- 31 جەل. 2020 00:00
- 320
تايلاننىڭ كورگەندەرىنەن
مەنىڭ تايلان دەگەن ەسكى دوسىم بار ەدى. بىرنەشە جىل ءبىر مەكتەپتە وقىپ، ءبىر پارتادا وتىرعان دوس. ول كەزدە تايلان قىزدارعا ارناپ ولەڭ جازاتىن. ادەبيەتپەن شۇعىلداناتىن. ۇلكەن جازۋشى بولۋدى ارمان ەتەتىن. بيىل ويدا-جوقتا سول دوسىممەن كەزدەسىپ قالدىم. ءبىر ۇلكەن ترەستىڭ باستىعى ەكەن. ەكەۋمىز ۇزاق اڭگىمەلەستىك. بالالىق شاعىمىزدى ەسكە الىستىق. مەن وعان ءسوز اراسىندا:
— باياعىدا ۇلكەن اقىن بولۋدى ارمان ەتۋشى ەدىڭ عوي، — دەپ قويدىم.
— ءبارى دە جاستىق شاقتىڭ اۋرەسى ەكەن، تاستادىق — دەپ جاۋاپ بەردى تايلان.
قوشتاسار ساتتە ول مەنىڭ قولىمدى قاتتى قىستى دا، جۇزىمە قاراپ ءسال ويلانا تۇرىپ قالدى. سودان كەيىن كىتاپ سورەسىن ۇزاق ۋاقىت اقتارا ءجۇرىپ ءبىر قىزىل داپتەردى الىپ شىقتى.
— مىناۋ بۇدان ءبىراز جىل بۇرىن جازعان شاتپاقتارىم ەدى. تەگى، جازۋشى بولىپ جارىتپاسپىن دەيمىن. الا كەت. مۇمكىن كەرەگىڭە جاراتارسىڭ، — دەپ ماعان ۇسىندى.
ۇيگە كەلگەن سوڭ دوستىم سىيلاعان داپتەردى الىپ وقىپ قاراسام، كوڭىل اۋدارارلىقتاي كوپ نارسەلەر بار ەكەن. سولاردىڭ كەيبىرەۋلەرىن جەڭىل عانا جوندەپ، جاريا ەتۋدى ماقۇل كوردىم.