تاڭداپ العان تالەي
قاليمانىڭ كۇيەۋى وزىنەن تالاي جاس ۇلكەن، موسقال كىسى ەدى. قاسىم، تىم كەش ۇيلەندى. ول، ساليقالى، ەڭبەكقور ادام بولاتىن. تۋعان-تۋىستارى اراسىندا دا ءبىراز بەدەلدى. ونىڭ ەلدەن ەرەكشە ءبىر قاسيەتى ادالدىققا تىم جاقىن تۇراتىندىعى. ەگەر ءوزى سولاي دەپ شەشسە، سونىسى باسىنا تاياق بولىپ تيسە دە العان بەتىنەن قايتپايتىن-دى. ونىڭ وسىنداي بىربەتكەيلىگىن بىلايعى جۇرت قۇپتاعانىمەن، ىشتەي ونى اڭعال، اقىلى تايىزداۋ ادام ساناتىنا قوساتىن.
بۇلاردا پەندەگە كەرەكتىڭ ءبارى بار سياقتى. تەك، جاراتقان يە ءبىر نارسەگە زار قىلىپ قويعانى بولماسا... تىلەگەندەرى ءبىر شيكىوكپە ەدى. العاش رەتى تۇسىك تاستادى. سوسىن بويىنا مۇلدەم بالا بىتپەدى. كاسىم ايەلىن كورسەتپەگەن جەر قالمادى. تاۋىپ-بالگەرلەرگە قاراتىپ، اۋليەلەردىڭ باسىنا بارىپ تۇنەدى. باسى جاستىققا تيگەن سايىن، كوكتەن ايان كۇتتى. امال نەشىك، بۇل ەكەۋىنىڭ ءۇمىتى مەن ەڭبەگى اقتالۋعا جازباعان ەكەن. اقىرى، بارىنەن دە بولدىرىپ، باسقا تۇسكەن تاعدىرعا مويىنسۇندى. ەگەر، قاسىم ءبىرجولا ۇيلەنبەي كەتسە، جەكە شاڭىراق بولىپ وتىرعان مىنداي كۇندى كورمەس تە ەدى. سونى ويلاعاندا ول، وسى بارىنا ءتاۋباشىلىق قىلۋعا ءماجبۇر بولاتىن-دى.
قاليما باليعاتقا تولار-تولماستان جەڭىل جۇرىسكە سالىنىپ، قىزدىق قاسيەتىنەن ەرتە ايىرىلدى. ونىڭ بالىنان ەرەسەك جىگىتتەر دە بالعىن ۇلدار دا ءدام تاتتى. قاليما بىرەۋگە جار بولۋدى اڭساعاننان گورى، كەيىنگى كەزدە تۇك كورمەگەن «سارجالاقتاردى» اۋىزداندىرۋدى مىندەتىنە العان سىڭايلى ەدى. مۇمكىن، ول ءۇشىن بۇل دا ءبىر كيەلى شارۋا سياقتاندى ما ەكەن؟ ءسويتىپ جۇرگەندە وسى كۇيەۋىنە ۇشىراستى.
قاسىم ونى كورگەن بەتتە جۇرەگىنە سونبەس شوق تۇسكەنىن بىردەن اڭعاردى. ول، قاليمانىڭ جاس ءتانىن ءلاززات ءۇشىن عانا پايدالانعىسى كەلمەي، ءىشىنىڭ سوناۋ ءبىر تۇكپىرىنەن توسىننان ويانىپ، ەلجىرەي جىبىگەن ىستىق ىقىلاسىنا بولەپ، ايالاعاندى قالادى. ونىڭ اقىرى كوپتەن بەرى ومالدىرعان بويداقتىق قۇرساۋدى بۇزدىرىپ، وتاۋ قۇرۋمەن تىندىردى.
الاقانداي اۋىلدان نەڭدى جاسىراسىڭ... ەلدىڭ اۋزىنا دا قاقپاق بولا المايسىڭ. اعايىن-تۋىستار دا مىنا جاڭالىقتان بەتتەرىن باسىپ، قاسىمدى اعات قادامنان اراشالاپ قالۋعا جاندارىن سالدى. راسىندا قاسىم سەكىلدى جۇرت اراسىندا ازدى-كوپتى سىيى بار ادامعا - قاليما قاي جاعىنان جاپسىرسا دا تەڭ ەمەستەي كورىندى. قاسىمنىڭ سوڭىنان جاقسى لەپەس ەرسە، قاليمانىڭ سوڭىنان ونىمەن توسەكتەس بولعان - سول اۋىلدىڭ ەركەكتەرىنىڭ كولەڭكەسى شۇبىراتىن سەكىلدەندى. اپىراي، بەتىنىڭ جىلتىرىنا ما، الدە قاي جەرىنە قىزىقتى ەكەن دەپ تالاي كىسى قايران دا قالىپ جاتتى. قۋ تىزەسىن قۇشاقتاپ، قىرىقتان اسقان شاعىندا، قاليمانى بۇعان شايتان قوسقان سىڭايلى. قالعان عۇمىرىن قاتىنسىز وتكىزسە دە، ءدال وسى قاليماعا جولاماۋ كەرەك ەدى...
بولار ءىس بولدى. ءبىر عاجابى ەل ويلاعانداي قاليما ەرسى قىلىق تانىتپادى. قاسىمنىڭ قارنى توق، جاعاسى تازا. ول ەندى باياعىداي سالت باستى، ساباۋ قامشىلى، تەكە ساسىعان ەركەك ەمەس. جايلى توسەكتە جاتىپ، قۇشسا قۇشاعى تولىپ، ءوز ومىرىنە سۇيسىنە مەكىرەنەتىن جاعدايعا جەتتى. ءيا، ول وتە دۇرىس ىستەدى. قاليما قاسىمنىڭ قۇداي قوسقان سىڭارى ەكەن. وعان ەش كۇمانى بولمادى. ال، ەلدىڭ الىپقاشپا، قاڭقۋ سوزدەرىن — وزگە بىرەۋدىڭ جولى بولماۋىن قالاعان كورەالماستىق دەپ باعالادى. بولسا، بىرەۋلەرمەن بولعان دا شىعار. ودان توزا قالعان ەشتەڭەسى كورىنبەيدى. قاليما قىلىق دەسە قىلىعى، كورىك دەسە كورىگى بار — ادەمى ايەل. بۇل، قاسىمنىڭ ءوز ەركىمەن قالاعان تاعدىرى. باسىنا قانداي سىناق تۇسسە دە مويىماي كوتەرۋگە ءازىر. سۇيگەن جارىنىڭ ساۋساق ۇشى ىم بەرسە، شىبىن جانىن دا شىرقىراتىپ، قاليمانىڭ جولىنا باۋىزداي سالۋعا دايىن ەدى. ول ءوزىنىڭ ءوستىپ شالماق بولعان قۇرباندىعىنىڭ قاليما ءۇشىن قانشالىقتى قادىر-قاسيەتى بارىنا دا اسا ءمان بەرمەدى. تەك، ءبار ءىسى مەن ىنتاسى ءبىرجاقتى، ءوز تارابىنان عانا تۋىنداپ جاتتى. نەگە بۇلاي دەگەن ساۋال ىسپەتتى الاڭ دا اراكىدىك ۇرلانىپ، قاپەرىنە كەلمەپتى.
راسىندا قاليما تۇرمىسقا شىققاننان سوڭ، سوڭىنان ءبىر سورلى ءسوز ەرىتپەدى. ءبىراق، ونىڭ سوناۋ جان تۇكپىرىندە ءبىر قورعاسىنداي اۋىر وي قوزعالا باستاعان-دى. كۇيەۋىنە دەگەن جەركەنىشتى سەزگەندە، ونىڭ سەبەبىن تابا الماي دال بولدى. قاسىمنىڭ جاس ۇلكەندىگى دەيىن دەسە، وعان دا دايەكتى دالەل جوق. العاشقى قوسىلعان كەزدەگىدەي: كەتكەن اقىسىن الۋعا اسىققان اق تەر، كوك تەر قاتىناس بولماعانىمەن، ىنتىقتىعى ءالى دە سارقىلا قويماعان-دى. قاليمانىڭ ءتانى قاسىمنىڭ ءبىر سارىندى قۇشاعىنان جالىقتى ما؟ دەمەك، تىڭ قۇشاقتىڭ ءلاززاتىن اڭساي باستاعانى عوي؟.. نەدە بولسا، سوناۋ ءبىر جىلدارعى باستان كەشكەن تالعامسىز ءومىرى — بۇنى، وزىنە قول بۇلعاپ قايتا شاقىراتىن سەكىلدەنە بەرەدى. نەسى بار. سىرلى قاسىقتاي ءالى جىلتىراپ تۇر. قىلماڭ ەتسە، كەز-كەلگەن ەركەگىڭدى سۇرىندىرەتىن شالىمى بار. قاسىم بايقۇستان تىندىرىپ، بالا دا كوتەرمەدى. ەگەر سونشا زارىققان شيكىوكپەنى كورگەندە — سونىڭ بەسىگىن تەربەتىپ، مۇنداي ويعا تاپ بولماس پا ەدى...
ايەل اتانعالى ارىن ساقتادى. ءبىراق، قۇداي بۇعان وڭ قاباق تانىتپادى. نەگە دەسەڭىز، شىن يەتىمەن بەرىلگەن ەركەگىنىڭ ۇرىعىن بويىنا دارىتپادى. بۇدان ەندى كىنا جوق. ەكەۋىن سايكەس كەلتىرمەگەن قۋ تاعدىر عانا ايىپتى. سونىمەن دەنەسىنە قاسىمنىڭ قولى تيسە، ءۇستى بورتەتىن كۇيگە جەتتى.
قاسىمنىڭ دا ناتيجەسىز قاتىناستان كوڭىلى قالا باستادى. ونىڭ تۇسىنىگى بويىنشا قولعا العان ءار ءىستىڭ سوڭىندا ءبىر ناتيجە تۇرۋى ءتيىس-تىن. وتباسىنىڭ نەگىزىن بالا قۇراپ، سۇيەنىشى دە تىرەۋىشى دە سول بولماق. ال، بالا بولسا جوق. سوڭىندا ۇرپاق قالمايتىنىن ويلاعاندا ول تابان تىرەر ءتۇبى جوق قۇردىمعا زار يلەپ، قۇلاپ بارا جاتقانداي بولادى. وسىنداي ويدان سوڭ، ايەل زاتىنا قۇشتارلىق تانىتۋعا قۇلىق تا قالمادى. ارا قاتىناستارى سالقىنداپ، ءبىر كورپەنىڭ استى تارلىق ەتتى. ءسويتىپ، ول باسقا بولمەگە قونىس اۋداردى. كەشكىسىنگى استان سوڭ، ءۇن-تۇنسىز تاراسىپ، ازانداعى دامدە باستارى قوسىلىپ، ارالارىندا ايتار اڭگىمە قالماعان ادامدارشا ىشتەي تىنىپ، تاعى دا تاراساتىن. قاسىمنىڭ جانىن ساقتاپ جۇرگەن جۇمىسى بار. قاليما وسى كۇنگە دەيىن ءشوپ باسىن سىندىرىپ كورگەن ەمەس-تى. سەن تۇك بىتىرمەدىڭ دەپ ونى ەشكىم سوكپەدى. قاسىمنىڭ تابىسىن ۇقساتىپ، سونىڭ قامىن جاساۋمەن ۋاقىتى ءوتىپ جاتتى. ەندى مىنە، سول الاڭسىز كۇندەردىڭ شۋاعى سارقىلۋعا اينالعانداي. ەر مەن ايەل وزدەرى مەن وزدەرى ىشتەي ارپالىسىپ، بىتەۋ جاراداي سىزداعان جۇمباق ساۋالدىڭ شەشىمىن جەكە ىزدەۋدە ەدى. ولاردىڭ ويىنداعى ءبىر ۇقساستىق — الدا توسىپ تۇرعان اجىراسۋ دەگەن جاردى قالاي اتتاپ ءوتۋ بولاتىن-دى. ونى ويلاسا، قاسىم تاعى دا ءتۇپسىز قۇزعا قۇلاعانداي كۇيگە ءتۇسىپ، ءزار يمانى ۇشاتىن-دى.
وتباسىنىڭ دانەكەرى بالا بولسا، ونىڭ دا جولىن قاراستىرۋعا بولاتىن سەكىلدى. انە، ىنىسىنە قۇداي توپىرلاتىپ قارادومالاقتاردى اياماي-اق بەردى. سونىڭ بىرەۋىن باۋىرىنا باسسا، ىرگەسى قاقىراي باستاعان شاڭىراعىن ساقتاپ قالۋعا سەپتەسەر مە ەكەن؟ قاليماعا دا الدانىش بولار ەدى. اعاسىنىڭ باعى ءۇشىن باۋىرى ءبىر بالاسىن قيادى، ارينە، قيادى عوي... ءتىپتى بولماسا، قانشاما ادام جايالىق جۋىپ، بەسىك تەربەتپەي-اق ءوتىپ جاتىر دەسەڭشى! «بالا بەرمەدىڭ!» دەپ اسىلىپ ءولۋ كەرەك پە؟ بۇل دا تىعىرىقتان شىعاراتىن جولعا ۇقسامايدى...
قاسىمنىڭ كاسىبى مەحانيزاتورلىق ەدى. ول تەحنيكانى اسا جەتىك بىلمەسە دە جۇرت ونى — بىردەمە بىلەتىندەردىڭ قاتارىنا قوساتىن-دى. وعان سەبەپ، قاسىمنىڭ قولعا العان نارسەسىن ءتۇبىن تۇسىرگەنشە ىستەيتىن ىجداعاتتىلىعىنا بايلانىستى سياقتى. جوق جەردەن سىلتاۋ تاۋىپ تايساقتاماي، ءساتى ءتۇسىپ جوندەلسە دە، ياكي جوندەلمەسە دە سۇزگەنىن قۇلاتىپ بارىپ، ءبىر-اق تىنۋشى ەدى. وسى بىربەتكەيلىگىنىڭ ارقاسىندا ول، كادەۋىلگىدەي بەدەلگە يە بولدى. ونى اۋىلدىڭ ماڭدايالدى ءموتوريسى دەپ تە قالاتىن كەزدەر بار-تىن. قالاي دەگەنمەن، قاسىم مۇلدەم تۇيسىكسىز جان ەمەس ەدى. بىردە قارعىس، بىردە العىس الاتىن موتوريستىك قىزمەتتەن گورى، ول — ءوز ەركى وزىندە بولاتىن تراكتور ءرولىن قالاعان-دى.
التى اي قىستى ەڭسەرىپ، كوكتەۋگە بەت بۇرعان مالشىلاردى كوشىرۋگە قاسىمدى دا جۇمسادى. تاڭ ەلەڭ-الاڭدا ول تىركەمەسىن سالدىرلاتىپ، ۇجىمشاردىڭ شارۋاشىلىق اۋلاسىنا ەلدەن بۇرىن جەتتى. كوزىن ۋقالاپ، ۇيقىسىن اشا الماي ەسەڭگىرەپ، قاقپا الدىندا ەربيگەن كۇزەتشىگە «قالعاندارى قايدا» دەگەن ساۋالدى اڭعارتاتىن ىم كورسەتتى. اناۋ «قايدا ەكەندەرىن ءيتىم ءبىلسىن» دەگەندەي يىعىن قيقاڭ ەتكىزدى. قاسىم تراكتورىن بىر-ەكى رەت دار-دۇر ەتكىزدى دە كىلت ءسوندىردى. سىرتقا شىقپاي، كابيناسىندا شالقالاي جاتتى. وزگەلەر جينالعانشا مىزعىپ العىسى كەلگەن سىڭايلى. كۇزەتشى دۋالدىڭ قالقاسىنا بارىپ، كىشى دارەتىن سىندىرىپ ەندى بولا بەرگەندە، دار ەتكەن تراكتوردىڭ داۋىسى ەستىدى. «تاعى بىرەۋى كەلگەن شىعار» دەگەن ويمەن جايباراقات كەلە جاتقان ونى — اۋلادان اتىپ شىققان تراكتور قاعىپ كەتە جازدادى. ۇرىككەن قارعاداي قالباڭ ەتىپ، كولىككە جول بەرىپ ۇلگىردى. الدى ارتىنا قاراماستان، اق شاڭدى اسپانعا كوتەرىپ، جىن قۋعانداي ۇشىپ بارا جاتقان قاسىمنىڭ سوڭىنان، شوشىنا قاراعان كۇزەتشى باسىن شايقاپ، ءبىراز تۇردى.
كەڭەس كەزىنىڭ قاتاڭ تارتىبىنە توسەلگەن مەحانيزاتورلار — اۋىلدىڭ ءار-ار تۇسىنان الا تاڭنىڭ قۇلاعىن تۇندىرا، تراكتورلارىن دارىلداتا وت الدىرا باستاعان. كەيبىرى قۇيرىعىناداعى تىركەمەلەرىن بۇلعاڭداتا سۇيرەتىپ، باس قوساتىن تۇسقا بەتتەپتى. تاڭمەن جارىسا، كوشە-كوشەدەن تابىنعا ەڭكەڭدەگەن ساۋىن سيىرلار، ونى ايداعان قاتىن-قالاش تا تىرشىلىكتىڭ قاراڭ-قۇراڭ سۋرەتىن سالىپ، توڭىرەككە جان بىتىرگەن شاق.
قاسىمعا قارسى جولىققان ءبىر ارىپتەسى «قايدا باراسىڭ؟» دەپ كابينا ىشىنەن قولىن جايدى. اناۋ ءلام-ميم دەمەستەن سالدىر-كۇلدىر وتە شىقتى. الدەكىم تۇرماق، ىشىندەگىسىن ءوزى انىق تۇسىنە الماعان قاسىم، نە دەر ەدى. بار بىلەتىنى: جۇرەگى، اياعىن جەرگە تيگىزبەي سىزداپ بارادى. بۇل دۇنيەدەگى الاڭدايتىن جالعىز ادامى قاليما عانا. سول ءبىر نارسەگە ۇشىراپ قالعان سەكىلدى ۇرەي — ۇيىنە قاراي قۇستاي ۇشىرىپ، بەزىلدەتىپ الىپ بارا جاتىر...
كوز الدىنان قالىقتاپ، بىرگە تۇرعان كۇندەرى جەتەكتەسىپ وتە باستادى. قاليما كەلىن بوپ تۇسكەن ساتتەن بۇلار ءبىر ەشكى، ءبىر تانا، بەس قويدى ەنشىلەپ، ازىن-اۋلاق توسەك ورىن مەن ىدىس-اياعىن ارتىپ، اۋىل شەتىندەگى ورىستان قالعان ىزبوشكەگە كوشىپ بارعان-دى. توي-تومالاق جاساپ ىرىمداعان بولدى. كورشى-قولاڭ، اعايىن-تۋعانمەن امپەي-جامپەي ارالاسىپ كەتە المادى. مۇمكىن وعان قاليمانىڭ وتكەن ءومىرى دە سەبەپ بولدى ما ەكەن؟ ايتەۋىر، تۋىستارىنىڭ ءبىرىن ۇيىنە شاقىرعاندا، ونىڭ كوزىنەن «ول جالەپتىڭ قولىنان تاماق ىشپەيمىن!» دەگەندەي جەركەنىشتى باستارتۋدى اڭعارعان ەدى. سودان كەيىن بۇل دا قوناق شاقىرۋ نەمەسە قوناققا بارۋ دەگەندى دوعاردى. ارا-تۇرا «وت سۇراعان» كورشىسىنىڭ ءبىرى باس سۇققانى بولماسا، اسا ەشكىم ءىز سالماپتى. توماعا-تۇيىق ءومىر كەشىپ جاتتى. ەندى ويلاپ قاراسا، قاليما ەكەۋىنىڭ اراسىندا قانداي اڭگىمە بولاتىنىن ەسىنە تۇسىرە المادى. ءتىپتى، بۇلار داۋىستاپ سويلەسىپ كورمەگەن سەكىلدى. قۇددى مىلقاۋ ادامدارشا ىممەن عانا ءتۇسىنىسىپ، كۇن كەشكەن ەكەن-اۋ؟.. بۇگىن تاڭەرتەڭ عانا ۇيىنەن اتتانىپ شىققان ول، ارادا سان جىلدار ءوتىپ كەتكەندەي سەزىندى. قاليمانىڭ داۋىسى قۇلاعىنان مۇلدەم ءوشىپ قالعان سياقتاندى.
تراكتوردى كوشەگە تاستاپ، جۇگىرە باسىپ ۇيىنە جەتتى. اۋىلدىڭ پۇشپاعىنداعى قالىڭ تالدىڭ اراسىنداعى قوس بولمەلى جاتاعان ءۇي، ءورت پەن تاسقىننان امان-ەسەن ورنىنشا تۇر ەكەن. ۇيگە قاراما-قارسى قورانىڭ قيى ويىلىپ، جەل قاقسىن دەگەن ويمەن ەسىكتەرى ايقارا قاڭتارىلعان. ءىرىلى-ۇساق، بار مالدى جەكەمەنشىك تابىنعا قوسىپ جىبەرگەن-دى. قاليمانىڭ قولىنا قىزىل قوتىر شىعىپ، ساۋىن سيىردى دا بۇزاۋىمەن بويداق مالعا ىلەستىرگەن ەدى. كۇزگە دەيىن بۇزاۋى ەركىن سورىپ، دومالانىپ سوعىم بولسا، ەنەسى دە ەتەكتە شاڭ قاپپاي، ەن جايلاۋدا ەركىنشە جايىلىپ، وڭالار دەگەن ۇمىتپەن...
سىرتقى ەسىكتىڭ سىرتىنان ەس قىپ تىرەگەن تاياق — قيسايىپ جەردە جاتىر. قاسىم ونى كوتەرىپ قابىرعاعا سۇيەدى. ەسىكتى تارتىپ ەدى، ىشتەن بەكىتىلگەن ەكەن. اشىلمادى. مانا، قاليمانى وياتۋعا ۇيقىسىن قيماپ ەدى، بۇل كەتكەن سوڭ ءوزى ەستيارلىق تانىتىپ، تۇرىپ، جاۋىپ العان ەكەن عوي. اپىراۋ، نەگە سونشا جۇرەگى سىزداپ، كەۋدەسىنە سيماي الاسۇردى، ەندەشە؟ توڭىرەكتى تاعى ءبىر شولىپ، ەندى كەتە بەرگەندە توسىن دىبىستى قۇلاعى شالدى. ەڭكەڭدەپ ەسىكتىڭ تۇبىنە تاياپ، تىڭ تىڭدادى. داۋىس ىشتەن شىعادى. ءسىرا، تاڭعى ۇيقىعا بالبىراپ، قاليما ۇيقىسىراپ جاتقان تارىزدەندى. قاسىمنىڭ ءىشى ەلجىرەپ، ونى ايەلى سياقتى ەمەس، بالاسىنداي جاقسى كورىپ تۇرعانىن بايقادى. راسىندا، قاليما جاسىن قۋا كەلسە، بۇعان قىز بولۋعا لايىق قوي. «مەنىڭ كىشكەنتاي، باقىتىم!» دەپ ول قاليمانى بەرگەن تاعدىرىنا ءسۇيسىندى. بويى باقىتقا بولەنىپ، كەرى اينالا بەرگەندە الگى داۋىس تىم قاتتى جانە ەرسى شىقتى. بۇلار كەيىنگى كەزدە جەكە توسەككە جاتقالى، قاليما تۇندە وعاش دىبىس شىعارىپ، قاسىمدى شىرت ۇيقىدان وسىلاي وقىس وياتاتىن-دى. ونداي كەزدە قاليمانى جايسىز ءتۇس كورىپ قينالىپ جاتقان شىعار دەپ، قاسىم جانىنا جاتىپ، ايالاپ، ۇيىقتاتقىسى كەلەتىن. ءبىراق، وعان جۇرەگى داۋالامادى. وزگە ءبىر نارسە ءدام ەتىپ جۇرگەن سياقتى كورىنۋدەن قاشقاقتادى. قاليمانىڭ ءوزى قالاماسا، ەندىگارى، بەكەر ىسكە ءوز بەتىنشە ەمىنبەۋگە انت بەرگەن سىندى.
«مۇمكىن، باستىرلىعىپ، قينالىپ جاتقان شىعار؟» دەگەن ءقاۋىپ دەدەكتەتىپ ءۇيدىڭ سىرتىنا الىپ باردى. تورگى بولمەدەگى جالعىز تەرەزەنىڭ پەردەسى ەتەگى ءسال ءتۇرۋلى، تولىق جابىلماپتى. بۇلار بولەكتەنگەنگەلى قاليما تۇپكى ۇيدە، قاسىم اۋىز ۇيدە جاتاتىن. كۇنى كەشە عانا قۇشاعى تولىپ، ايەل ءلاززاتىنا بولەنگەن ىستىق توسەكتە الدەبىر قيمىل-قوزعالىستار بايقالادى. قاليما كورپەسىن تەپكىلەپ ءوزى مەن ءوزى ويناپ جاتقان سەكىلدەندى. ەشتەڭەنىڭ مانىسىنە بارا الماي ابدىراعان قاسىم ۇڭىلگەن ۇستىنە ۇڭىلە ءتۇستى. بىرەۋ قىلمىستان ءارمان — وسىناۋ ۇرلىق قىلىعىن كورىپ قالاتىنداي، شوشىعان جۇرەگى ءۇيدى قۇلاتارداي گۇرس-گۇرس سوعادى. «ە، جارايدى، ەركە قىز، ويناساڭ ويناي بەر» دەپ قاسىم كوڭىلى جايباراقاتتانا بەرە، ساڭلاۋعا تاعى ءبىر مارتە كوز جۇگىرتتى.
ەندىگى كورىنىستەن قاسىمنىڭ كوزى شاراسىنان شىعىپ، جاعى قارىسىپ قالدى. قاليما شالقاسىنان جاتقان ءبىر ەركەككە اتشا ءمىنىپ الىپ، قولاڭ شاشى دۋدىراپ، قوس انارى جوعارى-تومەن سالپىلداپ، شاۋىپ بارا جاتىر ەكەن. بەينەبىر، ات جارىسى دەرسىڭ... اتى دا ءوزى دە قيقۋلاپ، ۇرانداتىپ بارادى.
بۋىن-بۋىنىنان ءال كەتكەن قاسىم سىپىرىلىپ، تەرەزە تۇبىنە شوكە ءتۇستى. ەكى كوزىنەن پارلاعان جاس پەن قيسايا قارىسقان اۋىزدان اققان سىلەكەي ومىراۋىن جوسالادى. انالاردىڭ ىرعاقتى داۋىسى قاسىمنىڭ ىقىلىعىن وياتتى. ەسى اۋىتقىپ، ءوزى دە ات جارىسىندا وتىرعانداي سەزىندى. ءالسىن-السىن، ادام تۇرشىگەرلىك اششى قىرىل تاماعىن جىرتا، تۇلا-بويىن ءدىر-دىر سىلكىپ، ىشتەگىلەردىڭ اتويىنا بارقىلداي ۇلاستى...
You Might Also Like
-
كوز قارىقتىرعان اپپاق قاردى ومبىلاي، الاتاۋدىڭ بيىگىن بەت الا جەتەكتەسكەن شىرشا مەن قاراعاي سۇلباسى قارا-كوكتەنىپ ەرەكشەلەنەدى. ءۇش سالت اتتى سول بەتكەيگە قارسى كۇجىرەيگەن بيىك جوننىڭ شوقتىعىنا شىعى...
-
مۇحيتتىڭ ارعى جاعىنداعى الىپ قالانىڭ ورتالىق الاڭىندا سەرۋەندەپ جۇرگەن ەدىم. ەلدەن كەلگەلى ءۇش ايدان استام ۋاقىت وتكەن. قانشا جەردەن وركەنيەتتى ەلدىڭ الەمگە ايگىلى شاھارىندا جۇرسەم دە، تۋىپ وسكەن ەل...
