سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 2 كۇن بۇرىن)
وزگەرمەپتى

...وقىتۋشى بارلىعىن دا ءبىلۋى كەرەك قوي، اكەم-اۋ، بارلىعىن دا

ا. پ. چەحوۆ

اڭدىپ جۇرگەن ادامداي، ءدال وسى ءبىر جايسىز كورىنىستىڭ ۇستىنەن شىعارمىن با...

قالىڭدىعى ءبىر ەلى كوگىلدىر ءتورتبۇرىشتى اينەككە "ۋچيتەلسكايا" دەپ شەبەر جازىلعان ەسىكتى قاعىپ تۇرمىن.

ەسىكتىڭ ار جاعىندا الدەكىمنىڭ دورەكىلەۋ زەكىرگەن داۋسى ەستىلەدى.

— سەندەر كىم دەپ جۇرسىڭدەر مەنى، حايۋاندار! تانىتايىن مەن سەندەردىڭ اك... — دەي بەردى دە، مەنىڭ تىقىرىمدى ەستىگەن بولۋى كەرەك، ءبىر سەكۋند كىدىرىپ، ءۇزىلىس جاساعان سوڭ، سول ارىنىمەن: — دا! — دەپ قالىپ ەدى، قۇلاعىم شىڭ ەتە ءتۇستى.

ەسىكتىڭ كىرەبەرىس وڭ جاعىندا، كىتاپتار تۇرعان شكافقا ارقاسىن بەرە ەكى وقۋشى تۇر. ەكەۋى دە ماعان جالت قاراسىپ، قايتادان مويىندارى بوساپ، سالبىراپ قالدى.

ءيا ەدەنگە، ءيا ومىراۋلارىنداعى تۇيمەلەرىنە قاراپ تۇرعانى بەلگىسىز. ال مەنىڭ ىزدەپ كەلگەن ادامىم وسىلاردىڭ قارسى الدىندا تۇر ەكەن. پىرىنە ءمىنىپ العان. اشۋلى رەڭىن ءسال-پال وزگەرتكەن بوپ، جىميعانسىپ:

— و!.. مۇقىش! كەلۋىڭمەن! — دەپ، قولىن بەرىپ سالەمدەستى. وقۋشىلارمەن ونىڭ وڭاشا وتىرعانىن كورىپ، شىعا تۇرايىن دەگەن يشارات ءبىلدىردىم.

— وتىر! وتىر! مەن ءقازىر... مىنالارمەن... ءبىر مينۋت... — دەپ، تابۋرەتكانى ۇسىندى دا:

— ءتۇسىر، ەي، قولىڭدى! ءمۇلايىمسۋىن قارا مالعۇننىڭ! — دەپ بارىپ، ساۋساقتارىن ۋقالاپ تۇرعان وقۋشىنىڭ قولىن قاعىپ جىبەردى. جاسىقتاۋ بالا ەكەن، كوزىن سىعىمداپ- سىعىمداپ قالىپ ەدى، كوز جاسى ىتقىپ-ىتقىپ كەتتى.

— ساباقتا تىنىش وتىرامىسىڭ ەندى؟

— وتىرامىن، — دەدى وقۋشى كەپكاسىمەن كوزىن ءسۇرتىپ.

— بار، ەسىڭدە بولسىن! ال سەن تۇر وسىلاي بەدىرەيىپ. ءوي، جالماۋىز! — دەپ، ەكى جاعىنان توزاڭى شىققان قايسار بالانىڭ يىعىنان ءبىر جۇلقىپ، بۇرىشقا تاقاڭقىراپ قويدى. قانشا ۋاقىت وتكەنىن اڭعارماي دا قالىپپىن. ايتەۋىر، ابەن (ونىڭ اتى وسىلاي ەدى) قايسار وقۋشىعا شۇيىلە باستاعاندا-اق مەن ۇستەلدىڭ ۇستىندە تۇرعان گلوبۋستى انشەيىن اينالدىرا بەرىپپىن. ابەنىم الگى وقۋشىنىڭ موينىنىڭ ۇزىندىعىن، مۇرنىنىڭ كىشىلىگىن، مەرەكە دەپ قويىلعان اتىنىڭ وعان لايىقسىز ەكەنىن، اقىرى سوڭىندا اكەسىنىڭ اۋقاتتىلىعىن، سوعان مەرەكەنىڭ ماستانىپ جۇرگەنىن ايتا كەلىپ:

— اكەڭ اساۋباي اناۋ، جۇرگەن ءبىر ناقۇرىس! سودان تۋعان سەن قايدا بارام دەيسىڭ، — دەگەندە مەرەكە:

— اكەمدە ءسىزدىڭ جۇمىسىڭىز جوق! — دەپ، ول ەكى ۇرتىن بۇلتيتىپ، شۇعىل بۇرىلدى دا، ەسىكتى سارت ەتكىزىپ سىلكە تاستاپ، تايدى دا وتىردى.

— اساۋبايەۆ! اساۋبايەۆ! — دەپ ابەن ۇمتىلعانشا، مەرەكە قۇرىقتان قۇتىلعان قاشاعانداي مەكتەپتىڭ اۋلاسىنان ورعىپ شىعا بەردى.

—  كوردىڭ بە؟ قانداي سۇمپايى، ءا؟ ءجۇزى جانبايدى عوي زۇلىمنىڭ، — دەدى مەرەكەنىڭ قالىپ قويعان پورتفەلىن شكافتىڭ ۇستىنە قويىپ.

مەن نە جاۋاپ بەرەرىمدى بىلمەي، ەڭسەمدى كوتەرىپ، تۇرەگەلە بەردىم.

— ماكارەنكونىكى دۇرىس! — دەدى ابەن، — ەسىنەن قالعىسىز ەتىپ ءبىر جىعىڭدىرسا، بىلەر ەدى سوندا كىمنىڭ كىم ەكەنىن!

— ولار پاناسىز، بۇزىق قىلمىستىلار عوي. تاعى ول ۋاقىتىڭ ءوزى دە...

— بۇزىقتىڭ اتى — بۇزىق "ايۋعا ناماز ۇيرەتكەن — تاياق"، تاياق — دەپ، ءبىر-اق كەستى ابەن.

كوپ جىلدان بەرى كورمەگەن قۇربىممەن كەزدەسپەي جاتىپ ايتىسۋدى ىڭعايسىز سانادىم، ۇندەمەدىم.

الماتىنىڭ پەدينستيتۋتىن ءبىتىرىپ كەتكەننەن كەيىن ابەڭدى كورىپ وتىرعانىم وسى. ءبىر كەزدەگى ارزان ماتادان ۇناسىمدى تىگىلگەن ادەمى، ءار ۋاقىتتا تاپ-تازا، ستۋدەنتتىك كوسپيۋمدى بۇل كۇندە سۇرعىلت كوۆەركوتتان ولپى-سولپى پىشىلە سالعان گيمناستەركاعا اۋىستىرىپتى. بەلىن جالپاقتىعى ءتورت ەلى بىلعارى بەلدىكپەن قىناپ تاستاعان. بۇتىندا قابۋلى، ماقتالى شالبار، اياعىندا قارا پيما. كوكتەمنىڭ مىنا شۋاق كۇنىندە ابەننىڭ بۇلاي كيىنگەنى باياعىدا، ينتەرناتتا، ونىنشى كلاستا وقىپ جۇرگەندەگى قىلىقتارىن ەسىمە ءتۇسىردى.

"جەلىم ۇستاشى" دەپ، ەلتىرىدەن ىستەلگەن كەۋدەشەسىن، ءتىپتى، جازدىڭ كۇنى ۇستىنەن تاستامايتىن. فيزكۋلتۋرا ساباعى وتكەن كۇنى "جەلىم ۇستاپ قاپتى" دەپ قويدىڭ مايىن شىجعىرىپ وتىرعانىن كورەتىنبىز. تىم تاماقساۋ ەدى. اسپازشى اپاي وعان "وقپانى كەڭ" دەگەن ات قويىپ بەرگەن. ساۋىق-سايران، ۋاقىت بوستا شاحمات ويناۋ، كينوعا بارۋ، بىرەۋمەن پىكىر تالاستىرۋ، كوركەم ادەبيەت وقۋ دەگەندەرىڭ ابەننىڭ كۇن تارتىبىنە ەنگىزىلمەيتىن.

قىسقاسى، اينالاسىندا بولىپ جاتقاننىڭ بارلىعىنا "قاجەتى قانشا سونىڭ" دەپ قارايتىپ. ونىسىنا جاراسا، الاڭ بولماي، ساباقتى جاقسى وقىسا... ال ابەننىڭ وقۋعا دا قىرى بولمادى. ءبىر كۇنى تاريح ءپانىنىڭ وقىتۋشىسى دەكابريستەردىڭ كوتەرىلىسى تۋرالى سۇراعاندا شىمىرىكپەستەن:

"دەكابريستەردىڭ كوتەرىلىسى 1917-جىلى قىزىل الاندا بولدى"، — دەگەن وسى ابەن ەدى.

سول كۇنى ابەن مەنى جىبەرمەدى، قوندىردى. تۇسكى شايدى ىشكەننەن كەيىن ۇزاق اڭگىمەلەستىك. ول ماعان ۇيلەنگەنىن، ينستيتۋتتى 1951-جىلى بىتىرە سالاسىمەن وسى ءوزىنىڭ تۋعان اۋلىنداعى ون جىلدىق مەكتەپتە گەوگراف بولىپ ورنالاسقانىن ايتتى. شارۋاسىمەن تانىستىردى. اۋقاتتى تۇراتىنى ايتپاسا دا كورىنىپ تۇر ەدى، ءبىراق ابەن قارا-قۇرادان باستاپ، قانشا تاۋىق قاز-ۇيرەگى بار ەكەنىن ساناپ شىقتى. مەملەكەتتەن قارىز الماي-اق ەڭسەلى، شاتىرىن قاڭىلتىرمەن جاپقان، ءتورت بولمەلى اعاش ءۇي سالدىرىپ كىرىپتى. اۋلاسى كەڭ.

— جامان ەمەس، ەپتەپ تىرشىلىك ەتىپ، نان تاۋىپ جەپ جاتىرمىز، — دەدى ول وزىنە ءوزى ريزا بولعان پىشىنمەن.

— جاكەمنىڭ (اكەسىن ايتادى) كولحوزدان ون مىڭ سوم الاسىسى بار. ول كىسى ءالى مالدا، جىلداعى سوعىم سول كىسىنىڭ موينىندا.

شارۋانىڭ جايىن اڭگىمەلەپ وتىرىپ-اق كۇندى باتىرىپ الىپپىز. كەي بولمە جارىق تازا بولعانمەن، ىشىندەگى جيھازدار ونشاما سۇرىن كىرگىزبەي تۇر. ەدەندە ەسىكتەن تورگە دەيىن توسەلگەن ويۋلارى توزعان تەكەمەت. توردە بولمەنىڭ ەكى جاق بۇرىشىنا ورنالاسقان ەكى كەرەۋەت تۇر. كىرە بەرىس بۇرىشتاعى جازۋ ۇستەلىنىڭ ۇستىندە "رودينا" راديو-قابىلداعىشى، قالام-سيا، وقۋ قۇرالدارى جانە ەتپەتىنەن تۇسكەن بۋديلنيك. تورگى قابىرعاعا، ەكى كەرەۋەتتىڭ اراسىنا ۇستالعان سۇرىقسىز كەستەلەرمەن شيمايلانىپ، قولاپايسىز تۇيىلگەن ۇزىن-ۇزىن شاشاقتى اق بولاتنويدان جاسالعان كيىمجاپقىشتىڭ ءبۇيىرى شىعىڭقى. تۇسىندا زامانى وتكەن كونەتوز تۇسكيىزدەر. ءبىر كەرەۋەتكە گۇلدى قىزىل شىتتان شىمىلدىق قۇرىپ قونىشى، ۇناسىمسىز.

وڭ جاقتاعى تەرەزەنىڭ الدىندا اباجاداي زور ساندىق، ۇستىندە كيىم تىگەتىن قولماشينا.

بولمەگە كىرىپ وتىرىسقاننان كەيىن، ابەن ەكەۋمىز ءبىراز ۋاقىت ءۇنسىز قالدىق. شىدامىم جەتپەي:

— بىر-ەكى مارتەبە شاحمات ويناۋعا جاعدايىڭ قالاي؟ شاحماتىڭ بار ما؟ — دەدىم.

— ەي، مۇقىش-اي، وسى سول قۇرعىرىڭا زاۋقىم شاپپاي-اق قويدى، تەگى. جاتاقحانادا دا ستۋدەنتتەر تالاي رەت ۇگىتتەپ ۇيرەتىپ تە باقتى، ءبىراق ەشنارسە شىعارا المادى. سوڭىندا نە قاسيەت بارىپ تۇسىنە الماي-اق قويدىم. ءتۇن جارىمىنا دەيىن وتىرۋشى ەدى جىگىتتەر. قىرقىسىپ، قىزىل كەڭىردەك بوپ قالاتىپ، ناق ءبىر اتىن ۇتقىزاتىنداي، قاجەتى قانشا سونىڭ، — دەدى دە، گيمناستەركاسىنىڭ ءتوسقالتاسىنان شۇبەرەككە ورالعان بىردەمەنى الىپ جاتىپ، — بەس كارتا دەسەڭ، قۇدايدىڭ ءجونى، — دەپ كىرلەگەن، ءبىراق توزىعى جەتە قويماعان كارتانى ارالاستىرا باستادى. سونى ەرمەك ەتتىك...

ابەننىڭ كەلىنشەگى نۇرعايشا سۇڭعاق بويلى، مۇرنى كىشىلەۋ، قارا تورى ادام ەكەن. ءجۇرىس-تۇرىس قيمىلى جەپ-جەڭىل، اياعىنا شاڭ ىلەسپەي، تىنىمسىز كىرىپ-شىعىپ ءجۇر. كيگەن كيىمى دە وزىنە ىپ-ىقشامدى. ءۇش بالا تاپتى دەيتىن ەمەس. ابەننىڭ ەكى ۇل، ءبىر قىزى بار. بايقادان اراسىنا ماقتا سالىپ، سىرىپ، جۇقالاۋ ەتىپ جاسالعان كەۋدەشەسىنىڭ جوعارعى ەكى تۇيمەسى سالىنباعان، ءتوسىنىڭ ەكى جاعى شاعىن عانا شىعىڭقى، كەۋدەشەنى كەيىن تەۋىپ تۇر. اياعىندا ىقشامدى بىلعارى ەتىك. نەلىكتەن ەكەنىن كىم ءبىلسىن، كوزى قىرتىستانىپ، قاباعى ءسال ءتۇيىلىپ، سولعىنداۋ قارايدى، ءجۇزى جابىڭقى. ءبىر زاتقا ريزا ەمەس ادامداي كەيىستى، اقجارقىن، جايدارى ەمەس، سۋىقتاۋ. ابەن باعاناعى ءبىر اڭگىمەسىندە ءوزى ينستيتۋتتى ءبىتىرىپ كەلگەننەن كەيىن-اق اتا-اناسىنىڭ: "جاندى-جاقتى جەردىڭ بالاسى، قاراعىم، قاتىن الما، قايىن ال" دەيدى قازاق. ءبىزدىڭ بۇرىننان كەلە جاتقان سارىسۇيەك جەكجاتتىعىمىز بار، اتا-اناسىمەن كەلىسكەنبىز، كورگەڭدى بالا، سوعان ۇيلەن"، – دەگەن كەڭەسىنە قارسى بولماي، ونىنشى كلاستى سول جىلى بىتىرگەن وسى نۇرعايشاعا ۇيلەنگەنىن ايتقان. نۇرعايشا كارتا ويناپ وتىرعان ەرىنىڭ جوتاسىنا كەلدى دە، تەك تۇرعان قالپىمەن، يىلمەستەن ءجاي عانا:

— Ac ءازىر، — دەپ، قايتا بۇرىلىپ شىعىپ كەتتى. الا باتەستەن مول ىستەلگەن داستارقانمەن بۇركەلگەن كولەمدى، الاسا، دوڭگەلەك ۇستەل دايارلاندى. قول جۋىپ، اسقا وتىردىق.

ءيىسى مۇرىندى جارا، جالپاق اق قالايى تاباقتا بۋى بۇرقىراپ ەت كەلدى. سۋىق كۇزدە سويىلعان جىلقىنىڭ سارى قازىسى ىشەگىنە سىيماي اقتارىلىپ جاتىر.

— نيەتىڭ قالىس ەكەن، مۇقىش. سوعىمنىڭ ەتى ادا بولماي تۇرعان جاقسى ۋاقىتتا كەلىپ قالدىڭ، ال، — دەپ جالعىز باستى جۋان اق باكىسىن الدىما تاستاي بەرىپ ايەلىنە بۇرىلىپ: — نەمەنە، بۇگىن ءۇيدى جىلىتپاعانسىڭدار ما، ىشىگىمدى اپەرشى بەرى، — دەدى. نۇرعايشا ىشىگىن اكەلىپ ەدى، "جابا سال" دەگەندەي ىمداپ قويدى.

مەنىڭ سول جاعىمدا ون التىلار شاماسىنداعى ءىنىسى ەت تۋراپ وتىرىپ، بارماقتاي ەتتى كەسىپ الىپ، اۋزىنا ەندى سالىپ، شايناي بەرىپ ەدى:

— تۋراساڭشى، ەي! نىساپسىزىڭ-اي، كىسى جەسىن دە، وسى سەنىڭ، — دەپ ادىراڭ ەتە قاپ ەدى، بالانىڭ بەتى دۋ ەتىپ قىزارىپ، شايناۋىن توقتاتا قويىپ، قىسىلعاننان ىرجاڭ ەتە ءتۇستى. ابەن تاعى دا ءبىر نارسە دەۋگە ىڭعايلانعاندا، ونىڭ نازارىن اۋدارايىن دەگەن ويمەن، الگى بالانىڭ ارعى جاعىندا وتىرعان، ون ءۇش جاستاعى قىز بالادان:

— قاي كلاستا وقيسىڭ، شىراعىم؟ — دەپ سۇراپ ەدىم، قىز تومەن قاراپ، ۇندەمەي بۇعا بەردى. جاۋاپتى ابەن ايتتى:

— ە، ونى قارا باسسىن... ءالى تورتىنشىدە، ميسىز! قىز سۇمىرەيگەن قالپىمەن شىعىپ كەتتى، قايتىپ ورالمادى. سۇرارىم سۇراپ الىپ، مەن دە قولايسىز جاعدايدا قالدىم داستارقان ۇستىندەگى مەزگىلسىز تىنىشتىقتى قۋالاۋعا ۇيعاردى ما الدە كوڭىلسىزدىكتى سەزىپ، سونى سەيىلتۋ ءۇشىن بە، نۇرعايشا ورىنان لىپ ەتىپ تۇرىپ، ۇستەلدىڭ ۇستىندەگى راديوقابىلداعىشى بۇراپ قالىپ ەدى، قازاقتىڭ ءان-بي ءانسامبلى قاراقالپاقتىڭ "بيبىگۇلىن" ناقىشىنا كەلتىرە شىرقاپ الا جونەلدى.

— ءجا، ءجا، تۇسىنىكتى، وشىرە عوي... ءانسامبىل... تىم بولماسا، تىڭداۋعا تۇرارلىق نارسە بولسا... ەڭبەك قىپ تۇرىپ بارعانىڭا جاراسا، — دەدى دە، ابەن مۇجىپ وتىرعان قابىرعاسىن ۇستەلگە تاستاي سالدى. ءان "و...تانعا" دەگەن جەرىنەن ءۇزىلىپ، نۇرعايشا ورنىنا وتىردى.

ابەن جارتى ءليتردىڭ تىعىنىن اشتى دا، شولمەكتەرگە ءبولىپ قۇيىپ، ءوزىنىڭ "مۋزىكاعا كوزقاراسى" تۋرالى اڭگىمەسىن باستادى.

— ۇلارداي شۋلاتىپ وسى ءانسامبىل دەگەندى قايدان تاپقان. "ءمولدىر سۋ بار، ەي"، – دەپ قاقسايدى دا تۇرادى قاشان بولسا، ءمولدىر سۋ بار ما؟ الماتىنىڭ بازارىنداعىداي. قاجەتى قانشا سونىڭ، كەيدە انا ءبىر سيمفونيا دەگەنى بار، بال ارانىڭ ۇياسىنداعىداي، باسى جوق اياعى جوق ىزىڭدايدى دا تۇرادى. ابەننىڭ سوزدەرىنە ەرىكسىز مىرس ەتىپ جىبەردىم. تاۋىپ ايتىپ وتىرمىن دەسە كەرەك، ول ءسوزىن جالعاستىرا بەردى.

— سول قالاڭدا جاماندى-جاقسىلى ءتورت جىل ءومىر وتكىزدىم عوي. اندا-ساندا، وندا دا جىگىتتەر بولماي، ەكى-ۇش جەتىدە ءبىر كينوعا بارعانىم بولماسا، اناۋ تەاترىڭا قىزىققان پەندە ەمەسپىن. ءبىر كۇنى الگى وسىنداعى اكەمنىڭ ءىنىسىنىڭ كونسەرۆاتوريادا وقيتىن قىزى "اكقۋ كولى، اكقۋ كولى" دەپ شاقىرىپ بولماعان سوڭ، ەرىپ بارىپ ماسقارام شىققانى بار. وڭشەڭ ءبىر جالاڭاش ايەلدەر ساحنادا تىراڭ-تىراڭ جۇگىرىپ، بۇتتارىن سوزا ما-اۋ، بۇرالىپ مايىسا ما-اي! شىققاننان سوڭ قارىنداسىما: "اققۋ كولىڭە راقمەت، جانىم!" — دەدىم-اۋ، سودان قايتىپ وپەراڭا باسقان ەمەسپىن. بىلمەيمىن، حالىقتىڭ سودان قانداي تالىم-تاربيە الاتىنىن.

بۇل تۇستا مەن ابەنگە ءبىر نارسە ايتقىم-اق كەلىپ ەدى، ءبىراق ەجەلدەن كەلە جاتقان قوناق كادەسىنىڭ سالتىن ساقتادىم. ءبارىبىر ول مەنىڭ ايتقانىمدى سول ساتتە تۇسىنە قويار ما ەدى....

تاماقتانىپ بولعاننان سوڭ، جاتار الدىندا، جازۋ ۇستەلىندەگى راديوقابىلداعىشتىڭ ۇستىندە جاتقان سىرتىندا "سوۆەت وداعى كوممۋنيستىك پارتياسىنىڭ ۋستاۆى" — دەگەن جازۋى بار كىشكەنە قىزىل كىتاپشانى كورىپ، جازدا اۋىلدان بارعان، ابەنمەن بىرگە ىستەيتىن ءبىر جولداستان: "ابەن پارتيا قاتارىنا وتەم دەگەن ەدى، ساياسي دايارلىعىڭ ناشار دەپ اۋداندىق كوميتەتتىڭ بيۋروسى قايتارىپ جىبەرشىى. ەكىنشى رەت دايارلانىپ ءجۇر"، — دەگەنى ەسىمە ءتۇسىپ:

— سەنى پارتيا قاتارىنا وتكەلى ءجۇر دەپ ەستىپ ەدىم، ابەن، ءوتتىڭ بە؟ – دەدىم.

— ەكى رەت ءىس قىپ تىرىسىپ باعىپ ەدىم، ناتيجە شىقپادى عوي سونىڭنان. وعان دا سۇيەنىش كەرەك ەكەن. بىرىندە دايارلىعىڭ ناشار ەكەن دەپ ەدى، ەكىنشىسىندە ۋستاۆىن باسىنان اياعىنا دەيىن جاتتاپ بارسام دا، جولىم بولمادى. رايكومنىڭ ۇگىت-ناسيحات ءبولىمىنىڭ مەڭگەرۋشىسى ماقتانشاق بىردەمە ەكەن، جاۋدىردى كەپ سۇراقتى، جاۋدىرتتى كەپ، قۇدايدىڭ ءبىر جوق پالەسىن سۇرايدى، "پارتيامىزدىڭ گيمنى – ينتەرناسيونالدىڭ ءسوزىنىڭ اۆتورى كىم؟ " دەي مە-اۋ، "كوممۋنيستەر تۋرالى قانشا، قانداي روماندار وقىدىڭ؟" دەي مە-اۋ، قويشى، ايتەۋىر، ءسۇرىندىردى عوي، نەسىن سۇرايسىڭ...

پارتيانىڭ اۋداندىق كوميتەتىنە ىشتەي ريزا بولدىم، ءبىراق ابەنگە:

— سەن وقىتۋشىسىڭ ءارى جوعارعى ءبىلىمىڭ بار، ۇياتتاۋ بولعان ەكەن، — دەپ سالدىم.

ەرتەڭگى ساعات جەتىدە، ابەننىڭ داۋىسىنان ويانىپ كەتتىم. اۋىزعى بولمەدە ءىنىسىن قىجىرىپ، دابىرلاپ ءجۇر:

— ءامىر! ەي، ءامىر! مىنا نەمە ءولىپ قالعان با... تۇر، ەي! تۇر! اتتى سۋعار! انا سيىردىڭ استىن تازالا! تۇر! تۇرىڭدار ءبارىڭ دە!

ونىڭ امىرىمەن وتباسىنداعى سول كۇنگى ۇيرەنشىكتى تىرشىلىك باستالدى: نۇرعايشا لىپىڭ قاعىپ ەرتەڭگى شايدى ازىرلەپ ءجۇر، قارىنداسى توسەك-ورىندى جيناپ، ەدەندى سىپىرۋدا، ءىنىسى توقجاراۋ بۋرىل اتتى قورادان سۋعارۋعا الىپ شىقتى. ابەن ءوزى ەسىك الدىندا شولاق قارا تونىن جەلبەگەي جامىلىپ، اتىنىڭ جەمىن تازالاپ وتىر.

مىنەكي، جەتى جىل ۇزىلىستەن كەيىن كەزدەسكەن ابەن زامانداس.

اۋقاتتى وتباسىن قۇرىپ، سونىڭ ايبىندى اكىمى بولا بىلگەن، ال اقىل-پاراسات، وي-سەزىم شە؟ وزگەرمەپتى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما