Мен де бір өліп байқайын
Бір күні Қожа қонаққа барады. Әуе айналып жерге түскендей, күн ыстық екен, дастарқанға бір тегене мұздай шие шырыны әкеліп қойылады. Үй иесінің өзі ожау қасық алып, Қожаға кішкентай кетік қасық береді. Үй иесі мұздай шырынды сіміре сілтеп:
— Ой, өліп барам, өліп барам! — дей берсе керек.
Қожа байғұс салқын шырыннан сусынын қандырып жұта алмай отыра береді, үй иесінің «өліп барамы» да таусылмайды. Бұлай отырғаннан еш нәрсе өнбейтінін сезіп, Қожа сонда үй иесіне:
— Қолыңдағы ожауыңды бере тұршы, мен де бір өліп байқайын, — депті.
You Might Also Like
-
Бір қария қымызға қанып, үренің астында қарнын сипап жатып ұйықтап қалыпты. Оянғанда шидің арасынан қарнына түскен күннің сәулесін көріп сасқалақтап бәйбешесіне:
-
Есіл бойында күйшілік, әншілік өнерімен елге танылған, кедей де болса өз ортасында асау көктің тұқымындай сый-сыяпат, қошаметке бөленіп жүрген бір қыз бар деп естіген Тәттімбет, өнер десе өме...
