سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 7 مينۋت بۇرىن)
قولدى بولعان كوك شىبىق

ەركىن مەن جاراس ەسىك الدىنا التى شىبىق وتىرعىزدى. سۋ الىس، شەلەكتەپ تاسىپ قۇيدى.

ارادا ون شاقتى كۇن ءوتتى. شىبىق بۇرشىك جارىپ كەلە جاتتى. ەكەۋى قايتا-قايتا بارىپ كورەدى.

— مىناۋ — مەنىڭ اعاشىم، — دەدى جاراس.

 — اناۋ مەنىكى...

شىبىقتاردى الدەقاشان ەكەۋى مەنشىكتەپ العان. اكەسى دە بالالارىنا ءدان ريزا.

— ەكى جىلدان كەيىن كولەڭكەسىندە وتىرىپ شاي ىشەسىڭدەر، — دەپ قويادى.

وتباسىن قۋانىشقا بولەگەن سوڭ شىبىقتار ءبىر تۇندە زىم-زيا بولار دەپ كىم ويلاعان؟ تۇبىنەن كۇرەكپەن قازىپ الىپ كەتىپتى. ءسىرا، ەسىگىنىڭ الدىنا وتىرعىزباق بولعان عوي.

ەركىن بىردەن كلاستاسى سەيىلعازىدان سەزىكتەندى. اقىرىنداپ جاعالاپ كەلگەن. كوزىنە وتتاي باسىلدى. ءوزىنىڭ شىبىقتارى. قوراسىنىڭ ىشىندە ءتىزىلىپ تۇر. قاسىندا يت بايلاۋلى. سەيىلعازى كورىنبەيدى.

— ادام ەمەس ەكەن! — دەدى ەركىن كۇيىپ كەتىپ.

وتكەندە ەكەۋىنىڭ توبەلەسىپ قالعانى ەسىنە ءتۇستى. سەيىلعازى مۇنى «قالپاق» دەدى. اشۋى مۇنداي كەلمەس. جەرگە اتىپ ۇرعان... مۇعاليما اپاي كەلىپ قالعان. ايتپەسە...

— وتىرعىزعان شىبىقتارىڭدى جۇلىپ تاستايمىن! — دەگەن سەيىلعازى ىزالانىپ.

ايتقانىن ىستەپتى. ءبىر جاقسىسى، جۇلىپ تاستاماپتى. قوراسىنىڭ ىشىنە وتىرعىزىپ قويىپتى.

ءبارىن اكەسىنە كەلىپ ايتقان.

—  ەرەگىسىپ قايتەسىڭ؟ — دەگەن اكەسى. — نە كوپ، توعايدا شىبىق كوپ. اكەل دە، قايتا وتىرعىز.

ءسويتىپ، جاراس ەكەۋى توعايعا تاعى كەتكەن... التاۋ ەمەس، ون ەكىسىن اكەلدى. سەيىلعازىعا ىستەگەن قىرى. ونىڭ تەرەگىنەن ەكى ەسە كوپ. ءىشى كۇيسە، تۇز جالاسىن.

ءىنىسى ەكەۋى تاعى دا ون ەكى شىبىقتى كۇتىپ-باپتاۋعا كىرىستى. ارينە، سۋدىڭ الىستىعى قيناپ تۇر. كوپ-كورىم جەر. شەلەكتەپ تاسىپ قۇيادى. جۇمىستارى بۇرىنعىدان ەكى ەسە كوبەيدى. ءبىراق قايتسە دە شىداۋ كەرەك.

ون شاقتى كۇننەن كەيىن شىبىقتار كوكتەي باستادى.

— تاعى دا بىرەۋ ۇرلاپ كەتسە قايتەمىز؟ — دەدى ءىنىسى جاراس. ەركىن ويلانىپ قالدى.

— كەزەكپەن كۇزەتتە ءتۇرامىز، — دەدى. — بۇگىن مەن تۇرام. ەرتەڭ سەن تۇراسىڭ. ەكەۋى وسىلاي كەلىسكەن.

ەركىن ءتۇنى بويى ۇيىقتاعان جوق. ۇيگە ءبىر كىردى، ءبىر شىقتى. جۇرتتىڭ ءبارى ۇيقىدا. جالعىز ءوزى وياۋ. ايدى قىزىقتادى. جۇلدىزداردى قىزىقتادى. ۋاقىت وتەر ەمەس. الدەنە تىسىر ەتسە، جالت قارايدى. ءبىر جاعىنان مۇنىسى دا قىزىق. اسكەردەن ورالعان اعاسى قىزىقتى اڭگىمەلەر ايتقان. شەكارا كۇزەتىندە بولىپتى. ءتۇنى بويى كوز ىلمەي شەكارانى كۇزەتىپتى. ۇيقىسى كەلسە دە، ۇيىقتاماپتى. ويتكەنى، جامان ايتپاي، جاقسى جوق، بەلگىسىز جات پيعىلدى جاۋ قاستاندىق جاساۋى مۇمكىن. ارينە، ەركىننىڭ قورعاپ وتىرعانى شەكارا ەمەس، ءوزىنىڭ ەڭبەگى، بولاشاق تەرەكتەرى... سەيىلعازى سياقتى جات پيعىلدى بالالار قاستاندىق جاساۋى مۇمكىن.

ءتۇن تىنىش ءوتتى. ەركىن پارىزىنان قۇتىلدى. ەرتەڭىنە ءىنىسى جاراس كەزەكشىلىكتە تۇردى.

تاڭەرتەڭ ەرتە سىرتقا شىعا بەرگەن. ءدالىزدىڭ تۇكپىرىنەن پىس-پىس ەتكەن دىبىس ەستىلدى. ۇيقىلى-وياۋ كوزىمەن بارلاي قاراعان. ءىنىسى — جاراس. ەسكى قۇراق كورپەنى توسەنىپ، كيىمدەرىمەن قاننەن-قاپەرسىز ۇيقىنى سوعىپ جاتىر. ايتەۋىر، شىبىقتار ورنىندا ەكەن. ىنىسىنە قاتتى رەنجىدى.
شاي ۇستىندە مۇنى اكە-شەشەسىنە ايتىپ بەرگەن. ولار بولسا ۇرسۋدىڭ ورنىنا ىشەك-سىلەلەرى قاتىپ كۇلىپ جاتىر.

— سەندەرگە ءبىر يت الىپ بەرمەسەم، بولمايدى ەكەن، — دەدى اكەسى.

اكەسى ايتقان ءسوزىن سول كۇنى-اق ورىندادى. ۇلكەن توبەت اكەلدى جاراس پەن ەركىنگە تەز-اق ۇيرەنىسىپ كەتتى. ونى شىبىقتاردىڭ قاسىنا ۇزىن ەتىپ بايلاپ قويدى. ون ەكى شىبىق — ون ەكى اعاش. ءالى-اق ەسىك الدى توعايعا اينالادى. قانداي جاقسى؟! مۇعاليما اپايدىڭ تىلىمەن ايتسا، «اعاش — ءومىر كوركى». ول كومىرقىشقىل گازىن جۇتادى، وتتەگىنى ءبولىپ شىعارادى. ال اكەسىنشە ايتسا، «شارشاپ كەلىپ، كولەڭكەسىندە شاي ىشكەن قانداي جاقسى؟!» سەرگىپ شىعا كەلەسىڭ.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما