- 03 ءشىل. 2022 00:00
- 190
مىلقاۋ
بىردە كەڭسەدە وتىر ەدىم، ۇزىن بويلى، اقسارى جىگىت كىرىپ كەلدى. قولىنداعى ءبىر پاراق قاعازدا:
"مىنا مىلقاۋ جانعا مۇمكىندىگىڭىزشە قول ۇشىن بەرسەڭىز" دەگەن جازۋ ۇلكەن ارىپتەرمەن جازىلىپتى. اياپ كەتتىم. قالتامنان ەلۋ تەڭگەلىك الىپ ۇسىندىم. باس يزەپ شىعىپ كەتتى. وسىلايشا اراعا كۇندەر سالىپ، بىرنەشە رەت كەلدى، بىرنەشە رەت ۇيالعاننان قالتاعا قول سالدىم.
ۇلىمدى ەرتىپ سەنبى كۇنى قالاداعى ەڭ ۇلكەن ورتالىق دۇكەنگە باردىم. سورەگە كوز سالىپ تۇر ەدىك، دۇكەننىڭ تۇپكى بولمەسىنەن بىرەۋ ايقايلاپ سويلەپ شىعا كەلدى. بۇرىلىپ قاراسام، باياعى "مىلقاۋىم". ول دا ابدىراپ، ساسىپ قالدى.
مەن ۇيالتپايىن دەپ، تانىماعان بولدىم.