سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 2 اپتا بۇرىن)
شىندىقتىڭ شابان قوزعالاتىنى جانعا باتادى

اسىل شاھكارىم بابامىزدىڭ وي الەمى، قازاق دالاسىنا ەندى ماڭگىگە ورالدى.

ەل دە، جەر دە، ءتور دە ەندى شاھكارىم بابامىزدىكى. شىندىقتىڭ ادۋىن مىنەزى وسىلاي بولۋى كەرەك قوي. اتتەڭ، شىندىق شابان قوزعالادى ەكەن. سونىسى جانعا باتادى...

شاھكارىم بابامىزدىڭ ءۇش تومدىق تولىڭ جيناعىنىڭ، ءبىرىنشى تومىن روللان سەيسەنبايەۆ ماعان ارنايى بەرىپ جىبەرىپتى. كۇندىز جۇمىس باستى بولىپ وتىرىپ، زەردەلەپ قاراماپ ەدىم. كەشكە ۇيگە كەلگەن سوڭ، سونشا ادەمى شىققان كىتاپقا قىزىعا قاراپ وتىردىم.

قاجىنىڭ ءوزى دە، «قايدا بولسا دا اقيقاتتىڭ جەڭبەيتىن جەرى جوق» دەگەنى راس-اۋ دەپ ويلادىم. بىلتىر حالىقارالىق اباي كلۋبى شاھكارىم قاجىنىڭ ۇلكەن ءبىر تومدىق كىتابىنىڭ استانادا پرەزەنتاسياسىن وتكىزگەن. ول دا ءبىر قايتالانبايتىن اسەم شىققان قالىڭ ءبىر تومدىق كىتاپ ەدى.

قۇدايعا شۇكىر، قاجى بابامىزدىڭ كىتاپتارىن قازاقتىڭ عانا ەمەس، الەمنىڭ ۇزدىك جازۋشىلارىنىڭ ءبىرى روللان سەيسەنبايەۆ جارىققا شىعارۋدان تالار ەمەس. جاقىندا ورىسشا، اعىلشىنشا ءبىر تومدىق جيناقتارى وقىرماننىڭ قولىنا تيمەك. شاھكارىم البومى دا كەلىستى دۇنيە دەسىپ جاتىر. ۇلى ادامداردىڭ ارتىندا جاناشىر ادامى بولماسا، ەڭبەكتەرى ەلەۋسىز قالا بەرەدى ەكەن-اۋ. بيىل شاھكارىم بابامىزدىڭ 150 جىلدىڭ مەرەي تويىن وتكىزبەكپىز. تاعدىرى قيىن ۇلى اقىن ادەبيەت ايدىنىنان الپىس جىل الاستاتىلىپ كەلدى. ءبىراق، شاھكارىم ەڭبەكتەرى ودان السىرەگەن جوق. شاھكارىم اتاعىنا ودان كىنارات تۇسكەن جوق.

كىتاپتى وقىپ وتىرىپ، سونشا ۇلان-عايىر وي قۋاتىن سەزىنىپ قۋانىپ وتىردىم. اباي اتامىزدىڭ ولەڭدەرىن، اندەرىن بالا كەزىمىزدەن جاقسى ءبىلىپ وستىك قوي. ال قاجىنىڭ ولەڭدەرىنەن ءبىز ارينە الىس ەك. جاس كەزىمىزدە كومسومول، پارتيا قىزمەتىندە بولدىق تا، ادەبيەتتەن الىس قالعانىمىز راس. قاجىنىڭ وسى كىتابىنداعى ولەڭدەر مەنىڭ جۇرەگىمدى ءبىر اۋناتىپ تاستاعانداي بولدى. ءار ولەڭى ءبىر ءومىر سەكىلدى كورىنەدى.

مەنىڭ رۋىم توبىقتى. اباي بابامىزدىڭ ۇلى اتاسى ىرعىزبايدىڭ ءتورت ۇلى بولعان. ولار — وسكەنباي، وسەر، جورتار، مىرزاتاي. مەن وسى مىرزاتايدىڭ التىنشى ۇرپاعىمىن. قۇنانباي اتامىز كوكشەتاۋدا ءۇش ءجۇزدىڭ باسىن قوسىپ اتاقتى اس بەرگەندە، مىرزاتاي اعالىق جولىن پايدالانىپ، ەسەپسىز ىشكى شارۋالارعا ارالاسىپ، اقىل-كەڭەس بەرگىش بوپ بولماپتى. سوندا قۇنانباي كۇلىمسىرەپ قويىپ، ىنىلەرىنە: «مىنا اكەلەرىڭنىڭ ۇستىنە شاپان جاۋىپ، اتقا وتىرعىزىپ كوڭىلىن وزگەگە اۋدارا تۇرساڭدارشى» دەپتى. اعانىڭ كوڭىلىن قالدىرماس ءۇشىن جاسالعان نيەت قانداي ورىندى. قانداي سىيلاسىمدىلىق. بۇل ارادا دا قۇنانباي اتامىزدىڭ دۇنيە پارقىن عانا ەمەس، ادام پارقىن دا تەرەڭ سەزىپ بىلەتىنى اڭعارىلادى. كەڭەس ۇكىمەتى تۇسىندا توبىقتىلاردىڭ ازىپ-توزىپ، قۋعىنعا ۇشىراپ تورعايداي توزعانى ەلگە بەلگىلى. جەتپىس بەس ەستى ازاماتتاردى نكۆد كەڭەس ۇكىمەتىنىڭ العاشقى جىلدارىندا-اق سوتسىز، ۇكىمسىز ورتەڭنىڭ توبەسىنە شىعارىپ اتىپ تاستاعان. پاتشا اعزامنىڭ بەلسەندىلەرى دە 1902-1903 جىلدارى بىرنەشە رەت سەمەيدەن ادەيى كەلىپ ابايدىڭ ۇيىنە ءتىنتۋ جۇرگىزگەن. بۇل ارەكەت ۇلى اقىننىڭ قانىن ويناتقان، نامىسىنا تيگەن.

ۇلى اقىن، پاتشا اعزامنان دا، كەلەر كەڭەس ۇكىمەتىنەن دە ەش مەيىر كۇتپەگەن. بۇل اقىن تراگەدياسىنىڭ باسى ەدى.

مىرزاتايدىڭ شوبەرەسى، مەنىڭ اكەم ونەربەك وتان سوعىسىنا باسىنان اياعىنا دەيىن قاتىسقان ادام. كوزسىز ەرلىگى ءۇشىن، ايتۋلى وردەن-مەدالداردىڭ دا يەگەرى بولعان. 1947 جىلى، كولحوز باستىعى بولىپ تۇرعان كەزىندە نكۆد «حالىق جاۋى» دەگەن ايىپپەن سەگىز جىلعا كولىماعا تۇرمەگە قامايدى. ەش جازىعى جوق كەڭەس سولداتى، ەندى تۇرمەنىڭ تۇتقىنىنا اينالادى. «قانشا جازىقسىز ادامدار، شىن سوعىس باتىرلارى، تۇرمەدە ءشىرىدى. قىستا كۇندە تاڭەرتەڭ باراقتان ءولىپ قالعان ادامداردىڭ ءمايىتىن شاناعا سالىپ اكەتىپ جاتاتىن. سۋىققا قاتقان ادام دەنەسى، اعاش سياقتى بولىپ قالادى ەكەن. ولىكتى ءبىرىنىڭ ۇستىنە ءبىرىن قالاپ اكەتىپ جاتادى، و توبا»، دەپ وتىرۋشى ەدى اكەم. اكەيدىڭ بار ايىبى، قۇنانباي تۇقىمى. اباي مەن شاھكارىمنىڭ تۋعانى. وزگە ايىپ جوق. توبىقتىلاردىڭ كوبى سول جىلدارى وڭتۇستىك وبلىستارعا، بىشكەككە، تۇركمەنياعا قاشىپ كەتىپ قالعان بولاتىن. ىلاڭ جىلدار ەدى-اۋ.

قازاقتىڭ اتاقتى سكريپاچى، قۇرمانعازى اتىنداعى كونسەرۆاتوريانىڭ پروفەسسورى ايتكەش تولعانبايەۆ سوعىستا تۇتقىنعا تۇسكەنى ءۇشىن، ول دا كولىمانىڭ تۇرمەسىنە تۇسەدى. ەكى توبىقتى، سول كولىمادا تابىسىپ بىر-بىرىنە قارايلاس بولىپ جۇرەدى. ايتكەش اعا قىزبا، بەتىڭ بار، ءجۇزىڭ بار دەپ قارامايتىن، ايتقىش، مىنەزى شادىرلاۋ ادام ەدى. تۇرمەدەن شىعىپ، قازاقستانعا ورالعان سوڭ دا، ول ءبىزدىڭ ۇيگە ءجيى كەلىپ، اكەممەن سويلەسىپ وتىرۋشى ەدى. بىر-بىرىمەن وتە تاتۋ، تىلەۋلەس، تىلەكتەس ادامدار بولىپ ءوتتى. شىركىن، ايتكەش اعام سكريپكادا ويناعاندا، ادامنىڭ ءومىر سۇرگىسى كەلەتىن. نەمىستىڭ تۇتقىنىنان، كەڭەس ۇكىمەتىنىڭ تۇرمەسىنەن كورمەگەن ازاپتى كورىپ شىقسا دا، ومىرگە دەگەن سۇيىسپەنشىلىگى، ماحابباتى تاۋسىلعان جوق... تۋعان-تۋىس ءۇشىن جانىن بەرەتىن جان كەشتىگى دە بولەك ەدى عوي. مەنىڭ اكەم دە، ءومىردىڭ سونشا قيىندىعىن كورىپ كەلىپ، ءبىر قىڭق ەتكەن ەمەس. كەڭ پەيىلدى، نەنى بولسا دا ويلانىپ-تولعانىپ شەشەتىن سابىرلىلىعى ەرەكشە بولاتىن. سۇيەگى اسىل دەپ سونداي ادامداردى ايتادى-اۋ. بۇل دا سۇيەككە، تەككە بايلانىستى بولار.

1963 جىلى بولسا كەرەك، جۇمىستان ۇيگە كەلسەم داستارحان باسىندا گۋ-گۋ اڭگىمە قىزىپ جاتىر ەكەن. اكەم دە، وزگەلەر دە قۋانىشتى. ارا-اراسىندا جىلاسىپ تا الادى. ەشتەڭەگە تۇسىنبەي اقتارىلعان ماعان، اكەم «قازاق ادەبيەتى» گازەتىن ۇسىندى. گازەتتىڭ ءبىر بەتىن قاجىنىڭ ولەڭدەرى مەن سۋرەتىنە بەرىپتى. قاجىنىڭ سۋرەتىن ءبىرىنشى كوردىم. كەلىستى-اق ادام ەكەن. كوزدەرى وت بوپ جانىپ تۇر. ۇزىن ساقالدى، كەڭ ماڭدايلى. جۇزىندە شەرلى مۇڭ بار. الدە كوزىندە مە؟ ۇعىپ بولمايدى. ايتەۋىر ازالى ادام ەكەنى ءبىلىنىپ-aق تۇر.

داستارحان باسىندا ءۇش توبىقتى ىرعىزبايلار وتىر. ماعان دا وتىر دەدى. وتىردىم. ءبارى تۋىس، جاقىن ادامدار. قاجىنىڭ ولەڭى شىققان سوڭ، «ولگەن ءتىرىلدى» دەپ اكەمە ءسۇيىنشى سۇراي كەلگەن عوي. بىرەۋى نيازبەك جورتار تەگى. شەجىرە جازاتىن، ءانشى اعامىز. اكەسى دە كەرەمەت ءانشى بولعان. قاجىنىڭ ىلعي قاسىندا بولعان ادام — ءابدىعالي. ەكىنشىسى ازات وسكەنباي تەگى. ۇشەۋى بىردەي اراقتى ءسىمىرىپ وتىر. ۇشەۋى دە سوعىستى، كولىمانى وتكەن باتىر ادامدار. بۇلارعا قوي دەپ ايتۋعا بولمايدى، پالەگە قالاسىڭ. ارا-اراسىندا كەزەكتەسىپ جىلاپ الادى. ۇشەۋىنىڭ قولىندا ءۇش گازەت. نيازبەك اعامنىڭ سول جاعىندا ءبىر بۋما گازەت تاعى بار. الماتىداعى ىرعىزبايلارعا تاراتۋعا العان بولسا كەرەك.

شەشەي اس قامىندا. مەن تۇسكى ءشايىمدى شالا-شارپى ءىشىپ جۇمىسقا كەتتىم. كەشكە كەلسەم، ۇشەۋى سول قالپى ءالى وتىر. اڭگىمە شىڭعىستاۋ جايىندا ەكەن. بۇلار سوعىستان، كولىمانىڭ تۇرمەسىنەن ءوتىپ، ەندى قايتا توبىقتى ەلىنە ارنايى سوققان سياقتى.

شاھكارىم قاجىنىڭ نيازبەك اعانىڭ اكەسى ءابدىعاليعا ارناعان اتاقتى ءانى بار ەدى. اكەم سول ءاندى ايتۋىن نيازبەكتەن سۇرادى. ءوزى دە ازەر وتىر ەكەن، سورعالاتىپ ءاندى جىبەردى دەيسىڭ. نيازبەك اعام دا كازىر مارقۇم بولىپ كەتتى. اعامىز ءاندى كەرەمەت ايتۋشى ەدى-اۋ. اسىرەسە وسى ءاندى. بۇل ءاندى جانىبەك كارمەنوۆ تە جاقسى-اق سالاتىن. ءبىراق، نيازبەك اعامنىڭ كەڭ، ەركىن داۋىسىنا، تولقىعان ىشكى تولعانىسىنا جەتە الماۋشى ەدى. مۇمكىن ماعان سولاي كورىنۋى دە. نيازبەك اعا، كەسەك ءتۇلعالى، مىنەزى ۇستامدى، كەربەز ادام بولاتىن.

ىرعىزبايلار ءتۇنى بويى اباي مەن شاھكارىمنىڭ اندەرىن سالىپ تالماي تويلادى. كەشكە قاراي الماتىداعى باس كوتەرەر قالعان ىرعىزبايلار دا ۇيگە جينالعان. شەشەم ءتۇن ورتاسىندا ەكىنشى رەت قازان كوتەردى. توي قىزىعى دەگەن سول بولار. ەرتەڭىندە اكەمنەن: اكە، شاھكارىمنىڭ اقىندىعى اباي اعادان كۇشتىرەك دەيدى عوي. سول راس پا؟ — دەپ سۇرادىم.

— بۇ قازاقتىڭ قىسىر ءسوزى بىتكەن بە ؟!. شاھكارىم دە، اقىلباي مەن ماعاۋيا دا، تۇراعۇل مەن كوكباي دا ابايدىڭ ادال شاكىرتتەرى ەمەس پە؟.. اباي الماس قىلىش. جاستاردىڭ ولەڭدەرى ۇناماسا، ولەڭدەرىن شاۋىپ تاستاپ وتىرعان عوي. ىرعىزبايدىڭ كوكىرەگى وزىڭە بەلگىلى. ابايعا دەگەن وكپە ولار دا بولعان. ابايداي كەمەڭگەردى ءبىر توبىقتى ەمەس، بۇكىل قازاق بولىپ تۋعىزا الا ما؟ ول دا قۇنەكەڭ مەن ۇلجاننىڭ ارقاسى عوي... ارينە اۋەلى اللانىڭ ارقاسى، مەن بىلسەم. قاجىنىڭ انا ولەڭىن وقىمادىڭ با؟!.

كەل، جاستار، ءبىز ءبىر ءتۇرلى جول تابالىق،
ارام ايلا، زورلىقسىز مال تابالىق.
وشپەس ءومىر، تاۋسىلماس مال بەرەرلىك
ءبىر ءبىلىمدى دانىشپان جان تابالىق.
ال ەندى، ولاي بولسا، كىمدى الالىق؟
قازاقتا قاي جاقسى بار كوز سالارلىق؟
شىن ىزدەسەك، تابارمىز شىنى عالىم،
كۇندە كۇيلەي بەرمەلىك بوزبالالىق.
ساق بولالىق ءبىر شوقىپ، ءبىر قارالىق!
قاراۋىلدار مەزگىل عوي، تۇر، قارالىق
ءجۇز ايتقانمەن، وزگەنىڭ ءبارى نادان،
جالىنالىق ابايعا، ءجۇر، بارالىق!

كىنالارىن جاستار بىلگەن عوي. ابايداي دانىشپان زامانالاردىڭ تورىندە ۋاقىت سالىپ قانا تۋاتىن ەرەكشە قۇبىلىس قوي. مۇحتاردىڭ ارقاسىندا اباي الەمگە تارادى. اۋەلى قازاققا تانىلدى. ابايدىڭ ارقاسىندا مۇحتار دا ۇلى جازۋشى اتاندى. شاھكارىم قاجىنىڭ دا ساعاتى سوعار. سول كەزدە ول دا، الماس قىلىشتاي قازاقتىڭ رۋحاني، مادەني كوگىندە جارقىلدار. اللانىڭ ءوز ساعاتى بار. سول ساعاتقا، سول ساتكە دايىن بولۋ كەرەك.

ون كۇننەن كەيىن نكۆد ابزال قاراسارتوۆ سك-دا شۋ شىعارىپ، قاجىنىڭ ءىسىن قايتادان جاپتىرىپ تاستادى. شاھكارىم قاجىنىڭ ەڭبەگى ۇزاق الپىس جىلعا قازاق ادەبيەتىنىڭ الەمىنەن ءوشىرىلدى. اسىل مۇقالمايدى ەكەن. شىندىق جەڭبەيتىن دۇنيە بولمايدى ەكەن. ءسال كەشەۋىلدەپ كەلسە دە، سىرىن دا، سىمباتىن دا جويعان جوق.

اسىل شاھكارىم بابامىزدىڭ وي الەمى، قازاق دالاسىنا ەندى ماڭگىگە ورالدى. ەل دە، جەر دە، ءتور دە ەندى شاھكارىم بابامىزدىكى. شىندىقتىڭ ادۋىن مىنەزى وسىلاي بولۋى كەرەك قوي.

اتتەڭ، شىندىق شابان قوزعالادى ەكەن. سونىسى جانعا باتادى...

P.S. وسى ارادا مەن تاعى ءبىر توبىقتى ازاماتى جونىندە قىسقا قايىرماقپىن. بۇنى ءوز پارىزىم دەپ بىلەمىن. ايتپاساق، ءسوزدىڭ، اتاسىن ءولتىرىپ الارمىز. ءبىراق، ءوزى تۋرالى ءسوزىمدى جاريالاۋعا قارسى بولدى. مەن كونبەدىم. اباي مەن شاھكارىم بابالارىمىزدىڭ، ەڭبەكتەرىن بۇكىل الەمگە پاش ەتىپ جۇرگەن سول ازامات.

لوندوندا ابايدىڭ كەيىن اشتى. اباي ەڭبەكتەرىن اعىلشىن، فرانسۋز، نەمىس، فارسى، اراب، تۇرىك، يسپان، يتاليان، جاپون تىلدەرىنە اۋدارتتى. «Amanat» جۋرنالىن، سول جۋرنالدىڭ 200 تومدىق الەم ادەبيەتى كىتاپحاناسىن اشتى.

شىمكەنتتە «اباي» گازەتىن شىعارىپ جاتىر. سول قالادا حالىقارالىق اباي كلۋبىنىڭ كەيىن تۇرعىزدى.

سول قالادا اباي ساياباعىندا تۇراعۇل بابامىزدىڭ ەسكەرتكىشىن ورناتتى. اباي مەن شاھكارىمگە، الەم حالىقتارىنىڭ، ۇلى اقىندارىنا — اقىندار اللەياسىن اشپاق. شاھكارىم قاجىنىڭ ءۇش تومدىق ۇلكەن كىتاپتارىن شىعاردى. بۇنداي كەلىستى بوپ قازاقتىڭ بىردە-بىر اقىنىنىڭ، كىتابى شىققان ەمەس. تەگىمىز ءبىر، بۇل ازامات قازاقتىڭ عانا ەمەس، الەمنىڭ اسقار ويلى جازۋشىلارىنىڭ قاتارىنا ەنگەن — روللان سەيسەنبايەۆ.

جاقىندا ماعان يتاليان پروفەسسورى ەدۋاردو كانەتتي مىرزا كەلىپ كەتتى. ءبىر عانا بۇيىمتايى بار ەكەن. ول — يتاليانىڭ اتاقتى باسپاسى شىعارعان ءبىر تومدىق كىتاپتى ماعان سىيعا اكەلىپتى.

بۇل كىتاپتا ياسساۋيدىڭ، شوقاننىڭ، ابايدىڭ ەڭبەكتەرى بار. بۇل ەڭبەكتەردى يتاليان تىلىندە اۋدارعان كانەتتي مىرزانىڭ، ءوزى ەكەن.

— بۇل كىتاپتى ماعان نەگە اكەلدىڭىز؟ — دەپ سۇرادىم.

— ءسىز توبىقتىسىز. اباي توبىقتى.

— ونى قايدان ءبىلدىڭىز؟..

— روللان سەيسەنبايەۆ ايتتى. ول پروگرەسسيۆتىك كوزقاراستاعى ۇلكەن ادام. «اپىرماي، دەپ ويلادىم. روللان ءىنىمنىڭ دە جۇرمەيتىن جەرى جوق-اۋ وسى».

— كانەتتي مىرزا، ءسىز قالاي ويلايسىز، ءسىز ماقتاعان روللاندى قازاق ءىشى ماقتامايدى. مەن دە ونى، تۋىسىم بولسا دا ولگەنشە بىلمەيمىن.

— نەت پروروكا ۆ سۆوەم وتەچەستۆە! — دەپ كۇلدى كانەتتي مىرزا. — ول ۇلى جازۋشى. كازىر يتاليادا ونىڭ اتاقتى «مەرتۆىە بروديات ۆ پەسكاح» دەگەن رومانى جارىق كورەدى. وكىنىشكە وراي، قازاق ادەبيەتىنىڭ ءبىر شىڭى بولعان «مەرتۆىە بروديات ۆ پەسكاح» رومانىن قابىلداۋعا، ۇعىنۋعا، جۇرەكتەن وتكىزۋگە، وي الەمىنە سىڭىرۋگە قازاق وقىرمانى ءالى دە دايىن ەمەس. ياسساۋي، شوقان، اباي، شاھكارىمدەر دە ۋاقىتىنان وزىپ تۋعاندار عوي. بۇل ارينە تراگەديا. از ۇلتتىڭ، ۇلى تراگەدياسى. بۇل روماندى يتاليانىڭ وتىز ەكى ادەبي جۋرنالى باساتىن بولادى. بۇنداي سىي-قۇرمەتكە نوبەل سىيلىعىنىڭ، لاۋرەاتى گابريەل گارسيا ماركەس قانا تۋرا العان. ريم پاپاسى يوان پاۆەل II ءوز كىتابىن ورىس تىلىندە شىعارۋدى روللان سەيسەنبايەۆقا تاپسىرعان. ريم پاپاسى اركىممەن سويلەسپەيتىنىن ءوزىڭىز دە بىلەسىز. مىنا كىتاپتىڭ، اتىن دا روللان مىرزا قويدى. كىتاپقا، كينوعا ات قويعىشتار يتاليادا جىرتىپ ايىرىلادى. سەيسەنبايەۆ قويعان اتقا ولاردىڭ ءتىسى باتپادى. قالاي اتالاتىنىن بىلەسىز بە؟ «نەيزلەچيمايا پەچال مۋدرەسا». بۇدان ارتىق اتتى روللاننان باسقا ەشكىم قويا المايدى. بۇل دا ونەر. ۇلكەن ونەر. ءسىز جاڭا ايتتىڭىز، روللاندى قازاقستاندا سىيلامايدى دەپ.

— جوق، مەن ماقتامايدى، — دەپ ايتتىم.

— ەكى ءسوزدىڭ ءتۇبىرى، لوگيكاسى ءبىر. روللان سەيسەنبايەۆتى بيلىك ۇناتپاۋى مۇمكىن. بيلىككە ۇناۋ ءۇشىن بيلىكتىڭ استاۋىنان سۋ الۋ كەرەك. ال روللان سەيسەنبايەۆ ساق جۇرەتىن ادام. ول حالىق ۇلكەن سۋدان ىشەدى. بۇل كەيبىرەۋلەرگە قينامايدى ارينە. مەنىڭ، بىلۋىمشە حاس جازۋشى بيلىك جاعىندا ەمەس، حالىق جاعىندا بولۋى كەرەك.

يتاليانىڭ ۇلى كينو رەجيسسەرلەرى فەللينني، پازوليني سونداي كەسەك تۇلعالار بولعان. قازاق جاستارىنىڭ اراسىندا روللان ەسىمدى جاستار كوپ. مەنىڭ كۋرسىمدى دا ءبىر روللان بىتىرگەن. سونان سەنىڭ ەسىمىن، نەگە روللان؟ — دەپ سۇراعام. ول ايتتى، روللان سەيسەنبايەۆتىڭ شىعارمالارىن اكە-شەشەم ءسۇيىپ وقيدى. سول كىسىنىڭ قۇرمەتىنە قويدى دەيدى.

مەن تاڭ قالدىم. ەڭ، ءبىر تىلەۋلەس جاقىن ءىنىم بولسا دا، مەن ونىڭ قازاقتان العان اتاعىنىڭ دا، جاتاعىنىڭ دا جوق ەكەنىن كەيىن ەلدەن ەستىپ ءبىلدىم. بۇل جونىندە ول ماعان ءتىس جارىپ كورگەن ەمەس. مارتتىك دەپ وسىنى ايتار بولار. وعان رەنجىپ، قىنجىلىپ جۇرگەن دە روللان جوق. كلارا كەلىن ەكەۋى ەكى اتاسىنىڭ، قازاقتىڭ ۇلى اقىن-جازۋشىلارىنىڭ، كىتاپتارىن كەلىستىرىپ شىعارۋدان تايماي كەلەدى.

روللان جازىپ جاتقان شاھكارىم اتاسى تۋرالى روماندى ۇلكەن ۇمىتپەن كۇتەتىنىمىزدى دە جاسىرمايمىز. سەن وتباسىڭنان گورى، اللا مەن وتاندى بيىك قوياتىن جاراتىلىسىڭ بولەك دارا تۋعان ازاماتسىڭ عوي. ونى دا ءبىز كەش ءتۇسىنىپ جاتىرمىز. ءبىر ءان بار عوي:

جاقسىلار جاقسىمىن دەپ ايتا المايدى
جاماندار جاقسىمىن دەپ ايعايلايدى.

جاسا، روللان، ەلىن، ءۇشىن، حالقىڭ ءۇشىن جاساي بەر. امان بول، باۋىرىم!

نۇرىمبەك ءجاندىلدين


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما