- 07 ءشىل. 2018 00:00
- 342
ءبىر باقىر بوكپەن
باياعىدا ءبىر كىشكەنتاي قىز بولىپتى.
ءبىر كۇنى قىز جيدەك تەرە بارعاندا، ءبىر كەمپىرگە كەزدەسەدى.
— امانبىسىڭ، قىزىم؟—دەيدى كەمپىر.— جيدەگىڭنەن بەرشى.
— ءما، جەڭىز، اجە،— دەيدى قىز.
جيدەكتى جەپ بولعان سوڭ، كەمپىر:
قاراعىم، «سىيعا-سىي، سىراعا-بال» دەگەن،سەن ماعان جيدەگىڭنەن بەردىڭ، مەن دە ساعان بىردەڭە بەرۋىم كەرەك،—دەيدى.—ءما، مىنا باقىردى ال.
«ءبىر، ەكى، ءۇش.
باقىر، ءپىس!»—دەسەڭ-اق، ءتاتتى، ءدامدى بوكپەن قايناپ شىعا كەلەدى. ال سونسوڭ:
«ءبىر، ەكى، ءۇش.
وتتان ءتۇس!»—دەسەڭ، قايناۋىن توقتاتا قويادى.
قىز:
— راقمەت، اجە،— دەيدى دە، باقىردى الىپ، ۇيىنە، شەشەسىنە كەلەدى.
باقىردى كورىپ، شەشەسى قاتتى قۋانادى.
قۋانباعاندا شە؟ ول ەشبىر اۋرەلەنبەي، تۇياعى قيمىلداماي-اق تۇسكە ءتاتتى، ءدامدى بوكپەن ءازىر تۇراتىن بولدى.
ءبىر كۇنى قىزى ءبىر جاققا كەتكەندە، شەشەسى باقىردى الدىنا قويىپ: «ءبىر، ەكى، ءۇش. باقىر، ءپىس!»—دەيدى.
باقىردا بوكپەن قايناي جونەلەدى. كوپ بوكپەن ءپىسىپ شىعادى. قىزدىڭ شەشەسى تويعانىنشا جەيدى. ال باقىردا بوكپەن قايناي بەرەدى. قالاي توقتاتپاقشى؟ «ءبىر، ەكى، ءۇش،
وتتان ءتۇس!»—دەۋى كەرەك، ءبىراق مۇنى ۇمىتىپ قالىپتى، قىزى بولسا ۇيدە جوق. باقىردا بوكپەن قايناي بەرەدى، قايناي بەرەدى. بولمە ءىشى بوكپەنگە لىق تولادى، دالىزگە، باسقىشقا قاراي اعادى، بۇكىل كوشەنى قاپتاپ كەتەدى، ول قايناپ شىعا بەرەدى.
شەشەي نە ىستەرىن بىلمەي، قورقىپ، قىزىن ىزدەپ سىرتقا جۇگىرىپ شىعادى، ءبىراق كوشەدە بۋى بۇرقىراپ اعىپ جاتقان بوكپەننەن وتە الماي، اڭتارىلىپ قالادى.
ابىروي بولعاندا، قىزى الىسقا ۇزاپ كەتپەپتى. كوشەدەگى كول-كوسىر بوكپەندى كورە سالىپ، ۇيىنە قاراي جۇگىرگەن ەكەن. ارەڭ-ارەڭ باسقىشقا شىعىپ، ەسىكتى اشىپ:
«ءبىر، ەكى ءۇش.
وتتان ءتۇس!»—دەپ ايعاي سالادى، باقىر بوك پەن قايناتۋىن لەزدە توقتاتا قويادى.
ال ونىڭ قايناتىپ تاستاعان بوكپەنىنىڭ مولدىعى سونشا — دەريەۆنيادان قالاعا اتتانار جولاۋشى اۋەلى بوكپەن تولى جولدى جەپ، ارشۋى كەرەك ەكەن.
الايدا ول ماشاقاتقا ەشكىم دە رەنجىمەپتى. ويتكەنى بوكپەننىڭ دامدىلىگى مەن تاتتىلىگى سونداي كەرەمەت بولىپتى.