- 08 қаң. 2020 00:00
- 212
Есекті тәрбиелеу
Әпенді шай ішіп отырғанда, есегі базарды кезіп кетеді. Көкөніс сатып жатқан қатарға барып, сәбіз, қияр салған кәрзеңкелерді тып-типыл етеді. Есек қашып бара жатып, құмырашының үйіп қойған қыш ыдыстарын да қиратып кетеді.
Базардағы бар сатушы шайханаға келіп:
— Ей, Әпенді, мынау сенің есегің бе? — дейді.
— Иә.
— Онда шығынды төле!
— Неге төлеймін! Сәбізді мен жедім бе, құмыраларды мен қираттым ба?
— Жоқ, бірақ сенің есегің ғой.
— Аһа, — дейді Әпенді, — мұның бәрін мен емес, есек істеді ғой.
Бірақ ашуланған саудагерлер басылатын емес. Мұны сезген Әпенді:
— Барлық есекті осында алып келіңдер! — дейді.
Базардағы бар есекті айдап келгенде, Әпенді төмен түсіп, есегіне жақындап:
— Сен не деген оңбағансың, есектің баласы, мен сені осылай тәрбиеледім бе? Ұятсыз! Мә, сазайыңды берейін! Ал сендер, кұрметті есектер, сендерге де сабақ болсын! — дейді айқайлап.
Есегін біраз таяқтап алады да:
— Міне, сазайын тартты, есек басқа есектердің көзінше жазасын алды. Әділдік жеңді! — деп Әпенді бұл істі тыңдырып, шайын ішуге шайханаға беттеген екен.