ.

كۋليكوۆ ەڭ سوڭىنان كەلدى. ءتارىزى، جۇرەر الدىندا جاقسىلاپ باس جازسا كەرەك، ساڭلاعى كوتەرىڭكى كورىندى.

— سالەمەتسىڭدەر مە، قىراندار! — ول بارىنە سالەم بەردى. ال ششيبلەتوۆكە ارنايى تۇردە. — شۇيىلە ۇشاتىن ەمەس... شوقىپ جەيتىن قىراندار. — دەدى.

— وتىرىڭدار ماشيناعا! ،دەدى دەپ بۇيىردى ششيبلەتوۆ.

— وتىرماي، قايدا كەتەتىن ەدىك، — دەپ كۋليكوۆ گۇج ەتە قالدى. ششيبلەتوۆتىڭ تىجىرىنعانىنا دا قاراماستان،وتىرالىق... عازيز جان ءۇشىن.

— بارىڭە دە ايتارىم! — دەدى ششيبلەتوۆ قاتقىل داۋىسپەن، ماشينا ۇستىندەگىلەرگە قاراپ. — مۇنداي باسسىزدىق بۇدان بىلاي قايتالانباسىن!

"اۋليەلەر" تۇسىنە الماي قالدى — نەنى قايتالاما دەيدى؟

— مەن كەشە ساعات جەتىدە اتتانامىز دەپ ەسكەرتتىم... ءقازىر ون بەس مينۋتى كەم سەگىز. مەن ءاربىر كەشىككەندى بۇدان بىلاي تىزىمدەپ جازىپ وتىرامىن. تۇسىنىكتى مە؟

"اۋليەلەر" تاڭ-تاماشا بولىپ نە دەرىن بىلمەدى... ءبارى دە ششيبلەتوۆكە قاراپ قالعان. ششيبلەتوۆ بۇلاردىڭ چالدوندىق باستارىمەن ويلانىپ بوپ، بەرەر جاۋابىن كۇتپەستەن جالت بۇرىلىپ، الاقانىن اۋزىنا توسەپ، ءبىر جوتكىردى دە كابين اعا كىردى.

— كەتتىك. كەتتىك.

— وسى كۋليكوۆتىڭ ىشپەي جۇرەتىن كۇنى بار ما ەكەن؟ — دەدى ششيبلەتوۆ.

— سەن ونى وزىنەن سۇرا، — شوپىر تۇرپايى جاۋاپ بەردى. — جاۋابىن ءوزى ايتادى. بۇلايشا سىرتتان انىقتاما جۇرگىزۋ دەگەن قايدان شىققان. ول ءتىرى ادام، ناق جانىڭدا كەلەدى، سۇرا وزىنەن.

ششيبلەتوۆ ۇندەمەدى. العا، جول بويىنا كوز جىبەردى، بايسالدى، ويلى پىشىندە كەلەدى.

سەلودان شىعا بەرە-اق شايحانانىڭ تۇسىنا كەلگەندە ماشينا ۇستىندەگىلەر كابينانى قاقتى.

— بۇلارعا نە كەرەك؟ — ششيبلەتوۆ ەلەڭ ەتە قالدى.

— جىلىنعىلارى كەلەدى دە. — شوپىر شايحاناعا قاراي ويىسا باستادى، — بۇل ارا جىلى بولعانىمەن ماشينا ۇستىندەگىلەر توڭادى ەمەس پە، جول ۇزاق.

— توقتاما مۇندا! — دەپ بۇيىردى ششيبلەتوۆ. شوپىر ونىڭ بەتىنە قاراپ كۇلدى، ەشنارسە دەمەستەن كابينادان شىعىپ، ەسىكتى سارت ەتكىزىپ جاپتى. ماشينا ۇستىندەگىلەر سەكىرىپ-سەكىرىپ تۇسە قالىپ، كوتەرىڭكى كوڭىلمەن جامىراي سويلەپ، شايحانانىڭ ەسىگىنە قاراي بەتتەدى.

ششيبلەتوۆ تە جالما-جان كابينادان شىعا كەلە ادىمداي باسىپ، "اۋليەلەردى" باسىپ وزعان بويى شايحاناعا كىردى. شايحانا جاڭا عانا اشىلعان ەكەن، ءىشى مۇزداي سۋىق، ءبىر ءتاۋىرى بۇرىشتا پەش مازداپ جانىپ تۇر، ءتۇتىن، شالا جانعان قاراعاي ءيىسى اڭقيدى، پەش اۋزىندا جاتقان كەلدەكتەردەن بۇرقىراعان بۋ سىزدىقتاي سوزىلىپ پەش كومەيىنە كەتىپ جاتىر.

بۋفەت قىزمەتشىسى كۇلىمدەگەن قارا كوزدى سۇيكىمدى جاس كەلىنشەك وزىنە بۇرىننان تانىس جىگىتتەردى تەرەزەدەن كورە سالا:

— قالىڭ توبىر كەلە جاتىر. — —دەدى.

ششيبلەتوۆ سوكى الدىنا جەتىپ كەلىپ:

—اراق ساتىلماسىن. ءتىپتى، بولماعان كۇندە — ءبىر ستاقاننان شاراپ بوساتىلسىن، — دەپ بۇيىرعاندا كەلىنشەك قاتتى قايران قالدى.

توبىر لاپ بەرە شايحاناعا كەلىپ كىردى. قىم-قۋىت، دىردۋ. الدەكىم ۇلكەن تاقتاعا جازىلعان: "ماس بوپ ءىشىپ اعاشتى ول قيراتتى، مۇلدە ۇمىتىپ جۇرت الدىندا ۇياتتى" دەگەن ءسوزدى داۋىستاپ وقىپ تۇر. جازۋدان جوعارىراق جىپ-جىڭىشكە قايىڭدى سىندىرىپ الىپ جىلاپ وتىرعان ۇسقىنسىز ءبىر ماسكۇنەمنىڭ سۋرەتى تۇردى.

— قايعىرىپ وتىر! ايانىشتى-اق.

— مۇندا موينىڭ ۇزىلسە دە ايايتىن ەشكىم جوق، — دەيدى بوركا كۋليكوۆ، ءبىر ستاقان اراققا دەپ ءبىر سوم مەن بىرنەشە تيىندى جايالىقتاي الاقانىنا سالىپ ساناپ جاتىپ.

ءبارى دە گاليامەن جايراڭداي امانداسىپ، قالتالارىنا قول سالۋدا.

— جىگىتتەر، سەندەرگە اراق ساتۋعا رۇقسات ەتپەيدى. — گاليا قۋ قاساقانا بارىنە بىردەي ەستىرتە داۋىستادى.

— كىم؟ — بىرنەشە داۋىس بىردەن شىقتى.

— مىنا ءبىر جولداس... سەندەردىڭ ۇستىڭنەن كىم قارايتىنىن مەن قايدان بىلەيىن، ساتتىرمايدى.

— دوستار. — دەدى ششيبلەتوۆ "اۋليەلەرگە"،ءبىر ستاقاننان شاراپ ىشۋگە رۇقسات! جولعا شىعار الدىنداعى ءداستۇردى بۇزباي-اق قويالىق. ول ءۇشىن قىزىل دا جاراپ جاتىر.

بوركا كۋليكوۆ الاقانىنداعى تيىندارىن ساناعان بويى باسىن كوتەرمەستەن، ششيبلەتوۆكە تەسىلە قارادى. ونىڭ بۇل ءسوزىن اقىلعا سىيعىزا الماي تۇر.

— نەمەنە، نە دەدىڭ؟

— اراق ىشۋگە رۇقسات بەرمەيمىن.

بوركا اقشاسىن قالتاسىنا قايتا سالىپ، ششيبلەتوۆكە تۇرا ۇمتىلدى. شامالاپ ايتقاندا، ول سوت كەسىگىن وسىنداي مىنەزبەن ارقالايتىن. ونىڭ بەر جاعىندا قارسى الدىندا قانشا ادام تۇرعانىن بىرەۋ مە، ەكەۋ مە، قاپەرگە دە المايدى. "اۋليەلەردىڭ" اراسىنداعى جاسى ۇلكەنى يۆان چەرنوۆ ششيبلەتوۆتى قولتىقتاپ شايحانادان الىپ شىعىپ كەتتى. باسپالداقتان تۇسە بەرە ششيبلەتوۆ وسى مەن دە ەركەك ەمەسپىن بە دەگەندەي، نامىستانىپ قولىن بۇلقىنا جۇلىپ الدى.

— مۇنى قالاي دەپ تۇسىنسە بولادى؟ جارىمەس پە ءوزى، نەمەنە؟

— ءجۇر. — دەدى يۆان ونى ماشيناعا قاراي جەتەلەپ ونىڭ جىنى ۇستاسا، جارىم دا ەمەس، تولىق ەسالاڭ بوپ كەتەدى. كابيناعا بار دا وتىر. باستىقسىماي-اق قوي، ءبارى دە ءجۇز ەلۋدەن ءىشسىن، مەن دە ىشەمىن.

— نەمەنە، ۇيلەرىڭدە ىشۋگە بولمادى ما؟

— ۇيدە ىشە المادىق. سەنىڭ نەڭ كەتىپ بارادى. جاپادان-جالعىز تۇراسىڭ... وتىر ارالاسپاي... سودان دۇرىسى جوق.

ششيبلەتوۆ بۇكىل جول بويى ۇندەمەستەن الدىنان كوز الماي وتىرا بەردى. ماشينا ۇستىندە بوركا كۋليكوۆ ايعايعا باسىپ كەلەدى:

ءبىزدىڭ ايلاق عاجاپ سۇلۋ ايماقتا،

كەمەلەر كەپ كىردى ءبىزدىڭ ايلاققا.

اتاماننىڭ ساۋلىعىنا تاعى ءىشىپ،

جىگىتتەر ءجۇر ستاقانىن قاعىسىپ.

— ءسىبىردىڭ جىرتىق بايپاعى، — ىزالى ششيبلەتوۆ كەكەي كۇبىرلەدى. — سايرانداپ دەيدى!.. ونىڭ نە ەكەنىنە تۇسىنسە ەكەن-اۋ سوندا.

ماشينا ۇستىندە ايعاي ۇدەي ءتۇستى:

ەكى پىشاق جالت-جۇلت كوزگە ەلەستەپ،

شىقتى داۋىس: — ءبىزدىڭ ادام ەمەس، — دەپ.

— ۋا، گاري، كورسەتەمىز ءبىز ساعان،

ايبات شەكتى ءوزى ماستاۋ اتامان. —

— بەرەرسىڭ جازاسىن، بەرەرسىڭ، — دەپ كۇبىرلەدى ششيبلەتوۆ. بارار جەرگە كەلىپ جەتىپ جۇرت ونداي-مۇندايلارىن ۇيگە كىرگىزىسىمەن پەش جاعىلدى. ششيبلەتوۆ:

— ءقازىر قىسقاشا وندىرىستىك جينالىس وتكىزەمىز! — دەدى. كەلگەندەردىڭ ءبارى دە ششيبلەتوۆتى تىڭداماق بولىپ ساكى ۇستىنە جايعاستى. جينالىستىڭ اتى جينالىس، باسقا ەمەس. ششيبلەتوۆ داپتەرى مەن قالامىن (الدىن الا سايلاپ قويعان بولاتىن) ۇستەل ۇستىنە قويىپ، قولىن اۋزىنا توسەپ ءبىر جوتكىرىنىپ الدى.

— شوپىر ءازىر قايتپاي توقتاي تۇرسىن، حاتتامانى الا كەتەدى... ونى ءوزىم جاساعانىم ءجون شىعار. قارسىلىق جوق پا؟

— توپەي بەر.

ششيبلەتوۆ تاعى دا ءبىر جوتكىرىنىپ قويدى.

— جيىلىسىمىزدىڭ كۇن تارتىبىندە ەكى ماسەلە. رەت-رەتىمەن ايتايىن. ءبىرىنشى ماسەلە: الدىمىزداعى اعاش دايىنداۋ جۇمىسىنا بايلانىستى ءبىزدىڭ مىندەتىمىز. وزدەرىڭىز دە بىلەسىزدەر، جولداستار، ءبىز اعاشتى كەسىپ قۇلاتىپ، بۇتاۋعا ءتيىسپىز. بىلايشا ايتقاندا، كوكتەمدە اعىزۋعا ازىرلەۋىمىز كەرەك. بىزگە بەرىلگەن مەرزىم ءتورت اپتا، ياعني ءبىر اي. وسىمەن بايلانىستى مەن سوسياليستىك مىندەتتەمە قابىلداپ، كەرەكتى اعاشتى تورت ەمەس، ەكى جارىم اپتادا قۇلاتىپ بولۋدى ۇسىنامىن...

— وي-حوي دەرسىڭ!

— قۇلاتا سالاتىن قاتىن ەمەس قوي ول

— قانشا قۇلاتساق، سونشا قۇلاتامىز دا. كۇنى بۇرىن ءبوسۋدىڭ قاجەتى نە؟

ششيبلەتوۆ قولىن كوتەرىپ جىگىتتەرگە توقتاۋ ايتتى.

— سابىر، سابىر ەتىڭدەر. تۇسىندىرەيىن: ءبىز نەگىزگى بازادان جىراق كەتكەن كىشكەنتاي ۇجىم بولعانىمىزبەن، ول ءوزىنىڭ ءتارتىبى، شاعىن بولسا دا ءوزىنىڭ جوسپارلى جۇيەسى بار ۇجىم بولىپ قالا بەرمەك. ءبىزدىڭ بۇل جۇيەنى بۇزۋىمىزعا ەشكىم دە جول بەرمەيدى. داۋىسقا قويامىن.

داۋىسقا سالىندى. قابىلداندى.

— ەكىنشى ماسەلەگە كوشەيىك، — جينالىستىڭ اياق الىسىنا كوڭىلى تولعان ششيبلەتوۆ ءسوزىن ودان ءارى جالعاستىردى. — ول كۋليكوۆ تۋرالى.

ءۇي ءىشى تىم-تىرىس بولا قالدى.

پەش جانىنا جايعاسقان كۋليكوۆ بويى جىلىپ، قالعي باستاعان ەدى، سەلك ەتە قالىپ، ششيبلەتوۆكە قادالا قارادى.

— اشىپ ايتقاندا: العاش قادام باسقاننان-اق كۋليكوۆ ءبىزدىڭ ۇجىمدا ءوزىن دۇرىس الىپ جۇرە المادى. مەن ءوزىم دە اپپاق اۋليە ەمەسپىن، ءبىراق ءاربىر باسبۇزارلىقتىڭ ءوزىنىڭ شەگى بار. كۋليكوۆ مۇنى ۇمىتتى. ءبىز وسىنى ەسكەرتەمىز وعان. سوۆەت ادامدارىنا ءتان مىنەز-قۇلىق قالپى بار، ونى بۇزۋىمىزعا ەشكىم دە رۇقسات بەرمەيدى، — ششيبلەتوۆ شىرقاي ءتۇستى: سوزدەرى ەمىن-ەركىن ۇيدەك-تۇيدەك شىعادى. ول كەلە-كەلە تۇيمەلەرىن اعىتىپ، ۇستىندەگى پالتوسىن دا شەشىپ تاستادى. — ماسەلەنكي، مىناداي ءبىر جاعدايدى الايىق: ءبىز سەڭ ۇستىندە اعىپ كەلە جاتىر ەكەنبىز. ورتامىزدا باسبۇزار ءبىر جەكسۇرىن پايدا بولدى. كوپشىلىك دۇرىس باعىت ۇستاۋعا جان سالىپ كەلە جاتسا، الگى جەكسۇرىن كورەر كوزگە بوگەت جاسايدى. باسقالارعا قاسكۇنەمدىك ويلايدى. ماسەلەنى ادالىنان، اشىق قويامىن: سول جەكسۇرىنعا نە ىستەۋ كەرەك؟

— سۋعا توعىتۋ كەرەك. — دەدى سلاۆكا براتۋس.

— توعىتۋ كەرەك. — ششيبلەتوۆ قوستاي كەتتى. — باسقالار ءوز باسىن امان ساقتاپ، دۇرىس باعىت ۇستاۋ ءۇشىن كەرەكسىز ادامدى اياماي، سۋعا لاقتىرۋ كەرەك.

جىگىتتەر كەيىندە وسى جينالىستى ەسكە الىپ: ءبىز "قاس قاعىپ" "ەسىمىزدى جيا الماي" قالدىق دەسىپ ءجۇردى... وتىرىك ايتادى سايتاندار. ياعني، وتىرىك ايتايىن دەپ ايتپاعان بوركا كۋليكوۆتىڭ ششيبلەتوۆكە سونشالىق شاپشاڭ جەتىپ كەلىپ: "سۋعا توعىتپاعىڭ مەن بە؟" دەپ ونى جاقتان ءۇش رەت قوندىرعانىن ماداقتايمىز دەپ جۇرتتى شاتاستىرىپ قويعان. سوندا ششيبلەتوۆتىڭ: "اقىماق نەمە، بۇل شەشەندىك تاسىلمەن ايتىلعان ءسوز ەمەس پە" دەپ داۋىستاۋعا مۇرشاسى ارەڭ كەلگەن-دى. الايدا، بوركانىڭ جۇدىرىعىنا تويتارىس بەرە الماعان. جىگىتتەر جابىلىپ بوركانى ازەر توقتاتتى.

ششيبلەتوۆ شوپىر ەكەۋى سەلوعا قايتىپ كەتتى دە، سودان قايتىپ ورالعان جوق. سوۆحوز ديرەكتورى كەلىپ "اۋليەلەردى" ارلى-بەرلى قۋىرىپ، ال كۋليكوۆقا "جول ازىعىڭدى ازىرلەي بەر" — دەدى. مۇنىسى سوتتالاسىڭ دەگەنى ەدى. ءبىراق سەنبى كۇنى اعاش كەسۋشىلەرگە تاماق اكەلگەندە ششيبلەتوۆتىڭ ءىستى سوتقا بەرمەگەنى، ءوزىنىڭ تاياق جەۋىنە سەبەپشى بولعان سوزدەرى دالمە-دال جازىلعان حاتتامانى... ديرەكتورعا بەرگەنى حابارلاندى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما